POV Sandy

Als ik Don loslaat laat hij me een rondje draaien. Ik zie mijn ouders, mijn vriendinnen. 'Waar komen jullie nou vandaan?' Jeremy haalt zijn schouders op. 'Uit Nederland.' Ik zucht. Dan komt mijn moeder op me afgerend en omhelst me. 'Gefeliciteerd lieverd.' Fluistert ze in mijn oor. Ik geniet. Dan ga ik tegen Don aanstaan. Hij trekt mij in een knuffel, ik maak me klein. Don legt zijn hoofd op de mijne. Ik zucht zachtjes. Ik had niet verwacht dat dit zou gebeuren. Ik staar naar het diamantje steentje op de ring. Het enige wat ik kan denken is hoeveel ik van Don houd.

Met een veelste grote glimlach plof ik op de bank neer. Don gaat naast me zitten en geeft me de zak M&M's. Ik ga tegen zijn schouder hangen en zet de TV aan. Het is tijd voor ons wekelijkse 'Wie is de Mol' moment. Tot mijn verbazing zit Don nog steeds in het spel. Hij heeft me helemaal niets verteld, wat enigszins aan mij gevreten heeft. Ik denk aan het moment dat de deelnemers van dit seizoen bekend werden gemaakt en over hoe Dons telefoon ontplofte. Het ontplofte niet echt, maar wel figuurlijk. Niemand had dit zien aankomen. De smoes van de meetings in Amerika was een succes. 'Wacht.' Zeg ik terwijl ik overeind schiet. Don kijkt me vragend aan. 'Het is de finale-aflevering. En jij zit er nog in. En ik wist niets.' Don grinnikt. 'Jij zou teveel gelult hebben als je ook maar iets wist.' Ik kijk hem verontwaardigd aan. 'Niet. Ik zou het alleen aan Rachel verteld hebben. En misschien aan Lizzy en...' Ik blijf hangen in mijn zin. 'Je hebt gelijk.' Don kijkt me tevreden aan. Ik rol met mijn ogen. Don trekt me tegen zich aan en kust mijn voorhoofd. Ik speel zachtjes met de ring die om mijn vinger zit. Eigenlijk wil ik niet eens geloven dat dit daadwerkelijk gebeurd is. Nouja, ik wil het uiteraard wel, maar ik kan het me op een een of andere manier nog steeds niet voorstellen. Ik denk aan de afgelopen 3,5 jaar. De tijd is gevlogen, maar er is ook zoveel gebeurd. Hoe graag ik het ook wil begrijpen, het lukt me niet. Waarom ik? Waarom niet een super knappe chick? Ik weet dat als ik de vraag aan Don stel dat ik een super cheesy antwoord krijg met dat ik meer dan genoeg voor hem ben maar toch. Mijn hoofd kan het niet omvatten. Don tikt me op mijn schouder. 'You ok?' Ik schrik een beetje op en knik dan. 'Ja, hoezo?' Don wrijft met zijn duim over mijn gezicht en zegt: 'Je huilt.' Ik kijk hem aan. 'Happy tears.' Don knikt en trekt me tegen zich aan. Ik trek het dekentje tot over mijn kin en kijk naar de tv.

'No way!' Ik schreeuw het bijna uit. Don lacht heel hard. 'Jij wist verdikkeme al deze tijd al dat je een van de drie finalisten zou zijn. Als jij de mol bent eh, ik word gek.' Ik ben op de bank gaan staan en kijk Don streng aan. Hij is gewoon op de vloer gaan staan en trekt me tegen zich aan. 'Ohja? Hoe gek zou je worden?' Hij kijkt me een beetje ondeugend aan. 'Klote Don. Je bent het ook gewoon.' Don schudt zijn hoofd. 'Ik zeg niets San.'Ik rol met mijn ogen en wurm me los uit Dons greep. Dan spring ik van de bank af en ren door de kamer. Don rent achter me aan, ik begin te gillen. Ik ren rond de tafel, Don probeert me af te snijden. Dan maak ik de verkeerde keuze door om de bank heen te gaan rennen. Don springt over de rugleuning en heeft me binnen enkele seconde te pakken. Hij begint met kietelen, ik gil het uit. Al snel word ik uit mijn lijden verlost, de deurbel gaat. Ik neem de telefoon op. 'Hallo?' zeg ik, nog half buiten adem. 'Sandy! Hey, wil je de deur opendoen?' Ik hoor de stem van Nienke en duw op het juiste knopje. Ik doe de voordeur vast open en wacht tot de lift er is. Nienke en Rudi stappen uit de lift. Nienke snelt naar me toe en knuffelt me. Als ze loslaat vraag ik enigszins verbaasd wat ze komen doen. 'Oh, ff een wijntje brengen. We zijn zo blij voor jullie!'

Een norse producent wijst me een plekje aan. Vandaag is de ontknoping van 'Wie is de Mol?' en ik moet eerlijk bekennen dat ik nog steeds vermoed dat Don de mol is. Heel veel mensen die ik gesproken heb zijn het daar niet mee eens, want op TV is het ook niet te zien, maar thuis gedraagt hij zich te vreemd. Ik praat met de moeder van Don, mijn toekomstige schoonmoeder, over de aankomende trouwerij. We hebben het over mijn ideeën voor een jurk als de stem van die norse producent door de zaal klinkt dat we stil moeten zijn.

'Dan is het nu tijd voor die ene vraag. Wie is de Mol?' Een fragment begint te draaien, het is muisstil in de zaal. Ik zoek oogcontact met Don, hij kijkt me met hetzelfde ondeugende lachje als vorige week aan. Dan knikt hij. Ik krijg een grote glimlach op mijn gezicht. Mijn vriend is de mol en ik wist het. Dan focus ik me weer op het scherm. De drie finalisten staan op een rijtje en Rik houdt een langdradig verhaal. Na nog eindeloos lange shots van wolken wordt er weer op de finalisten gefocust en Don stapt naar voren. 'Ik ben de Mol.' Mensen in de zaal beginnen te joelen en te klappen. Al snel neemt Rik de leiding en begint met praten. Iedereen wordt weer stil. 'Zo.' Zegt hij en hij kijkt naar Don. 'Zeg het nog een keer, hardop. Zodat iedereen het mag horen.'Don lacht en vertelt nog een keer aan iedereen dat hij de mol is. 'Als ik het goed begrepen heb wist niemand het.' Zegt Rik tegen Don. Don knikt. 'Ja, zelfs mijn eigen vriendin wist het niet. Althans, ik heb het haar niet verteld. Ze vermoedde het wel. Maar ik heb dit aan niemand verteld.'

Na de uitzending ren ik naar Don toe en knuffel hem. 'Verdikkeme, dat had je best ff mogen zeggen.' Don aait over mijn haar. 'Weet ik, ik koos er bewust niet voor.' Ik rol met mijn ogen. 'Ik hou van je San.' Zegt Don en drukt een kusje op mijn lippen. 'Ik hou ook van jou Don.' Met een tevreden glimlach sta ik tegen hem aangeleund.

AN: Hallo. Daar ben ik weer, dat is lang geleden. Ik heb wat persoonlijke tegenslagen gehad maar wil schrijven weer langzaamaan oppakken. Voorlopig is dat alleen dit boekje, en daarna JERON verwacht ik. Maar geniet voorlopig maar van een Sandy die tot over haar oren verliefd is. Liefs, Britt!