CHAPTER EIGHTY-SIX

PAGKATAPOS naming mag-usap pa ng kaunti ni Uncle ay naiwan na akong mag-isa sa bago kong kwarto. Ini-lock ko ang pinto bago lumakad palapit sa kama. Umupo ako sa dulo sabay haplos sa malambot na kumot. Napabuntonghininga ako.

Pabagsak akong huminga sa kama at tumingin sa kisame ng silid ko. Kumunot ang noo ko at tiningnan ng mabuti ang kisame. Para kasing may nakikita akong mga shapes pero hindi ko matukoy kung ano. Muli akong huminga ng malalim bago ipinatong ang braso ko sa mata ko.

Hinayaan kong tangayin ng antok ang buong sistema ko. Nagising nalamang ako ay mataas na ang sikat ng araw sa labas ng binata. Tumagilid ako ng higa para mapagmasdan ng mabuti ang labas. May mga nakikita akong ibong nagpapahinga sa may sanga ng puno katapat ng bintana.

I yawned and took out my phone. Tiningnan ko kung anong oras na. It's already eleven o'clock. Ibinaba ko sa tabi ko ang phone bago bumangon. Inilibot ko ang tingin ko sa buong kwarto. I will organize this soon and I'll make it aesthetic.

Tumayo ako at naglakad palapit sa may pinto sa gilid. Hinawakan ko ang seruda, saka tinulak pabukas ang pinto. Sumalubong sa'kin ang may kalakihang banyo. So tama nga ang hula ko kanina. Banyo 'to at 'yung katabi ay ang walk-in closet.

Pumasok ako sa loob. Tumapat ako sa salamin at ngumiti sa sarili ko. I'm excited! I will check the university tomorrow to get my schedules. Binuhay ko ang gripo at itinapat ang kamay ko sa umaagos na tubig. Nang mapuno ay naghilamos ako.

After kong maghilamos, inabot ko ang face towel sa may gilid at nagpunas ng mukha. Nang matapos ako ay lumabas ako ng banyo para tingnan ang walk-in closet ko. Wala pa siyang gaanong laman bukod sa cabinet at mga maleta ko. Lumapit ako do'n at kumuha ako ng isang pares ng damit na isusuot ko ngayon. Hinagis ko 'yon sa kama saka naglakad palabas ng kwarto.

Bumaba ako sa may hagdan. Akala ko ay may maabutan akong tao sa may sala pero wala. Siguro tulog pa sina Uncle at Kuya. Late na rin kaming nakatulog kanina. Nang makababa ako ay nagtuloy ako sa kusina. Napatigil ako sa pagpasok ng maabutan ang dalawang kasambahay na naghahain sa mesa.

Napansin yata nila ako kaya mabilis silang nag-angat ng tingin. Their eyes widened.

"Morning?" bati ko bago lumapit sa may ref, "may I check if there's a milk here?" nakaturong tanong ko sa may ref. Hindi sila nagsalita bagkus ay tumango ang dalawa. I shrugged my shoulder and I open the refrigerators door.

I look for milk and when I found it. I took it out and went to the island counter. I take one glass and pour some milk there and drink it.

Inilagay ko sa sink ang baso bago naglakad palabas ng kusina. Nagtuloy ako sa labas ng bahay. Pinuno ko ng hangin ang dibdib ko at saka pinakawalan 'yon. Mataas ang sikat ng araw pero hindi ko naman masyadong nararamdaman ang init. Kaayusan lang.

Bumaba ako at nagtuloy sa garden. Nakakapagtakang napakadaming bulaklak sa paligid kahit na dalawang lalaki ang nakatira dito? I thought it will be more grass so they can play golf. Habang naglalakad ay nakita ko si Mr. Jacobs, nasa harapan habang may kausap na servant.

Ayokong mapansin niya kaya tatalikod na sana ako ng tawagin niya ang pangalan ko.

"Lady Klyzene?"

Napapikit ako ng mariin bago humarap dito. Pilit akong ngumiti sa kanya kahit maliit. I don't want to be rude at him. I want to change for the better.

"Good noon, Mr. Jacobs," bati ko dito.

"Good morning too, Lady Klyzene. What are you doing here? Are you hungry?" he asked.

I shook my head. "I'm not, Mr. Jacobs. I want to look around while waiting for them to wake up," sagot ko dito.

He nodded his head before smiling at me. "Okay, Lady Klyzene. Enjoy. Just tell me if you need something."

"Thanks," pagkaraan kong sabihin 'yon ay tumalikod ako at nagpunta sa may pa-bangin na pwesto dito, medyo nasa mataas kasing bahagi ang bahay. Huminga ako ng malalim dahil kitang-kita dito ang city at ilang kabahan sa ibaba. What a nice view.

Umupo ako sa lapag. Itiniklop ko ang tuhok ko at do'n ipinatong ang ulo ko. Nakatingin lang ako sa kawalan. Iniisip ko kung tama ba 'tong ginagawa ko. Tama bang iniwan ko sa Pilipinas ang mga Anderson ng hindi sila hinahayaang magpaliwanag.

Kaya lang kung hindi ko ginawa 'to baka masaktan lang ako ng husto. Sobrang sakit ng ginawa nilang lahat sa'kin.

Okay, lang 'yan. You can move on!

****

"KLYZENE, let's eat!"

Napalingon ako sa tumawag sa'kin. Nakatayo sa 'di kalayuan si Kuya Ivan, suot ang isang itim na t-shirt na humahapit sa katawan nito samantalang ang pang-ibaba naman nito ay isang dark shorts na abot hanggang gitna ng hita.

Tumayo ako at nagsimulang lumapit sa kanya. Gano'n rin naman si Kuya. Naglakad ito palapit sa'kin. Nang makalapit siya sa'kin ay ginulo niya ang buhok ko saka ako inakbayan.

"What are you doing here?" tanong nito.

"I want to have a fresh air," sagot ko saka ipinalibot ang braso sa bewang nito.

"Hmm... what do you think about your room and the place?"

"The place is good. I find it relaxing while my room. I need to do the interior."

Tumango ito. "Don't worry. We will go to the nearest shop to buy your things," anito.

"Can we go first to the University? I need to check my schedule."

"Okay. After we eat we'll go," aniya na nakapagpangiti sa'kin. Nang makapasok kami sa bahay ay sinalubong kami ni Uncle na may dalang tasa ng kung ano.

"Papa, we will go out later. Need to go to the University to get Klyzene's sched," he said.

Uncle nodded his head before putting down what his holding.

"Then let's eat," yakag niya sa'min bago naunang maglakad papuntang kusina. Sumunod naman kami ni Kuya. Naka-upo sa kabisera si Uncle, si Kuya naman ay umupo sa kaliwa nito at ako naman ay sa kanan.

"What do you want to eat, Princess?" Uncle asked while gazing the foods.

I look on our breakfast. It's an american breakfast.

"I want pancake and bacon," i said.

He smiled before taking the plate with the pancake. He put one piece of pancake on my plate and handed it to Kuya. He took the bacon and put a three-piece of it on my plate.

"Thank you, Uncle!" nakangiting bati ko.

"You're welcome, Sweetheart."

After that, we ate our breakfast while Kuya is telling us how his head is aching. We just laugh at him.

Now I'm getting ready to go. I'm wearing a hoodie and a pants.

"Are we not yet leaving?" Kuya asked behind my bedroom door.

I rolled my eyes. He's been asking that for almost an hour. What did he think? I am the flash? I still need to finish my make-up and my hair! But to make it easy for him. I took my make-up and my brush. Then I walked to the door and opened it.

"Let's go!" yaya ko dito saka nagsusulay na lumabas ng kwarto. Naka-irap na sumunod siya sa'kin saka nakamasid.

Nang makababa kami sa sala ay naabutan ko si Uncle na nagbabasa ng libro. Lumapit ako dito at humalik sa pisnge bago lumabas ng bahay. Hindi ko na alam kung anong naging reaction nito. May nakita akong kotse na nakaparada sa harapan kaya naman lumapit ako do'n.

Binuksan ko ang front seat at pumasok. Ibinaba ko ang salamin sa itaas at naglagay ng make-up. I put a dark lipstick and dark eye liner.

Tiningnan ko ng masama si Kuya ng malakas nitong sinarado ang pinto dahilan kaya ito umalog at kung bakit nagulo ang ginagawa ko. Galit kong tiningnan ang sarili ko ng hindi na 'to pantay.

"Sorry!" hindi sincere na wika nito.

Binato ko siya ng bote na nakita ko sa may gilid.

"Damn you!" inis kong sagot sa kanya bago binuksan ang bag ko at kinuha mula do'n ang pang-alis ng make-up. Inalis ko ang eye liner sa gilid ng mga mata ko.

Tinawanan lang ako ni Kuya.

"Don't start the car! Let me finish this!" inis na inis kong banta sa kanya.

Huminga ako ng malalim saka kinuha ulit ang eye-liner ko. Dahan-dahan akong naglagay sa gilid ng mga mata ko. Sinigurado kong pantay ang pagkakagawa ko. Napangiti ako. Sinunod ko ang isang mata ko. Nilingon ko si Kuya nung binuksan nito ang makina.

"Tsk!"

"I'm not doing anything!"

I roll my eyes at him. "Don't test me, Kuya!"

He chuckled.

Inis ko siyang inirapan bago naglagay ng eyeliner sa gilid ng mata ko. Nang maayos ko na ay ibinalik ko ang gamit ko sa bag bago tumingin dito.

"Can we go now?" tanong nito.

"Yeah!"

"Okay. Buckle up."

I put my seatbelt on and lean to my seat. Ini-start nito ang kotse saka pinaandar paalis. Tumingin ako sa labas ng bintana. Nadadaanan namin ang mga bulaklak.

"What are you gonna take for college?" pag-uumpisa nito ng usapan. Nilingon ko siya.

"Mechanical Engineering," proud kong sagot sa kanya.

Tumaas ang isang sulok ng labi niya. "Nice choice!"

"I know."

"What's your plan? You want to stay at dorm?" tanong nito habang minamani-obra ang kotse paliko.

I cleared my throat. "I will find an apartment near to the University so I can walk or use bike," ani ko.

"Nice. I will try to contact some of my friends here to find you a good place to live. And do not worry about your allowance and bills. I'll handle that," dagdag pa nito.

"Thanks but I will find a job. I want to earn on my own."

Nilingon niya ako. "You can work in our Company," suhestiyon niya.

Napangisi ako, "people there will give me a special treatment because of you."

He laugh a bit. "Of course not."

"And pigs can fly, Kuya."

"O come on, Klyzene! Don't be hard to your brother. Trust me," aniya.

Napatigil ako dahil sa sinabi niya. "Trust you?" hindi ko maiwasang itanong.

Nagtatakang lumingon sa'kin si Kuya.

"Yes, why?" tanong niya habang papalit-palit ang tingin sa'kin at sa daan.

"Nothing," mahina kong sagot. I gulped then I give him a small smile. I think he notice that something is off.

"Are you sure?"

"Yeah..."

How can I trust? How can I trust again if all the people around me lied to me all the fucking time?