CHAPTER THIRTY

I'M NOW LOOKING AT MY brother who's now saying his vow to his wife. Andito kami ngayon sa beach kung saan kinakasal sila Kuya and Alex. They look good together. Katabi ko si Blue na nagpupunas ng luha niya dahil sa saya.

"I promise you Alex... from this day and forward I will be faithful to you. I will love you. I will respect you. I will make you happy every day of our life until the last breath of my life. I will cherish every moment with you." Ani Kuya bago ibinigay sa pare ang mic.

Inabot naman ni Alex ang mic.

"Jake... I know we barely know each other but I promise you... I will love you, I will respect you. I will be faithful to you until my last breath. I will make you happy in every way I know. I will be a good wife and a good mother for our future kids. I love you from this day until forever." Ani Alex.

O God. They are talking about faithfulness even though my brother have another girl. Gross. Jesus. Why did you let me to have a brother like him? Fuck. I will puke if he ever mention about faithfulness again, I just hope that he told Alex about her Mistress or I will tell it myself.

"Did you see that Black? I think nahuhulog na sila sa isa't isa." Mahinang bulong sa'kin ni Blue.

I roll my eyes. "Nah. They are not. I'm sure." Sagot ko at pasimpleng lumingon sa likod. Andoon ang mga bisita na para bang touch na touch sa speech ng dalawang kinakasal. Ang dali lang kayang magsinungaling. Madaling sabihin ang mga sinabi nila.

Kahit bata masasabi ang mga bagay na yon kahit hindi naman talaga niya mean sa loob niya.

"Don't be such a kill joy, Black. Help me to think positive. They will have a happy ending." Blue said dreamingly.

Hindi ko na siya pinansin at binalik ang atensyon sa harap. Baka mamaya may masabi pa akong hindi kaaya-aya kapag nagkataon.

Ilang sandali pa ay inanunsyo na ng Pare na kasal na ang dalawa at maari ng halikan na ni Kuya si Alex. Bored ko silang tiningnan at pumapakpak. Pagkatapos non ay lumapit ang mga bisita para batiin ang mag-asawa. Hinila ako ni Blue papunta kina Kuya.

Nagkuhanan ng pictures kasama ang mag-asawa kaya naman natagalan kami doon. Nang matapos ang pagkuha ng picture saming dalawa ni Blue kasama ang bagong kasal ay naglakad ako palayo sa kanila. Medyo naguguluhan na ako sa ingay ng mga bisita.

Mauuna na sana ako sa reception ng maramdaman ko ang mahigpit na paghawak ng kung sino sa braso ko. Lumingon ako at nakita si Dad na seryoso ang mukha. Hinila niya ako sa parte ng beach na walang masyadong tao. Binitawan niya ako.

"Don't do anything stupid, Klyzene Black. I'm watching you a while ago. Ngumiti ka dahil mukha kang uma-aattend ng lamay." Mahina niyang asik. Yumuko ako at tumango nalang sa kanya. "Do you understand, Klyzene?!"

"Yes Dad." Mahina kong sagot at saka lumakad palayo dito.

Simula nung mag-usap kami ni Dad ay nawala na akong lalo sa mood. Mukhang hindi nga niya pinagsisihan ang kung anong nagawa niya sa'kin kagabi. Nung umuwi ako ay hindi man lang tinanong kung kumain na ba ko o ano. Kung saan ako galing at kumusta ako.

Wala siyang pakialam sa'kin. Ibang iba sa pagtrato niya kay Blue. Mahal na mahal ni Dad si Blue at Kuya. Samantalang ako para akong hindi niya anak. Yes, I have the privilege of being an Anderson but I don't want material things or those fucking titles. I want his love and his affection. I want him to look at me like how he look to my siblings.

"Black!!"

Hinanap ng mata ko ang kung sinong tumawag sa pangalan ko. Dumako ang mata ko kay Blue na may hawak ng isang magandang bulaklak at nakangiti sa'kin. Kinakawayan niya ako at mabilis namang tumakbo palapit.

"Where have you been?" tanong niya at hinawakan ang kamay ko.

"Diyan lang." sagot ko saka tiningan ang mag-asawa. Madami pang nagpapakuha. "Mauna na tayo sa reception?" ani ko.

Nagtataka siyang tumingin sa'kin. "Ayaw mong hintayin muna sila na matapos?"

Umiling ako. "I'm tired." Sagot ko habang nakatingin sa kanya. Umawang ang bibig niya, bago pa man siya makapag-isip ng kung ano ano ay inunahan ko na. "I want to rest. My head is spinning." Pagdadahilan ko.

"Ah okay. I thought—"

"I'm just tired. I told you maraming nangyari ng mga panahong wala ka. Nakakapagod talagang mag-aral." Ani ko saka nag-umpisang maglakad palayo dito. "If you want to stay, it's okay with me." simpleng sabi ko at saka naglakad na palayo.

"Wait! I will come with you!" aniya.

Huminto ako at inilahad dito ang kamay ko. Ngumiti siya sa'kin at kinuha ang kamay ko. I intertwined our fingers and walk away. After a moment of silence between us. I cleared my throat.

"Do you want to tell me something?" mahinang tanong ni Blue.

Nagpakawala ako ng malalim na hininga. "Anong plano mo for college?"

"Hmm... I'll go to Ateneo or La Salle." Aniya saka tumingin sa'kin. "Ikaw?"

Ngumiti ako sa kanya. "Secret. I won't give a clue."

Ngumuso siya. "Tss... tell me. Malay mo magustuhan ko sa University kung saan ka mag-aaral duon na rin ako."

"Mas lalong hindi ko sasabihin sayo." Sagot ko saka huminto at humarap dito. "Blue, tanggapin mo ng hindi habang buhay ay magkasama tayo. We will be separate."

Lumungkot ang mukha niya at ilang beses na umiling. "We will not. Promise me, Black. Promise me that we will live in one condominium once were in college. We're going to live together."

Hindi ako sumagot at tiningnan siya. I don't want to promise something that I will eventually break it. Binitawan ko ang kamay niya saka naunang naglakad dito. Narinig ko ang pagtawag niya pero hindi ko nilingon.

"Promise me, Klyzene Black!" sigaw niya ng makahabol siya sa'kin.

"Sige ka if di mo gawin baka mag-asawa ako ng maaga." Pananakot pa niya. Nilingon ko siya pero hindi ako tumigil sa paglalakad.

"Send me an invitation huh." Mapang-asar kong sabi saka mas sinabayan ng nakakaasar na tawa.

"Black!!" aniya.

Hindi ko na siya sinagot at tinawanan nalang. Huminto ako at kinuha ang kamay ni Blue. Mahigpit na hinawakan ang kamay niya.

NAKARATING kami sa kung saan magaganap ang reception nila Kuya. Umupo ako sa pwesto namin at kinuha ang wine glass. Wala pa itong laman pero may wine na hindi pa bukas na nasa gitna ng bawat lamesa. Kinuha ko ang wine at tiningnan yun.

"I miss drinking with you." Marinig kong sabi ni Blue.

"Alam mong madalang akong uminom di ba?" sagot ko habang ibinabalik ang wine sa lalagyan nito.

"Hmp. Kaya nga ako lang palagi ang nalalasing." Aniya at humalukipkip sa gilid.

Umiling ako dahil sa inasta niya. Pinaglaruan ko ang wine glass sa kamay ko. Si Blue naman ay inaayos ang suot na Gown. Huminga ako ng malalim. Ibinaba ko ang hawak dahil narinig ko na ang boses ng mga bisita.

At tama nga ako. Nandito na ang bagong kasal. Pumasok muna sina Jake and Alex kasunod ang both parents. Then, friends and kung sino sino na.

Nag-start na sila at nanghingi ng mga word from us. Duh. After our turn ay pasimple akong lumabas saka naglakad papunta sa dalampasigan. Niyakap ko ang sarili ko dahil malamig ang simoy ng hangin.

HUNTER'S P.O.V.

KANINA pa nakasunod ang mata ko kay Klyzene. Hindi ko alam but I feel something bad. Kanina pa kasi ito tahimik. Lalong kumunot ang noo ko ng umalis ito.

Well, hindi naman talaga siya palasalita pero iba ang ngayon.

After kong magbigay ng message kay Jake and Alex sumunod ako kay Klyzene sa labas. Baka mamaya ay may mangyari sa kanyang masama. Nang makalabas ako ay hinanap agad siya ng mga mata ko.

Huminto ang tingin ko sa isang babaeng nakatayo sa may malapit pero katulad ng malalim na dagat... mukhang malalim rin ang iniisip nito dahil hindi man lang niya napansin ang pagtitig ko. Ang ganda niya sa suot niyang dress. Bumagay sa maputi nitong kulay, ni hindi na rin niya kaylangan mag-suot ng heels dahil matangkad na ang dalaga. May make up ito pero andun pa rin ang eyeliner. Matiim ang mga mata nito dahil doon.

Napagpasyahan kong lumapit sa kanya.

"Bakit ka nandito sa labas?" tanong ko.

Napapitlag naman si Klyzene at nilingon ako. "Anong ginagawa mo dito?" pagbabalik niya sa'kin na kinatawa ko ng mahina. Kinagat ko ang labi ko at lumakad palapit dito. Huminto ako sa harap niya.

"Hindi ko alam kung bakit palagi mo nalang ibinabalik sa'kin ang mga tanong ko." turan ko.

Inirapan niya ako saka nag-cross arm pa.

"To answer your question... sinundan kita dito dahil napansin kong lumabas ka kanina. Kaya bakit?"

"You're starting to creep me out. Are you my stalker?" mataray niyang tanong.

"Yes." Sagot ko.

Bumilog ang mata niya at akmang sasapakin ako ng mabilis akong nakalayo.

"I'm kidding okay? I'm kidding." Turan ko habang lumalayo dito at inihahanda ang kamay ko bilang harang kung sakaling susugod ito.

Galit niya akong pinandilatan. "Don't joke like that! Ipapakulong talaga kita!" banta niya.

"Hindi na ako uulit. Promise. Napansin ko lang talagang lumabas ka kaya sumunod ako. Ayoko naman kasing may mangyaring masama sayo." Naglakad ako palapit sa kanya. "Sorry na."

Umirap siya at binalik ang pagkaka-cross arm niya saka humarap sa dagat. Mukhang kalmado naman na ang dalaga kaya lumapit ako sa kanya.

"So... are you ready to answer me now?" tanong ko.

She nodded. "Hindi ako makahinga sa loob. I feel suffocated." She said.

"Introvert?"

"Yap."

"You're really different from her." Wala sa sariling sabi ko.

Kunot noo si Klyzene ng lumingon sa'kin. "Pardon?" tanong niya.

Ilang beses akong kumurap at tumunghay dito. "What?"

She raised a brow. "You said I'm different from her? Different from who?" tanong niya.

Parang may nakabara sa lalamunan ko dahil sa tanong niya. How stupid you are Hunter!!

"T-To your sister." Mabilis kong sagot at ngumiti sa kanya. "You really different from each other. You're introvert and your sister is Extrovert." Sagot ko at tinanguan siya.

Para namang nakalusot ang sinabi ko dahil tumango siya. Magsasalita pa sana ako ng marinig ko ang isang boses ng lalaki. Mabilis kaming napalingon dito.

Damn, he look so angry.