Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter Fourteen

sorry for slow and super late UD's HAHAHAHA. 

Enjoy Reading!

CHAPTER FOURTEEN

PINAKIRAMDAMAN ko ang lugar kung saan daw nakakulong ang anak ng Kliyente ko ngayon. Nakatingin sa'kin si PJ, may hawak ng baril na may silencer. Ayaw naming gumawa ng kung ano mang ingay dahil mabubulilyaso ang trabaho.

May iba pa kaming mga kasamahan na nasa likod ng building pero kami ang nandito sa harap.

"Bossing, bakit ba sa gabi lagi ginagawa ang mga trabaho natin? Hindi ba pwedeng sa araw naman?" tanong niya habang nagsisindi ng sigarilyo.

"Mayroon namang ginagawa sa araw ha? Kung gusto mo magpalipat ka ng shift." Malamig kong sabi at nauna ng pumasok sa loob.

May iilang mga bantay na nasa itaas ng warehouse at may ibang naglalaro ng baraha. Napatigil ako sa likod ng mga nagpapatong-patong na mga kahon.

Nilagyan ko na ng silences ang baril ko at ang bala ay pampatulog dahil ang kamatayan ay masyadong madali sa kanila. Dapat nilang pagdusahan ang kagaguhan nila sa buhay. Sumilip ako sa gilid at tinutok ang hawak kong baril sa nakatalikod samin. Pero bago ko pa man maiputok ay may nauna na sa akin.

Gumanti ng putok si PJ, pinalitan ko ang baril na gamit ko at gumanti rin. Natamaan sa katawan ang binaril ko at napahandusay sa lapag.

Naalarma ang kaninang mga nag iinuman at naglalaro ng baraha. Miski sila ay nagulat kaya naman nagpaputok na rin.

Hinawakan ko ang ear piece sa tenga ko at nagsalita.

"Men. Go inside now! Halughugin ang lahat ng kwarto at ang buong building kaylangang maiuwi ang target. Understood?!" ani ko

"YES SIR!!" sunod sunod nilang sabi. Inalis ko na ang kamay ko sa ear phone at saka tiningnan si PJ na pagod na rin.

"Huwag mong sabihing pagod ka na?" malokong tanong ko at binaril ang nasa harapan ni PJ na magtatangkang bumaril dito.

Nagback-to-back kami. Binabaril ang nasa harap namin para maprotektahan ang isa't isa.

Nang tapos na ang lahat ng kalaban sa gawing iyon ay sabay kaming tumakbo papunta sa kanan at sinipa ang mga pinto ng kwarto roon. Baka kasi nandoon ang taong hinahanap namin.

"SINO KAYO?!" sigaw mula sa likod namin.

Dahil sa inis ay binaril ko sa ulo ang gagong yon at galit na pinagbabaril ang nakalock na pinto ng silid kung saan ako nakatapat. Pumasok ako don at inilibot ang tingin ko sa buong lugar. Walang tao pero may mga pinaggamitan don.

"Mukhang nandito sila kanina." Malamig kong sabi at lumabas na ng kwarto. Naabutan ko si PJ sa labas.

"Wala sila sa loob bossing?" tanong niya. umiling ako at pinindot ang ear piece sa tenga ko.

"Pack two, nakita niyo na ba ang target?" tanong ko. Tumingin ako kay PJ. "Maghiwalay na muna tayo. Ikaw dito sa ibaba at pupuntahan ko yung iba sa taas." Ani ko at tinakbo ang daan. Pumanik ako sa 2nd floor at nakita roon ang kumpulan ng mga tauhan ko.

Lumapit ako sa kanila. May kung anong tinitingnan kaya naman sinundan ko ng tingin.

Napakuyom ako ng kamao. Ang iba sa kanila ay masuka-suka na at ang iba naman ay nanghihina't nagagalit sa mga taong gumawa ng ganito. Putl putol na katawan ng tao ang nasa silid na pinagkukumpulan nila. Umaamoy na rin.

"TANGINANG MGA HAYOP NA GUMAWA NITO!" mura ni KJ

"PUTA, WALANG KALULUWA!"ani pa ni Karlo.

Lumapit ako sa kanila. "Hanapin ang target. Dapat ay maiuwi natin siya ng buhay at buo." Malamig kong saad.

"Yes Sir!" sabay sabay nilang sabi.

Paalis na sana ako para sundan sila ng marinig ko ang kalabog sa isang drum. Kumunot ang noo ko dahil malapit yon sa may hagdan.

Lumapit ako sa drum at inalis ang takip. Nanlaki ang mata ko ng makita ko si Cassidy Navarro na nakalublub sa tubig. Namumula at namamaga ang mga mata niya.

"T-Tulungan niyo po ako. A-Ayoko pang mamatay." Humahagulgul na sabi niya.

Mabilis kong hinila patayo ang batang babae at hinubad ang suot kong t-shirt dahil wala siyang suot na saplot.

"TEAM!!! I found the Target!!" sigaw ko at sinuot dito ang damit ko. tumawag ako sa ear piece ko kay PJ. "PJ, call the ambulance!" pasigaw kong utos sa kanya.

Nawalan ang malay ang bata sa braso ko kaya naman mas lalo akong kinabahan para dito. Patakbong lumapit sa'kin ang ibang mga tauhan ko at nagmamadali sila sa pag-alalay sa'kin. Tumayo ako at mabilis na bumaba sa hagdan.

"Secure the area!!" sigaw ni PJ sa ibang mga naiwan. Ako naman ay lumapit sa kotse ko. mabilis na isinakay don ang bata. Hindi na ako makakapag-hintay ng ambulance.

Sumakay agad ako at pinaharurot ang kotse papunta sa hospital.

"MARAMING SALAMAT, Hunter." Ani Mr. Antonio na kaharap ko ngayon. "Hindi ko alam ang gagawin ko kung sakaling may mangyayaring masama sa anak ko."

Tumango ako sa kanya at kinuha ang check na bayad sa akin. "Walang anuman, Mr. Antonio. Kung gusto niyo ay magpapadala ako ng mga magiging bodyguard niya para makasigurado tayong magiging ligtas na siya." Suggestion ko.

Ngumiti siya ng malawak sa'kin. "Sige, kukuha ako sa agency mo. Gusto kong maging ligtas ang aking Unica Hija." Aniya pa.

Inilahad ko ang kamay ko. Tinanggap naman niya.

"Thank you, Sir. Mauuna na ako." Ani ko.

Tumango siya sa'kin at naglakad na ako paalis don. Nasa labas lang kasi kami ng hospital. Hindi ako pumasok sa loob. Mabilis kong narating ang parking lot. Bago ako sumakay sa loob ay tiningnan ko muna ang reflection ko sa salamin.

Madungis ang mukha ko dahil sa mga dugo galing sa bata kanina. Marumi na rin ang damit ko.

Napapikit ako ng mariin. Ayokong maalala ang ganitong sitwasyon ko noon. Ayoko na. kahit nasa labas ay wala akong pakealam na nahubad. Kinuha ko mula sa loob ng kotse ang tubig na palagi kong dala. Binuhusan ko ang t-shirt ko at nagpunas ng mukha.

Ganun rin sa katawan ko.

"Kyah!!!! Kung alam ko lang na may poging naghuhubad dito sana ay dito nalang ako nagdadaan!"

"Tangina, bakit may live dito"

"Yung abs!!"

"Maghuhubad na rin ba ako?!"

"Gago, bat pag pogi ang naghuhubad okay lang, pag pangit nakakasuya?"

Napalingon ako sa likod. May iilang kabataang nanunuod sa'kin, may matatanda, mga babae at may mga lalaking nanduon rin na mukhang galit pa sa ginawa ko. Umiling ako at kinuha ang extra-shirt ko na nasa compartment ng kotse ko.

Sinuot ko yon at lumakad palapit sa basurahan at tinapon don ang t-shirt kong marumi at ang lalagyan ng tubig kanina. Pagkatapos ay naglakad na ako pabalik sa kotse ko at sumakay. Inilagay ko ang check na hawak ko sa loob ng belt bag na nasa passenger seat.

Binuksan ko ang maikana ng kotse at pinaandar paalis don. Dumerecho ako sa Bar ni Henry at doon muna tumambay.

KLYZENE BLACK P.O.V

Napatingin ako kay Blue na sayang saya sa paglalaro sa tubig dagat. Ako naman ay nakamasid lang sa kanya. Madami na kasing tao at ayokong makihalubilo. Masyado silang maingay at masaya.

Kanina pa natapos ang practice para sa kasal nila Kuya. And I don't know if he already said the truth to Alex.

"Don't you want to swim?"

Napatingin ako sa nagsalita. May isang lalaking nakatayo malapit sa'kin. Wala itong suot na pang-itaas at nakangisi sa'kin. I give him a bored look before I look at Blue again. From my Peripheral vision. I saw him walk to me and sit beside me.

"By the way, I'm just new here and I came from Canada." Aniya.

Hindi ko siya kinikibo at hinayaan nalang magsalita ng magsalita. Nakatuon ang atensyon ko sa kakambal ko na nagsasaya. Kumaway siya sa'kin at ngumiti. I give her a half smile and nod at her.

"You have a twin huh, she's also beautiful. Why are you not joining her? The water is so inviting." Dagdag pa niya.

Naiinis ako sa kanya. Ayoko ngang may kasama kaya hindi ako nakikihalubilo sa ibang tao. Kinuha ko ang cellphone ko at pati na rin ang ear phone ko. Nilakasan ko talaga ang volume para hindi ko marinig kung ano mang ida-daldal niya.

I'm not okay by Rhodes.

Don't cover up that hurt that I can see
The way you fall apart is killing me
I can be that giant that you need
To pull you from the dark until you're freed

Can someone tell me that they are here for me? Because I can't feel it.

Don't wreck yourself to feed a cold desire
Or running to the night like through the wild
There's something that I need you to understand
So give me your hand

When nothing feels real anymore
You know you can say
I'm not ok
I'm not ok

Masasabi mopa bang hindi ka okay ngayon? I mean, being not okay is a crime now. if you're not okay maarte ka. If you feel sad and lonely nasa isip mo lang yan? Kaya yung iba sinasarili nalang din nila yung nararamdaman nila or they will just faking it.

As stars over the city start to fade
Don't let it all get dark by the day
You can't take back the choices that you make
Don't carry that weight

When nothing feels real anymore
You know you can say
I'm not ok
I'm not ok

When nothing feels real anymore
You know you can say
I'm not ok
I'm not ok

So let me hold you
I wanna get to know you
You know you can say
You know you can say

Where'd you turn to
Where'd you turn to
From here
From here

When nothing feels real anymore
Where'd you turn to
Where'd you turn to
Where'd you turn

When nothing feels real anymore
You know you can say
I'm not ok
I'm not ok
I'm not ok

When nothing feels real anymore
You know you can say
I'm not ok
I'm not ok

When nothing feels real anymore
You know you can say
I'm not ok
I'm not ok

I'm not okay, I hope you all.... understand

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro