SIDNEY

Sunday. Maaga akong nagising. Napangiti ako nang mapagmasdan ang natutulog na mukha ni Andrew. He is sleeping peacefully. He looks like an angel. He looks harmless. Nakapulupot sa baywang ko ang isang kamay niya habang nakaunan naman ang ulo ko sa kabila. Bahagyang nakaawang ang mapupula niyang labi kaya nakagat ko ang labi ko. Parang tinutukso ako ng mga ito na halikan siya. Napalunok ako. 

Dahan-dahan kong inilapit ang mukha ko sa kanya. Binigyan ko siya ng isang magaang halik sa labi. Sobrang gaan na halos hindi na niya maramdaman. Hihiwalay na sana ako sa paghalik sa kanya nang bigla kong maramdaman ang mga kamay niya sa likod ng ulo ko. Muntik na akong mapatili dahil sa gulat. Pakiramdam ko bigla kong nalunok ang dila ko dahil hindi ako makapagsalita. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko dahil sa sobrang kaba. Pakiramdam ko aatakihin ako sa puso.

Bahagya niyang iminulat ang mga mata at tumitig sa 'kin. Mapanuksong ngumiti siya.

"I know you can kiss better than that," nang-aasar na sabi niya. "Tinuruan na kita, 'di ba?"

Tinutukso niya ako. Sumimangot ako. Nag-iwas na rin ako ng tingin sa kanya dahil pakiramdam ko maduduling na ako. Hindi ko na rin makaya ang matiim na pagtitig niya sa 'kin. Alam kong anumang oras bibigay na ako.

"Kiss me again," nag-uutos at paos na sabi niya. His voice is sexy and seductive. Bumuntong-hininga ako nang bumaba ang paningin ko sa mga labi niya. I slowly traced the line of his lips. Napansin ko ang paglunok niya. Hindi ko alam kung kinakabahan ba siya. Siguro. Kahit naman ako kinakabahan din. Magaan kong inilapat ang labi ko sa kanya. My lips moved slowly. And he responded at the same pace. Hindi ko alam kung gaano katagal dahil unti-unti akong nadadala. Unti-unti akong nawawala sa sarili. Nang hindi na siya makapaghintay, unti-unti nang naging mapusok ang mga halik niya. He pressed my head closer towards him. I am responding passionately too. His tongue slips inside my mouth and it makes my heart beat faster. Mas lalong lumalala ang tensiyon na nararamdaman ng katawan ko.

Naramdaman ko ang biglang pagbabago ng posisyon namin. He is on top of me now. He stopped kissing me when we were both out of breath. He looked at me intensely with lust.

"I can't wait any longer," he almost whispered. Tila nahihirapan na siya. But I'm not that confident. I'm too conscious with my body.

"Wait! I'll just take a bath!" nahihiyang sabi ko. Itinulak ko siya palayo. Sinundan niya ako ng nagtatakang tingin. Agad akong pumasok sa banyo. I locked the door. Napahawak ako dibdib ko. Pakiramdam ko, hindi ko na kakayanin ang mabilis na pagtibok ng puso. Nang mapalingon ako sa salamin, kitang-kita ang pamumula ng mukha ko. Hinintay ko munang kumalma ang puso ko bago ako naligo. Hindi ko alam kung gaano katagal. Hindi ko na namalayan ang oras. Napapitlag na lang ako nang marinig ang sunud-sunod na pagkatok ni Andrew sa pinto. Bumilis na naman ang tibok ng puso ko. Ito na nga yata!

"Hey! Kung ayaw mo, hindi kita pipilitin pero huwag kang magkulong sa loob ng banyo!" nag-aalalang sigaw niya. Hindi ko alam kung matatawa ba ako sa sinabi niya. Ilang oras na ba ako sa loob? Hindi ko namamalayan dahil sa sobrang pag-iisip. Huminga ako nang malalim. Pinihit ko na ang faucet at tumigil na ang tubig mula sa shower. Gagawin din naman namin ito kaya hindi ko na kailangang patagalin.

Binuksan ko ang pinto. Nagtago ako sa likod nito at bahagyang sinilip si Andrew. Hindi ko alintana ang hubad kong katawan. Nahihiyang tumingin ako sa kanya. Alam kong namumula rin ang mukha ko. Tumutulo rin ang tubig mula sa buhok, mukha ko at sa buong katawan ko.

"Sorry," mahinang sambit ko. Hindi ko alam ang sasabihin. He was taken aback. Napansin ko ang sunud-sunod na paglunok niya habang nakatitig sa mukha ko. 

"No. It's my fault. I don't plan to scare you. You can go out now," he said sincerely. Mababa ang tono ng boses niya. Umiwas siya ng tingin. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o hindi. Nag-effort pa naman akong mag-prepare.

"Andrew. Pakikuha ng tuwalya," sabi ko. Hindi ko alam kung bakit naiinis ako. Sayang ang effort! Alam kong napansin niya ang pagkainis sa tono ng boses ko. Alam ko rin na nakasimangot na ako ngayon. Siguro kasalanan ko rin kasi sobrang tagal ko sa banyo. Ginawa niya ang sinabi ko. Iniabot niya sa 'kin ang tuwalya nang hindi tumitingin sa mukha ko. Pakiramdam ko tuloy ang pangit ko. Hindi man lang niya ako magawang tingnan. I wrapped the towel around me.

Lumabas ako sa banyo. Napansin ko na nakaupo lang si Andrew sa kama. Hindi ko siya pinansin. Naiinis ako pero ramdam ko ang matiim na pagtitig niya sa 'kin.

"Galit ka ba? Sorry," he said. Bakit parang nakakaawa ang boses niya? Nagpanggap ako na hindi narinig ang sinabi niya. Mas lalo akong naiinis dahil sa pagso-sorry niya. Naiinis ako dahil sa pagiging childish ko at sa pagiging insensitive niya. Syempre, wala akong lakas ng loob na mag-initiate. First time ko ito. Ni hindi nga ako nagkaroon ng karelasyon sa dalawampu't anim na taon ko sa mundong ito. Hindi ko alam kung ano ang gagawin. Kinuha ko na ang mga damit ko sa bag. Tinaasan ko siya ng kilay nang mapansin na nakatitig lang siya sa 'kin.

"May balak ka bang panoorin ako?" nakasimangot na tanong ko. He frowned. Pabagsak na ihiniga niya ang sarili sa kama. Mataman siyang nakatitig sa kisame. Ang sarap niyang batuhin ng unan o ng kahit anong bagay hanggang sa matauhan siya.

"I won't look," he said seriously. Awkward. I was looking at him while wearing my clothes. Baka kasi bigla siyang tumingin. Babatuhin ko na talaga siya.

"Okay na," I said while pouting. He heaved a deep sigh. Napakunot ang noo ko nang may kumatok sa kwarto namin. Bumangon na si Andrew at tinungo ang pinto. May ipinasok na pagkain sa loob ang isang staff. Binayaran ito ni Andrew at umalis na.

"You must be hungry," nag-aalangang sabi niya. Inirapan ko siya pero hindi ako tumanggi. Inayos niya ang pagkain sa maliit na mesa. Lumapit ako sa kinaroroonan niya at umupo sa maliit na sofa. Umupo siya sa tabi ko at ibinigay sa 'kin ang isang platong may lamang pagkain. Tahimik akong kumain. Hindi rin naman siya nagsasalita. Hindi ko alam kung ano ang iniisip niya ngayon. Ang hirap hulaan. Kumakain na rin siya. Isang oras lang kaming tumigil sa loob ng kwarto. Naligo na siya at naghanda na rin ako. Muli kaming namasyal.

Naglalakad kami sa gilid ng dalampasigan nang maisipan kong magtanong sa kanya.

"Ano'ng mangyayari kapag nagkaroon ka na ng anak?" I asked. Gusto kong malaman kahit sa tingin ko ay masasaktan ako. Iiwan kaya niya ako? I hope not. Tiyak na hindi pa rin niya ako napapatawad hanggang ngayon. Minsan kasi hindi ko siya maintindihan. Magulo siya. Mahirap hulaan ang mga iniisip niya. Mapapaibig ko ba talaga siya?

"Ano bang klaseng tanong 'yan? Of course, I'll be a father," he frowned. Napairap ako. Pilosopo. He will be a father but he didn't guarantee that he will become a husband. 

"Pagkatapos nu'n, ayos na? Mapapatawad mo na ako?" Mamahalin mo na kaya ako? Gusto ko sanang itanong. I know it's too much to ask. Hindi madaling hingin ang kapatawaran ng isang tao. Lalo na't mabigat ang naging kasalanan ko. There's always a time to heal and a time to forgive. Forgiveness is not a thing you could get overnight. It's a long way process. He's right that I must prove that I'm worth forgiving for. I must prove that I deserve his second chance. Mahabang katahimikan ang namayani. Hindi siya nagsalita. Pakiramdam ko may malalim siyang iniisip.

"I can't tell," mabigat na sabi niya. "I'm sure, in the end, I'll be the one who will ask for your forgiveness," makahulugang wika niya. Nagtaka ako sa sinabi niya. Hindi ko siya naintindihan.

"What do you mean?" takang tanong ko.

"Don't ask anymore. Kailan matatapos ang period mo?" he asked. Namula ako sa diretsong pagtatanong niya. Nag-iwas ako ng tingin. 

"Tapos na ngayon," I answered. Napansin ko na tumigil siya sa paglalakad. Kinabahan ako nang mapansin ang naiinis na tingin niya sa 'kin.

"You tricked me?" naiinis na tanong niya.

Sumimangot ako at umirap. "No. Sabi ko sa 'yo maliligo lang ako. Kung hindi ka insensitive edi sana may nangyari na," naiinis din na sabi ko. Ako pa ngayon ang may kasalanan? Bahagya siyang nagulat sa sinabi ko. Namula ang mukha ko dahil sa madaldal kong bumanganga. Dahil sa pagkapahiya, mabilis akong naglakad palayo sa kanya. Naiinis ako dahil humabol siya. 

"Kaya ka nagalit kanina?" nang-aasar na tanong niya.

"Hindi ako galit! Asa ka naman!" naiinis na sabi ko. Tinangka niya akong hawakan pero ipiniksi ko ang kamay ko. Malakas siyang tumawa.

"Babe, bumalik na tayo sa room natin," malambing na sabi niya. Naiinis ako dahil pakiramdam ko inaakit niya ako.

"Mag-isa ka!" sigaw ko. Tatakbo na sana ako pero hinila na niya ako at niyakap ng mahigpit. He chuckled.

"Hindi ko kaya 'to nang mag-isa. I want you," bulong niya. Natigilan ako. Mahina kong hinampas ang dibdib niya. Mga ilang minuto rin kami sa ganoong puwesto nang mamalayan ko na lang na sumusunod na ako sa kanya.

I am passionately responding to his kisses when we entered the room. Narinig ko na lang ang pagsara ng pinto. His tongue entwined with mine. Unti-unti kong naramdaman na nawawala na ako sa katinuan. Bumilis ang tibok ng puso ko nang maramdaman ang mga kamay niya sa ilalim ng damit ko. He unhooked my bra effortlessly. Tumigil siya sa paghalik sa 'kin. Nagmamadaling hinubad niya ang mga damit ko. Wala siyang itinira sa itaas na parte ng katawan ko. Hindi ko alam kung tatakpan ko ba ang mga dibdib ko na malaya niyang pinagmamasdan ngayon. He stared at them admiringly.

Hindi na ako nakapag-react dahil muli na niyang sinakop ang mga labi ko. He pulled me closer against him. Naramdaman ko ang maiinit na kamay niya na marahang pumisil sa dibdib ko. Mahina akong napaungol dahil sa kakaibang init na gumapang sa katawan ko. Naramdaman ko na lang na umangat ang mga paa ko sa sahig.

Unti-unti niya akong ihiniga sa malambot na kama nang hindi man lang pinuputol ang kanyang halik. Ilang segundo lang, iniwan niya ang mga labi ko at gumapang ang mga halik niya sa leeg ko. Muntik na akong mapaungol ng malakas. Nakakainis dahil nakikiliti ako. I don't want to ruin the mood. Kinagat ko ang mga labi ko upang pigilan ang pagtawa.

He went down to my breast and suck each peak alternately. Hindi ko alam kung saan ko ibabaling ang ulo ko. Hindi ko na rin napipigilan ang mahihinang ungol ko. Pakiramdam ko nga ang ingay ko na. Naramdaman ko ang isang kamay niya pababa sa baywang ko. He caressed my thigh. Mas lalo yatang tumaas ang temperatura ng katawan ko. Bumaba ang halik niya sa tiyan ko hanggang sa puson ko. Kinabahan ako nang hubarin niya ang shorts ko at underwear ko. 

Hindi ko na siya napigilan nang bumaba ang halik niya sa ibabang parte ng katawan ko. Mahigpit akong napahawak sa headboard. He slightly parted my legs for his access. Hindi ko alam kung ano ang dapat maramdaman. Malakas na napapaungol ako dahil sa ginagawa niya. He suddenly stopped. Pakiramdam ko nabitin ako nang tumayo siya. Napansin ko na lang na hinuhubad na niya ang saplot niya sa buong katawan. Halos mapapikit ako nang makita ko ang hindi ko dapat makita. Naramdaman ko na lang na gumalaw ang kama. He laid on top of me. He's unbelievably hard and big. Ramdam na ramdam ko. Bigla akong natakot. Parang hindi kasi magkakasya.

"I can't wait any longer. I need to get this done," he huskily whispered. Inayos niya ang posisyon namin. I opened my legs widely for him. Nako-conscious ako pero halatang nagugustuhan niya ang posisyon namin. I wrapped my legs on his waist because I'm too nervous. He again claimed my lips. Nalulunod ako sa halik niya hanggang sa maramdaman ko na lang ang unti-unti niyang pagpasok. Dahan-dahan na tila natatakot na saktan ako. He's being gentle but I still screamed when he tried to enter me fully. Sobrang sakit. Tila mapupunit ang buo kong pagkatao. Niyakap ko siya nang mahigpit nang muli niyang subukan. Ilang ulit niyang ginawa 'yon hanggang sa tuluyan siyang makapasok. I was panting heavily. He stopped right there and helped me adjust on his size.

He planted sweet kisses all over my face. Unti-unting napawi ang sakit. Nang mapansin niya na maayos na ako. Nagsimula na ulit siyang gumalaw. He moves slowly at first. I closed my eyes and feel him. Naririnig ko rin ang mahihinang pag-ungol niya. He buried his face on my neck. I could feel his hot breath on it but I don't care anymore. Hindi na ako nakikiliti. I was now anticipating his every moves. I want more. Mabibilis na paghinga at mahihinang ungol ang pumupuno sa buong silid. 

"A-Andrew," mahinang pagtawag ko sa pangalan niya. He moved to face me. He held my hand and pinned it above my head. He looked at me intensely. He claimed my lips again. He started to move faster and faster. Bumaba rin ang halik niya sa leeg ko. He was still moving faster and was penetrating deeply. Malakas na napaungol ako nang kagatin niya ang leeg ko. Then after a second we both came.

Hinihingal na tumingin siya sa 'kin at ngumiti. Binitawan na niya ang mga kamay ko kaya niyakap ko siya nang mahigpit.

"I hope you're not tired yet. There's still too many rounds to go," he huskily whispered. He buried his face on my chest. Mariin kong ipinikit ang mga mata ko. One of my hands played with his hair. I'm sure he hears my loud heartbeats clearly. I don't care if he can decode those heartbeats to the message I love you. I won't deny it. That is my true feelings for him.

***