TheekopJE
POV Sandy
We zitten terug in de auto. Rudi, Don en ik. Jer rijdt achter ons aan, hij eet mee. Ik ga Rachel zo meteen ook uit het appartement trekken. Die heeft afleiding nodig. 'Don.' Zeg ik. Don kijkt opzij. 'Hm?' 'Is het ok als Rachel ook mee-eet?' Don knikt. 'Ja tuurlijk. Geen probleem.' Ik glimlach. 'Roeds.' Zeg ik en ik draai me om. 'Wat?' Rudi begint te lachen. 'Eet je ook mee? Jeremy en Rachel zijn er ook.' Rudi knikt. 'Graag. Afleiding is denk ik wel goed.' Ik knik. 'Gezelli. Maar, zowel Jer als Rach weten niet wat er gaande is tussen ons.' Rudi knikt. 'Ik zeg niks. Maar ik moet zeggen. Ik heb er vandaag eens goed opgelet. Je zou niet zeggen dat jullie samen zijn. Nu ik het weet zijn het de blikken die me opvallen. Maar anders zou je het echt niet zeggen.' Ik glimlach. Don rijdt de garage in. Als we uitstappen zeg ik: 'Ik ben dus even Rach halen. Dan komen we bij jou.' 'Wat wil je eten dan?' 'Ik dacht aan een ovenschotel. Je hebt daar voldoende spullen voor in huis.' Don knikt. Jeremy heeft ook zijn auto geparkeerd en komt erbij staan. Zijn vlogcamera in de hand. 'Jongens wat staan we nou hier.' Ik grinnik. 'We gingen natuurlijk wachten op jou. Anders verdwaal je.' Ik loop richting de lift en druk op het knopje. Even later staan we op elkaar gepropt in de lift. Ik voel Dons arm om mijn middel. Ik kijk hem aan. Hij kijkt uitdagend terug. Via de spiegel houd ik Jer in de gaten, maar die staat met zijn rug naar ons toe. Rudi kijkt me via de spiegel veelbetekenend aan. Ik grinnik. Als we de lift uit zijn loop ik naar mijn eigen appartement. 'Rachel!' schreeuw ik half door het huis heen. 'Wat?' komt er chagrijnig terug. 'Kom nacho's eten bij Don. Jeremy en Rudi zijn er ook.' 'Wie?' Dan bedenk ik me dat Rachel heel die jongens niet kent. 'Leuke gasten. Kom nou maar gewoon. En neem jalapeños mee.' Ik loop naar mijn slaapkamer en kleed me om. Ik ben het blousje zat. Ik schiet mezelf in een dikke trui, want het is immers koud. Rachel klopt op mijn deur. 'Wat moet ik aan?' Ik draai me om. Rachel draagt een jogginsbroek en een comfy trui. 'Ik zou een andere broek aantrekken. Dan ben je wel klaar.' Ze knikt. Ik doe mijn haar los en laat het even zo hangen. Dan loop ik naar de badkamer en poets even snel mijn tanden. Die brie van vanmiddag is een beetje blijven hangen.
Ik bel aan bij Don. Rudi doet open. 'Ello.' Zeg ik opgewekt en Rachel en ik lopen naar binnen. 'Jongens, dit is Rachel. Rachel is mijn vriendin en we wonen hiernaast. Doe lief tegen haar.' Dan kijk ik Rachel aan. 'Dat is Rudi en dat is Jeremy.' Ik wijs ze aan. Ik loop naar de keuken om te gaan koken. 'Ello.' Zeg ik tegen Don die daar staat. Hij schenkt heet water in mokken. 'Hey San.' Zegt hij. 'Wil jij deze theekopjes ff bij de jongens brengen. Jij wil zeker koffie? Wat wil Rachel?' Ik kijk met grote ogen naar de mokken. 'TheekopJE?! Dit zijn mega mokken. Maar goed, ik zal het brengen. Ik wil koffie.' Ik draai me om. 'Rach! Wat wil jij?' Rachel kijkt op, ze zit met Jeremy te praten. 'Thee.' 'You heard the lady.' Zeg ik lachend tegen Don. Don knikt. Ik breng ondertussen de mokken weg. 'Lusten jullie trouwens allemaal nacho-cheese? Ik wil er een ovenschotel mee maken.' De rest knikt. Ik loop naar de keuken. 'San, ik moet nog ff wat regelen. Ik kom zo terug.' Zijn vingers glijden over mijn rug. 'Ja maar. Nu ben ik alleen.' Ik trek een sad-face. Don grinnikt. Rudi springt op. 'Ik help wel.' Zegt hij. Ik kijk hem dankbaar aan.
Al snel is het een chaos in de keuken. Rudi en ik huilen van de ui. Ik rul het gehakt. Ik kijk naar Jeremy en Rachel. Ik ben blij dat ze het gezellig hebben. Afleiding voor Rachel is gewoon goed. 'Waar staar je naar San?'Ik kijk op. 'Jer en Rach.' Rudi knikt. 'Ze zijn schattig samen.' 'Ja he. Jammer dat de situatie daar niet naar is, maar ik ship ze.' Rudi grinnikt. 'Dan moeten we toch ook een shipnaam hebben? Zo werkt dat toch?' Ik lach. 'Jup. Weet jij een goede?' Rudi denkt na. 'Ik weet er wel een voor jullie. Don-San. Een super gebruikelijke.''WOW! Die is vet goed. Die ga ik gebruiken.' Rudi begint te grinniken. 'Zou Jechel wat zijn?' Probeer ik. Rudi schudt zijn hoofd. 'Neh, dat klinkt raar. Ramy misschien?' Ik knik hard. 'Hele goeie. Lets use.' Ik doe de inhoud van de pan in de schaal. 'Hey Roeds.' Begin ik. Hij kijkt op. 'Waar komt die bijnaam vandaan?' Hij is verbaasd. 'Weet ik veel. Maar hoe voel jij je?' Ik ben wat bezorgd. Ik ben bang dat Rudi alles weglacht. Rudi knikt langzaam. 'Het gaat. Ik ben vooral gewoon heel boos dat ze tegen mensen heeft gezegd dat ik haar misbruikt hebt. Dus ik ben voor nu gewoon even blij dat het uit is. Die klap komt later wel.' Ik geef hem een knuffel. 'Als je afleiding nodig hebt, ik ben er.' Zeg ik in zijn shirt.
Met een klap zet ik de ovenschaal op tafel. Dan ga ik zitten. Ik zit naast Don. Jer en Rachel zitten tegenover ons en Rudi zit op de kop. 'Eetse.' Zeg ik en schep wat op. Ik merk aan alles dat Jer wat dwars zit. 'Jer, you ok?' vraag ik halverwege het eten. Hij schudt zijn hoofd. 'Ik heb een supertof project aangeboden gekregen waar ik nog niets over mag zeggen. Maar dat vereist van mij dat ik 6 dagen in de week in Amsterdam moet zijn. En vanuit Rotterdam is dat een pokke-eind. Dus dan ben ik elke dag daar zo'n 12 uur mee bezig. Mijn kanaal gaat daaraan onderdoor. Daarnaast zegt Roos dat ik geen tijd voor haar heb en heeft ze ons een break gegeven. Dat is technisch het einde.' Ik schrik. 'Jemig Jer! Wat heftig.' Hij knikt langzaam. 'Jer.' Begint Don. 'Je kan hier altijd slapen. En dus ook opnemen, editen, whatever. Je bent hier welkom. Jer knikt zachtjes. 'Misschien ga ik dat wel doen.' 'Dan noemen we je project vanaf nu gewoon project slaap.' Zeg ik. Jer grinnikt. 'Je weet dat ik dat nu ga gebruiken he.' Ik knik. 'Dat weet ik.' Ik glimlach naar hem. Ik voel Don zijn hand op mijn been. Ik begin een beetje te gloeien.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro