Chapter 125
CHAPTER ONE HUNDRED AND TWENTY-FIVE
PAGKATAPOS naming kumain ng almusal ay inaya na kaagad ako ni Kuya paalis kaya hindi ko na naka-usap pa si Hunter dahil nagmamadali ang lolo niyo. Mukhang na-bwisit dahil panay ang tanong niya sa'kin pero ang binata ang panay ang sagot. Nagpalit rin ako ng turtle neck para hindi mahalata ang mga hickeys ko. Hindi pwedeng makita ni Papa 'yon kung hindi maghihisterikal siya.
Nasa loob na kami ng sasakyan ni Kuya nang nilingon niya ako.
Mukhang may alam siya sa nangyari sa'ming dalawa ni Hunter. Hindi naman siguro siya inosente para hindi makalaman ang mga bagay na 'yon.
"What?" mataray kong tanong.
He have this straight face while driving. I pouted my lips.
"Make it sure na wala kayong ginagawang kalokohan ni Hunter, Klyzene Black... kung hindi—" sadya niyang tinigil ang sentence at masamang tumingin sa'kin.
Napilitan akong tumango. Sa isip-isip ko, baka nakumpirma niya ang totoo ay bugbugin na lang niya si Hunter. Protective pa naman sila sa'kin ni Papa, isama mo na si Kuya Nat.
"Parang gusto ko ng fries at burger, Kuya. Drive thru tayo sa McDo," ani ko.
Hindi sumagot si Kuya at nag-drive lang. Nang may mapansin akong logo ng McDo ay siya ding pag-liko do'n ng sasakyan. Si Kuya na ang nagsabi ng order ko. Nagdagdag na rin siya ng para sa sarili niya. Pagkatapos niyang mag-order ay pinaander na niya ang kotse papunta sa may receiving area.
Kuya took out his wallet and take his black card para ibayad sa babae.
Inabot ni Kuya ang paper bags at ibinigay sa'kin ang isa. Binuksan ko na kaagad 'yon at saka inilabas ang fries. Kumuha ako ng isa at sumubo. May nasa maliit na cup na ketcup na binuksan ko.
"Want some?" I asked him.
He raised his eyebrow, using one hand he open other paper bag to take out the other burger. Tinawanan ko siya dahil hirap siya sa pagbukas ng burger niya. Ibinaba ko ang hawak kong fries saka inalis ang pagkakabalot sa pagkain nito.
Sinubo ko sa kanya ang burger na kinagatan naman niya. Nilayo ko ang kamay ko at nilagyan ng straw ang coke nito.
"Sinong kasama ni Papa sa condo?"
"I don't know if he's still there, when I left I saw him getting ready to go out. Sa Shangri-La The Fort Manila niya gustong mag-punta para kumain," anito.
Tumango ako.
"Daan muna tayo sa condo para makapag-palit ako ng damit?" tanong ko.
Nilingon niya ako sandali bago tiningnan ang suot ko saka binalik ang tingin sa daan.
"Hindi na. That's fine," sagot nito.
"K."
Sumandal ako sa upuan habang kumain. Kumagat ako sa isang nuggets na order ni kuya. Sinubuan ko rin ang loko para naman hindi nia masabing ako ang umuubos ng order nito. Nang malapit na ako mabusog ay tumigil na ako sa pagkain. Baka sobra akong mabusog para mamaya.
PUMASOK kami sa loob ng Shangri-La The Fort, Manila that located here in 30th Street, corner 5th Ave, Taguig, 1634 Metro Manila. Walang masyadong tao kaya hindi na nakakahiya ang suot ko. Mukha akong ewan eh.
Nakakapit ako sa braso ni Kuya dahil paika-ika pa rin ako.
"Where is he?"
"Raging Bull Chophouse. Let's find it," anito.
Ipinalibot niya ang braso niya sa bewang ko habang hinahanap namin ang restaurant kung nasaan si Papa. Pumasok kami sa loob nang mahanap namin 'yon.
Agad kong nakita si Papa kaya naman lumapit kami.
I wave my hand at him. Malawak na ngumiti si Papa nang makita kaming magkasama ni Kuya. Tumayo pa siya at ipinahila ako ng upuan.
Hinalikan ko si Papa sa pisnge nang makalapit ako sa kanya.
"I miss you, Pa."
"I miss you too, sweetheart! How are you?!" masiglang tanong nito.
Umupo ako sa silyang hinila ni Papa, gano'n rin ang ginawa nito sa upuang katapat ko at si Kuya Ivan ay katabi nitong umupo.
"Fine, pagod lang po pero I can handle it." Pagod dahil pinagod po ni Hunter. Gusto ko sanang isudlong 'yon pero napigil ko kaagad ang sarili ko. Baka mamaya may hindi pa sila magandang gawin sa lalaki.
Kunot ang noo niya na nakamasid sa'kin.
"Sweetheart, parang may kakaiba sa'yo..." puna niya habang nanunuring nakatingin sa'kin.
Ilang akong ngumiti.
"H-ha?"
"Yes, I think there's something wrong with you. I cannot name it but I can feel it. Meron." Inalis niya ang pagkakatakip ng buhok sa may leeg ko at inilagay 'yon sa likuran. Kumabog ng malakas ang dibdib ko.
Mabuti na lang pala at nag-turtle neck ako, kung hindi ay yari na.
Medyo lumayo ako.
"Siguro dahil lang po sa uminom ako ng maraming water! Plus, I sleep early last night!" masigla kong sagot saka tumingin kay Kuya. "Let's order na?" aya ko bago binalik ang tingin kay Papa.
Inabot ko ang menu at binasa.
From my peripheral vision, a waiter is walking towards our table. And it stopped in my father's side.
"I want to try the Cobb Salad. Cape Grim grass-fed, Tasmania toppings with blue cheese sauce. Pine juice. For the dessert, I liked Classic New York Cheesecake," sabi ko habang nakatingin sa menu.
Tumingin ako sa kanila.
Namimili ako nang idadagdag pa habang nagbibigay nan g order nila ang dalawang lalaking kasama ko.
Nang makontento na ay inabot ko na sa waiter ang menu ko. Habang naghihintay ay nag-order muna ng appetizer si Papa.
"DO you like the food?" Father asked.
"Yes, it's good." I cut out a piece of steak and I eat it. "We should eat here again next time, Pa."
"If there's still next time. You remember? Uuwi ka na sa New York and once you're there, 'di mo na sure kung uuwi ka pa dito. Kami naman ay susunod kung nasa'n ka," ani Kuya.
Napa-isip ako.
Tama siya. Malapit na kong bumalik ng New York. Muntikan nang mawala sa isip ko ang pagbalik ko do'n dahil sa mga nangyayari dito sa Pinas. In this time dapat nagre-ready na ako ng mga gamit ko. Hindi ko makikitang matapos ang Hotel kaya mukhang si Kuya na muna ang mamamahala do'n.
I just need to settle down some things before I left, and after that, things will be back to normal. Yes, that's right.
May malungkot na parte sa'kin sa isiping aalis na ulit ako ng Pilipinas.
"Your Abuela called me last night. She's asking if we can visit her to her birthday, I told her yes," ani Papa.
Napangiti ako.
"I will start thinking what gift I will give her," ani ko.
"Don't give her another g-string, Klyzene! She will have a heart attack! Alam mong hindi sanay si Abuela sa gano'ng mga undies!" paalala sa'kin ni Kuya.
Napatawa ako sa sinabi niya.
"Why? Those sexy thongs are beautiful, Kuya! It's fantastic!" pang-aasar ko pa.
Tinuro niya ako at saka tumingin kay Papa.
"See your daughter, Pa! See! She's so naughty!" naiinis nitong sumbong.
Dinilaan ko siya bago nang-aasar na uminom ng inumin ko.
"I will not give her thongs, this time, I will give her hipster instead!"
"KLYZENE!!!" sabay pang tawag ng dalawa sa'kin. Tinawaan ko lang sila.
"Come on, guys! Let's give Abuela some time for fun!!" mariin kong ani.
"Fun?!" sarcastic na tanong ni Papa.
"Yes, Pa, fun!"
Naalala ko 'yung binigyan ko si Abuela ng g-string! Halos atakihin ito sa puso sa sobrang gulat dahil hindi daw siya nagsusuot ng gano'n. Masyado daw 'yong malaswa.
"Alam niyo. Oldies na kasi kayo kaya hindi niyo kami masabayan," ani ko.
"Oldies ka diyan!"
"Why totoo naman ah! Si Ate Riley nga may g-string din."
Nanlaki ang mga mata ni Kuya at tumigil sa pagkain. Padabog nitong binitawan ang fork at knife.
"She have those g-string?!"
"Yes! I gave her seven of 'em!" proud kong sagot.
Inis niya akong tiningnan na para bang napaka-laking pagkakasala ang ginawa ko. Bakit? Dalaga naman si Ate Riley and she need more confidence!
"Does she wear it in beaches?"
"I dunno, and I don't care, Kuya. She owns that now. Kahit saan niya isuot wala na akong say!" ani ko.
Tiningnan niya ako ng masama at 'di na sumagot pa. Tinapos namin ang pagkain ng lunch, naubos namin lahat. Lalo na ako. Nagtatakaw ako ng pagkain. Umiling ako.
Naka-akbay sa'kin si Papa nang lumabas kami ng Restaurant. Si Kuya ay nasa kanan ko.
"Saan mo gustong magpunta, sweetheart?" Papa asked.
I bit my lips.
"I want to buy some foods para sa condo. I will not go back sa Hotel. Dito muna ako for the mean time," sagot ko dito.
Tinanguan naman nila ako.
"Then, let's go. I saw a supermarket near here."
"Buy me some shake muna before we go," hingi ko kay Kuya.
Tiningnan niya ako ng maiigi bago ko hinalikan sa noo at tumalikod na palakad.
"Puntahan ko kayo sa parking lot," sabi nito.
Hindi na kami sumagot ni Papa at naglakad na lang palabas. Nadadaan kami sa mga stores ng damit, alahas, at iba pa pero hindi ko na inayang huminto pa ito dahil gusto ko ng umuwi. Pagod pa ako kaya gusto ko ng magpahinga. Isama mo pa ang panananakit ng katawan at pagkababae ko.
Nasa parking lot na kami at nauuna akong maglakad, binuksan ko ang pintuan sa backseat at pumasok ako sa loob. Sumunod na pumasok si Papa sa passenger seat.
Inabot ko sa kanya ang susi para mabuksan ang AC.
Sumandal ako sa upuan kasabay ng pagpikit ko.
"Are you okay, sweetheart?" malambing na tanong ni Papa.
Tumango lang ako dahil sa pagod. Narinig ko ang pag-buhay ng makina at ramdam ko na rin ang unti-unting paglamig ng loob ng sasakyan.
"Sure? Bakit nga pala paika-ika ka? May masakit ba sa'yo? Naka-turtle neck ka pa. Hindi ka pa naiinitan, anak?" sunod nitong tanong.
Napa-ubo ako dahil sa tanong niya. Dumilat ako.
"W-wala lang po, Pa. Nag-gym kasi ako then I forgot to warm up kaya m-masakit..." kinakabahan kong sagot.
Hindi niya ko sinagot, basta tipid lang niya aong nginitian. Pumikit na lang ulit ako at nagpanggap na inaantok para hindi na siya makapagtanong ng follow up questions.
After a few more minutes I felt the car move. I think Kuya Ivan get inside.
"Here's your shake. I pick the mango flavor, I couldn't choose what flavor I will choose," anito.
Dumilat ako para lang abutin ang shake na pinabili ko. Nilagyan ko ng straw ang shake at uminom. Pumikit ulit ako.
"If I fell as sleep pwedeng pakigising na lang ako kapag nasa condo na tayo," paalala ko sa kanila bago nag-relax ng upo.
NAGISING ako sa marahang yugyug sa balikat ko. Dumilat ako at muling pumikit dahil sa maliwanag na paligid. Sinubukan ko ulit na dumilat at ngayon ay hindi na blurry. Tumingin ako sa gilid ko, nakatayo do'n si Kuya at naghihintay sa'kin. Hinanap ng mga mata ko si Papa pero wala siya do'n.
"Where's Papa?"
"He went up already. I waited for you, masarap kasi ang tulog mo," sagot niya sabay haplos sa buhok ko.
Nanlaki ang mga mata ko ng maalalang hindi kami nakapag-grocery.
"Nakapag-grocery—"
"Don't worry. Nag-grocery ako kanina bago tayo umuwi. Hindi ka na lang namin ginising para sumama sa loob. Nasa itaas na 'yung mga pagkain. Let's go," anito.
Kumalma naman ako saka tumango ako sabay upo dahil nakahiga na pala ako sa backseat. Tiningnan ko ang shake ko na ngayon ay nasa may cup holder sa harap. Inabot ko 'yon shake ko at humigop, tapos bumaba na ako ng sasakyan.
Umatras si Kuya sabay sarado ng pinto. Umalalay ako sa kanya nang papunta na kaming elevator, sumakay ami sa lift at si Kuya na ang nagpindot ng floor namin. Sumandal ako sa metal door.
"You are that tired?" curious niyang tanong. "Ano ba kasing pinaggagawa mo?" pagalit pa niyang tanong sa huli.
Ngumuso ako.
"Nag-exercise ako," tamad kong sagot. Tiningnan ko siya mula sa metal door. "Bakit kanina pa kayo tanong nang tanong kung okay lang ako, kung pagod ako or what. Kanina ko pa rin nasagot 'yan," irita kong sagot.
Namamangha niya akong tiningnan.
"Hindi naman kasi natural sa'yo ang ganiyan. Yes, you have a low energy but not that drained," sagot nito.
"Nakakapagod lang kasi talaga mag-gym, Kuya. Tomorrow I will be okay na," ani ko.
Bago pa man makasagot si Kuya ay huminto na ang elevator at bumukas na ang metal door. Sabay kaming lumabas ng lift at naglakad papunta sa unit namin.
Ako ang nag-type ng password, nang bumukas ay pumasok ako saka nagtuloy sa kwarto ko sa itaas. I didn't bother to change my clothes. I just remove my pants and my shoes then I go to sleep.
I woke up when I felt the shivering cold.
I scanned the room to see where it was coming from then I saw my window. Its open same as my ceiling fan. I glance at my side table to see the time. It's already twelve the midnight.
I sleep over eight hours straight?!
Ang haba ng naging pahinga ko. I feel okay na kaysa kanina na talagang ang bigat ng pakiramdam ko at pagod na pagod ako. Niyakap ko ang unan sa tabi ko at nagbalot sa duvet. Tumingin lang ako sa labas ng bintana kahit wala namang makikita do'n kundi dilim at iilang liwanag na maliliit.
I didn't open my window and the ceiling fan.
Siguro'y pumasok ang isa kina Papa at Kuya para tingnan kung gising ako or what saka nila binuksan. Ngayong tuluyan nang nagising ang diwa ko ay paniguradong matatagalan akong makatulog mamaya. Wala rin naman akong nararamdamang gutom.
Inabot ko ang phone ko sa tabi nang mag-ring 'yon.
Nasa screen ang pangalan ni Hunter, biglang kumabog ang dibdib ko at naglaro na naman ang mga paro-paro sa tiyan ko.
Mabilis kong sinagot ang tawag niya.
"Hello."
"Hey!"
Napangiti ako dahil mukhang kakagising lang din nito. Paos pa ang boses nito.
"How are you? Okay na ba ang pakiramdam mo?" malambing nitong tanong.
"Kakagising ko lang from eight hours sleep. And yes, um-okay na rin naman ang pakiramdam ko. Kumain ka na?" hindi ko makilala ang boses na ginamit ko sa lalaki. Napaka-hinhin!
"That's great! Kanina pa ako nag-aalala kung kumusta ka na. I didn't eat dinner natulog lang ako," sagot niya.
Humigpit ang yakap ko sa unan.
"Tanong nga ng tanong si Papa at Kuya kung kumusta at bakit ako paika-ika. Hindi ko na halos alam ang isasagot ko sa kanila!" pagkwe-kwento ko dito.
Narinig ko ang mahina nitong pagtawa sa kabilang linya. Napa-irap ako.
"Tuwang-tuwa ka pa! Ikaw may kasalanan nito!" asar kong sabi.
"Haha, I know, but I don't regret it. I'm happy na ako ang naka-una sa'yo.... And maybe I will be your last too," halos pabulong nitong sabi.
Namula ang pisnge ko sa isiping siya lang ang makakasiping ko sa buhay ko.
"H-heh!" sigaw ko dito. "Kung ano-ano 'yang pinag-sasabi mo! Magtigil ka nga!" pagalit kong sabi nang matakpan ang hiya ko sa katawan, pero imbis yata na matakot ay tinawanan niya lang ako ng malakas.
"Why would I stop? Totoo namang gusto kong ako ang una't huli mong makakasama sa kama—"
"Hindi nga kita boyfriend! Grabe ka mag-imagine!" pagpuputol ko sa sinasabi niya.
"Is that a problem? Liligawan kita, kahit matagal mo kong sagutin, okay lang."
Tumaas ang kilay ko dahil sa sinabi niya. Parang hindi naman kapani-paniwala lalo't ang mga lalaki ay hindi naman matiyagang maghintay, maghahanap rin ng iba.
"Paano mo naman nasiguradong sasagutin kita?" panunubok ko. "Alam mo... I'm living in New York, virgin or not virgin hindi na importante—"
"Klyzene!!" inis nitong tawag sa'kin. "Kung hindi mo ko sasagutin, masakit, syempre, I will give effort, time, and love, even affection pero I will accept my defeat."
Mahina akong natawa dahil naging malungkot talaga ang boses nito.
Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko saka tumihaya ng higa.
"Alam mo ang pikon mo! Ganiyan talaga siguro kapag tumatanda na," nang-aasar kong sabi.
"Me?! Matanda?!" hindi makapaniwalang tanong niya.
"Yes!"
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro