CHAPTER SIXTY-EIGHT

I'M busy finishing my report tomorrow when the door of my room opened. I saw Sir Ivan and he's holding a tray with snacks. He online

"Hey... what are you doing here?" tanong ko sa kanya. Itinabi ko ang laptop sa gilid. Hindi ko pinatay dahil bubuksan ko pa rin mamaya 'yon.

Lumakad papasok ng kwarto ko si Sir Ivan at umupo 'to sa gilid ng kama ko. Ibinaba niya sa harapan ko ang tray na may laman na pagkain. May isang bowl ng cheese ring at pati na rin cookies.

Iniwas ko ang tingin ko sa cookies at ibinalik sa mukha nito.

"I brought you snacks because I notice you're not yet asleep," nakangiting sabi niya.

Tumango ako saka tiningnan ang suot nito. He's wearing a panjama and white sando. Bagsak na rin ang nakatayong buhok nito kanina.

"You? Why are you still awake?"

"I cannot sleep. I'm making a lesson plan."

"Am I too noisy? Am I bothering you anymore? You can tell me to stop. I don't want to mess up," nag-aalalang turan ko.

Ayoko kasing mapalayas ulit dito. Napalayas na ako sa condo ni Hunter at kapag pinalayas pa ako ay wala na akong mapupuntahan. Sa kalye na ako titira panigurado.

"Nope. I'm going out to go to the kitchen to eat when I see your light is still on." pagpapaliwanag niya.

"Ah.... Okay."

Kumuha siya ng isang cookies at inabot sa'kin. Tiningnan ko naman 'yon.

"Anong gagawin ko diyan?" nagtatakang tanong ko sa kanya pagkatapos ay ibinalik ang tingin ko sa mukha niya.

Umawang ang labi niya. "I-I thought you like this?" aniya sa cookies.

"Well... what I can say is people change, what you wanted then maybe what you don't want now," I said.

"That fast?"

"Yeah..."

"Really?" hindi makapaniwalang tanong niya. "You love cookies since you're a kid and now you don't like it?"

Tumango ako. "I change," malamig kong saad. "Well... after all happened I should," mahina lang ang boses kong sabihin ko 'yon.

Kinuha niya ang kamay ko at hinawakan niya 'yon ng mahigpit.

"Don't worry... I'm here. We're here for you," madamdamin niyang turan. "Trust me..."

Umawang ang labi ko sa sinabi niya. Wait? Have I heard it before? I'm here for you? Trust me? Is he kidding me? I-I don't trust them. I don't trust him. I don't trust anyone. I can't trust them again. I can't trust anyone because the person I trusted just broke it too.

I don't trust them... I'm using them.

I'm using them for my own good.

"Thanks for that, Sir," ani ko.

Mahabang katahimikan ang namayani sa'min bago tumayo ang binata at kinuha ang bowl of cookies. Nilingon niya ako at nginitian.

"You can call me Kuya or Ivan, whatever you want except in school because you know... rules," bilin niya sa'kin.

Can I call him Kuya? But I have my older brother.

"Okay, kuya Ivan..." mahinang tawag ko.

Namilog ang mga mata niya dahil sa tinawag ko sa kanya. Umawang ang labi niya at pagkaraan ng ilang minuto ay ngumiti na siya ng malawak sa'kin.

"T-thank you for calling me kuya. I appreciate it. Thank you," marahan niyang wika sa'kin.

Ngumiti lang ako ng maliit. Naglakad na 'to palabas ng kwarto ko at ng sumarado ang pinto ng kwarto ay nakahinga ako ng maluwag. Bumangon ako at bumaba sa kama para lumapit sa may pinto. Ini-lock ko ito at ihinarang sa harapan nito ang isang upuan.

Bumalik ako sa pagkakahiga ko sa kama. Umupo ako at sumandal sa may headboard. Kinuha ko ang laptop na kabibili lang sa'kin. Binuksan ko ang file na ginagawa ko at nagpatuloy na.

Hindi pa ako nag-l-log in sa IG ko, nag-iisang socmed na meron ako. Ewan ko. I don't feel like opening it.

Kinuha ko naman ang isang bowl ng snacks at inilagay sa tabi ko para may makakain ako kapag gusto ko. Kinuha ko rin ang ilang bagong libro na kinuha nila sa school para sa'kin. Nag-start na ulit ako.

HINDI ko namalayan kung anong oras na ako nakatulog kagabi basta ang alam ko lang ay nagising ako dahil sa sunod-sunod na katok galing sa pintuan ng kwarto ko. Napahawak ako sa bewang ko kung saan ko nararamdaman 'yung sakit.

Nilibot ko ang tingin ko para malaman kung bakit ako sinasakitan ng bewang dahil nakatulog pala akong naka-upo. Nakapatong mula sa mga hita ko ang laptop ko na black na ang screen. Mukhang lobatt na ang laptop ko.

Sinara ko 'yon at inilagay sa gilid ko bago tumayo at bumangon. Tumayo ako habang nag-iinat na naglakad papunta sa may pinto. Inalis ko ang nakaharang sa may pinto bago 'yon binuksan at sinilip kung sinong kumakatok.

Nabungaran ko si Kuya Ivan na nakangiti sa'kin.

"Good morning!" masiglang bati nito sa'kin.

Gumanti ako ng ngiti sa kanya. "Good morning too..." bati ko.

"The breakfast is ready and we are just waiting for you in the kitchen. Let's eat?" yaya nito sa'kin.

"Ow..." Tumingin ako sa may orasan sa side table ko at nakitang seven-thirty na pala ng umaga. Ibinalik ko ang tingin kay Kuya Ivan. "I'll follow. I'll just fix myself,"turan ko.

Tumango siya. "Okay! Be quick!" paalala nito at tumakbo na pababa ng first floor.

Pumasok naman ako sa loob at sinarado ang pinto. Nagtuloy ako sa banyo ko at naligo ng mabilis. After I finish my morning rituals ay nagbihis na ako ng damit ko. Nang masiyahan ako ay naglakad na ako papunta sa may kama ko. Inipon ko lahat ng gamit ko pagkatapos ay naglakad na palabas ng kwarto ko.

Nasa sala pa lang ako ay amoy na amoy ko ang mabangong aroma ng pagkain. Binilisan ko ang paglalakad at nakita ko ang madaming pagkain sa lamesa. Tumaas ang kilay ko sa dami no'n.

"Wow. You cooked a lot," hindi makapaniwalang turan ko.

Sabay silang lumingon sa'kin. Nakangiti sila. Nilapitan ako ni Kuya Ivan at hinawakan sa braso. Ipinaghila niya ako ng bangko, katapat ng upuan ng lalaki. Naka-upo kasi sa kabisera ang matandang lalaki. Umupo naman ako do'n.

"Of course we have a beautiful visitor and I need to show off my cooking skills," natatawang sabi ng father ni Kuya Ivan.

Napatawa naman ako do'n. "Then I should thank you, Sir for cooking a wonderful breakfast!"

"I'm a good cook but my dad is great!" pagpupuri pa ni Kuya Ivan sa ama niya.

"Really?"

"Yeah!"

Sabay kaming napatingin sa ama nito. Nakatingin siya sa'kin habang nakangiti.

"Ivan said you called him Kuya... that's mean older brother in English right?" he asked and I nodded. "C-can you call me Uncle?" kinakabahang tanong nito.

Uncle? Hmm... okay. Easy.

"Okay Uncle."

Namilog ang mata nito saka gulat na lumingon sa anak na lalaki. Si Kuya Ivan ay nakatingin lang sa ama, ngumingiti at tumatango.

"S-she called me Uncle," ani mo maiiyak na sabi nito saka lumingon sa'kin.

Nginitian ko lang siya dahil hindi ko maintindihan ang inaakto ng dalawang lalaking kasama ko ngayon. May omelette and bacon, may fried egg and toast with fried vegetables, it's also have English breakfast like sausage, bacon, fried egg, tomato, bears in tomato sauce and toast.

Kumuha ako ng omelette at bacon. Napangiti ako ng makita ang isang baso ng gatas. Kinuha ko 'to at uminom. Mas lalo akong napangiti ng maramdaman kong malamig 'to. Nag-umpisa na akong kumain.

"How's your sugar, Dad?" tanong ni Kuya Ivan.

"Yes, I regularly checking it."

"That's good to hear, how about your blood pressure?"

"It's good too."

Madami pang pinag-usapan ang dalawang lalaki sa harapan ko na hindi ko naman pinagmimasukan dahil hindi ko naman alam kung ano ang mga 'yon.

NANG matapos kaming kumain ay sabay kaming pumasok ni Kuya Ivan sa school. Pababa na kami ng kotse ng mapansin ko ang pamilyar na pigura sa may gate ng school. Sinamaan ko siya ng tingin bago naunang lumakad.

Pinagtitinginan ako ng mga ka-schoolmates ko dahil bumaba ako galing sa kotse ng isang teacher. Dala-dala ko ang mga ipapasa ko sa Professors, medyo mahirap lang pumanik sa second floor ng building dahil sa mga dala ko. Pumasok ako sa loob. Pumuwesto ako sa likod.

Hindi ko pinansin ang mga mata nilang mapanghusga basta inayos ko lang lahat ng ipapasa ko. Lumingon ako sa may pintuan. Rinig na rinig ko mula dito ang malulutong nitong tawa. They are happy without me...

I put my headphones to my ear and do my things.

Pumasok na ang Prof namin ngayon at inabot ko sa kanya ang isang makapal na folder kung saan nakalagay ang special project ko. Nagturo 'to at nag-take down notes ko. Paulit-ulit lang ang naging takbo ng mga sumunod naming klase.

Madami kaming gagawin ngayon dahil malapit-lapit na rin daw matapos ang taon at gr-graduate na kami. Kaya lang ang nakakalungkot na balita ay hindi lahat kami ay makakapanik sa stage para tanggapin ang diploma namin.

Nasa may field ako ngayon at kinakain ang pinabaong lunch sa'kin ni Uncle. Pinaglutuan niya ako ng pasta. Italian like ang pasta.

And it's actually great. It's yummy. I like it.

Isusubo ko na sana ang huling pasta ng biglang may umupo sa magkabilang gilid ko. Tinaasan ko sila ng kilay.

"What the fuck are you doing here?!" inis kong tanong.