Chapter 24

Claudelle Tuliao

Nasa harapan namin ngayon ang babae ni papa at nakatingin kay mama ng diretso. She doesn't look like someone you could easily mess with. She seemed like she knew herself and didn't do anything bad at all. She's sitting so proudly, like she owns everything in the world. Malakas din ang charisma nya, dahil sa tuwing may mapapadaan na lalaki sa gilid ay napapatingin sa kanya. Yes, nakakahalina ang kagandahan nya, kaya siguro pinili ni papa na mangaliwa dahil sa gandang meron siya.

I didn't bother to hide how I felt disgusted by her. Ilang minuto pa sila nagtitigan ni mama. I know naghihintay lang si mama na ito ang unang magsalita. Why would she talk first when she's the wife? That's probably what she thinks right now.

"I've been telling your husband to tell you everything. Hindi ko intensyon na sirain kayong dalawa and we only see each other for our son."

Diretso ang pananalita nito at makikita mo talaga ang kompyansa nya sa sarili. She does look like the legal wife here at si mama ang kabit. A couple of minutes have passed pero wala pa ring imik si mama. Nang tignan ko naman siya ay nakatitig lang ito sa babaeng kaharap namin, but there is something in her eyes. Something that I couldn't decipher, maybe because we don't feel the same way. Iba ang sakit na nararamdaman ko sa sakit at galit na nararamdaman nya ngayon.

"I thought you want to talk to me, why are you so silent? Am I just wasting my time here?"

"Aren't you ashame of yourself?" Hindi ko mapigilan ang sarili kong magsalita. There's a cup of tea in front of me, marahan ko itong kinuha at humigop mula rito. Nakita ko naman ang pag taas ng kilay nito habang nakatingin sa akin, pero binawi nya rin at marahang ngumiti.

"I didn't ruin anything here. It's your father's fault  that he chose to cheat on your mother."

I did exactly what she did a while ago. Bahagya akong ngumiti sabay lapag sa baso sa mesa. "But then pumatol ka knowing that he's married to my mother. I mean, you're also to blame, ma'am."

Nag-isang linya ang kilay nito saka sumandal sa sandalan ng upuan at nag cross arm pa ito. Tila hindi nya nagustohan ang narinig mula sa akin. Kaya ngumiti ako ng nakaka inis. I didn't bother to hide it from her. Siniguro kong maiinis siya sa ngiting ginawa ko.

"It's impossible na hindi mo alam na pamilyadong tao ang pinatulan mo. Sa napapansin ko ay mukhang galing ka sa marangyang pamilya at may magandang trabaho, base na rin sa hitsura mo, alam kong hindi ka pipili ng isang lalaki na mababa para sa'yo and for sure before you choose your man ay tinitignan mo ang background nila. Now I'm a bit skeptical about what you said that you didn't know Calvin was a married man," singit ni mama na walang pinapakitang emosyon. She remain calm, even her voice is calm at alam ko hindi ito magandang pangitain. Behind those calmness is a raging soul and a broken heart.

"You act like you did nothing and you're innocent. Kaya doubtful din ako kung tama ba ang tingin ko sa'yo na isa kang respetadong tao. You look intelligent to me, pero mukhang mali rin ako tungkol dito."

Lihim akong ngumiti. She's now talking, making her realize that the legal wife is not something to belittle. Nowadays ang napapansin ko ay mas feisty pa ang mga mistress kaysa sa mga legal wives. But I'm sure my mother will never let this woman ruin her.

"I don't care about what you think about me, Mrs. Tuliao. I'm not going to have an argument with you or with your daughter right now. The reason why I accepted your offer is just to clean my name. It was just a one-time event, but something unexpected happened. It bore a child, and it made Calvin see me because he felt obligated. I did tell him to stop doing it, but I can't force Calvin."

Now it's time for mama to lean on and cross her arms. A simple smile is deliberately showing on her lips. She doesn't look pleased with what she heard.

"And you think I'll believe those lies? Do you think I'm tiny-headed? Hindi ko papatulan ang mga salitang punong-puno ng kasinungalingan. I only invited you here just to see how highly you are, kasi nakuha mo ang asawa ko. Hindi ko kailangan ang mga rason mo dahil wala akong pakialam."

"Well I onl–"

Sumenyas si mama dahilan para huminto ang babaeng nasa harapan sa pagsasalita. Kapansin-pansin din ang reaksyon nitong may gustong sabihin. Pero sarado na ang isip ni mama. Tumayo na ito at lihim na umalis, tanging tingin na lang ang ginawa nito sa nakatalikod kong ina. Naiwan naman akong naka-upo kaya sa akin bumaling ang mga mata nito.

"It's hard to not hate you. Sabihin mo man na hindi mo kasalanan ay kasalanan mo pa rin dahil isa kang kabit. Pero hindi ko idadamay ang anak mo, he's still my brother.  I'd like to meet him one day."

Iyon lang ang sinabi ko at sumunod na kay mama. On our way home tahimik lang ito na nagmamaneho pero pansin ko naman ang nanginginig nitong mga kamay. I only heave a sigh at iniwas any tingin ko sa kamay nya.

Ito ang unang beses na nakita ko siyang ganito. Ayaw nya lang ipahalata sa akin pero alam kong nagwawala na siya sa kaloob-looban nya. Hindi rin nya inaakalang magagawa ni papa sa kanya ang bagay na iyon. She loves her family and she values it like it's her lifeline. Tapos malalaman lang nya na hindi lang pala siya ang minahal ng asawa nya.

Kung galit ako sa babaeng nya, mas galit ako kay papa. Hindi lang pamilya nya ang sinira nya, pati buhay rin ng kabit nya.

"Okay ka lang, Claudelle?"

Nilingon ko si mama na nasa harapan pa rin ang tingin. "Ikaw ang kailangan kong tanungin nyan. Okay ka lang ba, ma?"

A bittersweet smile showed on her lips. "Gusto ko siyang sampalin, sabunutan, sigawan, at ipahiya sa mga tao. Gusto ko siyang kaladkarin. Galit na galit ako sa kanya, but then, if I'm going to that, nothing will change."

She's so strong. Namamangha akong nakatingin sa kanya and I smiled after realizing how really strong she is. She's so strong facing this kind of situation. She's so strong meeting the mistress. She's so strong controlling herself to not cause any commotion earlier and she's so strong because she's still sane after knowing everything.

"How about the kid?"

This time natahimik si mama. Hindi ko na alam kung ano ang nasa isip nya dahil sa totoo lang ay kaya kong tanggapin ang bata bilang kapatid. Wala namang kasalanan ang bata eh. Pero iba ang sitwasyon ni mama. I don't know if she could accept the child as papa's son.

"I don't know."

Pagdating namin sa bahay ay doon ko lang na-alala na papasok pa pala ako sa skwelahan. Magpapaalam na dapat ako kay mama na aalis ako ulit, since may oras pa naman, pero nakita ko siyang dumiretso sa mini bar namin dito sa bahay. Napansin ko rin ang kalungkutan sa kanyang mga mata.

She's maybe strong, but it doesn't mean she's unbreakable. She's hurting inside and I think ayaw nyang ipakita sa akin ito.

Naaawa ako kay mama ngayon. Hindi muna ako papasok ngayon. I texted August about what happened and why I can't go in school today. Tumambay ako sa sala para makita ko kaagad si mama. Ayokong maramdaman nya nag-iisa siya sa mga panahon na lugmok na lugmok siya. I know it will not take long for her to accept the reality.

I was waiting for August's reply when Jamila called me. Kaagad ko namang sinagot ito.

"What?" Bungad ko.

"Have you seen the video already? Ghad, Claudelle it's already scattered around the campus!"

Nagtaka naman ako sa sinabi nito. Video? Ano'ng video?

"Ano'ng video?"

"Damn! Kaya pala takot na takot ang jowa mo kanina. I'll send you the video, but promise hindi ako naniniwalang si August ang nasa video."

Si August? Ano'ng video ang ibig nyang sabihin? May video ba'ng kumakalat sa school? Did something happened to August?

It only takes a second for Jamila to send the video. I watched it and I don't know what to feel. Hindi ko alam kung bakit may ganitong video na kumakalat. It's not just a simple video with August's face in it. It's a scandalous video that could ruin her image in school.

Agad kong tinawagan si August pero hindi ko na siya ma contact kaya nag pasya akong puntahan siya sa school or kung nasaan man siya ngayon. Lalabas na dapat ako ng bahay ng biglang makarinig ako ng may nabasag na bote.

"Ma?" Agarang tawag ko kay mama dahil alam ko umiinom siya ngayon. Nang hindi ko siya marinig na sumagot ay pinuntahan ko siya sa mini bar only to see her lying on the floor. "Ma!" Nag-aalalang tawag ko.

She's still breathing pero hindi siya gumigising kahit anong gawin kong pag galaw na kanya. So I called the ambulance to seek help. Habang hinihintay ang tulong ay hindi ako mapalagay. Hindi ko alam kung bakit siya nahimatay. I didn't expect her to be like this. Akala ko kinakaya nya.

Pagdating ng tulong ay isinakay nila si mama sa isang stretcher at pinasama nila ako. Nakalimutan kong pupuntahan ko pala dapat si August. I only leave a message to her. Kapag ayos na si mama ay pupuntahan ko siya.

°°°°°•°°°°°

August Gavine

Kanina habang papasok ako sa campus ay hindi ko alam kung bakit lahat ng estudyante na napapadaan ay nakatingin sa akin habang may mapanuring tingin. Nagbubulong-bulongan din sila na parang ako ang dahilan.

Now that I know the reason, parang ayaw ko ng lumabas pa ng cr. Nandito ako ngayon at tapos ko lang nakita ang video na kumakalat ngayon sa buong campus. But it's not me. I don't have a video like that. Hindi ko alam kung bakit ang mukha ko ang nandoon pero hindi talaga ako iyon.

Hindi ako inosente, pero hindi ko ginawa iyon sa lalaking nasa video. I did it with Claud. Walang katotohanan ang nasa video. Edited lang ito.

Pero paano ko iyon sasabihin sa lahat? Alam ko hindi sila maniniwala sa akin dahil kalat na ang video. Sarado na ang utak nila para sa isang explanation. Papaano ko rin sila haharapin ngayon kung alam ko naman na iba na ang tingin nila sa akin?

Kanina pa ako umiiyak at walang putol ang pag agos ng luha mula sa aking mga mata. Ano na ang gagawin ko ngayon? For sure sira na ang pangalan ko rito sa school. Makaka graduate pa ba ako? Tatanggapin pa ba nila ako ngayong may ganitong kumakalat na video?

P-pero hindi 'yon ako!

Ana ng mangyayari sa'kin ngayon? Papaano na si Claud? What if madawit din siya dahil sa akin? Hindi pwede. Hindi ko siya idadamay.

"August!"

Agad kong pinahiran ang mga luhang nasa pisngi ko at inayos ang sarili.

"August!"

Nang lumabas na ako ng banyo ay nakita ko si Jamila na may nag-aalalang mukha.

"Ayos ka lang ba?" Tanong nito. "Don't worry hahanapin natin ang taong may gawa nito. Sa ngayon ay umuwi ka muna."

"H-ha?" Hindi ko masyadong naintindihan ang sinabi nya kaya tiningala ko siya at tumingin sa mga mata nya. "Ano'ng sabi mo?"

Pero hindi ito sumagot, bagkus ay niyakap nya ako ng mahigpit.

"Alam ko magagalit si Claudelle sa pagyakap ko pero parang kailangan mo ng isang mahigpit na yakap ngayon. Tutulungan ka namin linisin ang kalat na'to kaya huwag kang mag-isip ng kung ano-ano. Kakausapin namin ang mga teacher at sasabihin sa kanila na hindi ikaw ang nasa video. Kung kailangan na sabihin namin na si Claudelle ang jowa mo ay gagawin namin. Kaya huwag kang mag alala okay?"

Dahil sa sinabi ni Jamila ay medyo gumaan ang pakiramdam ko.

"Wala kang dapat ipag-alala dahil hindi ikaw ang nasa video. Iyan ang itatak mo sa isip mo na wala kang ginawang kasalanan. Malalaman at malalaman natin kung sino ang may gawa nito sa'yo."

Yumakap ako sa kanya habang umiiyak. This time iba ang rason kung bakit ako umiiyak. Now that I know there are people who really know me, medyo nakaramdam ako ng tapang. There's Claud who's always by my side ang Jamila who's willing to help me in this dilemma. Though medyo abala ngayon si Claud dahil nalaman na ni tita ang tungkol sa ginawa ni tito. She's probably helping tita coping up with the situation.

"Salamat."

Naramdaman ko ang marahan nitong pag haplos sa aking likod.

"Hindi lang si Claud ang pwede mong sandalan sa ganitong sitwasyon, nandito ako pati na si Tristan na nag-aalala rin sa'yo."

Ngumiti ako nang malaman na nariyan din pala si Tristan na naging kaibigan ko na rin sa pagdaan ng panahon. I'm not alone. I have friends who are willing to help me.

- BM -

[  Thanks for reading! Don't forget to vote and commentn! Have a nice day ahead! ]