Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

CHAPTER 5

Chapter Five

Beg


I greeted Syver La Casse. He was so happy to see me, mukhang kanina pa nga ako hinahanap. Inasikaso na ni Adriana ang investment sa kanyang panimulang automotive company. I was his biggest share holder kaya naman gano'n na lang ang pakikitungo sa akin ng lalaki.

"It was very unusual for us to only meet with a secretary Mr. Rozovsky. Kaya kanina ko pa kayo gustong makilala ay para ipaabot ang pasasalamat ko."

"You're welcome. That's how we do things Mr. La Casse."

"Oh, just call me Syver."

"Right, Syver."

I let him talk. Nakakasagot naman ako sa mga tanong niya pero ang utak at mga mata ko ay patuloy na naggagala sa paligid. I like the man. He was way older than me and our age difference made him admire me more.

"You're still in college, hindi ba?"

"Yeah. Enderun." bored kong sagot.

"Really? My sister is studying there, too!"

Doon ako nagka-amor sa kanya lalo pa't napalinga-linga na rin siya sa paligid para hanapin ito.

"She's a freshman in Enderun."

Tumango lang ako at hinayaan siyang kunin ang telepono. Maya-maya ay kausap na nito ang babae sa kabilang linya. Hindi nawala ang ngisi ko habang mabagal na sinisimsim ang alak at hinihintay siyang matapos.

"I need you now, Raia. Please, huwag mo akong ipahiya."

Watching his brother's frustration, kumpirmado nang sakit nga sa ulo ang babae.

"There she is! I'm sorry, Mr. Rozovsky!"

Napatayo ako ng tuwid nang makita ang babaeng nagkukumahog sa pagdalo sa amin ngunit nang magkatitigan ay parang gusto na lang niyang tumakbo palayo.

"Raia come!" hindi na nag-aksaya ang kapatid niyang salubungin siya at hilahin palapit sa akin.

She was shocked to see me standing in front of his brother. Nakikitaan ko rin siya ng kaba. I play cool with it.

Ibinaba ko ang naubos na baso at itinuon ang buong atensiyon sa dalawa.

"This is Mr. Thelonious Rozovsky. He's SLC's biggest share holder," hinigit niya pa palapit ang natutulala pa ring kapatid at binulungan.

Napalunok ang babae. Ang kapatid naman niya ay walang kamuwang-muwang na magkakilala na kami nito.

"This is Soraia La Casse, Mr. Rozovsky. She's my only sister." magiliw na pagpapakilala niya.

My lips rose at that. Siniko ni Syver ang kapatid kaya kahit na labag sa loob nito ay nagawang ilahad ang kamay sa aking harapan.

"I-It's nice to meet you, Mr. Rozovsky." she said, kabado at medyo napapalunok pa rin.

"Are you?"

Dumiin ang titig sa akin ni Soraia habang ang kapatid niya naman ay biglang nalito.

"Oh, you haven't told your brother that we already met?"

That made her swallowed hard.

"Soraia?"

"R-Right! Kuya, y-yes! I've already met him at school. Nakalimutan ko lang."

"Oh..."

Magsasalita na sana si Syver para ipakilala pa ang katabi pero natigil sa pagkawala ng nakakalokong tawa ko.

"You forgot, huh?" I mocked.

"Mr. Rozovsky?"

"Kuya, why don't you mingle with other guests? Nakita ko ang mga kaibigan ni Dad at hinahanap ka–"

"Your sister didn't tell you that we already met twice?" I cut her off.

Kung wala siyang make-up ay alam kong namumutla na siya ngayon. Mas lalong nalito si Syver.

"And our interaction is not that easy to forget, Syver."

"Thelonious!"

"Soraia! Watch your mouth!" agad na puna sa kanya ng kapatid kaya ang pagkawala ng galit ay agad napigilan!

I watched her calmed herself down. His brother apologizes to me. Nagpatuloy sa pagsasalita ang kanyang kapatid pero ang mga mata ko't atensiyon ay nanatili kay Soraia.

"I'm really sorry for my sister's behavior Mr. Rozovsky–"

"Can you leave us alone?" I cut Syver off. Medyo nalito siya't hindi na malaman ang gagawin kaya inulit ko. "Leave us alone, Syver. I want to talk to your sister alone."

Kahit na may pag-aalinlangan ay wala na itong nagawa kung hindi iwan ang kapatid pero bago pa iyon ay binilinan niya pa ito ng mga salita.

I expected Soraia to shout at me kaya hindi na ako nagulat nang gawin niya sa kabila ng mga paalala sa kanya ng kapatid. She was indeed fearless.

"Anong pinaplano mong masama sa kapatid ko Thelonious, ha?!"

"I have a plan?"

"Oh, shut up! Alam ko na ang kalakaran ng mga taong tulad mo! Tell me, you want to get revenge dahil sa ilang beses kong pambabastos sa 'yo, tama?!"

I shrugged my shoulders. "I don't know what you're talking about."

"Liar! Alam kong wala kayong pinaliligtas na mga may atraso sa inyo kaya ngayon pa lang sabihin mo!"

"Does your brother know what he was doing?" I asked instead.

Mas lalong nagngitngit ang panga niya sa galit.

"Sagutin mo ang tanong ko! Anong kailangan mo sa kapatid ko at bakit siya ang puntirya mo!"

"I like the new manufactured white cars. You think he'll success at what he does?"

Nag-alab sa galit ang kanyang mga mata pero bago pa ako nakapangutyang muli ay matapang na niyang itinulak ang dibdib ko.

"Para sabihin ko sa 'yo, hindi ako natatakot sa 'yo! Kung ako ang may atraso sa 'yo ay huwag ang pamilya ko ang balikan mo! Lumaban ka ng patas!"

A sarcastic laugh came out of my mouth. Akmang itutulak na niya ako ulit nang maagap kong nahawakan ang kanyang mga mga kamay.

"Fucking push me again and you'll regret it, Soraia." I said between my gritted teeth, nauubusan na ng pasensiya sa paulit-ulit niyang pambabastos sa akin.

I pulled her closer to my heat when I felt her froze.

"Huwag kang mag-alala, darating ang panahon na ikaw ang babalikan ko kaya huwag kang magmadali. Enjoy your peace Soraia. Baka isang araw magising ka na lang na nagmamakaawa sa akin."

"I will never beg to you, Thelonious."

"Oh you will, baby... You fucking will..." nakangisi kong sambit dahilan para hindi na siya makagalaw sa pagkakahapit ko.

"Thelonious!"

Sabay kaming napalingon sa babaeng tumawag sa akin.

Oh fuck... my mind cursed when I see Vittoria walking towards us. Agad kong binitiwan si Soraia kaya muntik na siyang malaglag sa sahig.

Tangina, muntik ko nang makalimutan ang isang ito, pero kahit maalala ko ay mukhang nawalan na rin naman ako ng gana sa kanya.

Vittoria pulled me away from Soraia. Matalim naman na titig ang iniwan sa akin ng huli bago ako nagmamadaling talikuran.

Kung hindi pa ako hinilang muli ni Vittoria ay matutulala na lang ulit ako sa babae. It was the first I've met someone like her. Imbes na mainis ako o magalit ay mas lumalalim lang ang kuryosidad ko sa kanya.

I did not fuck Vittoria even if I saw her willingness to bend all the rules in our meeting. I wanted to, but I was preoccupied by my interaction with the La Casse's.

My father was happy to hear how I behaved at the party. He game me ten million for closing that deal. Ang sasakyan naman ay tuluyan ko nang ibinigay sa kapatid ko. I settled with my favorite car. Bago lang rin pero hindi ko luho ang magpalit ng sasakyan kahit na walang kaso ang presyo no'n sa perang mayroon kami. I have seven cars, three were still brand new, but I only use my gold Bentley Bacalar.

Toine, on the other hand likes to collect luxurious cars and use it. Bisyo na niya kaya sinusuportahan ko lang. Whatever makes him happy, doon ako.

"A fucking flowers?" hindi mapigilang matawa ni Toine habang nakatitig sa hawak na bulaklak ng isa sa aming maid.

"Anything else?"

"Marami pa po sa labas pero ito ang may apology card, Sir Aux."

"A fucking flowers..." patuloy na nababaliwang bulong ni Toine habang nginunguya ang pagkain sa bibig.

Ibinigay ng maid ang card sa akin at binasa.

"Please accept my sincere apology for my sister's behavior during the party. I'm hoping the incident will not shed some blood between our families. Sincerely, Estevan La Casse."

"Well that was romantic." comment ni Toine. Natawa na lang rin ako.

I handed the card back to the maid. "Get rid of everything before my father sees it."

"Masusunod, Sir Thelonious."

Parehas kaming nailing ni Toine nang muling magkatitigan. Ikinwento ko sa kanya ang mga nangyari. Gaya ko, namangha rin siya sa tapang ni Soraia at ang gago ay inasar pa ako pero hindi ko na rin pinatulan.

I mean everything that I said to her last night. I'll make her beg one day. Hindi man ngayon at wala pa mang petsa kung kailan pero sisiguraduhin kong isang araw ay magmamakawa rin siya sa akin. And I can't fucking wait for that to happen.

~~~~~~~~~~~

What do you think about this story so far? Let me know in the comment section below. 🙂

P.S

Don't be shy to interact with your fellow readers, but please do respect each other's opinion. Let's create a healthy space. Happy reading! Love you all!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro