Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Conifeer

POV Sandy 

De hele zaal houdt zijn adem in als Don een doosje tevoorschijn haalt. Mijn hoofd weet niet meer wat het denken moet. Wil ik dit wel? Uiteraard zou ik met hem willen trouwen, ik weet heel zeker dat ik van hem hou. Maar op deze manier? Don, ken je me wel? Ik had dit veel liever in een iets privé omgeving gehad. Gewoon, wij tweetjes en misschien wat vrienden. 'Sandy. Omdat ik van je hou en je vertrouw, wil ik je wat vragen.' Hij opent het doosje. Ik zie er geen ring, maar een briefje. 'Wil je de komende weken voor mijn kanaal zorgen?' Ik zucht opgelucht. Ik knik. 'Ja, ja ik wil.' Zeg ik met een zeer overdreven emotionele stem. Jeremy begint met klappen en heel de zaal gaat mee. Ik begin met lachen en geniet van elk moment. Deze jongen is gewoon te leuk, zeker met mijn droogkloot humor. Ik trek hem weer overeind en knuffel hem.

We lopen de chill-room binnen. We lachen nog wat na over wat er on stage gebeurde. 'Don, jongen.' Jeremy grinnikt. 'Ik dacht oprecht dat we binnenkort een trouwerij hadden.' Don grinnikt met hem mee. Hij slaat zijn armen om mij heen. 'Hoop dat je m'n stunt niet erg vond.' Fluistert hij in mijn oor. Ik schud mijn hoofd en kus hem kort. 'Zeker niet. Ben eerder opgelucht. Vooral omdat ik het toch niet zo prettig vinden als jij me daadwerkelijk ten huwelijk zou vragen voor allerlei koters.' Hij kijkt me begrijpelijk aan. 'Snap ik schat. Vertrouw me er maar op dat dat iets is wat ik nooit van leven zou doen.' Ik kijk hem dankbaar aan. 'BLEEEGHHH.' Hoor ik iemand schreeuwen. Ik kijk verrast op. Rudi staat daar. 'Jullie doen smerig en vies en veel te volwassen elkaar lief hebben.' Ik rol met mijn ogen. 'Oke Rudi. Dat jij nou puberaal bent, wil dat niet zeggen dat de rest van de wereld dat ook is op jouw leeftijd.' Rudi lacht. 'Puberaal, ik? Nee joh, waar heb je het over? Ik ben super volwassen. Ik heb zelfs,' Rudi steekt zijn vinger op om zijn statement kracht bij te zetten, 'een plant op mijn balkon staan.' Ik klap in mijn handen. 'Wow Rudi, dat spreekt inderdaad van volwassenheid. Welke plant is het? Een geranium?' Jeremy begint met lachen. 'Nee nee, zeker niet. Ik heb een hele conifeer staan' Ik grinnik. 'Ja nee, dat preekt inderdaad van volwassenheid. Jongens. Rudi is volwassen.' Rudi moet hard lachen. 'Thanks Sandy.' Ik loop naar de tafel. Daar ligt Don zijn jas. Ik graai in zijn jaszak en pak de sleutel eruit. Die sneak ik snel in mijn broekzak en pak daarna een smintje uit zijn jaszak. 'Uiteten jongens?' vraag ik aan de groep. Iedereen knikt. Mooi. We lopen naar de hal waar alle auto's staan. Rachel staat daar al buiten. 'HEY!' zeg ik enthousiast. 'HEY!' Roept Rach enthousiast terug. Ik krijg een grote glimlach op mijn gezicht. Soms mis ik haar echt. Ik geef haar een knuffel. 'Hoe is de leven neven?' Ze grinnikt. 'Goed, goed, met jou?' 'Ja met mij ook prima. Hoe is het met Jer?' Ik trek een smirk-face. Ze duwt me een beetje weg. 'Gewoon heel goed. Gezellig, gaat zijn gangentje enzo. Je weet hoe het gaat toch?!' Ik grinnik. 'Ben blij voor je.' Zeg ik en ik glimlach. Ons momentje wordt al snel onderbroken door een gillende Don. 'SANDYYYYY!' 'DOOOOOOOOOOON' schreeuw ik terug. 'MN AUTOSLEUTELS!' Ik grinnik. 'WAT IS DAAR MEE?' We staan enkele meters van elkaar maar we blijven naar elkaar gillen. 'ZE ZIJN WEG SAN! IK HAD ZE IN MIJN JASZAK EN NU NIET MEER.' 'DAN MOET IK MAAR GAAN RIJDEN.' Zeg ik en ik sprint naar de auto. 'San. We zijn al ruim twee jaar samen en je doet dit nog steeds?' 'You bet I do.' Don rolt met zijn ogen. 'San. Ik wil rijden.' Ik schud mijn hoofd. 'Je hebt pech lieverd, ik rijd.'

'Hey San. Nu mag je heel lang in mijn auto rijden.' Merkt Don op. Ik geef een klein glimlachje omdat ik weet dat ik hem weken lang niet ga zien. Ik kus hem. Dan trekt hij me in een knuffel. Ik maak me klein in zijn armen. 'Ik hou van je Don.' 'Ik hou nog veel meer van je Sandy.' Ik voel dat ik moet huilen. 'Niet huilen lieverd. Over een paar weken ben ik er weer. Alles komt goed.' Hij aait door mijn haren heen. Dan laat hij mij los en pakt zijn koffer. 'Bye San en tot over een paar werken.' Ik zwaai naar hem. 'Tot over een paar weken.' Ik glimlach een klein beetje. Dan loop ik naar het panoramadek en wacht net zo lang totdat Don met zijn vliegtuig vertrekt. Dan loop ik terug naar de auto en stap in. Ik zet een playlistje op en start de auto. Ik probeer helder na te denken zodat ik veilig kan blijven rijden. Ik had niet verwacht dat ik er zoveel moeite mee zou hebben. Ik vraag aan mijn voice-control of hij me naar Rudi wil brengen. De navigatie gaat aan en ik rijd gedachteloos verder. Als ik de straat van Rudi in kom rijden zie ik Nienke's auto staan. Ik bel ze wel eerst even voordat ik misschien hun moment binnen kom dringen. Ik bel Rudi. 'Hello Sandy.' Rudi neemt vrolijk op. 'Hey Rudi, wat ben je aan het doen?' 'Uhm eten aan t koken. Hoezo?' Ik twijfel. Moet ik hun moment verpesten door erbij te zitten? Maar dan bedenk ik me dat Rudi tegen me gezegd had dat zijn deur altijd open staat voor een knuffel. 'Oh, heb je toevallig genoeg spullen om voor 3 personen te koken? Ik sta in je straat.' 'Hey gezelli! Moet vast lukken. Ik stuur Nienke wel naar beneden, zie je zo!' En hij hangt op. Gelukkig dat hij het zo positief oppakt. Ik parkeer snel mijn auto en ik zie Nienke al in de deuropening staan. Ik geef haar een knuffel. 'Hey Nienke.' Zeg ik. 'Hey San. Hoe gaat het?' Ik haal mijn schouders op. 'Ja nee ik vind eigenlijk van mezelf dat ik overdreven reageer want hij is immers maar voor een paar weken weg, maar ik voel me niet echt top.' Ik ben ondertussen de trap op gelopen en loop de woonkamer binnen. 'AND III HIII IIIII WILL ALWAYS LOVE YOOOUUUUHOOOOOOOOOO' hoor ik uit de keuken komen. Achter hoor ik Nienke zuchten. Ik moet lachen. 'Hey Roeds!' zeg ik als ik de keuken binnenloop. Hij stopt direct met zingen en kijkt me beschaamd aan. Ik moet erom grinniken. Hij geeft me een knuffel. 'Hey! Hoe is het?' Ik knik. 'Nu weer prima, nu ik jou heb horen zingen.' Hij lacht. 'Nou, we eten wat macaroni, dus ik hoop dat je dat lust.' Ik knik en geniet van het feit dat iedereen lief tegen me doet. 

AN: SO naar mn chick  Rachel-dg <3   

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro