Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 43

hello! inagahan ko na po 'yung UD para naman makabawi sa inyo sa 2 nights na walang update. thank you for reading!


CHAPTER FOURTY-THREE

KANINA pa ako naglilibot ng tingin sa buong first floor ng Mall kung nasaan ako ngayon. Hinahanap ko si Hunter dahil may usapan kaming manunuod kami ng cine ngayon dahil palabas na ang isang magandang Movie. Sumakay ako sa escalator papunta ng second floor and I took out my phone to call him.

He said andito na siya but I couldn't see him anywhere. It takes three rings before he answered.

"Where are you? I thought you're already here," pambungad kong tanong sa kanya.

I heard him chuckle a bit. "Yes, I'm here. Where are you now?" he asked.

I stepped out in escalator and walk in the right side. I'm looking literary everywhere, I might see him.

"Second floor. I look around in the first floor you're not there!" naiinis kong sabi saka huminto sa tapat ng isang boutique. "Go here now or else I'll go home." Malamig kong turan bago patayin ang tawag.

He is annoying me and he's succeeding! I mean it. I will go if he will not go here. I should start packing my things now. I should completing my requirements so when the time I will go, I'm ready.

"You're beautiful..."

Napalingon ako sa bumulong sa'kin at sinimangutan si Hunter. Napakalapit ng mga mukha namin at isang tulak lang ay may hindi magandang mangyayari. He's smiling at me, his hair is tied up in pony tail.

"You're late." Akusa ko.

"Nah I'm not," pagtanggi niya at lumayo sa'kin. Inabot niya sa'kin ang isang bungkos ng red roses. Tiningnan ko 'yon. "Don't tell me hindi mo kukunin?" aniya.

Kinuha ko 'yon. "You know I don't like flowers but thank you," ani ko saka inilagay sa bulsa ng bag ko ang rose.

Kinuha ni Hunter ang kamay ko at pinagsaklop ang mga kamay namin. I don't mind, sanay na ako sa kanya. Noong una nagagalit pa ako kaya lang palagi niya ring nagagawa at nakakalimutang ayokong hinahawakan niya ang kamay ko... nito lang pinabayaan ko na dahil nasasayang lang ang laway ko papagalit 'di naman niya ako sinusunod.

"Where are you at? I look in the first floor, wala ka do'n," tanong ko at sinabayan siya sa paglalakad.

Nilingon niya ako. "I was there. I'm actually looking at you, pati nung pumanik ka dito nakasunod ako. Kaya nga nagtataka ako kung bakit 'di mo ako nakikita," aniya.

Inirapan ko siya. "Baka patay ka na at multo mo 'yung kanina," nabubuwisit kong sagot.

"Hahaha, yes, patay na patay sa'yo," aniya na kinatigil ko. Tiningnan ko siya pero hindi na siya nakatingin sa'kin kundi sa harap na.

Did he say p-patay na patay sa'yo? Or nabibingi lang ako?

"What?!" tanong ko.

Lumingon siya sa'kin. "What?" ngumingiti pa siya kaya naningkit ang mga mata ko.

"Ano 'yung huli mong sinabi kanina?" masungit kong tanong.

"What," sagot niya.

Hinampas ko siya sa braso pero mukhang walang effect dahil sa tigas ng biceps niya.

"I'm not playing with you. Ano nga kasi?"

"What nga."

"Ewan ko sa'yo! Huwag mo akong kakausapin ah!" binitawan ko ang kamay niya saka naglakad palayo. Bumaba ako sa first floor gamit ang escalator pababa. Narinig kong tinawag niya ako pero 'di ko na nilingon dahil naririnig ko pa siyang tumatawa.

"Baby girl, come back here. Andito 'yung cinehan!" sigaw niya mula second floor.

I raised my middle finger at him saka tuluyang umalis sa may escalator. Naghanap ako ng pwedeng kainan. Hindi pa man ako kumakain dahil akala ko kakain kami kaya lang nakakabuwisit siya. Lumakad ako papasok sa Mcdo.

Pumila ako sa may counter at hinintay ang turn ko.

"Good afternoon, Ma'am. What's your order po?" tanong ng cashier na nakangiti sa'kin.

"Two pieces spicy chicken, yung B. Then large fries and large sundae and small coke," ani ko.

"Anything else, Ma'am?" tanong nito habang nakatingin sa computer sa harap niya.

"Wala na."

"Add double cheeseburger, medium fries and medium sundae too, with coke."

"Okay po. Wait po," turan nung babae saka tinalikuran kami.

Naramdaman ko ang kamay ni Hunter sa bewang ko na naging dahilan para mag-wala ang mga halimaw sa loob ng tiyan ko. Hinila niya ako palapit sa kanya at ngayon ay nakasandal ako sa matipunong dibdib nito. Nakapatong naman ang baba nito sa ulo ko. Kinuha ni Hunter ang isang kamay ko at inumpisahang paglaruan 'yon.

"You didn't wait for me," mapag-akusang sabi niya.

"You're annoying me," malamig kong sabi sabay bawi ng kamay ko, sinubukan kong lumayo pero hindi niya binitawan ang bewang ko.

"Okay. I'm not going to tease you again," bulong niya sa tenga ko na nagpataas ng mga balahidbo ko sa batok. Napapikit ako ng mariin pagkatapos ay humiwalay dito. Binitawan naman na niya ako. Kinuha ko ang card ko sa wallet then iaabot na dapat sa babae but Hunter hold my hand and give his card instead.

"Ako na magbabayad sa susunod," final kong sabi habang ibinabalik ang card ko sa wallet ko.

"No. I will not let you pay," sagot ni Hunter.

Nilingon ko siya at tiningnan ng masama. "I will. And that's final. Kapag tumutol ka uuwi na ako," pagbabanta ko sa kanya.

Itinaas naman niya ang kamay niya sa ere na sinasabing suko na siya. Walang emosyon ang mukha pero kung babasahin mo 'yung mga mata niya sinasabi ang kabaliktaran. I roll my eyes at him and kinuha na ang isang tray ng order namin and then naghanap ng mauupuan. Nakasunod sa'kin si Hunter na dala ang isa pang tray.

NAKAPWESTO kami sa dulo ng Mcdo, magkatapat kami ni Hunter. Kinakain niya ang pagkain niya at gano'n rin ako. Sinawsaw ko sa sundae ko 'yung fries then sinubo.

"Where do you want to go next?" tanong niya.

"Hmm... Ikaw, kung saan mo gusto," ani ko.

Tumawa siya ng mahina. "Damn! Saan nga?" tanong niya.

"Kahit saan."

"I don't know a place named 'kahit saan',"

Tiningnan ko siya, "Kahit saan nga," pamimilit ko.

"Alam mo kayong mga babae ang hilig magsabi ng kahit saan kahit may particular place na gustong puntahan but still insisting 'kahit saan' and kapag dinala naman namin kayo sa gusto naming lugar or do'n sa kahit saang sinabi niyo magagalit kayo sa'min kasi ayaw niyo do'n. Kung hindi naman kayo magagalit lihim niyong kakainisan," mahabang salaysay niya habang umiiling-iling pa.

"Nakakainis ka," turan ko na tinawanan lang niya. "Mamatay ka kakatawa, sige ka!" pananakot ko. Pero tama naman siya sa sinabi niya patungkol sa mga babae, kahit ano o kahit saan lang minsan ang isasagot, how do I know? My mother is always like that to my father kaya madalas mag-away ang dalawa.

"Saan mo nga kasi gustong pumunta susunod? Ayokong isasagot mo ay 'kahit saan'," madiin ang pagkakasabi niya sa kahit saan kaya naman nagbigay na ako ng matinong sagot.

"Let's do the original plan. Movie." Kinuha ko ang bag ko at inilabas ang phone ko dahil nagr-ring 'yon. Mabilis kong sinagot ng makitang si Blue ang tumatawag. "Hey," bati ko.

Hunter stopped from what he's doing and his just looking at me while talking to my sister. His eyes are asking me if who's I'm talking to so I mouthed him 'Blue' then he nodded.

"Saan ka?" tanong ni Blue.

"Mall. Why?"

"Daan ka sa bookstore please? May nakita akong bagong washi tapes na inilabas. Check it there kung meron I'll pay you later," aniya.

Tumango ako. "Okay. Is that all? Are you at home now?" I asked.

"Yes, kanina pa ako nakauwi. Sino bang kasama mo mag-Mall? Kanina ka pa diyan."

I smile. "Just someone," sagot ko. I already can imagine my twin's face.

"Who is it?!" excited niyang tanong.

"Someone. Just someone. I'll drop the call now. Bye!" Mabilis kong pinatay ang tawag saka naiiling na ibinaba sa mesa ang phone ko. Tiningnan ko si Hunter na ngayon ay nakatitig rin pala sa'kin. "What?" nagtatakang tanong ko.

He shook his head. "Nothing."

"Hmm... okay."

TAPOS na kaming kumain at papunta na sa sinehan. Hunter's holding my hand again.

"Anong papanuorin natin?" tanong niya.

Nag-isip ako. "Horror movies," ani ko na nakapagpalingon sa kanya. May pagkabigla sa mukha niya habang nakatingin sa'kin.

"Really?" 'di makapaniwalang tanong niya.

"Yes? Is there something wrong with that?" tumango siya sa tanong ko. I frowned. "What?"

"You're a girl," aniya.

"I know that, no need to tell me. I clearly see myself," I said in a dryly voice.

"And you like horror?" 'di makapaniwalang tanong niya.

"Of course. Who wouldn't like horror movies? It's good genre." Binitawan ko ang kamay ni Hunter at naunang maglakad.

"Kakaiba ka talaga sa lahat," aniya at sumabay ng paglalagay sa'kin.

"Why? Do you think every girl is same? No, we have our differences."

"I know that now."

"Good."

NASA tapat kami ng bilihan ng ticket and napili naming panuorin is The Nun. I never watched this before, Blue is scared kaya ayaw niya. Madalas niyang panuorin is DC Movies while me Marvel.

"Two tickets for The Nun, enjoy po," ani nung babae. Hunter smile at her and she blushed.

Umiling na lang ako at naglakad papunta sa bilihan ng pagkain. I buy 2 popcorn and 2 large drinks. I don't want him drinking with mine. I pay for that and then I walk towards Hunter who's waiting me. Kinuha niya sa'kin 'yung isang popcorn at drinks niya.

Sabay kaming pumasok sa loob ng cinehan. Madilim sa loob, madami-dami ring tao kaya sa pinakadulo kami pumuwesto sa gitnang part. Swerte yata kami ngayon dahil nag-uumpia pa lang ang movie.

"I think mga couples ang kasama natin ngayon," bulong sa'kin ni Hunter.

Kumunot ang noo ko saka tumingin sa kanya. "Paano mo nasabi?" tanong ko.

"Dahil karamihan sa kanila sa taas na taas sila..."

Hindi ko alam kung bakit ako biglang kinilabutan dahil sa sinabi ni Hunter. Kinuyom ko ang kamao ko at napainom sa hawak kong juice dahil parang natutuyo na ang mga lalamunan ko.

"Shhh! Quite," mahina kong asik saka ibinigay lahat ng atensyon sa nasa harapan namin. Ngumiti ako sa isip ko dahil sa pagsunod ni Hunter sa'kin. Tumahimik nga 'to at nanuod na lang din. Akala ko ay hindi niya ako susundin.

Habang nagtatagal kami sa loob ng sinehan ay giniginaw ako. Kinagat ko ang lower lip ko saka sumubo ng popcorn.

Nasa part na kami ng movie kung saan paalis na 'yung lalaking naghatid sa pare at sa babae sa simbahan. Naramdaman ko ang paghawak sa kamay ko ni Hunter pero di ko na pinansin, sumubo na lang ulit ako ng popcorn at halos mabilaukan dahil sa ginawa ni Hunter.

Kasabay ng pagtili ni Hunter at ng iba pang nanunuod ang paglaglag ng paa ng isang Nun. Nanlalaki ang matang lumingon ako sa kanya, takot ang makikita mo sa mukha ni Hunter mahigpit rin ang pagkakahawak niya sa kamay ko.

"Tumili ka ba?" 'di makapaniwalang tanong ko dito.

He look at me. "N-no," sagot niya at binalik na ang atensyon sa pinapanood.

Hindi ko maiwasan ang tumawa ng mahina dahil kay Hunter. I never thought na mapapatili siya ng ganitong klaseng movies. Sa laki ba naman kasi ng katawan niya at mukha naman siyang matapang, walang mag-aakalang mapapatili siya ng pagladlad ng paa ng Nun.

"Stop laughing," naiinis na sabi ni Hunter, binitawan na rin niya ang kamay ko.

"Hahahaha."

"Isa," banta niya pero walang nagawa 'yon. Lumakas ng kaunti ang tawa ko dahilan parang lumingon at tingnan ako ng mga kasama namin sa loob. Nagtataka siguro sila kung bakit ako tumatawa kahit na horror ang pinapanood namin.

"Dalawa..."

Pinigilan ko ang sarili kong tumawa pero nang-aasar pa rin akong tumingin kay Hunter. Magsasalita sana ako ng bigla na lang nitong inilapit ang mukha niya sa'kin. Two inches na lang ang pagitan namin at kaunting pagkakamali lang ay maaaring lumapat ang labi niya sa'kin.

"Isang tawa mo pa o pang-aasar..." binitin niya ang sasabihin niya kaya naman tumigil na ako.

Iniwas ko ang mukha ko at medyo lumayo dito. I heard him chuckle then hold my hand again.

Dammit heart, stop beating so fast!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro