Hoofdstuk 6: Roommate
"Wakker worden Elizabeth! We gaan landen!" Waarom word ik altijd wakker gemaakt. Laat me eens een keer slapen mensen! Het is verdikkie nog aan toe een zondag! Ja een zondag! WoW ik had drama moeten kiezen denk ik nu bij mezelf.
Ik opende slaperig 1 oog. "Hmph..." jeetje wat een uitgebreide vocabulaire heb ik toch op een zondagochtend. Wacht effe...ik lig niet in een bed.
Met een shock opende ik beide ogen. Ik lag inderdaad niet in mijn bed. Ik zat in een stoel! Oja, nu kwam alles weer terug.
De halve finale die we wonnen, mijn vader die kwam kijken, dat we gaan verhuizen, dat ik naar een internaat moet, het pakketje dat Alex me had gegeven.
Wacht even!?! Waar is dat pakketje? Ik begon verwoed om me heen te kijken, maar zag hem nergens. Mijn vader zag mijn blik en suste me. "Rustig maar, ik heb hem in jou koffer gedaan." Phieuw, oké top dacht ik bij mezelf.
~aangekomen bij het internaat~
"Ik ga je missen Elizabeth" "Pap, hoevaak moet ik het nou zeggen? Het is Liz, LIZ! Maar ja, ik jou ook" en ik gaf hem een knuffel. Ik zag tranen in zijn ogen staan.
Ik zou nu eigenlijk met hem moeten huilen, maar op de een of andere manier werd ik hier alleen maar boos om. Stuur me dan ook niet naar een internaat! Verdomde kangoeroes nog aan toe! Maar ik wilde nu niet boos op hem worden, want ik wilde nooit boos uit elkaar gaan. Daar kan ik gewoon niet tegen.
Dus deed ik maar wat ik altijd doe en veegde zijn tranen weg en gaf hem een knuffel.
"Doei Pap!" Zei ik en liep het internaat in met mijn ijshockeytas en 2 koffers. Ik kwam met moeite de trap op, maar wie doet dan ook voor een school een enorme trap? Sorry hoor, maar dan gaat het ook niet helemaal goed in je hoofd denk ik bij mezelf. Oké, misschien ligt het ook een beetje aan mezelf, maar ik ben een meisje!
Eindelijk boven gekomen (waren 10 traptredes) liep ik naar binnen. Ik moest moeite doen om mijn mond niet op de grond te laten vallen.
Want wow wat is de school groot! Een enorme hal lag voor me en aan mij linker- en rechterkant waren van die grote trappen.
Ik liep nog steeds in schok naar de receptie die in het midden van de enorme hal stond met het bordje receptie erboven.
"Hallo mevrouw ik ben hier nieuw." Een oud vrouwtje keek me scherp aan met zo'n strak knotje en een vlinderzonnebril die ze op het puntje van haar neus droeg. "Wat moet je?!"
"Ik ben nieuw hier mevrouw. Ik kom hier om mijn rooster op te halen en voor mijn sleutel van mijn kamer." Ze rommelde wat in haar laatje en schoof een sleutel en papiertje naar me toe.
"Hier heb je het." "Euhm....gaat u mij niet vertellen welke kant ik op moet?" "Nee, denk je dat ik de hele dag de tijd heb ofzo?" "Ehm ja! Er staat niemand achter me! Dus ja, u heeft inderdaad de hele dag de tijd. Maar laat maar, ik zoek het zelf wel!"
Jeetje mijn humeur was al niet goed, maar nu...vreselijk. Nou ja, altijd positief blijven! Nu ik erover nadenk ben ik echt super benieuwd naar mijn kamergenoot.
Ik hoop alleen niet dat het zo'n slettebak is, want ik heb echt een hekel aan dat spoort mensen. Nou ja, wij liggen elkaar gewoon niet goed. Laten we het daar maar op houden-BAM!
Ik stuiterde als een basketbal terug. Het was dat ik jaren op ijshockey zit, want anders had ik zeker niet mijn evenwicht bewaard. "Sukkel! Kijk eens uit je doppen geplofte kalkoen dat je bent!"
Nu pas keek ik omhoog en zag ik super mooi de mooiste grijze ogen die ik ooit in mijn leven heb gezien.
Ik kwam weer bij zinnen, doordat hij over me heen boog en woest zei: "Sukkel! Weet je wel tegen wie je het zegt?!"
Arch zo'n type.
"Nee? Wie? Wacht even laat me raden! Je bent de badboy die met iedereen naar bed gaat en die dump je de volgende ochtend weer. Je hebt allemaal schoothondjes die altijd bij je zijn en die noem je je vrienden, maar eigenlijk zijn ze alleen maar je vrienden omdat je populair bent. En nu komt het beste, eigenlijk heb je geen hart en dat je eigenlijk vet onzek-"
"STOP! Ik krijg je in mijn bed, hoe dan ook."
"Ja vast. Keep dreaming" zei ik sarcastisch.
"Zullen we wedden schatje?" Oelala dacht ik bij mezelf. Ik kan nooit een weddenschap uit de weg gaan en helaas weten mijn teamgenoten van mijn vorige ijshockeyteam dat ook en ja wat kan ik zeggen...dat zorgde voor hele rare en schaamvolle situaties.
Maar ja, je moet van het leven genieten! Dus zei ik iets wat misschien wel de domste beslissing ooit in mijn leven is:
"Kom maar op! Wat is de weddenschap?" Hij kreeg meteen een grijns op zijn gezicht. Hij had net de uitdrukking van een wolf die weet dat hij een hert in de val heeft gelokt en eerlijk gezegd gaf het me de rillingen.
"Binnen 3 maanden ben je met me naar bed gegaan. Je bent in ieder geval voor me gevallen. Zo niet, wat natuurlijk niet kan, maar als je niet voor me bent gevallen laat ik je de rest van het schooljaar met rust. Als ik win ga je daarna nog met me naar bed en je krijgt er een gebroken hart aan over. Deal?"
"Deal!" Zei ik vol zelfvertrouwen.
Maar als ik nu eens wist wat deze deal mij in de problemen bracht...
"Hey! Hoe heet je trouwens?"
"Aiden. Jij?" "Oké doei!"
"Hey meisje, terugkomen!"
Tijdens het rennen keek ik op mijn sleutel. Daar zou ik veilig zijn denk ik bij mezelf, want je deelt een kamer met een meisje (in mijn geval) (A/N: Hey Kamil of iemand anders die dit leest, ik wil dit niet sexistisch willen overkomen ofzo. Dus dat is het niet als je er al zo over dacht).
Er stond 308. Echt alles zit me vandaag tegen denk ik bij mezelf. Ik wil niet weten hoeveel traptredes dat zijn MET MIJN KOFFERS!
Eenmaal op de 3 de verdieping na veel gehijg en gepuf keek ik naar de bordjes waar 308 stond. 302, 304, 306...ah! 308.
Ik deed snel mijn sleutel in het sleutelgat en toen zag ik de ene persoon waarvan ik had gedacht nooit een kamer mee te hoeven delen...HEM.
***
Pam...Pam...Pam oelala wat spannend! Eigenlijk is het niet echt een cliffhanger, want ik denk dat iedereen wel weet wie het is, maar ja! Hadden jullie het verwacht?
Heyy lieve lezertjes van me! Het spijt me heel erg! Ik had gezegd dat ik zaterdag een nieuw hoofdstuk zou uploaden, maar was het helemaal vergeten! Het spijt me zo!
Ik denk dat ik vanaf nu elke zaterdag een nieuw hoofdstuk ga uploaden en af en toe vaker in de week! Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vinden!
Comment & Vote!
GK-x
1188 woorden!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro