Chapter Six

Scared

"Aux," tamad kong kinuha kay Micky ang isang sobre na naglalaman ng pera kapalit ng crystal meth at coke na galing sa Presidente ng university.

Ngayong patapos na kasi ang semester ay kaliwa't-kanan na ang mga party na nagaganap. Kanina nga lang, Toine and I was invited to a fraternity party. Hindi man kami kasali sa kahit na anong fraternity, my brother and our friends were considered VIP in any organization. Maging sa mga sorority ay palagi kaming nasa unahan ng listahan sa tuwing may mga kaganapan.

Sa estado kasi namin at sa hawak na popularidad ng aming pangalan ay hindi na kailangan ng kahit na anong organization na magsasalba sa amin sa tuwing nasa alanganin. Toine once opened up about having our own organization, but I didn't have the energy for it. Magiging pasanin ko lang ang mga taong sasali ro'n so it's a hard pass for me.

"It's done?"

"Oo. Hindi na ba bibilangin?"

Nagkibit ako ng balikat. "No one fucks with us Micky. Alam nilang kapag nagkulang kahit piso sa bayad nila ay malaki ang magiging balik."

Tumango siya at agad kinuha ang sobre matapos kong sipatin. Inilagay niya iyon sa kanyang bag. We went on with our class.

Pagkatapos ng klase ay dumiretso na kami sa unang warehouse dahil doon ang meeting place ng panibagong deal na iniutos sa akin ni Vladimir.

I don't usually have bodyguards pero sa mga pagkakataong ganito ay minamabuti ng ama kong pasamahan ako. Micky and Frank were with me, too. Si Toine naman ay kasama ng iba naming mga kaibigan.

Today, the deal was all about ten thousand kilograms of cocaine that was set to be delivered in Mexico, Brazil and some other parts of the world. Medyo mabigat kaya loaded rin ng armas ang mga kasama ko sa limang convoy na nakasunod sa aking sasakyan.

Tuloy-tuloy ang paghithit buga ko sa hawak na vape habang papasok sa warehouse. Everyone followed me. Agad naging alerto ang mga tauhan ng lalaking ka-meeting ko.

"Mr. Salvador." I greeted confidently as I walk towards him.

The man stood up and greeted me back. "I was expecting Mr. Vladimir today."

Prente akong naupo sa kanyang harapan, nanatili siyang nakatayo at hindi panatag na ako lang ang makakaharap.

"I am the son of Man. He who sees me also sees my father." I sarcastically said. Napapalunok siyang naupo sa harapan ko.

"I apologize Mr. Rozovsky."

"The goods are ready. You sure you'll not fuck us up?"

"Mr. Vladimir is well informed about what I do–"

"Are you saying that I didn't do my research?"

Napalunok siya sa kaba. "Mr. Thelonious–"

"You're known to be one of the leeches in this business, Salvador. Ilang tao na ba ang ginago mo para sa pansarili mong kagustuhan? Do you want me to remind you how you almost lost everything including your family because of how stupid you are?"

Nagsigalawan ang mga tauhan niya't agad itinutok sa akin ang mga baril. Naging alerto rin ang sa akin. Salvador's face went pale at that. Ako naman ay napahalakhak lalo na sa reaksiyon ng mga tauhan niya.

"Your men are sensitive, eh?" I mocked as I puffed my vaped again.

Napapitlag siya nang ibaba ko sa lamesang nasa pagitan namin ang hawak ay nagseryoso na.

"My father doesn't trust you, no one in your circle does, but I am not as cruel as them. I know every fucking thing about you, Salvador. I was the one who told my father to give you a chance to redeem your stupid ass so fucking disrespect me again and you'll end up dead in a matter of second," I said in gritted teeth as I glanced at his men. "All of you motherfuckers."

Nagmamadali siyang tumayo para patigilin ang mga tauhan niya. Paulit-ulit siyang nagpaumanhin sa akin, but I've already had enough. Kung hindi nga lang malaking bagay ang lalaking ito ay matagal na siyang dinispatsa ng ama ko.

The deal went smooth after I reminded him of his place in the business. Para siyang tuta na walang ibang nagawa kung hindi ang sumunod at um-oo sa lahat ng mga sinabi ko hanggang sa matapos kami.

"Thank you, Mr. Rozovsky." Inilahad niya ang kamay para sa pagtatapos ng deal pero hindi ko iyon inabot.

I just stare dead in his eyes. "Do the job well and do not even think of fucking with me kung ayaw mong maubos ang lahat ng taong may nananalaytay na dugo galing sa 'yo."

I left after that. My father was pleased of how I handled another big thing for him. Sa reputasyon ni Salvador, kahit na may pagkagago iyon ay alam kong magagawa niya ang trabaho nang walang kahirap-hirap.

That deal was worth billions kaya ako na naman ang bukambibig ng ama namin sa hapag kainan hanggang sa mga sumunod na bukas.

Toine was aware that I was our father's favorite son. Hindi naman iyon sikreto dahil wala pa kaming muwang sa mundo ay iyon na ang ipinaramdam niya sa kapatid ko. He blames him for the death of our mother. Kahit na parte ako doon ay sa kanya palagi ang sisi hanggang ngayong malalaki na kami. He never fully gave him his trust while he gave me his in a heartbeat.

Para sa akin ay mabuti nang ako na lang ang pumasok sa mundong ginagalawan ng ama ko dahil masyadong mabuti ang kapatid ko para doon. Yes, we may have a fair share of evilness in this world, but I love my brother. I wouldn't let anything bad happen to him and if my mother was just here, I'm sure she would tell me the same thing.

"How's that business with the La Casse's?" untag ni Toine isang araw habang nasa cafeteria kami.

Katatapos lang ng pangalawa naming subject at naghihintay na lang ng oras para sa pangatlo.

"Ask Adriana about that, wala akong panahong isipin 'yan."

He chuckled and shook his head. "Ang lakas ng tama mo. You wasted a huge amount of money for something you're not even interested."

Bored kong ipinagpatuloy ang pag-vi-vape, tinatamad sa topic na nabuksan niya.

"Don't tell me you're not interested in the business, but you're interested with someone within that family?"

"Don't be ridiculous."

"Kaya ba ayaw mong sumama sa club mamaya dahil sa babaeng 'yon? What's her name again? Raia? Soraia?"

"I don't care and no. My dick needs some rest Toine kaya hindi ako sasama. Try mo rin minsan."

He laughed harder at that. Napailing ako.

"Is that her?" tanong niya habang nakatuon ang titig sa likuran ko.

I knew he was just testing me so I shrugged my shoulders again, but when he called her name, doon na ako napatuwid ng upo.

"Soraia and friends!" he shouted again.

My jaw clenched when he move his right hand in the air, urging the people he called to come to us. I heard footsteps approaching our table kaya hindi ko na napigilang lumingon.

"Ano ba, Mia! Let's go buy some food–"

"Raia, stop! Don't be ridiculous!"

"Oo nga Raia! Oh my God! This is our chance!"

Nakita ko ang paghila ng tatlong babae sa huli dahil sa kanilang apat ay ito lang ang ayaw na lumapit sa amin. Mas lalong hindi siya nakagalaw nang magkatitigan ang aming mga mata. Napangisi ako nang wala na itong magawa kung hindi ang lumapit sa amin dahil sa kanyang mga kaibigan.

"H-Hi Toine, Hi Aux!" Bati ng isa.

Sabay kaming tumango ng kapatid kong may kung anong kagaguhang naiisip.

"The tables are all occupied except ours, why don't you join us?"

Uupo na sana ang isang babae sa sinabi ni Toine pero agad siyang nahila ni Raia.

"No thanks. I'm sure marami nang aalis kaya maghihintay na lang kami–"

"Raia!" Hiyaw nang isa kaya natigilan siya.

Wala na itong nagawa nang maupo ang nagpakilalang Gracie sa tabi ni Toine. Two other girls pulled her to our table. They all seated on Toine's side. Nagsumiksik na rin si Raia sa dulo kahit na pwede namang sa tabi ko.

I knew what Toine was thinking. Talagang ayaw ko lang pansinin dahil hindi na naman ito matitigil sa pang-aalaska sa walang katuturang bagay kapag pinatulan ko.

All of Raia's friends were delighted to sit with us except her. Nanatili itong tahimik habang maingay ang mga kaibigan niya't nag-uumapaw ang mga kasiyahan.

"Why don't you seat beside me?" I asked after locking eyes with her.

Inirapan niya ako at agad akong binigyan ng mas naiiritang titig.

"No thank you. Hindi kami magtatagal rito."

Bahagyang natigil ang usapan ng mga kasama namin sa lamesa dahil sa walang takot na pagsagot ng babae sa akin. Her friends probably knew our first encounter kaya para silang magulang na gustong kastiguhin ang anak sa harapan ko.

"Raia, stop. It's Thelonious..." nahihiyang bulong ng isa.

"So?!" she spat at her friend. "Hindi ako natatakot sa mga 'yan at lalo na diyan!"

Inis niya akong inginuso pero imbes na mairita ay parang may kung ano sa katawan kong mas natuwa pa sa pagsusungit niya.

"Bakit ka nga naman matatakot? We're not ghosts." I said sarcatically.

"Ang funny sana kaso galing sa 'yo." bara niya sa aking ikinalaglag ng panga ng kanyang mga kaibigan.

Toine was enjoying it. "Since Raia isn't scared of my brother, why don't we give them a moment alone?"

"Sure!" they answered in unison.

Nataranta si Soraia sa pagtayuan nang lahat. Akmang tatayo na rin siya nang magsalita ako.

"Where are you going? Akala ko ba hindi ka takot? Bakit ka aalis?"

"I am not scared of you or anyone, Thelonious!"

"So why leave? Anong rason bakit mo ako iiwan kung gano'n?" tanong ko habang naglalaro ang nakakalokong ngisi sa mga labi.

"Look, ang kabuuan mo para sa akin ay napakasakit sa mata. Para kang cancer na perwisyo sa buhay ng lahat at ayaw kong magkasakit kaya kailangan nating maglayo."

"Liar. You are scared of me."

"I am not!" tumaas ang boses niyang sagot, napatayo pa't naibagsak ang mga kamay sa lamesa.

I found happiness in every flicks of her eyelids. Nag-aalab na ang mga mata habang nakatuon sa akin wala pa man akong ginagawang masama.

"Alright. How about your brother? Is he scared of me? Your father perhaps? How about your mom?"

That made her swallowed hard. Nanghihina siyang napabalik sa upuan dahil sa sinabi ko. Dahil doon ay lumawak naman ang ngisi ko't nagawang ilagay ang mga kamay sa lamesa. I lean forward to get closer to her.

She swallowed the sudden bile on her throat when I stare at immensely.

"Prove that you're not scared of me, good girl. Stay here and fucking eat in front of me." I said and then wave my right hand in the air to get the attention of the cafeteria's personnel.