CHAPTER 10
Chapter Ten
Help Me
Slave:
Master nasaan ka na?
Slave:
I'm waiting for you.
Slave:
Hey, answer your phone.
Slave:
Thelonious! Ano ba! Where are you?!
Napabuntong-hininga ako sa sunod-sunod na pagsidatingan ng mga mensahe ni Soraia sa aking telepono. I was on my way to the party when my father called me for an emergency. Akala ko magiging mabilis lang pero hindi ko inakalang aabutin ako ng dalawang oras sa pakikipag-usap sa tanginang bobong Chinese na 'yon.
Inis kong tinanggal ang suot kong neck tie. I was pissed because the deal was off. Ngayon tuloy ay may mas malaki pa akong kailangang asikasuhin dahil sa hindi pagsuko ng mga bagong dating na sindikatong gusto pa yatang kalabanin ang ama ko.
I heave a sigh when I saw her calling me again. Kanina pa nagsimula ang party at ilang tawag na rin ang natanggap ko sa kanya kaya wala na akong nagawa kung hindi ang sagutin ang huli. Malapit na rin naman ako.
"You're a liar, Thelonious! Ang kapal ng mukha mong hindi pumunta! I hate you! I fucking hate you!" napangiwi ako sa pagbungad ng galit at malakas niyang sigaw sa kabilang linya.
"I'm on my way–"
"Saan?! Huwag mo na akong lokohin!"
I was about to shout at her for shouting at me again, but then I found pity when I heard her voice cracked. Sa kung anong dahilan ay nakaramdam ako ng kaunting simpatya. What she was doing was like a matter of life and death. Alam kong hindi niya ibababa ang pride para sa akin kung hindi napakaimportante sa kanya ng bagay na ito.
"I said I'm on my way. Natatanaw ko na ang hotel."
"Stop lying! Sobra ka na! Sobra na!"
Humigpit ang kapit ko sa manibela nang magpatuloy ang panginginig ng kanyang tinig.
"Are you drunk?"
"Wala kang kwentang tao! Sinungaling ka!"
Imbes na makipagtalo pa ay ibinaba ko na lang ang tawag. Yes, she was definitely drunk. I stepped on the gas at wala pang limang minuto ay naglalakad na ako sa lobby papasok sa grand hall. I tried calling her, but she wasn't answering her phone. She was nowhere to be found, too.
Mabuti na lang at halos lahat ng naroon ay parang ako ang hinihintay kaya madaling napunta sa akin ang atensiyon. I greeted some people, mingled with familiar faces, but I did not stop searching for her until Syver finally found me.
Problemado ang mukha niya pero nang makita ako ay agad iyong umaliwalas!
"Mr. Rozovsky! What a surprise! I'm so glad you've made it!"
I plastered a smile and then shake his hand. Sandali akong nakipag-kumustahan pero hindi na rin natiis ang magtanong.
"Where's Soraia?" I interjects in the middle of our conversation.
Bahagya siyang natigilan, napalinga sa paligid at nang hindi makita ay kinuha na ang telepono para tawagan ito.
"He's here Raia and he's waiting for you. Pumunta ka na kaagad. Yes, bilisan mo!"
Hinayaan kong ipakilala ako ni Syver sa mga kakilala niya. I didn't need to impress anyone because my name already did that for me. Gaya ng deal namin ni Soraia, ginawa ko ang parte ko at hindi ako nagsinungaling. I even applauded Syver to his colleagues and other business men and he that made him grateful of me.
We were all listening to Syver when my eyes caught Soraia across the room. Napatuwid ako ng tayo at agad natungga ang hawak na whiskey nang unang mapansin ang namumugto niyang mga mata. Gayunpaman, she still looks gorgeous in that rose gold night gown. The mermaid cut made her body more mature. It hugged all her curves and she looks stunning.
Tahimik siyang tumabi sa kapatid. Syver told the guests about us being schoolmates. Sumasagot ako pero ang mga mata ko ay nanatili sa babaeng mukhang kanina pa inaararo ang bar para lasingin ang sarili.
Did I really made her mad? I still did my part, right? What the fuck is her problem?
I let Syver do the talking until Soraia and I had our moment alone. Magsasalita na sana ako pero mabilis niya akong tinalikuran. Kung nitong mga nakaraan ay siya ang parang asong sunod nang sunod sa akin, ngayon naman ay ako ang bumuntot sa kanya hanggang sa mapunta kami sa bar area.
She asked the bartender to give her another shot, but before she could even touch the shot glass, mas maagap ko nang nahawakan ang kanyang kamay.
"I did my part–"
"No, you're late." She spat.
"I still attended your brother's party. Kesyo late o hindi ang importante ay dumating pa rin ako."
Matalim na titig ang isinagot niya sa akin. Namumula na ang kanyang pisngi at ang mga mata ay totoong namamaga dahil sa pagluha at alak. Bahagya pang nanunubig ang mga iyon.
"You made me looked like a liar to my parents kaya balewala para sa akin ang pagdating mo."
I drank her shot, nababaliwan ako sa mga pinagsasasabi niya.
"What the fuck did you say to them? I am here. Syver knows I'm here–"
"It's too late, Thelonious! I said too late!"
Inis siyang umalis sa bar stool at nagmamadali akong iniwan. I've never chase a girl before, but that is what I did! I followed Soraia until we reached the ballroom exit! Ilang beses ko siyang tinawag pero binalewala niya ako hanggang sa makarating kami sa hallway!
"Soraia fucking La Casse!" my voice thundered at the hallway, but she continued walking away from me.
Binilisan ko na ang aking mga hakbang at agad na hinawakan ang kanyang kamay nang makarating kami sa fire exit.
"Ano ba! What are you doing!"
"What the fuck is your problem?!" mas malakas kong tanong na nagpatikom sa kanyang bibig pero gano'n na lang ang gulat ko nang makita ang pagbagsak ng kanyang mga luha.
I watched her hold the railings firmly, but her knees betrayed her. Nanghihina siyang napaupo sa hagdan habang patuloy sa pagluha.
"We're losing everything, Thelonious..." She trailed off. "Our company already filed bankruptcy. It wasn't my brother who asked me to convinced you to go to this party, but him. He knew how powerful you are. Alam niya rin kung gaano kalaki ang in-invest mo sa kompanya ni Kuya nang basta na lang kaya gusto ka niyang makausap."
Wala akong naisagot. Nanatili lang ang titig ko sa kanyang nakatalikod sa akin. She was breaking down and I don't know what to do. Mas pumapasok sa utak ko ang nararamdaman niya kaysa sa mga sinasabi niya ngayon.
"I know you think I'm pathetic for doing all of this stupidity, but I have no choice. I need to help my father save himself hindi lang sa hirap kung hindi pati na rin sa malaking kahihiyan. Alam kong hindi tama na ilagay ka sa ganitong posisyon pero iyon lang ang paraan."
"You invited me for my money?"
Hirap niya akong nilingon. Pinilit kong huwag mapalunok nang makita ang patuloy na pag-agos ng mga luha sa kanyang mga mata.
"Are you surprised? Dahil sa kwento ni Kuya Syver, akala ng Daddy ay kaibigan kita. Worst, he even asked me get closer to you," nahihiya siyang nagbaba ng tingin nang maglakad ako sa kabilang gilid at sumandal sa dingding habang ang mga mata ay nakatuon pa rin sa kanya.
"I'm used to that."
"Used to what? People like me who wanted to get close to you because of your money and power?"
I nodded. Bata pa lang ako ay sanay na ako roon pero iyon rin ang unang itinuro sa amin ni Vladimir. He said we're both capable of anything. Kaya naming bilhin ang lahat ng bagay na gusto namin sa mundo at iyon rin ang dahilan kung bakit marami raw ang gugustohing makipaglapit sa amin.
He trained us how to spot leeches at a young age. Sa kanya kami natutong kumilala ng tao at hindi rin naman kami basta-basta naaabot kaya hanggang ngayon ay hindi pa rin naman kami naloloko. No one dared to even do that. Malaki ang kapalit no'n kapag nangyari.
"That's not new to me, Soraia."
Inalis niya ang tingin sa akin at bahagyang natulala habang pinupunasan ang mga luha. Sinubukan niyang tumayo pero nang mapakapit siya sa railings dahil sa pagkahilo ay naging alerto ako't agad siyang hinawakan.
Parehas kaming napalunok nang magkatitigan habang magkadikit ang mga katawan. I could smell tequila and champagne on her system. She's already had enough.
"You're drunk. Mabuti pa ay tawagan mo na ang kapatid mo–"
"I don't want to do all of this, Thelonious. I'm supposed to hate you because you are cruel. You are everything that I hate, but pride wouldn't help me and my family for the upcoming scandal kaya kahit nagagalit ako sa 'yo sa lahat ng mga ginagawa mo lalo na sa university ay kailangan ko iyong isantabi. I'm willing to be your slave for the whole month or you name it basta tulungan mo ako."
"You're drunk and what you need is–" she cut me off by using her lips.
Awtomatikong humigpit ang yakap ko sa kanyang katawan nang maramdaman ang masuyo at malambot niyang labi sa akin.
My eyes widened more when she cling to my neck to continue what she started. Marahan niyang hinila ang mukha ko at idiniin ulit sa kanyang mga labi, walang alam sa ginagawa, pero imbes na patigilin siya ay parang bigla akong nauhaw sa lasa ng kanyang bibig.
I felt her body stiffened when I locked her small waist on my arms and pulled her closer to me. Sa pag-angat ng isa kong kamay patungo sa kanyang leeg upang simulan ang mas matino at ekspertong paghalik sa kanyang mga labi ay agad kumawala ang ungol niya.
I was lost for a moment when my tongue finally entered her hot mouth. Mas nag-init ang katawan ko nang maramdaman ang kanyang panghihina habang sinusubukang sagutin at pantayan ang aking mga labi.
I pinned her to the wall as our kisses became hot and wild. She clearly had no experience and I had to teach her, but she was a fast learner. Ilang minuto lang ay sinasabayan na niya ang bawat galaw ng dila kong gumagalugad sa loob kanyang bibig.
Our breathing became heavy. Our heat became untamed and our minds were lost... our lips battled for more minutes. Walang bumitiw, walang nagreklamo, walang pumigil.
Parehas kaming hinihingal nang maglayo limang minuto ang lumipas. Para akong binuhusan ng malamig na tubig nang maisip na ito ang unang beses na tumagal akong makipaghalikan sa isang babae. I usually don't let anyone kiss me, but Soraia... Oh fucking Soraia was an exemption.
"Aux... help me... Help my family... I'm begging you, please..." she pleaded while on the verge of breaking down again.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro