hey! mahabang chapter 'to dahil sa discription but i hope magustuhan niyo. sorry if matagal akong walang UD, alam niyo naman busy sa school dahil kakatapos lang ng first sem namin. try ko dalasan 'yung UD para sa inyo!

thank you for reading and happy 2K reads! i really appreciate that simple gestures, 'di man kayo magparamdam like comment and votes, pero sa reads ko nakikita na may nagbabasa kaya thank you so much! sa silent readers ko, pati na rin sa active readers. kayo nakakapagbigay ng inspiration sa'kin!

Take care and keep safe, my belladonna's!

CHAPTER ONE HUNDRED AND NINE

I NEVER thought I will experienced this awkwardness again but I'm wrong because what I feeling now is more awkward.

I'm eating lunch with my Papa, Kuya Ivan, Ate Riley and Klyzia. The table is so silent. The only sound you can hear is the fork and spoon.

Hindi ko inaasahang dumating sila kanina. Gulat akong napayakap sa kanila. Medyo matagal rin kasi kaming hindi nagkita-kita kaya gano'n. Tapos biglang dumating si Klyzia with her Ipad.

Kaya ayon, nag-aya si Papa na kumain kaya kami nandito. Hindi na nakatanggi si Klyzia.

"Masarap ang seafood's niyo rito, Zene. I like it," puri ni Papa habang kumakain ng lobster.

Bumaling ako sa kanya. "Fresh from the sea 'yan, Pa. Bagong huli po talaga 'yung iniluluto namin dito for our visitors and tourist."

Nginitian ako ni Papa na mukhang nasiyahan sa pinahanda ko.

"'Yung Papa mo sarap na sarap sa handa namin tapos ikaw ni ayaw mong tumikim!" naiinis na ani Ate Riley kay Kuya.

"Tss! Did you know the word 'allergy?' because I have allergy in seafood's," mariin nitong sagot.

Napanguso si Ate Riley. Umiwas ako ng tingin sa kanilang dalawa. Nilingon ko ang katabi kong si Zia, tahimik lang itong kumakain habang nakayuko ang ulo. Ipinatong ko ang kamay ko sa kaliwang kamay nito.

"Huy! Kumain ka rin ng gulay!" rinig kong utos ni Ate Riley kay Kuya.

"I don't like ampalaya!"

"You will like it soon if mags-start ka ng kumain."

Napa-iling ako dahil sa bangayan ng dalawa. Kinuha ko ang isang baso ng juice at itinabi kay Zia.

"Thank you," mahinang saad ni Zia.

Tipid ko siyang nginitian at pinisil ang kamay niya. Gumanti ito.

"Ayaw ko nga niyan!!!!" sigaw ni Kuya.

Napangiwi ako.

Nakakahiya talaga ang lalaking 'to. Bakit ba siya ang naging kapatid ko? Damn!

Kung kami-kami lang siguro ang nandito baka mamaya ay hinayaan ko lang sila dahil sanay naman na ako pero may ibang tao kaming kasama.

Ano na lang ang sasabihin ni Zia, 'di ba?

"Sorry about my brother, ganiyan talaga siya. Isip bata," nahihiyang paghingi ko ng sorry. Natatawa 'tong tumango.

"Its okay. I remember myself to him," nakangiting ani 'to.

I rolled my eyes at her while shaking my head.

"No! He is more far away from you. Mabait ka pa kumpara sa pangit na 'yan!" nang-aasar kong sagot.

Hinagisan ako ni Kuya ng isang tissue paper.

"Pangit ka ng pangit eh hindi naman ako panget!" asar nitong wika sa'kin.

"Pangit ka nga kasi!" pang-gagatong ni Ate Riley Sa'kin.

Tumawa ako.

"Hindi nga! Ang gwapo ko namang pangit!"

"Ang lakas ng hangin, grabe! Ang lakas!"

"Hindi pagmamayabang ang pagsasabi ng totoo, Riley! Maniwala ka na lang."

"Naniniwala nga ako. Madali akong kausap."

Napangiti ako. Para silang mag-jowa kung mag-away.

"They look so sweet," bulong ni Zia.

I nod, "yes they are."

Nagkatinginan kaming dalawa ni Zia. Her eyes look so empty and I don't know why. Bumitaw ang kamay niya sa'kin at sumubo ng isa pang pagkain.

Pareho kaming natigilan ni Zia ng magsalita si Papa.

"How are you, hija? Ngayon lang kita nakita ng malapitan," nakangiting tanong ni Papa.

Binitawan ni Zia ang hawak niyang spoon saka nagpunas ng bibig.

"I'm good po. How about you po?" magalang na sagot nito.

My father nod. "I'm fine. Kumusta ang family niyo?"

"Good naman po."

"Buti hinyaan ka nilang mag-stay dito. Alam na ba nilang nandito na sa Pilipinas si Klyzene?" taas kilay na tanong Papa.

Natigil sa pagbabangayan sina Kuya at Ate Riley dahil mukhang napukaw ang atensyon nila. Lahat sila'y nakatuon lang dito.

Huminga ako ng malalim. Binitawan ni Zia ang hawak saka tipid at malungkot na ngumiti.

"Not yet po buy our older brother already knows it. I don't know if sasabihin na ni Kuya kila Mommy na nandito na si Black."

Impressive.

Ang galang pa rin ni Zia. Nakakapagtaka ba 'yon? Since before naman ay magalang na siya kaya madalas kaming napapag-kumpara.

"Hm... wala kang balak sabihin sa kanila?" sunod na tanong ni Kuya.

Tumingin si Zia dito.

Bumaling siya sa'kin pagkatapos ng ilang minuto. She smiled a bit.

"It depends to her po. Ayokong panguhan si Zia."

They nod to her answer. Gusto ko sanang magulat pero hindi na kagulat-gulat 'yon. Madami na kaming napag-usapan ni Zia nung nakaraan, ginalang niya ang gusto ko at nirespeto niya 'yon.

Sumubo ako ng hipon, and kanin naman ang sunod.

"Then, saan ka nagi-stay? Dito rin sa hotel?" taong ni Papa ulit.

"Yes po, dito rin sa hotel pero my husband is planning to have our vacation house here."

"You have a husband?!" gulat na tanong ni Kuya.

Natatawang tumango si Zia, "opo, almost three years na rin po kaming kasal."

"Nice..." tanging nasabi ni Kuya.

May ilan pang naging tanong si Papa na sinagot ni Zia lahat. Samantalang ako hindi na makapag-focus sa pakikinig sa kanila. Madaming isipin ang tumatakbo sa isip ko na walang sagot.

We finished our lunch with a goodbye with each other. Pinahatid ko sa penthouse sila Papa at Kuya para makapagpahinga dahil pagod sila. Si Zia naman ay umalis para magpunta sa bayan to check the supplies, samantalang si Ate Riley ay nasa office nito.

Naghahanda na ako para sa gagamitin ko mamayang gabi. I will rock the track later night...

I'M driving in the lonely highway papuntang Manila. Ako lang mag-isa ang lumuwas dahil ako lang naman ang may kaylangang puntahan.

Nakiki-vibes ako sa kantang tumutugtug galing sa radio ng kotse.

"I forgot that you existed!" pagkanta ko.

Mas binilisan ko pa ang pagdr-drive para mabilis makarating sa track. Napangiti ako habang ini-imagine ang pwedeng mangyari mamaya.

Sumali kasi ako sa racing na gagawin ngayon dito sa Manila. Ngayon na lang ulit ako makakapag-drive ng gano'n kaya excited ako. Sumandal ako sa likod ng upuan ko tapos ay nagmani-obra.

Nang makarating ako sa track ay sinalubong ako ng malakas na ingay.

I grin.

"I'm going to love this..."

Ipinarada ko ang kotse sa parking lot at saka lumabas. Ini-lock ko ang pinto sa harap tapos binuksan ang pintuan sa backseat. Kinuha ko ang racing suit ko na kulay green. Nasa loob pa 'to ng lalagyan kaya hindi kita May sarili rin akong helmet na dala.

Because I hate sharing what's mine and it's more hygienic this way.

Hinawakan ko ang hanger at inilagay sa likod ko ang damit, naglakad ako papunta sa loob ng building kung nasaan ang pwesto naming mga racers.

Sinalubong ako ng team ko.

Napangiti sila Antony ng makita ako. Nakipag-fist bump siya sa'kin. Sinabayan niya ako ng paglalakad papunta sa pwesto namin. Nakita ko na ang paboritong kotse ni Antony na pinapagamit niya sa'kin kapag naglalaro.

Kinuha niya sa'kin ang suit ko na ibinigay ko naman sa kanya.

Pinasadahan ko ng haplos ang kulay green-g Ferrari nito na gagamitin ko.

I am so excited right now!

Napangiti ako.

"What time are we going to start?" tanong ko habang sinusuri ang kotse.

"One hour from now. Kaya dapat mag-ready ka na. Bigatin ang mga makakalaban mo ngayon," wika nito.

tumango ako saka lumingon.

"Then I'll get ready," wika ko. Kinuha ko sa isang crew ang damit ko at naglakad papunta sa banyo ng locker room.

In this race track, every team has their own room in this building. Malaki ang kwarto dahil madaming inilalagay, katulad ng kotse at iba pang gamit ng teams. May kwarto nga din dito na pwede mong tulugan kung inanatok ka.

"Okay, ingat ka! Locked the door!" pagpapaalala niya.

Tumango ako saka naglakad papunta do'n. Binuksan ko ang pintuan saka pumasok. Sinabit ko ang suit ko sa pintuan ng locker saka naghubad ng damit.

Inuna kong alisin ang pang-itaas ko't hinuli ang pang-ibaba. Mabilis akong nagbihis. Itinali ko rin ang buhok ko na pa-pony tail.

Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. Naglagay ako ng tint nang magkakulay naman ang mukha ko. Medyo mababa ang zipper ng suot ko, tinataas ko pero bumababa talaga kapag nasa may dibdib na. Kusang lumalabas ang cleavage ko.

Dahil wala naman na akong magagawa ay lumabas na ako.

"You want to drive now?"

"Yeah. I want to know the track more." Lumakad ako palapit sa sasakyan at binuksan ang driver seat. Pumasok ako sa loob.

Sinarado ko ang pintuan saka hinawakan ang manibela. Lumabi ako.

"Hm... the car is nice," nakangiting sabi ko.

I saw Antony smile.

"Buti na lang nagustuhan mo." Nag-lean 'to sa bintana. "Take care." Bilin niya.

Pinaandar ko ang makina ng sasakyan. Dineretso ko 'to palabas ng building namin. Nakita ko ang mga crew na nagtatakbuhan papunta sa labas at pumupuwesto na sa station namin. Pag nag-start ang laban ay mabilis kaming makakapag-palit.

Pinaharurot ko paalis ang kotse. Sa track ako dumeretso.

Tumingin ako sa labas ng bintana. Nasa labas ang ilang mga magiging kalaban ko. May iilan sa kanilang chine-check ang kotse nila, pinapa-init ang makina, 'yung iba naman ay mukhang iikot ulit sa track.

Ibinalik ko ang tingin ko sa daan.

Medyo curvy 'to pero kaya na.

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko at hinawakan ang gear lever para at inilagay sa straight. Napangiti ako saka pinaharurot ang sasakyan.

HUNTER'S P.O.V.

NAGKAKAGULONG tao ang una naming nakita pagkapasok namin sa race track na gustong-gustong bisitahin ni Benjamin.

"You know what, I really can't understand why your so into this," pagre-reklamo ko kay Benjamin.

Inakbayan niya ako saka hinila papanik sa hagdan dahil may pwesto kami do'n kung saan kami uupo. Nginisihan niya ako.

"This is my sports, buddy." Umakyat kami papunta sa upuan namin sa itaas kung saan may magandang pwesto para manuod.

Umupo ako.

"Huwag kang sumimangot, Hunter. Minsa lang naman 'tong ganito," ani namna ni Henry nang maka-upo na rin sila.

"Buti pa si Henry-baby naiintindihan ang sports na 'to," parang batang ani Benjamin.

"Syempre naman, beybe, tayo lang talaga ang magkaka-intindihan dito," pagsakay ng lalaki sa trip nito.

"God, hindi ko sila kilala," ani Jake bago nagtakip ng mukha.

Paano ba naman kasi, napaka-laking gago nila Benjamin at Henry, nag-akapan silang dalawa na parang mag-boyfriend.

Umirap ako sa kanila.

Inilibot ko ang tingin ko sa paligid. Madami ng tao pero hindi pa nag-uumpisa ang laban. May mga nag-e-ensayo sa track, 'yung iba nasa starting point at naghihintay, may iilan namang nagpapa-check ng sasakyan.

This sports is dangerous, ewan ko kung bakit gustong-gusto 'to nila Benjamin at Henry.

Like you didn't lived in a dangerous life, huh?

"Bakit ba hindi kayo bumili ng pagkain at inumin natin?! Tangina!" reklamo ni Jake.

"Wala kaming pera! Ikaw na lang mayaman ka naman!" ani Henry.

"Kakahiya naman sa'yo na may-ari ng limang Bar dito pa lang sa metro paano pa kapag binilang 'yung ibang branches?"

"Nahiya naman sa'yong madaming kompanya!"

"Mas mahiya kayo sa'kin. Mayaman na gwapo pa," pagmamayabang sa'min nito.

"Ulul!"

"Pinasukan na naman ng hangin 'yung utak!"

"Gagi! Ba't nga ba gano'n ang mga tao? Kapag nagsasabi ng totoo galet!"

"Tangina sinungaling ka kasi!"

Binatukan ni Henry si Benjamin. Namilog ang mata ng lalaki at ginantihan si Henry.

Napangisi ako sa kanilang tatlo. Pag talaga sila ang magkasama ay paniguradong napaka-ingay, lalo na kapag dumagdag si Jake.

Kadarating lang din ni Henry galing sa resort ni Klyzene dahil nandoon ang asawa nitong si Zia. Mabuti at nahiwalay ito sa babae, simula kasi ng ikasal siya ay naging madalang ang pagsama-sama nito sa mga ganitong lakad.

After twenty minutes of waiting. Nakarinig na kami ng ingay galing sa speaker, nagsasalita na ang MC para sa labang 'to.

"Ladies and Gentlemen!! Welcome to the first night of our race! Brace yourselves because you will watch an almost death match of each racers came from different countries!!"

Nagsi-line up na ang mga racers sa starting point.

"I heard the green eye devil is here, kaya ginusto ko ring pumunta," pagpapaalam sa'min ni Benjamin.

I frowned.

"Who?"

Imbis na kaybigan ko ang sumagot ay ibang tao na nasa itaas namin ang nagsalita kaya napatingin kami sa kanya.

"The Green Eye Devil! One of the greatest driver in the world! Nakilala siya sa New York City, unti-unti nakarating na ang pangalan niya sa iba't ibang bansa. Sa loob ng ilang taon ay naging lihim kung sino nga ba siya. Walang may kilala bukod sa team niya," pagkwe-kwento niya sa'min.

Namangha ako.

"Wow, gano'n siya kagaling?"

"Yes! Kaya nga excited akong manuod!!" ani naman ni Benj saka umayos ng upo. Tumingin ito sa likod at saka bumaling sa'min. "I will buy our snacks, tell me what will going to happen."

Mabilis na tumayo si Benjamin at patakbong umalis.

Natawa kami dahil sa ginawa nito.

"Andami kasing oras na pwedeng bumili ng pagkain ta's 'di bumili," ani Jake.

Hindi na ako nagsalita, nacu-curious ako kung sino ang tinutukoy nilang 'The Green Eye Devil', who is he? Or maybe she?

Kung kilala na pala siya sa mundo ay bakit hindi ko siya kilala? I mean, siguro mapapalabas siya sa mga news or something.

Sumandal ako sa upuan at nag-cross arm. Hindi ko alam kung bakit ako curious na curious sa kanya. Wala naman dapat akong alalahanin kasi 'di ko siya kilala pero napukaw niya ang atensyon ko.

Bumaba ang mata ko sa kulay green na Ferrari-ng kadarating lang galing sa pag-ikot sa track. Hindi ko makita ang tao sa loob no'n, malayo plus tinted ang salamin.

"GET READY ON THE LINE, RACERS!!! THE RACE WILL START!!" sigaw ng MC.

Umingay ang buong lugar. Napuno ng hiyawan at nang ingay galing sa mga sasakyan.

"GO!!!!"

"THE GREEN EYE DEVIL!"

"THE GREEN EYE DEVIL!"

"THE GREEN EYE DEVIL!"

"JACK!!"

"JACK!"

"PETER!"

"KYAHHH! GALINGAN NIYO!!"

"ANAKAN MO KO, GREEN EYE DEVIL!!"

"MAHAL KITA, GREEN EYE DEVIL!!"

KLYZENE'S P.O.V.

"ANAKAN MO KO, GREEN EYE DEVIL!"

"MAHAL KITA, GREEN EYE DEVIL!"

Napa-iling ako sa mga sigawang naririnig ko. Damn! Some of them are girls!! Nangilabot ako.

Bakit ba ganito sila? Hihingi ng anak tapos kapag binigyan papabayaan. Akala ba nila madaling magpalaki ng bata. Tsk!

Tinodo ko ang tapak sa gas, pinainit ko ang makina. Sinuot ko ang headset ko para marinig ang team mates ko na nasa may station namin. Sila kasi ang magiging mata ko sa itaas para mas makita ng mabuti ang track.

Lumingon ako sa kaliwa, nakita kong nakatingin sa'kin 'yung nakasakay sa kulay itim na kotse, nakangisi. Mukhang gusto akong talunin at ngayon pa lang ay nagyayabang na. Tumingin ako sa kanan, gano'n rin.

Napa-iling ako.

Mukhang mahihirapan ako ngayon dito.

"Hello, Devil, can you hear me?" Antony asked.

"Yeah, boss," sagot ko at muling tinapakan ang gas saka bumitaw, umulit-ulit ako. Naglalabas na ngayon ng makakapal na usok ang tambutso ng kotse ko.

"Mukhang pag-iinitan ka ng mga kalaban mo. I can see some of them pointing your car."

I grinned. "Then let them..."

"Hah! I know you got this, girl. But please, be safe. I'll be damned if something bad happened to you in my care," pagpapa-alala niya.

"I will, Tony. Don't worry."

Tumingin ako sa gitna.

May lumakad na kasing babae do'n na may hawak ng pulang flag habang napaka-ikli ng suot. Nag-wave pa ito sa'min bago tumingin sa taong nakabantay sa taas. Nakita kong tinanguan na ito at nag-umpisa na rin ang timer sa may itaas namin.

Tumingin ako ulit sa magkabilang gilid ko at saka sa rear view mirror ko para makita ang likod. Tama nga si Tony, ako ang puntirya ng mga kalaban ko ngayon.

The crowd went wild when the countdown began in three seconds.

"THREE!!!!"

"TWOOOO!!!"

"ONEEEEE!!!"

We heard a sound of gun, meaning, the game are starting. I hold the gear lever and step in the gas. The crowd starting to shout again my name when I'm leading. Someone in my back tried to overtake but I didn't give him a chance to win.

I step it more in my gas and maneuvered when I saw the curved path.

I cursed when the gray car escaped and now he's in my side.

He tried to bump my car but I'm faster than him, before his car touches mine I am leaning again.

"Zene, someone in your back is trying to get in the right side!! Block him!! And the other one is in your left side. Pinapagitnaan ka nila!" ani Tony.

Tumingin ako.

He is right. Pinapagitnaan nga ako ng dalawa.

Imbis na matakot ay pinabayaan ko sila. Hindi naman pwedeng harangan ko 'yung isa dahil makakalagpas 'yung isa. Hayaan ng mag-tie kami.

Sa sobrang bilis ng pagpapatakbo ko ay hindi ko na namalayang naka isang lap na pala ako. Umikot ulit ako, nangunguna pa rin.

Napangiti ako ng makitang walang nakasunod sa'kin. Mukhang malayo na ako. Nasa may pa-curved ulit akong bahagi ng dumating na naman ang naka-gray na kotse at tinabihan ang sa'kin. Tiningnan ko 'yon. Tinted!

Kada-aabante ako ay aabante rin ito kaya hindi ako maka-una. Mukhang hinahamon niya ako dahil sinubukan pa niyang bungguin ang harapan ng kotse ko na mabilis ko namang naiwasan.

They are dirty player! Hindi sila marunong lumaban ng patas.

"You need to change tire. Go here!" utos ni Tony.

Sinunod ko ang lalaki. Mabilis akong nag-stop sa may station namin. Sinalubong ako ng apat na team para sa pagpapalit ng mga gulong ko. Dalawa sa magche-check ng langit ng kotse ko at isa sa maglilinis ng salamin.

Nakita ko ang pag-lagpas sa'kin ng mga kalaban ko.

After more few seconds ay hinampas na ang bubung ng kotse ko. Mabilis akong umalis.

Humabol ako sa mga kalaban ko. Ngayon iilan ang nagpapalit ng gulong kaya pabor sa'kin na nauna ako. Kaylangan lang naming makalagpas at magkaroon ng anim na lap. Ako ang nangunguna dahil may tatlo na ako. Nakasunod sa'kin 'yung gray car and then sunod-sunod ng nasa dalawa.

Naging apat!

Hanggang sa maging limang lap.

Nagkakagulo na ang buong crowd, sigaw sila ng sigaw. May mga nakikita pa akong nagtatalunan at naghahagis ng kung ano-ano sa track pero may nag-aalis namang mga tauhan.

Mas lalong nagwala ang buong lugar ng tumapat sa'kin ang dalawang kotse. Isang asul na may guhit na pula sa hood at 'yung gray na kanina pa sumusunod sa'kin. Dumiin ang pagkakahawak ko sa manibela.

Diniinan ko ang pagkakatapak sa gas, wala na akong pake kung sobrang bilis ko dahil I need to win.

More 10 meters and malapit na kami sa end ng racing. Kaming tatlo ang nag-uunahan. Mabilis kong tinapakan ang gas at nag-maneuvered ako.

Walang ibang nakikita ang mga mata kundi ang deretsong daan, kapag may pa-curve ay mabilis kong binabaling ang manibela sa kabilang habagi.

Ang huling naalala ko lang ay wala na ang katabi naming asul na kotse. Kami ulit ng gray na kotse ang nag-uunahan.

Nakikita ko na ang finish line. May kulay white na ribbon na kaylangan mong daanan. Mabilis ang mga pang-yayari, rinig na rinig ko ang sigawan ng mga tao lalo na nung tumunog ng malakas ang speaker at pumutok ang confetti dahil may nanalo na.

Sigaw din ng sigaw ang nasa headphones ko.

Kinabig ko papunta sa may damuhan ang kotse ko para do'n may stop. Sumandal ako sa upuan. Nagkakagulo ang lahat.

May sinasabi si Tony na hindi ko maintindihan. Inalis ko sang headphones at sumandal sa upuan. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko. Huminga ako ng malalim.

Napa-upo ako ng maayos ng may sunod-sunod na kumatok sa bintana.

Tumingin ako do'n.