Happy 1st anniversary TGED! Yey! 'Sang taon na pala since i-post ko 'tong story ni Black and yet hanggang ngayon hindi pa siya tapos. HAHAHHAHA. So ayon, feeling ko naman malapit ng matapos 'to, konting kembot na lang HAHAHHA. 

Kahapon dapat 'tong UD na 'to dahil nga anniv, eh, ayaw mag-connect nung laptop sa wifi kaya ngayon ko lang na-post. 

Enjoy reading!

CHAPTER NINETY-THREE

NAKAMASID ako sa kotse ng sinasabi nilang si Alessandro Ferrari. Ang gamit nitong kotse ay isang touring car na kulay gray, papalapit ang kotse nito sa starting point. Hindi ko pa nakikita ang hitsura niya dahil 'di pa siya lumalabas ng kotse.

Sinabihan lang ako ng isa sa mga kasamahan kong nandito na daw ang humahamon sa'kin. Tumabi sa'kin sina Linda at Carl na nakapamulsa pa. May subong lollipop si Linda.

"Hmm... nice car! His car is a new model of touring cars. I read that only three person the world have that," pagk-kuwento ni Linda.

Nag-cross arm ako. "Really?"

"Yes!"

Humarap ako kay Carl na naninigarilyo na.

"How much did you bet?" tanong ko.

He smirked at me. "Hundred dollars so don't fucking lose, Z, that's too much of money we'll going to waste!" anito.

I cracked my fingers before smiling at him.

"Trust me." Naglakad ako palapit sa kotse kong kulay asul pagkatapos ay sumakay ako do'n. Sinuot ko ang seatbelt ko bago ini-start ang makina. Nagpunta na din ako sa starting point. Dahil nakababa ang salamin ng kotse ko ay kitang-kita ako mula do'n.

Nilingon ko ang kotse ni Alessandro sa kanan ko. Unti-unting bumaba ang salamin sa passenger seat ng kotse nito. Tumambad sa'kin ang kulay gray nitong mata. Bumaba ang tingin ko sa matalim nitong jaw line, ang matangos nitong ilong at manipis ngunit mapupulang labi nito.

"I heard you're good at racing... why don't we test it tonight?" maangas nitong tanong sa'kin habang pinapalakas ang makina ng kotse niya.

"Sorry not sorry but this is not your night, Alessandro. You will go home crying!" pang-aasar ko.

"We'll see that, Amore," malambing nitong saad bago sinarado ang bintana.

I almost puke because of his endearment. Umiling ako at tinapakan ang gas para mapa-init lalo ang sasakyan.

Ilang sandali pa ay pumuwesto na sa harapan namin ang isang magandang babae. Naka-bra lang ito at pants na kulay itim. May hawak itong kulay pulang panyo. Nagkaka-ingay na rin ang mga tao sa labas.

Nag-umpisang bumilang ng tatlo ang madla, pababa sa dos, hanggang sa maging uno. Binaba na ng babae ang hawak nitong panyo. Kaya naman mabilis naming pinaharurot ang kanya-kanyang kotse para mauna.

Mabilis kong pinaharurot ang sasakyan ko dahil mauunahan na ako ni Alessandro. Oo nga, kita ko ang galing niya sa pagmamaneho pero hindi ako papayag na matalo niya ako. Hinaharangan niya ako. Kapag makikita niyang sisingit ako sa kanan ay kakanan din siya. Kapag naman sa kaliwa ay kakaliwa siya.

"Damn!"

Upang hindi niya ako muling maharangan ay inilapit ko na sa bumper niya ang unahan ng kotse ko. Pilit siyang lumalayo sa'kin pero lumalapit lang ako hanggang sa makakuha ako ng tiyempo. Mabilis kong tinapakan ang gas para maunahan ko siya.

Nagsitian ang mga nanunuod ng mauna na ako sa kanya. Napangisi ako. Ngayon ay nasa may curve na kami kung saan kapag hindi tama ang bilis mo ay maari kang bumangga. Tinapakan ko ang gas ko upang ma-balance ang takbo ko paliko. Hindi ako sobrang bagal pero hindi naman sobrang bilis.

Gaya ng ginagawa nito kanina sa'kin ay hinaharangan ko rin siya hanggang sa makarating kami sa second curve kung saan nakapantay na siya sa'kin. Huling lap na 'to a finish line na ang kasunod. Kung mabilis ako ay may hinihigitan 'yon ng lalaki.

Mula sa pwesto namin ngayon ay kitang-kita ko na ang finish line. Ilang sandali na lang ay mananalo na ako. Humawak ako sa gear level at tinulak 'yon sa unahan pagkatapos ay diniinan ko ang pagtapak ko sa accelerator.

Hindi ko na sigurado kung anong mga sumunod na nangyari basta ang alam ko ay hindi nagkakahiwalay ang pwesto namin ni Alessandro. Tumunog ang malakas na pito at nagsigawan ang mga taong nanunuod kasunod ng paghinto ng kotse ko.

Hinihingal akong napasandal sa upuan. Pagkaraan ng ilang minute ay binuksan ko ang pintuan sa gawi ko at lumabas ako do'n. Tumatakbong lumapit sa'kin ang dalawang kaybigan ko.

Nakangiti silang malawak sa'kin.

"YES! WE WON! YOU ARE YOU GOOD, Z!!!! I'M SO PROUD OF YOU!" malakas at puno ng pagmamalaking sabi ni Linda bago ako niyakap.

"I told you I will win this game," nakangising sagot ko dito bago gumanti ng yakap. Humiwalay ako kay Linda at tumingin kay Carl, "that's a lot of money huh." Puna ko sa hawak nito.

Masayang kumindat lang siya sa'kin. Maingay ang paligid namin dahil nagkakagulo na rin ang mga tao. 'Yung iba ay gustong bumaba upang magpa-picture at 'yung iba ay gusto lang talaga mapansin.

"Congratulations, amore."

Pare-pareho kaming napalingon sa nagsalita sa likuran ko. Nakatayo do'n si Alessandro. Hawak ang gloves sa kanang kamay at ginugulo naman ang buhok gamit ang kaliwa. Mapanuksong tinulak ako ni Linda palapit sa lalaki.

"Congratulations too. That was a nice game," wika ko dito at naglakad ng kamay sa harapan nito. Bumaba ang tingin niya sa kamay ko, akala ko ay hindi niya tatanggapin ng mabilis niyang inabot at nakipag-shake hands.

"Your hands are soft, Amore."

Binawi ko ang kamay ko at inirapan siya. "Stop calling me amore, Alessandro. I'm not your love. And have a good night," wika ko bago tumalikod at akmang papasok sa kotse ko ng hawakan niya ako sa braso.

Napahawak ako dito.

"What?"

"Let's meet tomorrow for a coffee? It's my treat!" yaya nito.

Binawi ko ang braso ko pagkatapos ay tumingin sa dalawang kasamahan ko na para bang walang pakialam sa'kin dahil imbis na tulungan akong makalusot dito ay iniwan pa nila ako. Traitors!

"NO. I don't want to have coffee with you. I'm a busy person."

"What time is your free time? I will wait," purisgidong tanong nito.

Napakamot ako sa kilay ko at naasiwang nagtaas ng kamay pagkatapos ay pumasok ako sa loob ng kotse ko. Pinaandar ko ang sasakyan palayo do'n. Dumeretso na ako pauwi sa bahay namin.

****

AS usual, tahimik ang bahay pag-uwi ko. Dahan-dahan kong binuksan ang pintuan, maingat kong sinarado ng makapasok ako. Hindi pwedeng makagawa ako ng ingay dahil mabilis magigising ang mga tao dito.

Hindi kasi alam nila Kuya na may laban ako ngayong gabi. Ang alam lang nila ay na sa bahay kami nila Linda para mag-aral. Kaninang alas-diyes pa ang curfew ko at kung makikita nila akong umuwi ng alas-tres ng madaling araw ay yari ako.

Maingat ang bawat hakbang ko papunta sa may hagdan. Papanik na sana ako sa unang baitang ng biglang bumukas ang lampshade sa may sala. Napatigil ako saka dahan-dahang lumingon do'n.

Si Kuya, naka-upo habang magka-krus ang mga braso sa dibdib. Seryosong nakatingin sa'kin habang umiiling.

I gulped. I thought he will come home next week?

"H-hi!"

Tumaas ang isang kilay nito. "Where have you been?" strict nitong tanong.

Lumakad ako palapit sa kanya at ngumiti ng matamis. Sa isang taon naming pagtira sa iisang bubong ay napag-alaman ko na ang mga techniques na pwedeng gamitin para mapa-oo sila.

"I'm with Linda and Carl! Like what I've told you in the phone, we're having a... group... study! Yes, we are having a group study!" pagpapalusot ko.

Inilingan niya ako bago kinuha ang cellphone. May kinakalikot itong kung ano do'n na hindi ko makita. Namilog ang mga mata ko ng ipakita niya sa'kin ang screen ng cellphone. Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko bago nag-peace sign dito.

That is my picture in the race track with Linda and Carl. The first pictures was me and Carl while looking at my car. The second one is Linda hugging me when I win. And the last one is I'm with Alessandro and his holding my hands.

"Yeah. What a nice group study," sarcastic nitong ani sa'kin.

Tumayo siya at napa-atras naman ako. Tiningnan niya ako ng masama, bago pa man niya maibuka ang bibig ay mabilis na ako tumalikod at nagtatakabo papunta sa may hagdan. Inisang hakbang ko ang dalawang baitang para mabilis na makapanik. Nagtuloy kagaad ako sa kwarto ko. Nag-lock ako.

Napasandal ako sa pintuan ng kwarto ko. Kung papagalitan ako ni Kuya ay bukas na. 'Di ko na kaya ngayong gabi.

Ibinaba ko ang bag ko sa lapag pagkatapos ay pumasok ako sa banyo para makapag-linis na ng katawan. Nang matapos ako ay nagsuot lang ako ng itim na lingerie na iniregalo sa'kin ni Linda. Humiga ako sa kama ko at natulog.

PAGKA-GISING ko kinabukasan ay naabutan ko sa kusina sina Kuya at Papa. Nag-uusap sila sa Spanish. Umupo ako sa pwesto ko at tiningan silang dalawa. Nakikinig lang ako dahil about sa business 'yon.

Yes, I can understand them now. I can speak Spanish but not fluent. They can speak Tagalog too, madali naman silang matuto.

"We can have a vacation in LA," wika ni Kuya.

"Hm... maybe next time. Your grandmother wants to meet your sister. She's eager to go here but her doctor stopped her," ani Papa.

I heard about Grandma, months ago because Papa was talking to her thru skype. She was so excited to meet me and me too. We talk a lot since then. She always telling me to go in Spain to have a vacation but my schedule is tight so yeah...

"Pa, our first semester will end soon. We can go in Spain for a week vacation," pagsingit ko sa usapan nila.

"Good morning, Sweetheart," malambing na bati ni Papa.

"Good morning, Pa. How's Spain by the way? I thought you'll go home next week?"

"I called him last night to tell what you've been doing since we left!" strict na pangunguna ni Kuya dito.

Malambing ko siyang tiningnan. "Kuya, sorry, okay? I..."

"Ah stop! If I didn't caught you will you tell me the truth?"

"U-huh! A bit! Of course! I'm a teenanger. Parang hindi ka naman nagdaan sa ganito," sagot ko dito bago humarap kay Papa. "Pa..." I pouted my lips and give him a puppy look.

He let a sigh before turning his head to my brother.

"Ivan, we're in front of the food," pangangaral ni Papa kay Kuya.

Nginisihan ko lang siya pero dahil sa inis ay sinipa nito ang paa kong nasa ilalim ng lamesa. Gumanti naman ako. Ang kaninang pagsisipaan dahil sa inis nito ay napalitan ng kakulitan. Natatamaan na namin ang paa ni Papa pero hindi naman nagsasalita ang matanda, umiiling lang ito na para bang nasisisyahan pa.

Matapos naming kumain ng almusal ay nagpunta kami sa may garden para magpahangin. May inilatag na blanket si Kuya kung saan kami naka-upo. Si Papa naman ay nasa leather nitong upuan. Sumandal ako sa puno.

"Do you think grandma will like me?" mahinang tanong ko kay Kuya.

Nilingon niya ako. "Of course! You are likeable Klyzene Black... always remember that."

"I'm a little bit scared of her reaction when she saw me face to face. I mean... there's a lot of difference talking in person and in video call."

Ginulo ni Kuya ang buhok ko. "Don't stress yourself. You still have a month to ready yourself."

"Yeah..."

Ilang sandaling katahimikan ang namayani sa'min bago ko napagpasyahang tumayo. Kinuha ko ang nakita kong frizz bee.

"Let's play!" naka-sigaw kong paanyaya kay Kuya ng makalayo ako.

Tumayo ito mula sa pagkakasalampak sa lapag at sumunod sa'kin. Nakangiti kong hinagis ang frizz bee papunta sa gawi ni Kuya na nasalo naman nito. Hinagis niya naman pabalik sa'kin ang laruan at hinabol ko 'to para makuha.

Habang naglalaro kami ay dumating ang dalawang kasambahay kasunod ni Mr. Jacobs na may dalang mga tray ng brunch.

"You will lose!" pang-aasar ko dito.

"Ha! You should tell that to yourself!" ganti nito.

Muli kong hinagis ang frizz bee at nasalo aman nito. Dahil matangkad si Kuya ay madali lang sa kanya maabot ang frizz bee.

"Kids, stop playing. Let's eat!" sigaw ni Papa sa'min.

Sabay kaming napalingon ni Kuya do'n bago niya ako tingnan na para bang inaaya ako. Tumakbo ako palapit kay Kuya, inakbayan niya ako kaya inikot ko ang braso ko sa bewang niya. Naglakad kami palapit kay Papa.