CHAPTER EIGHTY-FIVE

WHEN we arrived in New York Skyports Seaplane Base (NYS) it's already past midnight. My back is aching plus my head is spinning. I'm wearing Uncle's shades because my eyes are swollen. People will think I cried to sleep if I will not cover it.

I'm holding my bag and my suitcase. Si Kuya kasi ay mukhang pagod dahil may tinapos itong reports sa may eroplano kanina. Hindi nga yata natulog 'yon para matapos 'yung reports. Habang palabas kami ng Terminal ay may sumalubong sa'ming lalaking kasing tangkad ni Uncle.

Huminto ito sa tapat namin at nginitian ang dalawang lalaki sa harapan ko. Nakasuot ang matanda ng blac suit at mayroon ring suot na itim na salamin.

"Good morning, Mr. Jacobs," tamad na bati ni Kuya sa matanda.

"Good morning too, Sir—boss," bati ni Mr. Jacobs sa dalawang lalaki. Lumagpas ang tingin nito sa balikat ng dalawa pababa sa'kin. Nginitian niya ako. "Good morning, Ms. Law."

"Morning," tipid kong sagot dito bago nagsuot ng earphones.

"Where's the car, Mr. Jacobs? I feel so tired. I want to rest!" reklamong tanong ni Kuya dito.

Tumawa ng mahina ang matanda. "This way, Sir."

Naunang maglakad ang matanda at nakasunod lang kami sa kanya. Huminto kami sa tapat ng isang itim na sasakyan. Binuksan ni Kuya ang backseat kaya nauna akong pumasok, sumunod naman siya sa'kin. Si Uncle ay umupo sa passenger seat katabi si Mr. Jacobs na nasa driver seat.

Ilang segundo pa kaming naghintay bago pinaandar ang kotse. Sumandal ako sa upuan at tumingin sa labas ng bintana. Kinuha ko ang phone ko pati na rin ang earphones ko. Nakinig muna ako ng music dahil inilabas na ni Taylor Swift 'yung 'Wildest Dream' na Taylor's Version.

Wildest Dream

He said, "Let's get out of this town

Drive out of the city, away from the crowds"

I thought, "Heaven can't help me now"

Nothing lasts forever

But this is gonna take me down

He's so tall and handsome as hell

He's so bad, but he does it so well

I can see the end as it begins

My one condition is

Say you'll remember me

Standin' in a nice dress

Starin' at the sunset, babe

Red lips and rosy cheeks

Say you'll see me again

Even if it's just in your

Wildest dreams, ah, ah,

Wildest dreams, ah, ah,

Nang dumaan kami sa may Brookyln Bridge, sa kabilang bahagi ng kalsada ay mahaba ang pila ng taxi. Napailing ako. Akala ko ay sa Pilipinas lang mahaba ang traffic, pati rin pala dito.

I said, "No one has to know what we do"

His hands are in my hair, his clothes are in my room

And his voice is familiar sound

Nothin' lasts forever

But this is gettin' good now

He's so tall and handsome as hell

He's so bad, but he does it so well

And when we've had our very last kiss

My last request it is

Napailing ako dahil sa 'he's tall and handsome as hell, he's so bad, but he does it so well," naalala ko si Loki sa MCU or si Tom Hiddleston. Ex-boyfriend ni Taylor Swift noon.

Say you'll remember me

Standin' in a nice dress

Starin' at the sunset, babe

Red lips and rosy cheeks

Napatigil ako sa pags-sound trip ng maramdamang bumigat ang balikat ko. Lumingon ako sa gilid ko at tiningnan si Kuya na ngayon ay tulog na tulog na. Naka-awang ng kaunti ang labi nito. Napahinga ako ng malalim. Inalis ko ang suot kong shades pagkatapos ay dahan-dahan kong isinuot kay Kuya.

Nang mailagay ko 'yon ay nagbalik ako ng tingin sa labas ng bintana.

FIVE AM! Five a.m. na ng makarating kami sa bahay kung saan kami titira. Or sila. Kasi ako magd-dorm ako sa University para hindi na ako mahirapan sa pagb-byahe. Nilingon ko si Kuya na hanggang ngayon ay tulog na tulog pa rin.

Dahan-dahan kong inalog ang braso nito para magising siya.

"Kuya...kuya!" pag gising ko sa kanya.

"Hmm."

"We're already here," bulong ko bago tumingin sa dalawang matandang kabababa lang ng story kotse kaya umalog 'to.

Umangat ang ulo ni Kuya at inaantok na tumingin sa labas. He yawned and look at me.

"Good morning!" paos niyang bati sa'kin.

"Morning!" pag ganti ko dito bago binuksan ang pinto sa gawi ko bago bumaba. Nagpunta ako sa likod kung nasaan sila Uncle. Inilalabas nila ang mga gamit namin. Kinuha ko ang suit case ko.

"Why so silent?" tamad na tanong ni Kuya.

Tiningnan ko ang interior ng labas ng bahay. Kulay abo ang labas, may mga bulaklak sa gilid ng hagdan para makapanik ka sa mismong bahay. Mayroon ring isang statue ng baby sa gitna ng fountain kung saan napapalibutan siya ng mga bulaklak.

Mukhang two story house 'to. Sa tantiya ko ay madami-daming silid ang nandito. Lumingon ako sa likod. Maganda ang front yard. Alagang-alaga rin ang mga bulaklak. Huminga ako ng malalim. This is it. New life. New surroundings.

"Sir, maids are still sleeping but Lily is awake," ani ng matanda.

"Okay. Let them rest. Let's go inside," ani Uncle.

Naunang maglakad si Mr. Jacob at Uncle. Magkasunod kami ni Kuya. Hinawakan niya ako sa braso at nagtatanong na tumingin sa'kin.

"What?" mahina kong tanong habang binubuhat ang maleta ko papunta sa taas.

"You're so quite. Regrets?"

I frowned, "actually, I have no regrets. Maybe I'm not yet used to this kind of surroundings," ani ko dito. Totoo naman 'yon. Hindi pa ako sanay dito.

Hindi na sumagot si Kuya at nginitian nalang ako ng maliit bago kinuha sa'kin ang maleta ko saka naunang naglakad papasok ng bahay. Ako naman ay naiwang nakatanga dito sa may baitang ng hagdan. Tumingin ako sa malayo. Mataas ang lugar kung saan nakatayo ang bahay ni Uncle. Medyo nakikita dito sa maliit na hitsura ang Brooklyn Bridge.

Makalipas ang limang minuto ay sumunod na ako sa kanila sa loob. Naabutan ko si Uncle na nasa sala at kinaki-usap si Mr. Jacobs. Tumikhim ako para kuhanin ang atensyon nila.

"Ow, you're already here," puna ni Uncle ng lingunin niya ako.

"Boss, I will tell them what you want. I'll go ahead," pagpapaalam ni Mr. Jacobs dito bago tumingin sa'kin. "See you around, Lady Klyzene."

Nang wala na si Mr. Jacobs ay tumingin ako kay Uncle. Nakangiti siya habang nakatingin sa'kin.

"I'm so happy that you came here with us, Klyzene," madamdamin niyang pahayag sa'kin bago ako hinila payakap.

Gumanti ako ng pagyakap sa kanya. "Me too. Me too."

"I hope you will not regret your decision, Klyzene. If you are not happy here anymore, tell me, okay?. And I'm willing to send you back to the Philippines," Dagdag pa nito.

I let a loud sigh. "I hope so too, Uncle." Inilayo ko ang katawan ko sa kanya at nginitian siya. "But don't worry. I promise I will make myself happy here with you guys. I already choose you. so don't think to much, huh!" pagpapagaan ko ng loob nito.

Tumango siya sa'kin at nginitian ako ng maliit. Pinisil niya ang pisnge ko bago tumayo ng maayos.

"I will take you to your room. I didn't yet decorating it because I want you to decorate your room," anito.

"Really?" hindi makapaniwalang tanong ko.

"Yes, I don't want to lead you to what you want." Hinawakan niya ako sa bewang bago inalalayan papunta sa magiging silid ko.

Inilibot ko ng tingin ang mga mata ko. Maganda ang loob ng bahay. Para itong bahay ng mga Salvatore ng The Vampire's Diaries.

Ang calming ng interior. May fire place kung saan may nakaharap na dalawang pang-isahang sofa. Sa itaas no'n ay may malaking wedding picture na hindi ko malaman kung sino dahil hindi ko naman masyadong pinagkatingnan.

Umakyat kami sa may hagdan.

"How many rooms do you have here?" tanong ko.

"We have five rooms plus the library and my office. All rooms here have their bathroom but, we have a regular bathroom downstairs."

"Okay."

"Your brother is in his room already. He wants to sleep again."

"That's why I didn't saw him downstairs."

"Yes."

Huminto kami sa may pangatlong pinto sa kaliwa. Binuksan ni Uncle ang pinto na nakapagpamaang sa'kin. Pumasok ako sa loob. Ang ganda ng kwarto.

May isang queen size bed sa gitna ng kwarto, may dalawang malaking bookself sa magkabilang gilid ng kama. May study table ring nakaharap sa may bintana.

Sa kaliwang bahagi ng kwarto ay mayroong dalawang pinto na hula ko ay para sa banyo at walk-in closet. Nilingon ko si Uncle.

"This room is great!" nakangiting pahayag ko.

Nginitian niya ako. "I'm happy that you like it... Ivan said you like books that's why I asked him to choose this room for you."

Dinalawang hakbang ko ang pagitan namin at binigyan siya ng isang mainit na yakap. Gumanti naman si Uncle.

"Thank you for this, Uncle..."

"No... thank you for choosing us," his voice broke when he said it.

Nagtaas ako ng tingin sa kanya. Namumula ang mga mata niya. Mukhang pinipigil niya ang mga luha niya. Hinawakan ko siya sa pinsge at nginitian and I hugged him again. Tighter this time.