CHAPTER NINE-ONE

MADALING natapos ang quiz namin kanina and I got a perfect score. I'm so happy about that. Pinagbubutihan ko talaga ang pag-aaral ko ngayon dito dahil gusto kong makasama sa Dean's Lister. I want Papa to be proud of me.

Naglalakad ako ngayon palabas ng building dahil balak ko ng umuwi pero napatigil ako sa paglalakad ng makita kung sinong nasa harapan ko. Nakangiti sina Carl at Linda sa'kin. Lumakad ako palapit sa kanila.

"Hey!" bati ni Linda sa'kin.

"What's up?" nakangising tanong naman ni Carl.

Tiningnan ko lang ang lalaki at inirapan na kinataka ni Linda. She was looking at us suspiciously.

Napailing kaagad ako at nandidiring nagsalita.

"Oh no! Don't even think about it, Linda! We are not a couple so we're not having quarrel," pangunguna ko dito.

She just laughed at me and Carl is smirking. I punched his arm.

"What?" natatawang tanong nito.

"Why so defensive, Klyzene?" natatawang tanong rin ni Linda.

Are they crazy?

"I'm not, okay?! I just don't want people think wrong about me. Tsk. I'll go now," pagpapaalam ko. Dadaan sana ako sa gilid ni Linda ng mabilis akong nahawakan ni Carl. Masama ko siyang tiningnan.

"Let go of me!" asik kong utos dito.

"Go with us first. We will eat," anito.

"I don't want to. I want to go home."

"Yeah! That's a great idea, Carl. Let's eat in Danny's Diner. Their food is good," singit naman ni Linda.

"Oh! I know that place!!"

"Then let's go there!" excited na wika ni Linda saka ako hinawakan sa kabilang braso.

Bago ko pa man maisip ang binabalak nilang gawin ay hila-hila na rin nila ako patakbo kami. Ang ibang mga estudyante ay nakatingin sa'min pero mukhang walang pake ang dalawang 'to. Kaya nagpahila na lang din ako.

Napunta kami sa may malapit na Diner mula sa University. Naka-upo kami sa may gilid ng bintana na malapit pa sa may pinto. Magkatabi kami ni Linda habang si Carl ay naka-upo sa may harapan namin, namimili ang dalawa kung anong gustong kainin.

"Hmm... I like to try there Vanilla Milk Shake," ani Linda.

"U-huh that looks good but I like to have thin pizza." Nag-angat ng tingin si Carl sa'kin. "What do you want, Z?"

Napatingin sa'kin si Linda. Napanguso ako saka kinuha ang menu na nasa tabi ko. Tiningnan ko ang mga pagkain do'n.

"I'll have burgers with fries and maybe coke for drink."

"Ow! That's nice. I want a spicy chicken wings, I cream and of course, coke," ani Linda.

Tumango si Carl at tinaas ang kamay para tumawag ng waitress. Sandali pa at may lumapit na sa'ming babae. Nakangiti siya.

"What's your order?" tanong ng babae.

"One order of large burger with fries. One order of spicy chiken wings and sundae. One of thin crust cheesy pizza and all of our drinks are coke," suwabeng ani Carl bago kumindat sa babae.

The girl bite her lips and lustfully look with Carl. I rolled my eyes at them and look out in the window. I don't have my phone with me. I left it in our house. Someone will come to pick me up later.

"So... where are you from Klyzene?" pagbubukas ng topic ni Linda.

Lumingon ako sa kanya. "Philippines. Born and raised there," sagot ko.

Namilog ang mata nito. "Really?! You are a Filipina?!" hindi malapaniwalang tanong niya.

I frowned a bit. "Yes."

"I didn't expect it!"

"You don't look like a Filipina," sabat ni Carl.

I nod at them. Yeah. Who would think I'm a Filipina right? I have green eyes, my skin color is white and my hair is black. I don't have any Filipino feature.

"I heard Philippines is beautiful..."

"It is," may pagmamalaking wika ko.

"We never got a chance to go in South East Asia."

Ngumiti ako sa kanila. "Don't worry someday I'll tour you there," nakangiting wika ko sa kanila. Tumango silang dalawa.

Having new friends is not bad at all...

****

NAKATITIG lang ako sa phone ko habang nagc-charge ito sa may side table. Naka-upo kasi ako sa bean bag ko dahil balak kong magbasa ng libro but I remember my phone. I want to open it... for the last time.

Hindi na ako makatiis kaya tumayo ako at nagpunta sa may gilid ng kama. Binunut ko ang cellphone ko sa pagkaka-charge at binuksan ito. Pagkabukas na pagkabukas ay sinalubong ako ng mga text messages at miscalled.

Kumabog ng malakas ang dibdib ko ng makitang mas madaming tawag si Hunter. Nanginginig ang kamay ko ng magpunta ako sa call log, kitang-kita ko do'n kung gaano kadami ang miscalled nito. Nasa eight hundred lahat-lahat.

May fifty miscall galing kay Mom, may apat naman galing kay Da—kay Mr. Anderson at one hundred galing kay Zia. In-exit ko 'yon at nagpunta naman ako sa messages. Katulad ng kanina ay 'di hamak na mas madaming messages galing kay Hunter.

Hunter

Please, talk to me. I will explain.

Don't leave me please! I'm begging! Wait for me!

Baby, I'm near! Please don't go!

I'm already inside, Klyzene. Where are you?!

Please don't leave me! I'm—

In-exit ko na sa message nito at hindi ko na binasa ang iba pa. Ayokong mabasa ang kasinungaling sasabihin niya. Nagawa na niyang magsinungaling sa'kin. He take advantage of my situation.

Ti-nap ko ang message ni Zia.

Blue

Please, hear me out Black...

Don't leave us! We just want the best for you!

Don't leave!

I heard you'll go with them... Blue! Don't leave me naman!

Papunta na akong airport! Please! Don't leave!

Ayokong mag-isa! Ayoko!

Ikaw na lang ang meron ako! Hindi ko kayang mag-isa ngayon!

Black... you... did it.

You. Left. Me.

Umawang ang labi ko ng makita ang pagpatak ng basang bagay sa screen ng cellphone ko. Awtomatikong napahawak ako sa pisnge ko. Basa. Umiiyak ako. Umiiyak na naman ako...

Parang may kung anong nakabara sa lalamunan ko at hindi ako makapagsalita. Huminga ako ng malalim. Binaba ko ang cellphone ko sa gilid saka sinapo ang mukha ko gamit ang dalawa kong kamay.

Why do I feel guilty for choosing myself?

Am I selfish?

Umiling ako. No! I'm not selfish! I'm just loving myself! Umayos ako ng upo at kinuha ang cellphone ko. Pinatay ko ulit ito. I'm sorry but I'm choosing myself...

TOMORROW came and I didn't know how I slept after last night. Sobrang sakit ng ulo ko dahil madaling araw na rin akong nakatulog. Inikot ko ang ulo ko dahil masakit din ang batok ko. Lahat na lang masakit sa'kin pati pus ko! Damn! Corny.

Bumaba ako ng hagdan. Imbis na magpunta sa kusina ay nagtuloy ako sa sala, humiga ako sa may sofa at kinuha ang isang unan saka 'yon niyakap. Ipinatok ko sa mukha ko ang isang nakuha ko pa.

Nakarinig ako ng yabag ng paa.

"Klyzene?" rinig kong tawag sa'kin ni Kuya.

"Hmm?" I murmured.

Rinig ko ang palapit nitong yapak.

"What are you doing here?" tanong niya.

"Trying to sleep. Obviously."

"Why? Go back to your room and sleep there. Someone might saw you here."

"Tsk! I will get up. Give me five minutes! I have a class at ten am so I need to be ready at nine. Five minutes," inaantok kong turan,

"But it's already nine forty five," wika nitong nakapagpabangon sa'kin.

"WHAT?!" malakas at 'di makapaniwalang tanong ko sa kanya.

Ayos na ayos na ang hitsura ni Kuya. Nakasuot na ito ng pang-opisina at ready na umalis. Tumango siya sa'kin at ipinakita ang cellphone niya.

Kinuha ko naman 'yon at tiningnan kung anong oras na. At oo nga. Nine forty five na. Damn! Nung humiga ako sa sofa ay seven o'clock lang. Gano'n ba kalalim ang tulog ko at hindi ko na namalayan ang oras?!

Mabilis kong ibinalik kay Kuya ang cellphone niya at patakbong nagpunta sa may hagdan. Dinalawang hakbang ko ang mga pagitan para mabilis na makapunta sa kwarto ko. Pumasok kaagad ako sa banyo ng nasa kwarto na ako.

Hindi ligo ang ginawa ko sa banyo kundi wisik-wisik lang. Wala pa yata akong fifteen minutes sa banyo. Nagbihis kaagad ako ng uniform ko at nagpunta sa vanity mirror ko. Kinuha ko ang mga kaylangan kong make-up na dadalhin ko. Sa school na lang ako mag-aayos dahil wala na akong oras.

Nang makuha ko lahat ng gamit ko ay patakbo akong bumaba. Sakto namang nasa sala sila Papa at Mr. Jacobs. Lumapit ako sa kanila at nagmamadaling humalik sa pisnge ni Papa.

"I'm going, Pa! I'm already late!" nagmamadaling wika ko bago humarap kay Mr. Jacobs. "Let's go!" ani ko.

Patalon akong bumaba sa mga baitang. Sumakay ako sa backseat ng kotse at hinagis ang bag ko sa gilid. Si Mr. Jacobs naman ay natatawang sumakay ng kotse.

Kinuha ko ang maliit na salamin na nasa gilid ng upuan. Nag-start akong mag-make up. Una kong inayos ang kilay ko. Hindi ko naman na need magpakapal ng kilay dahil makapal na ang akin. Need ko lang ayusin ng kaunti.

Mabagal ang pagpapa-andar ng lalaki. Siguro ay binibigyan ako ng chance para makapag-ayos dahil kung mabilis ang takbo naman ay magugulo ang ginagawa ko. Sinunod kong iaayos ang mga eyeliner ko. Naglakad ako sa ilalim ng mata ko pagkatapos no'n ang blush at lipstick. Then I'm done.

Huminga ako ng malalim ng matapos ako. Umandar naman na ng mabilis ang kotse at sumandal ako. What a nice day! Late for my first class! That is nice!

****

"WHY are you late?' tanong ni Linda ng nasa loob na kami ng classroom. She's my classmate in Calculus 1. Ngayon ko lang siya napansin dito.

I pouted my lips. "I overslept."

"Hahaha... don't worry! That's fine!" pagpapagaan nito ng loob ko.

"I didn't know that I over slept, Linda. I just lay down and my brother said it's already nine forty five!! I was shock!" pagk-kwento ko pa.

"That's normal! When you lay down here in University it feels like long but the truth is, that only last a minute!" anito.

Sasagot pa sana ako ng dumating na ang prof namin. Lahat ng mga classmate ko ay napatahimik dahil isa sa mge terror teacher ang kaharap namin ngayon. But who cares? Definitely not me.

Nag-discuss si Prof at may pa surprise quiz about sa lesson kahapon kaya naman lahat sila nabigla dahil ang akala ay pinag-aralan ngayon ang kasama sa quiz.

Nang matapos ang klase namin ay sabay kaming lumabas ni Linda para magpunta sa locker namin. Ibinalik ko do'n ang ibang libro ko at kinuha ang isang libro na kaylangan sa isang klase.

"Girl, see you later!" ani Linda.

"Where's your next class?" tanong ko.

Napa-irap ito. "A-six! History!" tamad na tamad nitong wika.

Napatawa ako. "Good luck!" 'yun lang ang sinabi ko saka tumalikod. Naglakad ako papunta sa sunod kong klase.