Chapter 95
CHAPTER NINETY-FIVE
NAALIMPUNGATAN ako dahil sa pag-galaw ng eroplano. Mabilis akong nag-angat ng tingin dahil kaya ako nakaramdam ng hilo. Napahawak ako sa balikat ko. Sumakit bigla. Siguro ay dahil sa matagal na nakapatong ang ulo ni Kuya do'n kanina. Tumingin ako sa labas ng bintana, maliwanag na ang labas. Nilingon ko ang katabi kong naka-akbay sa'kin. Tulog na tulog pa rin si Kuya.
Hinanap ng mata ko ang iba naming kasamahan. Si Papa ay nagbabasa ng libro na nasa dulo, si Kuya Nat ay nakahiga sa may couch sa gilid. Napansin ko rin ang kumot na nakapatong sa'min pati na rin ang nakapatay kong phone na nasa phone holder sa harap. Dahan-dahan akong tumayo.
Napatingin sa'kin si Papa, then he smiled.
"Wait—I'm just gonna brush my teeth," wika ko. Tumalikod ako at kinuha sa backpack ko ang isang pouch na may lamang toothbrush at kung ano-ano pa. Nagpunta ako sa may banyo. I lock the door. Lumapit ako sa may lababo at nag-start na mag-freshen up. Nang matapos ako ay ibinalik ko sa dati ang gamit ko tapos lumabas.
Nakatingin sa'kin si Papa.
"Good morning, sweetheart, how's your sleep?" malambing nitong tanong. Tumabi ako dito ng upo. Inakbayan niya ako kaya sumandal ako sa dibdib niya.
"Morning, Pa. It's fine. How about you? Did you sleep? Where are we now?" sunod-sunod kong tanong.
Hinalikan ako ni Papa sa noo.
"We're already in Spain, hija. We will land any minutes now."
Huminga ako ng malalim. My heart is now beating so fast. Kinakabahan ako. What if my Abuela didn't like me? O god! I'm starting to—
"We will buy your Abuela a Paella Valeciana and Jamon," anito. Nag-angat ako ng tingin sa kanya.
"And?" nagtatakang tanong ko.
Nginitian niya ako. "That's your grandma's favorite. You will give her that."
Umawang ang labi ko. "A bribe?"
"NO! Of course not!" mariing tanggi niya. Hinalikan niya ako sa noo. "That is just a gift, sweetheart," anito.
Tumango ako. "Okay..."
May kasama kaming dalawag flight attendant na naka-upo sa may pinto malapit sa control cabin. Ngayon ko lang napagmasdan ng maigi ang loob ng plane. Sa isang gilid ay maroon siyang mahabang couch kung saan kasya si Kuya Nat. Sa dulo no'n ay mayro'ng isang counter kung saan ka pwedeng kumuha ng pagkain.
Sa gawing kanan naman ay puro na one seater and two seater. Salitan ang dalawa. Bale kasyaa ang sampung tao dito bukod pa sa mga cabin crew. Lumapit sa'min ang isang flight attendant.
"Sir, do you want drink?" nakangiting tanong nito. Hmm, I think this girl is Australian. She has a blonde hair, a pouty lips, aboriginals' eyes and her skin color.
"Give me coffee, how about you, sweetheart?" tanong ni Papa.
"Cold milk please," sagot ko.
Lumayo ako kay Papa at tumingin sa labas ng bintana. Mula dito ay nakikita ko na ang tower ng airport kung saan kami magl-landing. Tumingin ako sa babae na gumagawa ng kape at gatas sa may counter sa dulo.
"Miss, how long before we land?" tanong ko.
"We will land ten minutes from now, Miss. We're just waiting for the tower's signal," nakangiting sagot nito pagkatapos ay inabot na sa'kin ang gatas. Kinuha ko naman 'yon saka uminom.
Dumako ang tingin ko kay Kuya Nat na gising na pala. Namumungay pa ang mga mata nito at magulo ang buhok. Tumingin siya sa'min pagkatapos ay bumalik sa pagkakahiga, itinakip niya sa mukha ang isang maliit na throw pillow.
Napangiti ako ng maliit. Tinaas ako ang paa ko sa upuan at niyakap 'yon. Nakatingin ako sa labas habang inuubos ang gatas ko.
"Are we in Spain already?" inaantok na tanong ni Kuya pagkaraan ng ilang minuto.
"Yes, we are just waiting to their signal," ani Papa.
"Kay. Wake me up five minutes before we land," anito.
Si Kuya Nat ay tumayo na saka naglakad papunta sa may banyo. Inayos naman ng flight attendant ang hinigaan nito. Tiniklop na din nito ang kumot na ginamit ni Kuya kanina. Ilang sandali pa ay nakarinig na kami ng signal galing sa Captain na mag-suot ng seatbelt para sa pag-landing.
"Flight attendants, prepare for landing please," ani ng boses na nanggagaling sa speaker.
Lumapit sa'min ang flight attendant. "Sir-Ma'am we have just been cleared to land at the American Airlines airport. Please make sure one last time your seat belt is securely fastened." Pagkasabi no'n ng attendant ay nagpunta na 'to sa may cabin crew at do'n umupo.
Kinuha ko ang seatbelt ko at sinuot ng mahigpit. Si Kuya Ivan ay tuluyan ng nagising at nag-suot na din ng seat belt. Si Kuya Nat ay nasa banyo pa rin at kalalabas lang na tumabi kay Kuya Ivan.
Ilang minuto pa ay naramdaman na namin ang paglanding namin ay muling lumapit sa'min ang babae.
"Welcome to American Airlines airport. Local time is seven thirty am and the temperature is fifty degree Fahrenheit," pagpapaalam nito sa'min.
Tumango kami bago inalis ang suot na seat belt. Tumayo si Kuya Ivan at nagpunta ring banyo. Ako naman ay lumapit sa upuan ko kanina para kunin ang mga gamit na dala-dala ko. Inilagay ko sa loob ng bag ko ang cellphone at headphones ko saka ako bumalik sa tabi ni Papa.
Nang tuluyan ng huminto ang eroplano ay binuksan na ng isang flight attendant ang pinto. Naunang lumakad palabas si Papa kasunod naman ako. Narinig kong tinawag ni Kuya Nat si Kuya Ivan para sabihing bababa na.
Sinuot ko ang shades ko at tinali ang mahaba kong buhok. Naramdaman ko kaagad ang malamig na hangin. Huminga ako ng malalim bago humawak sa railings at bumaba.
"¡Señor! ¡Aquí!"
Sabay kaming napalingon ni Papa sa kung sinong nagsalita ng Spanish. Nakita namin ang isang lalaking naka-suot ng suit na nakatayo sa harapan ng isang BMW X7 na kulay gray. Mayro'n 'tong hawak na placard.
Señor Jude. Señorito Ivan and Nathaniel. Señorita Klyzene
"Wow! A for effort," natatawang banggit ko. Nginisihan lang ako ni Papa bago lumakad papunta sa lalaki.
"¡Encantado de verte Antonio! cómo estás" bati ni Papa sa lalaking may pangalang Antonio.
Ngumiti ng malawak ang lalaki. "Estoy bien señor. ¿Usted? No nos hemos visto en mucho tiempo."
"Estoy bien. Pude descansar antes en el vuelo. ¿Dónde has estado en el pasado? No me recogiste la última vez que fui."
"Fui a México con mi esposa, señor. Visitamos a sus padres allí."
Tumango si Papa sa naging sagot ng lalaki. 'Di ko gaanong naintindihan ang pinag-uusapan ng dalawa dahil mabilis silang magsalita. May kakaunting naintindihan pero mas madaming hindi. Bumaba ang tingin sa'kin ng lakaking kausap ni Papa.
Namilog ang mga mata nito habang nakatingin sa'kin. Unti-unting umawang ang bibig nito at parang nakakitang multo kung ituro ako.
"¿Es ella Klyzene? ¡Ella es muy hermosa! Heredó tu ojo," anito ng ibalik ang tingin kay papa.
Proud na tumango si papa at inakbayan ako.
"Sí lo es. No hables demasiado rápido porque todavía no habla español. Entiende muy poco hasta ahora."
Nakaka-intinding tumango ang lalaki at malapad akong nginitian.
"¡Hola! ¡Soy Klyzene!" pagpapakilala ko sabay paglalakad ng kamay.
Tinanggap naman 'yon ng lalaki. "Es un placer conocerla, Lady Klyzene. He oído hablar de ti," mabagal ang pagsasalita nito kaya naintindihan ko siya. Hinalikan din nito ang likod ng palad ko.
"Espero que todo lo que escuchaste de mi sea bueno," wika ko sa kanya. Mula sa gilid ng mga mata ko ay nakita ko ang pagbaba nila Kuya mula sa eroplano.
"It's nice to meet you too," tipid na ngiti ang binitawan ko pagkatapos ay tumingin kay Papa. "I want to rest, Pa."
"Okay. Go inside now," marahang bulong nito sa'kin saka binuksan ang passenger seat ng kotse. Pumasok ako sa loob at pumuwesto sa gitna.
Umayos ako ng upo pagkatapos ay tumingin sa kanila sa labas. Nakangiting lumapit sina Kuya kay Antonio at mukhang binati ang lalaki. Nag-usap pa muna ang mga 'to sa labas ng halos limang minute bago pumasok.
Hindi naman ako masyadong nainip dahil nagc-cellphone ako. Naka-connect ako sa wifi ng Airlines kaya kahit naka-on pa rin ang airplane mode ay nagagamit ko 'to. Nags-scroll ako sa Instragram ng mapagpasyahang kumuha ng picture ng lugar namin ngayon para i-post sa myday.
Nang okay na ay napangiti ako. Sunog kong ginawa ay nag-selfie ako. I bit my lips and I close my left eye.
After no'n ay sabay nagbukas ang kaliwa't kanang pintuan ng kotse. Pumasok sina Kuya. Napapagitnaan nila akong dalawa. Samantalang nasa passenger seat si Papa at nasa driver seat naman si Antonio.
"Fasten your seat belt and we are go to leave!" masiglang wika ni Antonio. Nag-seatbelt naman kami nila Papa, pagkatapos ay umandar na ang sasakyan paalis. Nakasandal ako kay Kuya sa buong byahe habang nakatingin sa labas. Ang dami-dami naming magagandang tanawing nadaanan.
Kumukuha ako ng picture kada napapadaan kami sa isang magandang lugar.
****
DUMATING kami sa Province na nagngangalang San Martin de Valdeiglesias. Kumunot ang noo ko ng makita na puro 'L' ang pangalan ng mga nadadaanan naming establishments. Tulog sina Kuya Ivan pati na si Papa sa harap. Nagpapatugtug ng mahina si Antonio.
"Bakit lahat ng establishments' dito puro L 'yung nasa labas?" tanong ko kay Kuya.
Nginisihan lang ako ni Kuya bago ginulo ang buhok ko. "Dahil karamihan ng mga pinanggagalingan ng income dito ay nanggaling sa pamilyang Law. Sa'tin."
"Really?" hindi makapaniwalang tanong ko.
He nod. "Yes, Lola Xiomara is the one who owns all of the establishments' you just saw. Kaya madaming nakakakilala and nagmamahal sa mga Law dito sa San Martin, 'cause they owe us."
"Wow," tanginang nasabi ko. "So gano'n kayo kayaman?" mahinang tanong ko habang 'di pa rin makapaniwala sa narinig. Yes, I know my family is rich but... I didn't know this rich.
Tinawanan ako ng mahina ni Kuya. "Kung magpupunta pa tayo sa ibang part ng Spain and Madrid makakakita ka rin ng mga establishments' na mga Law ang may-ari. We are known here in Spain and other parts of the world."
Parang nakakakulala ang yaman na meron sila. Damn.
"Bakit Law 'yung pinangalan nila?"
"Kasi Law Groups of Companies. L for shorts dahil maliliit na branch lang naman 'to pero 'yung iba talaga LGC," pagpapaliwanag niya sa'kin.
Hindi na ako nakasagot dahil nakikita ko na sa harapan ang isang malaking gate na may letrang L sa gitna at kapag nabuksan ay nahahati sa dalawa. May maliit na bahay akong nakikita pero sa hula ko ay malaki 'yon.
Dumeretso lang ang sasakyan hanggang sa may gate. Sumilip muna sa loob ang isang guard bago ngumiti at tumango sa driver naming si Antonio. Binuksan nila ang gate at pinapasok kami sa loob. Napaka-haba ng daan para lang makapunta sa mismong bahay.
Malawak ang buong lugar. Sa daraanan namin ay may iba't ibang mga bulaklak. Napaka-ganda dahil magkaka-iba rin sila ng kulay. May iilang puno akong nakikita sa gilid na maaring silungan dahil sa laki.
Nag-uumpisa ng tumibok ng mabilis ang puso ko. I will finally meet my grandmother.
Sa gitna sa harapan namin ay may malaking Angelic Fountain. Umikot kami do'n para makapunta sa front door kung saan ko napansing nakapila ang mga kasambahay. I counted them in my mind.
1... 2... 3... 4... 5.... Namilog ang mata ko ng mapagtanto kung ilan sila.
Are you kidding me?! They have thirty housemaids?!
Huminto ang kotse.
"Senior, we're already here," panggising ni Mang-Antonio kay Papa. Marahan ko namang siniko si Kuya para magising.
"Finally!" sigaw ni Kuya bago binuksan ang pinto sa gawi nito. Kinakabahang lumingon naman ako kay Kuya Nat.
"It's okay," bulong niya sa'kin bago bumaba ng sasakyan. Nagsi-sinurunan naman ang iba kong kasama hanggang sa maiwan na akong mag-isa sa loob ng sasakyan. Napalunok ako. Nanginginig ang mga kamay ko.
I never been nervous in my life before.
Narinig ko ang pag-igik ng malaking front door. Dahan-dahan akong lumingon do'n at nakita ang isang may edad na babae. Strikta ang hitsura nito nang salubungin ang tatlong lalaki. Napalunok ako.
Damn!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro