Lharqin Brile Mortev

Kriesthal's POV

Noisy and loud screams woke me up from my wonderful dream, it was a dream where I got to meet Rafreal's parents. Not that I haven't met his mother, kasi nakita ko naman ito noong first day namin sa pilipinas. In which una kong nakita at pinahiya si Rafreal.

"Kriesthal, si Khylan po ayaw lumabas ng kwarto niya!!!" sigaw ulit ni ate Linda. Our maid pero parang ate na ang turing namin sa kanya. She's actually already just 24 years old. Anak kasi siya nung isa pa naming maid kaya nakalaro namin ito noong mga bata pa kami.

But she still doesn't miss out saying the words po and opo to us.

We Monteremo's treat everyone equally. Pag gusto mong ituring ka naming mas nakaka-taas, then hindi ka tao kasi we like equality.

Wala pa sa isang segundo akong napa-bangon after hearing what te Linda said. I haven't taken care and talked to Bunso these past few days, kaya malay ko ba if baka mayroon na itong problema.

Well, I can't say that he's suicidal and all kasi naman if he is suicidal, then kanina pa nawawala yung sasakyan ko.

He actually said na kapag daw he's having suicidal thoughts, gagamitin niya raw sasakyan ko tas iba-bangga para malagot siya sa akin. He's scared at me when I'm angry. Pag ako kasi yung nagagalit, bigla nalang mawawala yang mga credit cards nila tas makikita nila sa backyard na nasusunog na ang mga yun.

Yes, I'm that evil. Sabi kasi nila mom and dad na kapag nawala yung credit card namin or nasira, we should already expect daw na tatanggalan nila ng 1 million ang may ari ng credit card na yun. Kaya for them, credit card is life.

Di nila pwede galawin yung credit card ko kasi pag ginawa nila yun, mom and dad will add 1 million to my credit card. Kaya this part was unfair.

Kaso they can't do anything. Perks of having a sickness. But I still am not grateful for this sickness lol.

I still did my morning routine bago lumabas nang kwarto. My morning routine is just to wash my face and brush my teeth, and I'm all done.

Pag labas ko nang kwarto ko ay nakita ko ka-agad ang nag-aalalang mukha ni Te Linda.

"Don't worry te Linda, he's far from fine. Siguro may sakit lang yun kaya ganon yun." i tried to make her calm down.

"Eh kasi Kriesthal, nung tinanong ko kung bat di siya lumalabas, sabi niya "fucking leave me alone please!" " pang-gagaya ni te Linda kay bunso.

Hakdog yun ah! Nag mura tas nag-sasabi ng please? Ano yun, magalang na demonyo? Charot syempre mahal ko yun.

Tinahak na lamang naming dalawa ang daan patungo sa kwarto ni Bunso. Parehonh nasa ikalawang palapag kasi ang kwarto namin kaya hindi na kailangan bumaba ng hagdan. Kaso nasa kabilang parte ng mansion ang kwarto niya kaya malayo layo pa ito.

I actually forgot na Monday na nga pala ngayon. I can hardly remember anything that happened these past few days.

Kumatok na lamang ako sa pinto ng kwarto ni bunso kaso di ito sumagot, kaya pumasok na ako. Silence means yes, at hindi namin nilo-lock ang pintuan ng mga kwarto namin kasi isa iyun sa batas sa bahay namin, mapa Korea man or Pilipinas..

Pag sinasarado at ni-lock daw kasi namin ang mga pintuan namin... Iisipin nilang may mga lalake or babae kami ka-harutan sa kwarto namin.

Ang advance ng isip ng mga magulang ko. Eh di pa nga nangyayari yun eh. Pano nalang kaya pag nangyari nga yun.

"What happened to you? At bakit minumura mo si te Linda?" I asked my brother, Khylan as soon as I entered his room. Nakita kong naka-takip sa buong katawan niya ang makapal na kumot na tila giniginaw siya. His lips are now super red at nanginginig na rin ang buong katawan niya.

Dali-daling kong kinuha ang remote para sa air conditioner at tinurn off ito. Kumuha na rin ako ng thermometer to check his temperature at pinuntahan ko yung medicine box malapit sa pintuan niya at naghanap ng gamot para sa mga nilalagnat. At sinimulan ko na siyang asikasuhin.

Pagka-lipas nang ilang oras ay bumaba na rin ang temperatura niya. Kaya naisipan kong um-absent na lang muna para mabantayan siya kung sakaling tumaas ulit ang temperatura niya.

"Wait here bunso ha, I will ask send the teachers our excuse letter since nilalagnat ka at kailangan mo ring mabantayan." sambit ko sakanya at akmang kukunin na ang cellphone ko sa kwarto ko ng bigla niya akong pinigilan.

"Wag a-ate, you need to go to school since start na rin ng exams." pigil niya sakin.

"But---"

"No buts, papagalitan ka ni kuya Khaizuo pag nalaman niyang di ka nag-take ng exam." he cut me off.

"Fine. But don't hesitate to dial my number if something happens. You know I'm just one call away, right?" i said before leaving his room to get ready.

It's just 7 am pa at ang exam namin ay nag-sisimula ng 8:30 kaya I still have lots of time to prepare. Buti nalang at may kaunting stock knowledge pa akong naipon kasi kung hindi, baka bokya agad ako sa exam....

I chose to wear a Black v-neck spaghetti strap crop Tank top which improvises my porcelain type skin. Paired with brown Cargo pants, and lastly women's Air max 95 black and white.

I also just let my loose wave hair down since tinamad na akong mag ayos ng buhok. We can actually wear freestyle tuwing may exam, events and also fridays. Hindi ko na rin kailangan pang mag make-up kasi sagabal lang yon para sa akin.

Pagka-parada ko ng sasakyan ko ay dumiretso na ako sa room namin. Pag pasok ko naman ay agad napatingin at natulala sa kagandahan ko ang mga kaklase ko. Andito na rin sa loob sina Bella, Javein at Rafreal.

Yes babes, stop and stare.

"Tss, ano bang meron sayo at bakit kuhang kuha mo ang atensyon ng lahat? And whether you like it or not, Rafreal is mine alone." sabi Thel, isa sa mga babaeng may galit sa akin. She also likes Rafreal kaya mas lumala ang galit niya.

Hindi talaga natin maiiwasan ang inggitera.

"First of all, maganda ako and that alone gets all the attention. Second, hindi mo pag-aari si Rafreal kasi hindi ka naman niya ka ano-ano. Classmate ka lang remember? And I, thank you" sagot ko at may pa-curtsy pang nalalaman.

Nahulog naman ang panga niya sa sinabi ko. Tss, dahan dahan lang. Baka mapasukan yan ng langaw.

Naputol lamang ang aming kaganap dahil may biglang nag-salita sa pintuan ng classroom......

"Andito ba sina Kriesthal at Bella?" said a deep and warm voice, isang boses na kilalang kilala ko talaga ang may-ari.

"Lharqin Brile Mortev, it has been so long since we met....." wala sa sariling sambit ko, making them all look at me and him.

++++++++++++++++++++++++++++++++

May readers pa ba talaga ako? :<<<

Gusto ko lang sabihin na.............

ang kyut ko

-natasha-