CHAPTER SEVENTY-SEVEN

PAGDATING namin sa tapat ng Bar ay mabilis na bumaba si Klyzia at sumuka sa isang gilid. I roll my eyes at her. Hindi naman ako mabilis magpatakbo, masyado siyang OA.

Lumapit ako sa kanya at inabot ang susi ng kotse. For sure hindi alam nila Mom na kinuha ni Klyzia ang kotse. Mukha ngang hindi nila alam na umalis sa bahay ang magaling nilang anak. Kinuha sa'kin ni Blue ang susi at akmang maglalakad papasok ng Bar ng hawaka ko siya sa braso.

"What is it?" tanong niya.

"You stay here. I'll go inside," malamig kong saad bago siya binitawan at naglakad papunta sa loob. Tiningnan ako ng bouncer mula ulo hanggang paa.

"ID ma'am?" anito.

"My brother is Jake Anderson, he's inside," malamig kong wika. Lumingon ako sa gilid at nakita ang iilang lalaki at babaeng naninigarilyo. Ang iba ay naghahalikan at 'yung iba naman ay nag-uusap lang talaga. Tumango ang bouncer saka binuksan ang pinto at pinapasok ako sa loob. Pagkapasok ko ay sinalubong ako ng ingay at usok.

If my brother is here, his friends is here too. Makikita ko siya... and speaking of the devil.

I smirked when I saw him walking towards me. This dickhead is really getting into my nerves.

"What the fuck are you doing here, Klyzene?!" Hunter asked in a loud voice while giving me a deadly stare.

"I'm looking for my brother! I know he's here! I'll take him home!" I shout back at him.

"Nasa VIP room siya. I'm the one who's gonna take him home! Go home, Klyzene Black before I spank your ass!" he threatened me.

I give him a cold stare. "Really? I'm scared!" I said sarcastically. He's so annoying! I don't know why his acting like my fucking dad right now!

His jaw tightened. Mabilis niya akong nilapitan at hinawakan sa braso papunta sa second floor ng Bar. I mentally smiled. There's something in this guy.

Pumasok kami sa VIP room at do'n ko naabutan si Kuya. He really look so wasted. Sino ba kasing hindi? His wife left him and we don't know where is she or if she's still alive. Love really make people lose their minds. And I will never be like them. Yuck!

I sat down next to my brother. I stared at him if what his going to do next but he's ignoring me. He's looking at nothingness.

"Kuya... Kuya... let's go home. Mom is worried about you," untag ko dito pero hindi naman niya ako pinapansin. Patuloy lang ito sa pag-inom ng alak.

"Kuya... Klyzia is waiting us outside. We need to go home. We have exam tomorrow and I can't let that pass."

"Go home now, Klyzene. I can take care of myself. Bring your sister with you," he said in cold and emotionless face without looking at me.

I sigh. He look so helpless.

"Kuya—"

"Just go the fuck home!! I don't need you here!! I need my fucking wife!! I need Alexandra!" malakas niyang sigaw na kina-igtad ko.

I ball my fist while giving him a cold stare. I stand up and walk away. That guy! Kung hindi ko lang siya kapatid I won't come here for him! I don't need to be here in the first place but Blue is worried and she asked me to accompany her!

I'm walking out in exit when someone grab my arm, and when I turned around I saw a guy. A drunk guy.

"Let go of me!" I said to him as I'm trying to withdraw my arm from him.

"Baby, I know you want me too. Pagkapasok mo pa lang dito kanina you already got my attention," maniac na sabi nito at sinusubukang ilapit ang mukha niya sa mukha ko.

Inurong ko ang mukha ko at tinapakan ang paa niya para mabitawan niya ako. Nang mabitwan niya ako, I punched him hard in his face and kick his ball. I leave him there, groaning in pain.

I got out and went in Blue's car. I stopped when someone grabbed me again. He wants it? I'll give it! I smirked and shook my head before facing him or her and give her an upper cut!

"WHAT THE FUCK!!!!"

My mouth is slightly open when I saw him covering his face and I think it's bleeding. I bit my lower lip. "What the hell is your problem, woman?!" galit na tanong niya sa'kin ng alisin nito ang pagkakatakip ng kamay sa bibig niya. Dumura ito ng dugo bago masamang tumingin sa'kin.

Did he think I will say sorry for that? No way. It's his fault, he can call me before he grabbed me but no, he grabbed me just like that.

"Damn! Nakagat ko yata ang dila ko!" pagmamarukulyo pa nito.

Mukhang wala naman siyang sasabihin kaya tumalikod na ako at lalapit sana sa kotse ni Blue ng hawak na naman niya ako sa braso at iharap sa kanya.

"Mag-usap tayo!" asik niya.

Padabog kong binawi ang braso ko. "Wala tayong dapat pag-usapan!"

"Meron! May ginawa ba sa'yo 'yung lalaking nasa may exit?" seryoso't mapanganib niyang tanong.

"Kung may ginawa man siya o wala, labas ka na do'n. Back off, Hunter. I still don't want to talk to you!"

"Hah! After you punch me?! You didn't even say sorry!"

I rolled my eyes, "then sorry! Are you satisfied now? Can I go now?" masungit kong tanong sa kanya.

"I will take you home so I can forgive you," malokong sabi nito.

Tumango ako. "Okay. You can take my sister home and also my brother. My kuya Ivan will fetch me here," ani ko.

I took out my phone and I dialled Kuya Ivan's number but Hunter grabbed it from me.

"I said... I will take you home, Klyzene. The both of you. I don't want us to fight over this!" galit nitong saad saka ako mahigpit na hinawakan papunta sa kotseng dala namin ni Klyzia.

"Pasok!" asik niya saka binuksan ang pinto ng back seat. Padabog kong binawi ang cellphone ko na hawak niya bago pumasok sa loob ng sasakyan. Malakad kong sinarado ang pinto at tiningnan ng masama ang lalaki habang naglalakad papunta sa driver seat.

Sumakay 'to sa driver seat at tiningnan si Klyzia na nakangiti sa kanya. Nilingon ako ng dalaga.

"So, what happened to kuya?" tanong niya.

Masama ko siyang tiningnan. "Tsk! Ayaw umuwi. Let him be, Klyzia, nagluluksa 'yon dahil sa ginawa sa kanya ni Alex."

"But—"

"He cheated! Kahit sabihing lasing siya he still cheated!" naiinis kong pagpuputol sa sinabi niya. "He lied! Kung nagsabi sana siya ng totoo edi sana hindi siya iniwan! Hindi pa siya nadala sa ginawa ko!" galit ko pang dagdag.

Nawalan ng sasabihin si Klyzia. Bumalik ito sa pagkaka-upo at hindi na ako kinausap pa. Guilty siguro dahil lahat sila nagsinungaling sa'kin.

Si Hunter ay tahimik na pnaandar ang kotse paalis sa Bar. Sumandal ako sa upuan at tumingin sa labas ng bintana. Tiningnan ko ang cellphone ko ng umilaw 'to. Nag-text si Kuya Ivan. Mabilis akong nag-reply.

Kuya Ivan: Where r u?

Me: On the way na.

Kuya Ivan: Okay! We'll wait you. I cook dinner.

Naglaway naman ako sa nabasa ko. He cooked dinner, masarap 'yon for sure!

Me: Yea-yeah- wait me! want a dessert?

Kuya Ivan: No need to buy. I have homemade ice cream for yah.

Me: what flavour?

Kuya Ivan: mango and avocado.

Napakagat ako sa labi ko. Damn! I want to go home already!

"May ibibilis pa ba 'tong pagd-drive mo? I want to go home already," bored kong puna kay Hunter. Tiningnan ako nito mula sa rear-view mirror.

"Where?"

Inirapan ko siya at sinabi ang condo kung saan ako tumutuloy. Hindi ako sinagot ng lalaki at basta na lang binilisan ang pagmamaneho gaya ng gusto ko. Pagkatapos ng isang oras ay nakarating rin ako sa bahay. Akma akong bababa ng mag-lock ang mga pinto, dahilan kaya hindi ko 'to mabuksan.

Masama kong tiningnan si Hunter.

"Open it!" inis kong utos dito.

Nginisihan niya lang ako. "No. I will take you upstairs."

"NO!"

"Why?!"

"Because I said so! The guard here know me already! Once they saw me in this car pupunta sila and they will call Kuya Ivan and Uncle to fetch me here!" ani ko.

"Really? Then mabuti pang bumaba na sila dito para maka-usap! I told them to stay away from you!" inis rin nitong sagot sa'kin.

Napamaang ako dahil sa sinabi ng lalaki. Anong sinabi niya?! Pinapalayo niya sa'kin sila Kuya and Uncle?

"SINO KA PARA DIKTAHAN ANG BUHAY KO?!" galit kong sigaw sa kanya.

Nag-tataas baba ang dibdib ko dahil sa galit. How dare them! Sila Kuya and Uncle lang ang nasa tabi ko nung time na kaylangan ko ng tulong. Sila lang ang nag-stay sa'kin tapos sasabihan niyang layuan ako?

"B-Black... maybe he have reason—"

"Fuck his reasons!!! Sila lang 'yung nasa tabi ko nung walang-wala ako, Klyzia kaya huwag mong subukang sumang-ayon kay Hunter!" galit kong baling sa kakambal ko na tumahimik naman. Nanlilisik ang matang nilingon ko si Hunter, "open this fucking door or I will break it! Don't dare me, Hunter. Babasagin ko talaga ang salamin nito saka ako tatalon!" banta ko pa.

Walang nagawang sinunod ako ni Hunter. Padabog kong binuksan ang pinto at bumaba. Tumakbo ako papunta sa building at pinipigilan ang luhang sumakay ng elevator. Hinintay kong bumukas 'to at nang bumukas ay naglabasan ang mga taong galing pa sa iba't ibang floor sa taas. Pumasok naman ako at sinarado ang pinto.

Sumandal ako sa likod at pinikit ng mariin ang mata ko. I do inhale and exhale to calm myself. Ginawa ko 'yon hanggang sa magbukas ang pinto ng elevator dahil nasa tamang floor na ako. Lumabas ako do'n at mabilis na tinakbo ang unit namin.

Pumasok ako sa loob at hinanap kaagad sila Kuya. Nang datnan ko sila ay nasa kusina.

"Is it true that Hunter told you to stay away from me?!" natatakot kong tanong sa dalawa. Sabay silang lumingon sa'kin.