Sweetness is overload.

Savannah'H POV

Hinayaan ko na lang sila sa mga gusto nila. Basta ako nagugutom na rin talaga ako, kahit sa totoo lang nararamdaman kong kakaiba. Hindi ko alam kung ano iyon pero pakiramdam ko planado lahat. Pinili ko munang huwag isipin ang mga bagay na iyon. Mas nag-focus na lang ako sa dapat— kumain.

"Guys, see you there na lang. I can drive naman." Pag iiba ko sa usapan ng makalabas na kami ng office.

"No! Sama-sama tayong pupunta 'ron. Ako na bahala, balik na lang tayo rito pagkatapos. Kotse ko na lang gamitin. Kasya naman diyan anim eh." Pag-vovolunteer ni Ian.

Naalala ko rin na malaki ang kotse niya este van pala. Hindi ko alam kung palagi niyang gamit iyon or talaga nagkataon lang din.

"It's okay with me. Mas maganda sabay-sabay tayo at magkakasama." Matthew added.

"Me too," biglang sabi naman ni Jay.

"Let's go!" pagyaya ni Christopher.

Habang ako naman ay hinila ni Ian sa papasok sa loob ng kaniyang van, doon daw ako sa tabi niya. Like, wala akong nagawa kundi hayaan siya dahil sumabay na rin ang tatlo dahil mga gutom na rin talaga ang mga ito.

Mukha silang mga bata sa lagay namin ng mga oras na iyon.

Sumakay na nga kami sa van ni Ian. Ang van niyang Sunray Deluxe Van.

Nasa loob na nga kami ng kotse at biglang naging awkward ang lahat. Walang kahit isang sumira sa katahimikan, tila para bang mga pipi kaming lahat. At kahit ako, ayokong manguna para masira ito.

Hanggang sa...

Ehem...

"Sobrang tahimik ninyo naman. Gutom na talaga kayo?" pagtatanong ni Ian para talagang masira ang katahimikan.

"Oo nga, kanina lang ang daldal ninyo. What happened?" I asked.

"Nothing. Maybe I am hungry," saad ni Matthew sabay ngisi nang bahagya.

"Same here, nakakagutom lang talaga." dagdag naman ni Christopher.

"Oh... yeah... same thoughts with them. Later baka lumabas din yung kakulitan namin kapag busog na. Mahirap talaga magutom ang mga gwapo." Pagbibiro ni Jay habang nakahawak pa sa kanyang babá na akala mo may bigote. At sabay natawa naman ang tatlo sa kaniyang paandar.

Habang ako naman nagpipigil din sa tawa. Kakaiba rin pala siya magutom. Hindi na alam ang sinasabi.But yeah, they are totally package plus handsome. Minsan nga naiisip ko, did I deserved to be their princess? Hindi naman sa tinatanong ko ang sarili ko pero syempre I am a workholic woman, at ako pa talaga ang natipuhan nila.

At ilang minuto lang ay nakarating na kami sa malapit na restaurant. Yeah, this is a newly restaurant of Syncthecia.  But, this is Sync Ve Resto and daddy is one who think for this named. And soon, I will be the next owner. Well, sino pa ba kundi ako lang naman. Kaya nga kung tutuusin, kung sino man ang magiging asawa ko talaga in the near future ang suwerte dahil hindi lang talaga basta mayaman ang pamilya, kilalang sa business field talaga.

Nag-park na si Ian ng kaniyang Van, pagkatapos nito ay bumababa na rin kami. Nauna bumababa si Matthew and guess what, pinagbuksan pa ako ng pinto. At inalalayan pa ako, sumunod na lang ang tatlo na para bang dismayado. Pero ako naman, napangiti bigla.

Oh my heart, kumalma ka. Parang akala mo naman totoo siya sa ginawa niya. Nagpapansin lang talaga sayo si Matthew.

At syempre umiral na naman ang pagiging palabiro ni Jay.

Nanguna ito sa may entrance at umaktong isa sa mga guard namin. Wala talaga kasi sa labas ang guard or kahit staff para magwelcome sa amin dahil madalas nasa loob sila. Lumalabas lang sila kapag may urgent emergency. Pero usually naman, they always check the outside to make it safe.

"Welcome ma'am and sir! This is Sync Ve Resto. Enjoy your meal." Masayang pagbati nito na para bang kailangan niya na talaga kumain para kumalma.

"Hey bro, are you really okay? Performance 'yan?" Pagbibiro ni Ian.

Ngumisi lang si Jay sa pagkakataong iyon, at biglang nagpout sa akin.  Pero biglang sinira ni Ian ang pagkakataong iyon.

"Bro tara na, kumain na lang tayo." Sabay hatak ni Christopher dito at sabay na silang pumasok. While I and Matthew looking to each other sabay bigla kaming natawa.

And that moment says, a lot. Kumbaga sa mga tinginan namin ng oras na iyon para bang alam na namin ang punto kahit mata sa mata lang. Halos nahuli kaming dalawa dahil nauna ang tatlo.

Pero... ayoko pa rin naman magstick sa emotions ko. Mahirap na, ayokong dumating sa punto na magsisi ako dahil mas naging pabor ako sa iisang tao dahil sa gusto ko na siya.

Tama 'yan self, always make sure what is the best.

Nakapasok na nga kami at inayos ko ang sarili ko.Hindi pwede na isipin ko na siya lang ang kasama ko. Kailangan maging patas ako, ito na rin ang pagkakataon para makilala ko ang pag uugali nila kaya dapat hindi lang sa isa ang focus ko.

Nakahanap agad kami ng table dahil wala naman masyadong tao, mamaya pa talaga dadagsa ang mga tao sa restaurant namin. Kapag lunch talaga bihira ang dagsain usually kasi breakfast and dinner talaga napupuno ang mga tao rito.

And this time, nakita ko naman kung paano mag effort si Jay. He assist me to my chair, he asks me if I need something. Sobrang formal pero mararamdaman mi yung sincerity niya sa pag aasikaso niya sayo.

Habang ang tatlo naman ay umupo na lang din at nagsalita bigla si Ian. "Ako na magtatawag ng waiter." Pagbubulontaryo nito.

Mabilis naman itong nakatawag dahil kada area may mga waiter talaga naka-assigned para atleast maasikaso agad ang cuatomers. Isa ako sa nagrequest nito kay daddy. Kaya talaga this restaurant is one of the best and rank 1 for services and good quality of the food here in the France.

"Bonne journée Monsieur! Quelle est leur commande, s'il vous plaît ?"
("Good day, sir! What's their order, please?")
the waiter asked.

"Identique au tien. Tout ce que la meilleure nourriture que vous servez, assurez-vous avec un dessert et bon pour cinq personnes. Merc."
("Same as yours. Anything that the best food that you serve,make it sure with dessert and good for five persons. Thank you.")
Ian answered.

Si Ian na ang kumausap at nag order. Actually he used French language because this is the prefer language that we used here in France. Sometimes ginagamit lang talaga namin ang Filipino dahil mga half-Filipino rin talaga halos lahat sa amin.

After of couple of minutes, the food is ready. Mukhang pina-order ni Ian yung best dishes and of course the desserts. Hindi ko kasi masyadong narinig ang pag uusap nila dahil hindi ko maalis ang tingin ko sa tatlo. Ang cute kasi nila tingnan.

They are sharing they experienced of how they handle their business. Talagang masubok yung pagkalalaki nila dahil dito, pero ang kagandahan naman ay natuto sila at ngayon laking pasasalamat nila sa parents nila na marami silang natuklasan at nakakatulong na rin sila.

Hindi mo akalain mayayaman ang kausap mo, sobrang natural lang kasi nila. Walang halong arte at higit sa lahat napakatotoo nila.

At dahil nandito na rin ang pagkain, kumain na rin kami nang sabay-sabay.

"The food was really good ha, I liked it!" Ian said.

"Yeah, sobrang sarap. Nakakalimutan ko yata ang pangalan ko, sino ba ko?" biro naman ni Christopher.

"Alam ninyo napakabolero ninyo, kumain na lang kayo. Enjoy the food kasi libre ko 'yan," mayabang kong sabi at ngumiti sa apat.

"Wow! Yes naman libre ni future ko!" Masayang salaysay ni Jay.

Nagsiitinginan ang tatlo. "Future mo?" sabay-sabay nilang sabi.

"Future natin," pagbabago nilang tatlo in chorus dahil talangang sabay-sabay sila na ultimo may naganap na practice kailan lang.

"Hey boys! Ano ba? Huwag nga kayong maingay!" Pagpipigil ko sa kanila. Ugh! Parang mali na sama-sama sila dahil panigurado mag aaway sila.

"Masusunod, our lady. Kakain na po kami." Sabay-sabay ulit nilang sagot dahilan para mapangiti ako. Hindi dahil ang cute nila sa pagkakataong ito, kundi they act like my sons. They are really obedient ha, anyway, they give me another reasons para pahirapan na pumili.

Kumain na nga kaming lima. So now, I  enjoyed the food with them, hindi na sila nagtalo pa kundi we treasured single moments.

I see their sincerity and unity this time. Mukhang isinantabi muna nila ang kanilang pinaka goal kundi mas inisip muna nilang bigyan ng oras ang pagkikilanlan namin. I really appreciated their efforts. Lalo na si Matthew, I look his good companionship with them. While Jay is very jolly. Christopher is a serious type and Ian is a man who have lot of tea cups. He talks too much, very interesting ang mga ikinukuwento niya. Kaya hindi ako magtataka na maraming business man and woman ang natutuwa sa kanya.

All of them have unique personality, pero isa lang ang kailangan kong piliin. Isa lang ang dapat kong mahalin higit sa lahat kailangan kapag pumili na ako, matanggap nila ang katotohanan na kailangan kong pumili.

Napakahirap... pero sino ba sa kanilang tatlo?