Elena's POV

E Kisha vendosur qe nuk do i merrja parasysh fjalet e Markos. Ndoshta nuk ka dashur te ule poshte krenarine , ne fund te fundit eshte teper e rendesishme per meshkujt. Dashuria qe kam per te nuk me lejon t'i mbaj meri . Sa here qe me shfaqer fytyra e tij ne mendje , emri i tij ne buzet e mija , me shfaqet nje buzeqeshje ne fytyre , nje buzeqeshje e tille qe kerkon ta kem gjithmone prane.

Ishte mengjes. Ma donte mendja se ende nuk ishte zgjuar dhe doja te isha fytyra e pare qe shihte kete mengjes. Doja t'i beja nje surprize qe te harronte gjithe te keqijat qe kaluam , zenkat . Te ishim si me pare dhe te vazhdonim kerkimin e Madrines.

Hapa deren me celesin qe me kishte dhene Marko dhe hyra brenda. Kudo ishte shume rremuje . Pashe nje shishe me alkool te boshatisur , nje gote te thyer , dhe kemishen e Markos te hedhur ne dysheme. Me pikoi ne zemer , sesi ishte bere keshtu vetem per shkak te asaj dreq zenke. Ndoshta isha gabim. Ndoshta ajo vajza eshte e mire , por nuk e di ckam e marrte dreqi! Ne koke me shfaqet nje vizion , nje parandjenje e keqe. Ndiej sikur ajo do te na hape shume telashe. Gjithsesi duhet t'i besoj Markos dhe zgjedhjeve te tij.

Leshova kemishen ne toke serish pasi i mora njehere ere. Aroma e tij ! Serish e beri vetine e saj , me qetesoi.

Shkova ne dhomen e tij te gjumit. Kunderrmonte era alkool dhe perdet ishin te mbyllura. Ishte erresire. Shkova prane tij dhe hapa ambazhurin ne qoshe te shtratit, por cte shihja !

Ne ato momente sa nuk m'u shemb gjithe bota mbi koke. I gjithe besimi se bashku me zemren time u thyen ne mijera copeza. Ndjeva nje dhimbje ne thellesi te shpirtit tim , ca te dridhura qe filluan te me gerryenin te gjithen . Ndjeva nje lemashk qe me zaptoi te gjithen , nje acar qe me veshi ne grimca te ftohta zemren time dhe me pas shkriu menjehere, u thye . Nuk doja te qaja , por lotet dalin kur dhemb shpirti , kur ndjen se nuk ka me rrugezgjidhje. Loti pasqyron dhimbjen e shpirtit . E fituan luften. Isha shokuar dhe lotet filluan te binin rreke-rreke ne dyshemene e ftohte.

Fytyren e asaj vajzes nuk e shikoja dot pasi ishte e mbuluar me floke. Gjendej e mbeshtjelle me trupin e Marko-s dhe marko .... Nen ate perqafim nuk isha une , por dikush tjeter. Me zevendesoi vetem me nje nate. Dreqi e marrte !

Ndjeva Markon qe levizi. Bera te ikja , por kembet nuk m'u binda. Doja te shikoja fytyren e tij te shtirur si do te justifikohej kesaj here.

Hapi syte dhe po, une isha fytyra e pare qe pa kete mengjes , por jo e mbushur me dashuri. Ne fytyren time gjeti vetem zhgenjim , dhimbje dhe lot.

Ferkoi syte dhe beri te ngrihej , por kur kujtoi se me ke ishte ne shtrat , ktheu koken nga ajo , shau neper dhembet dhe me hodhi nje veshtrim ku thoshte se donte te sqarohej.

Tunda koken e zhgenjyer , fshiva dhe njehere lotet , kafshova instiktivisht buzen dhe ia futa vrapit. Dola nxitimthi nga dera dhe degjova zerin e tij ende te thelle nga gjumi teksa bertiste

"Elena , prit. Nuk eshte sic duket , prit " - gjithmone i njejti justifikim te meshkujt. Nuk eshte ashtu sic duket ? Une kuptoj ate qe shoh. Cfare mund te bejne dy njerez te zhveshur ne shtrat ?

Marko me zhgenjeu . Si mund te jem tashme me te ? Me personin qe e pashe me dike tjeter ?Me personin qe theu besimin , zemren time.

Nuk mund t'i besoj dot me , sepse besimi eshte si letra, nese zhubroset , nuk mund te behet kurre si me pare.

Dola ne rruge dhe fillova te vrapoja e lenduar. Dreqi e marrte ! Cfare kam manget qe me tradhetojne te gjithe ? Perse nuk mund te me doje askush ?

Te tradhetosh do te thote qe nuk te intereson per mardhenien tende . Nuk ka justifikim....

Mund te falja gjithcka , por jo tradhetine. Tradhetine nuk e fal kurre .