Chapter 15:Stressful Jeys
Jeys Pov
Bakit!? Ang sakit sakit!!! hindi ko na muna inisip ang mga nangyari kina luhane Bwiset ka bakit ikaw pa nauna,Bakit hindi mo sinabi ikaw pa naman ang una kong pinagsabihan na gustong gusto ko si Kim pero ano,Ano!? Nagkagusto karin!? WTF!
Pinunasan ko na ang mga luha ko babalik na ako kala kim na parang walang nakita pero ang sakit parin kailangan ko munang itago ito
Hindi pa parang masyado kaming mabilis para kay kim agad agad kaming nagkagusto sa kanya ganun ba talaga epekto ng kagandahan ni kim sa amin
Kailangan ko ng bumalik sa kanila
Habang malapit na ako nakita ko si Kim papalapit sa akin
"Jeydi! Saan ka galing?" Tanong nya
Kita sa mukha nya na nandun parin ang mga matatamis na halik ni Luhane at medyo kinakabahan siya
"Ah..Jeydi...Bakit ganyan ka tumingin sa akin? Bakit ganyan ka umasta may nagawa ba akong masama?" Tanong nya
"Meron Kim,Masakit pero wag muna isipin yun mahalaga nakita kitang nakangiti masaya narin ako" ngumiti ako ng paloko
"Jeydi Sigurado ka... ba ka-kasi.. hindi ka ganyan gumalaw" nauutal na siya sa sobrang kaba
"Kim Ayos lang ako nanibago ka lang ata,huwag muna isipin yun kahit masakit"
"Jeydi sabihin mo sa akin,May nakita ka ba?" Tanong nya kinabahan tuloy ako sa tanong nya
"Ano ba pinagsasabi mo!? Tumigil ka nga kim huwag kang ganyan"
"Je-jey--jeydi Im Sorry" sabi nya
"Bakit ka nagsosorry? Huwag ka ngang ganyan nakikita kitang umiiyak pati ako nadadamay sa kasi wag muna isipin yun please!"
Niyakap ako ni Kim habang umiiyak
"Ano ba dapat ko gawin para makabawi?" tanong nya
"Wala Kim,Gawin mo lang wag muna isipin yun"
Umalis na ako dun at pumunta sa apat
Bumalik si Kim dun na parang walang nangyari,yan ang gusto ko kay kim matapang at matago sa nararamdaman
"Ah Jeydi Bili muna kami ng pagkain ah" sabi ni Jim
Tinignan ko si Luhane parang walang nangyari sa kanila ni Kim
"Sige ako ng bahala dito,Ako na muna bahala kay Kim,Mamasyal muna kami"
Umalis na sila at ako naman nagsimula magsalita
"Kim gusto kita makausap"
Hinila ko siya palayo duon at pumunta kami sa Express Train na rides na lilibutin ang buong skyranch
Sumilip ako sa kanya wala naman siyang sinasabi sa akin
"Jeys sasakay tayo dito?" Tanong nya
"Oo bakit? Gusto kita makausap"
Sumakay na kami duon
Tinignan ko si Kim naghihintay siguro siya kung ano sasabihin ko
Nadaan kami sa Roller Coaster nakita ko silang apat bumibili buti at di nila kami nakita
Napadaan kami sa bump car
At nung nandun na kami sa lugar na gusto ko kung saan kami maguusap
Agad naman tumigil ang train alam nila kasi na dito kami bababa,Huminto naman ito
Bumaba ako at nag good job sa driver ng train na may gulong
Hinila ko si Kim duon para makababa siya
Pumunta kami dun sa madilim at mataas na parte ng skyranch gusto ko talaga sa matataas at mahahangin
Si kim naman okay lang sa kanya sa mataas pero medyo meron din siyang kaba
Niyakap ko siya ng mahigpit
"Kim wag kang kabahan nandito ako sa tabi mo" sabi ko
"Jeys saan ba tayo maguusap?" Tanong nito
"Maghintay ka Kim"
Nung nandun na kami umupo kami duon sa may bench dun
"Jeys ano ba yung sasabihin mo sa akin?" Tanong nya
"Kim I'm Sorry kung masyado akong mabilis para sa ganito alam ko na naguguluhan ka pa bakit dalawa kami na nagmamahal sayo ay este tatlo pa na nagmamahal sa-"
"Jeys Im sorry hindi naman ako ang may gusto na halikan nya ako gusto ko ng bumitaw dun pero hinila pa ako ni luhan sa kanya kaya mas lalo akong napadiin sa halikan namin Im sorry talaga Mianhae"
"Kim okay lang gusto ko lang malaman okay lang ba sayo na gawin ko ito saiyo?" Tanong ko
"Jeys" sabi nito na hangin lang ang lumalabas
Hindi na ako makapigil pa gusto ko na siyang halikan
Pero dapat ba? Nakakainis kasi gusto ko ngayong araw na ito na ako ang unang hahalik kay Kim
Siguro nga dapat nga dapat talaga na ako na ang unang magmamahal sa kanya hindi lang sa kiss basta sa puso nya ako ang unang nagmahal sa kanya
Unti unti kong nilapit ang mukha ko sa kanya
Nagkadampi ng bahagya ang mga labi namin
At duon
..............
Itutuloy
..............
Yieeeee Comment down kung gusto nyo ng update salamat po please vote every chapter!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro