Good evening, Belladonna's!

https://www.facebook.com/groups/1350262908694230 here's the link of my newly made group for my readers. Sana po sumali kayo HAHHAHA, pwede us magchikan don kapag may tea kayo. char. 

Dapat talaga hindi ako magU-UD pero alam niyo yon? hindi ko na magawa yung modules ko kasi feeling ko nagkakasala ako kapag di ako nakapag-UD kahit isang beses ngayong linggo. HAHAHHAHA

CHAPTER NINETEEN

Hindi ko mapigilan ang sarili ko na ngumiti habang nakatingin ako sa mga kasama ko sa bahay ngayon. Nakakatawa ang hitsura nila. Kung nakakamatay lang ang mga tingin nila kanina pa ako bulagta dito sa lapag. Pati si Blue, masama rin ang tingin sa'kin.

"You're. Grounded!" madiing sabi ni Kuya. Namamaga ang labi nito at nahihirapan sa pagsasalita.

Ngumiti ako ng matamis sa kanya. "Are you sure? I will be grateful to your punishment. As if it were not a real punishment." Sagot ko.

"Nako p----- Alam mo! Napaka-maldita mo talagang babae ka! May sa demonyo ka ba?!" galit na tanong sa'kin ni Lia. Alex' friend.

Ngumiti ako sa kanya pagkatapos ay inirapan ko siya. Humarap ulit ako kay Kuya.

"Alam mo bagay na bagay sa'yo yang suot mong contact lens. You really look like a devil. The Green Eyed Devil" sabi pa nito.

Tumawa ako ng mahina pagkatapos seryosong humarap sa kanya. Bitch face is what their facing. I pout my lips and raise my brow to her.

"Thank you." Sagot ko at hinarap si Kuya ng magsalita ito ng galit.

Galit na tumingin si Kuya sa'kin. "You will go back to Manila. Hindi ka lalabas ng bahay kung hindi ka rin papasok sa school. Walang gadgets o kung ano pa man."

Tumango ako. "Okaaaaay... I will pack my things now, just call the driver." Maikli kong sagot at kinawayan pa sila bago tumayo at umakyat sa hagdan. Nagtuloy ako sa kwarto ko. Kinuha ko ang lahat ng damit ko at inilagay sa maleta ko.

"If you're going to give me sermon. Don't try. You will waste your time." Malamig kong saad kay Blue na pumasok sa loob.

"What you did is not good, Black! Who pushed you to do that?" marahan nitong tanong sa huling salita. Nilingon ko siya.

"It doesn't matter anymore. My prank is done. I get what I want. And now, I want my peace while getting my things." Ani ko at tinalikuran na ulit siya. Umiling nalang siya sa'kin.

"Kuya said tomorrow ka aalis. Kaya makakapagpahinga ka pa tonight dahil sasabihin pa niya kina Mom. And please, say sorry to those people, Black. Hindi nila deserve ang ginawa mo." Sabi nito at nasa tono ang pagka-disappoint sa'kin.

Napangisi ako ng mapakla. So deserve kong tawaging nangangain? Like the fuck?! Hindi ko deserve yon. Akala ba nila hindi ko alam na pinag-uusapan nila ako kapag nakatalikod ako. Buti nga ngayon lang ako gumanti. Napailing nalang ako dahil hindi talaga fair ang mga tao.

Nang matapos ako ay humiga ako sa kama at natulog ulit. Wala naman akong magagawa kung tutunganga ako dito.

"WAKE HER UP NOW. SHE WILL GO HOME TONIGHT!"

Matigas na pananalita ni Dad ang gumising sa'kin. Lumingon ako sa may pinto at nakita ko si Blue at Mom na nakaharang don na para bang pinipigilan si Dad na pumasok. Si Kuya naman ay nasa likod nito.

"Dad, let her sleep. Bukas nalang po." Ani pa ni Blue na may pag-aalala sa boses.

"Babe, oo nga naman. Saka paapaalisin mo ba ang anak mo ng ganitong oras? Delikado." Ani Mom.

"No! Dapat siyang turuan ng leksyon. Hindi mo dapat kinukunsinti ang anak mong yan, Aila. Lumalaki ng walanghiya." Galit na sabi ni Dad na kinatigil ko.

Walanghiya?

"Jerome! Yang boses mo, baka magising si Klyzene!" galit na ring sabi ni Mom.

"Calm down. Walang magagawa ang pag-aaway ninyo." Sabi ni Kuya.

Si Blue ay hindi alam kung kanino titingin sa mga magulang naming nag-aaway. Nakaraan pa kasi sila may away kaya galit na rin kung sumagot si Mommy.

"Bakit hindi?! Napakawalanghiya na niyang si Klyzene. Nakalimutan mo na ba kung bakit nakailang beses na lipat ng school ang batang yan? Dahil wala ng gustong tumanggap sa kanya!" –Ani Dad saka ngumisi. "Bakit pa nga ba ako nagtaka? May pinagmanahan." Makahulugan nitong turan.

Namula sa galit si Mom at nanlaki ang mata ko ng makitang sinampal nito si Daddy na kinasinghap ng iba.

"Gago ka pa rin hanggang ngayon!" nanginginig sa galit na turan ni Mommy kay Dad. "Kung talagang gusto mong paalisin ngayong gabi ang anak ko. Sasama ako. Hindi ko siya ipagkakatiwala sa isang driver lang." madiin sabi nito.

Nagulat pa sila ng makita akong gising at nakaupo. Napalunok si Mom samantalang si Kuya ay walang emosyon sa mukha katulad ni Daddy. Si Blue ay may pag-aalala.

Bumangon ako at para bang walang nangyari at wala akong narinig. Kinuha ko ang luggage's ko at tumingin kay Daddy.

"I will go tonight. Wala rin naman akong gagawin dito. I will come back to the wedding day... if I will be invited." Malamig kong sabi at lumabas na ng kwarto. Binuhat ko ang luggage ko pababa.

I heard my mother shouted my name but I didn't look back. I heard her shout my name again and I can sense the pain there. I stopped and slowly to look at her.

She's standing near the stair. I saw her eyes shining in water... it is tears.

"I'm going to wait you to our car." Saad ko at tuluyan ng lumabas ng bahay. Nasa labas ng bahay si Alex at ang kaybigan nitong si Lia na may simpatya sa mata habang nakatingin sa'kin. Taas noo akong naglakad at umalis don. Hindi ko kaylangan ng awa nila.

HABANG naglalakad pabalik sa resort ay naramdaman ko ang kung sinong sumusunod sa'kin. Tumigil ako at nilingon ito. Pinaningkitan ko ng mata si Hunter.

My heart clench. Why my father is like that? Totoo ang mga magulang na hindi mahal ang anak nila.

"Hey!" awkward niyang bati.

Inirapan ko siya at nagpatuloy sa paglalakad pero sumusunod pa rin siya.

"I know what I've done last time is not good. I know i—" aniya at hinahabol ang paglalakad ko. Sumabay ito sa'kin at ngumiti ng alangan. Hindi ko siya pinansin pero salita pa rin ng salita.

"Alam ko ding ayaw mo akong makausap pero sana kausapin mo ako. Gusto ko lang humingi ng sorry dahil sa nagawa ko. I was drunk line is not valid para mapatawad---"

Iritang irita na ako sa kanya dahil simula nang umalis ako sa bahay at sabayan niya ako dito ay hindi pa siya tumitigil sa pagsasalita. Hanggang ngayong nandito na kami sa tapat ng resort.

"Bla—"

"STOP TALKING! JUST STOP!!" mariin kong sigaw sa kanya pagkaharap ko. Hindi ko na napigilan ang mga luha sa mata ko na kusang tumulo. "A-Ayoko ng pag-usapan yon! A-Ayoko nang maalala yon pero bakit paulit-ulit mong ibinabalik?" my voice broke in the last words I said.

He was stunned and startled when I shouted. Who wouldn't right?

"I-I.... Y-You molested me...." umiiyak kong sabi sa kanya at napa-upo sa buhangin. "P-Please... give me a break... I don't want another stone in my chest. Sobrang bigat na." humagulgul ako sa harap niya na hindi ko akalaing gagawin ko.

Napaawang ang bibig ko sa sunod niyang ginawa.

Tumapat ito sa'kin at niyakap ako ng mahigpit. He held me, I felt the safety in his arm. Hindi ko na pinansin ang pag-aalinlangan ng isipan ko. I let him hugged me because I'm so hurt right now.

"Shh... you can cry all you want, Klyzene. I will not judge you." Marahan niyang sabi habang hinahaplos ang ulo ko.

Dumiin ang pagkakahawak ko sa damit nito at mas nagsiksik sa dibdib niya.

HUNTER'S P.O.V.

After she break down in front of me she went back to normal. She stand up and get her things. she walked away like nothing happened. Napailing nalang ako ng maalala ang tagpo kani-kanina lang.

Paulit-ulit na tumatakbo sa isip ko ang pag-iyak niya. parang nakita ko ang totoong siya kanina. And what surprise me... hindi ko kayang makitang umiiyak siya. Hindi ko kaya. Parang may kung anong sumuntok sa sikmura ko.

You molested me...

You molested me...

Pumikit ako ng mariin dahil sa naalala kong sinabi niya. God! She's just a kid and yet nagawa ko na sa kanya yon. Hawak ko ang cellphone niya. Naalis ko na yung password, ilang beses ko na ring pinagbalik-balikan ang mga pictures niya.

Dumiin ang pagkakahawak ko sa aparato. I should tell to them what I did to her. I will take the consequences.

Tumalikod ako at babalik na sana sa rest house nila Jake ng makasalubong ko si Tita. She's crying while half walking. Madami ring dala. Sinalubong ko na ito na kinagulat niya.

"Ahm.. H-Hunter." Aniya at pilit na ngumiti sa'kin.

I smiled back at her. "Tulungan ko na kayo, Tita." Ani ko at kinuha sa kamay nito ang hawak na gamit.

She nod and smile. "Thank you, Hunter." Sabi niya at naglakad na ulit. "Anong ginagawa mo dito? May kasama kang mag-gala?" tanong niya at pasimpleng pinunasan ang luha niya.

"Nagpapahangin lang po. Saka sinundan ko po si Klyzene."

Para siyang nagulat sa sinabi ko. Napatingin ako sa kanya. I smiled awkwardly.

"Nag-aalala po kasi ako, baka mamaya ay may humila nalang sa kanya. Alam niyo naman po ang resort, madaming lasing at hindi kakilala." Pagpapaliwanag ko. Really Hunter?

She look relief dahil sa paliwanag ko.

"Thank you, nag-aalala nga rin ako sa kanya kanina dahil mag-isa lang siya papunta sa parking space." Aniya, nababasa ko ang lungkot sa mga mata niya habang nakatingin sa'kin na mabilis ding nakaiwas.

Long silence join us while walking. Nasa parking lot na kami ng makita ko si Klyzene na kinakausap ng driver nila pero hindi naman nito pinapansin. Napaka-suplada talaga. Hindi kaya siya napapanisan ng laway? Mabilis na lumapit sa anak ang Ginang.

"Sweetie, I'm really sorry about what your Daddy say. Hindi niya sinasadya yon." Turan nito pero hindi naman pinapansin ni Klyzene.

Pumasok ito sa loob ng kotse pero bago tuluyang isarado ang pinto ay lumingon sa'kin. Her eyes are blank. Malakas nitong sinarado ang pinto.

Ngumiwi ang driver at napailing si Tita samantalang ako ay napahinga nalang ng malalim.

Lumapit si Tita sa'kin kasama ang driver at kinuha ang gamit nila sa'kin.

"Thank you, Hunter." Aniya.

I smiled. "You're welcome po, Tita. Just call me if something happen." Ani ko.

Tumango siya at akmang tatalikod ng hawakan ko siya sa braso. Lumingon ito at nagtatanong na tumingin sa'kin. Kinuha ko mula sa bulsa ko ang cellphone at inabot dito.

"Cellphone po ni Klyzene. Nahulog niya kanina." Ani ko.

Tiningnan nito ang cellphone sa kamay ko at ibinalik ang tingin sa'kin sandali. Ilang minute pa ay kinuha rin nito at tipid na ngumiti.

"Thank you." Aniya at tumalikod na. Naglakad ito papunta sa kotse at sumakay mula doon.

Sumunod ang driver at hindi nga nagtagal ay umandar ang kotse paalis. Habang ako ay nakasunod lang dito.