Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Trenta y Quatro

Hidden Album

Tunog mula sa aking cellphone ang bumulabog mula sa aking pagkakahimbing. Bumango ako atsaka kinusot ang aking mga mata. Bumaling ako roon habang patuloy pa rin iyon sa pag tunong.

"Hmm,"

Wala sa ulirat kong sinagot ang tawag. Bahala na kung sino 'yon.

"Noong wala ako sinong nagising sa'yo?"

Tila nagising ang aking diwa ng marinig ang kanyang boses. Sabi niya nga pala ay magtetxt s'ya sa akin at tulad ng bilin n'ya hindi ko na 'yon hinintay. Natulog na ako at ngayon ay s'ya pa ang gumising sa akin.

"Si M-Max." Sabi ko, ramdam ko pa rin ang pantulog kong boses. Ang lamig at ang lambing noon sa pandinig, kaya naman mas nakakahiya dahil si Aries ang kausap ko.

"Tinatawagan ka rin ni Max?" pakiramdam ko sa kanyang boses ay may iba na namang gusto ipahiwatig.

"Hindi, kinakalabit niya ako at ginising." I teased.

"What do you mean by that?" his baritone voices makes me laugh so hard.

Kanina lang ay nang aasar s'ya tapos ngayon parang s'ya na itong naasar. Ang pikon n'ya pa rin talaga.

"Just kidding, sige na maliligo pa ako. Papasok ako sa office."

I heard him hissed on the other line, dahil sa sinabi ko. Tumawa nalang akong muli bago tuluyang umalis sa aking kama.

Nagtungo ako sa banyo at ginawa ang aking mga ritwal, it is funny how a bath soap can produce bubbles. Para akong batang hinihipan sa hangin ang mga bula bago 'yon tuluyang putukin.

This day seems right. Parang sa araw na ito magiging tama ang lahat. Si Aries na ulit ang natawag sa akin sa umaga, s'ya na ulit ang taga gising ko. I wonder kung and'yan s'ya sa labas at hinihintay ako. Talaga pag nangyari 'yon ay sobrang perfect na ng araw na ito.

"La la la la la la," I'm sing a particular song using that lyrics. Lahat naman ata ng kanta ay pwedeng Pakistan ng ganyang lyrics. Siguro naman ay hindi lang ako ang nagawa n'yan.

The smell of strawberries and vanilla scent envelopes my body. It feels like I am a beautiful flower and the bees are coming for me.

I giggles.

Muli ay binuksan ko ang shower upang makapagbanlaw. I smile when the water flow all over my body. Ang lamig ng tubig na dumdaloy sa aking katawan ay nag dadala ng kakaibang ginhawa.

Nang matapos ako ay ginawa ko man ang iba ko pang ritwal. I blow dry my long and wavey hairy, itinagilid ko ang ang ulo para mas magkaroon ng mas malawak na access ang blow dryer. Nang matuyo ko na ito ay naglagay lang ako ng light make up, hindi naman kaylangan ng sobrang ayos dahil natural na ang aking ganda. Ngumiti ako sa salamin at sumilay doon ang aking malalim na dimple sa may kanang pisngi.

Sobrang cute talaga noon. Sabi nila ay 'yon ang asset ko.

A long sleeve and round neck light blue dress that fits perfectly to my slender body. It is an inch or a two above my knees. And black boyfriend coat to make it semi formal for my office attire and a pair of black stilettos.

My dress is perfect, the cold water is also perfect,  the dreamy weather outside give also a perfect vibes, the sound of the cold breeze that touches my exposed skin was perfect. How my phone beeps for tha upcoming message was perfect. This day is awesome.

And he start may day, the man standing outside our house, leaning on this black car waiting for me.

"Hey, hindi mo sinabi na andito ka?" bungad ko kay Aries.

"Ayokong mag madali ka. Let's go, hatid kita sa office mo?" sambit niya sabay bukas ng pinto sa passenger seat.

"A-andito naman si mang Kanor, pwede naman s'ya kung hindi pa ayos ang kotse ko."

"Ihahatid sundo ko ang finance ko. Ako lang ang gagawa at wala ng iba." he said before manuever his car.

"Dadaan pa ako sa munisipyo, maabala ka lang."

"Sila ang abala sa akin, hindi ikaw."

"Aries, wala ka bang gagawin? Kung nagkakagulo sa plantation dahil kay kuya Primo, you should take place 'di ba?"

"Makakapaghintay sila,"

"Ako rin naman."

"Pero ako hindi. Kung kaya mo maghintay, pwes ako tapos na sa paghihintay. Kung gusto nila mag take over ako sa plantation, magtiyaga sila sa konting oras na matitira mula sa'yo... 'yon ay kung may matitira ka pang oras." he said, and he looks serious.

"Aries, pagkahatid mo sa akin sa munisipyo. Bumalik ka na sa plantation. Asikasuhin mo naman 'yong business n'yo!" pangaral ko sa kanya.

Kung nag kakagulo sina Donya Victoria at kuya Primo dahil kay Yna Fellizar hindi ba dapat ay natulong s'ya hindi iyong ako itong inaatupag niya.

"Inaasikakaso ko naman ah," angil niya.

Siguro nga ay inaasikaso niya. Pero hindi n'ya iyon pinagtutuunan ng maraming panahon. Dapat ngayon na wala sa direksyon at nasa iba atensyon ni kuya Primo, dapat ay s'ya naman. Since bata pa lang s'ya ay si kuya na. Kaya siguro naman ay hindi malaking pag aaksaya ng oras niya iyon.

Maintindihan ko naman kunt busy s'ya. May cellphone naman, pwede kaming mga text kung hindi maraming ginagawa at kinakausap, atleast we maximise our time habang nagiging productive kami ng hindi napapabayaan ang isa't isa.

"Kung ganoon ay dapat 'yon ang inuuna mo." sambit ko.

"Inuuna ko naman," sagit niya habang busy sa pag didrive.

Tinatahak na namin ang direksyon pa tungo sa munisipyo.

"Inuuna mo?! E, bakit andito ka kung ganoon?" mejo tumaas ang aking boses dahil sa naging sagot niya.

Natanaw ko ang harapan ng munisipyo at pumasok na kami sa entrance. Maraming sasakyan at motor ang nakaparada sa parking lot nito. Siguro ay 'yon ang ginagamit ng mga staff bilang service para makapaghatid ng serbisyo sa mga mamayan.

"Because you are my business." sagot niya at pinatay na ang engine. Tinanggal niya ang kanyang seatbelt at ganoon rin ang aking ginawa.

"Your hopeless," I sighed bago tuluyang lumabas rin ng kotse.

May ilang staff ang sumalubong sa amin mula sa labas. Ang ilan ay binati ako at ilan ay nanunuri ang mga mata sa lalaking aking kasunod na pumasok.

"Good morning Ms. Tisha, nasa office po si Mayor."

Sambit sa akin noong isang staff sa office of the mayor. May bulwagan dito kung saan andoon ang ilang tao na pwede mong kausapin bago ka pa makapasok sa mismong office ng papa ko.

"May kameeting ba s'ya?" I asked.

"Katatapos lang po, pwede na po kayong pumasok." sagot niya.

"Okay, thanks."

Bago ako tuluyang pumasok ay umikot ako para harapin ang inosenteng mukha ni Aries.

Naiinis ako!

Wala ba s'yang balak umalis para gawin ang mga sinabi ko. Kanina ay ang perfect nga raw pero tila nawawala na ang pantasya ko tungkol sa araw na ito.

"Alis na, bumalik ka na sa plantation n'yo." taboy ko sa kanya.

"Ayaw."

"Aries ang kulit mo!"

Daig n'ya pa ang bata. Alam ko namang may side na ganto si Aries pero hindi ko akalain na may mas ilala pa pala iyon. Lagi s'yang ganyan ipinipilit niya ang gusto niya at ang mga logic niya hindi mo alam kung saan nang gagaling.

I remember noong nagkasakit s'ya tapos nalate kami mag enroll. Pilit niyang dinala ang pink kong bag, ganoon raw ang nanliligaw. At hanggang ngayon ay pinipilit n'ya pa rin ang kung anong magustuhan niya.

"Sige, antayin lang kita dito. Hindi mo ako mapapauwi hangga't wala ka sa office mo." sabi n'ya.

As expected ay ganoon ang mangyayari. He always win. Lahat ng gusto niya ay nasusunod.

"Fine, mabilis lang 'to." I surrendered.

Tumalikod ako sa kanya at mabilis na binuksan ang pinto. Bago ko iyon tuluyang maisara ay natagpuan pa ng aking mata ang pag upo niya sa isang sofa sa may waiting area. Kinuha niya ang isang magazine, siguro ay para hindi mainip sa paghihintay.

"O-oh Tisha... I didn't expect na dadalawin mo ako rito. May gusto ka ba? Anything? Name it."

Bakas sa mukha ni papa ang pag kataranta. Never pa akong nakapasok rito noong hindi pa kasi kami magkagalit or hindi pa ako nagagalit sa kanya ay sa Vice Mayor office lang ako nakakapasok. I was a kid back then, I used to run and play along the corners ng office na iyon.

"It's okay po. Sa office nalang po ako kakain. I'm here to say, sorry sa inasal ko kagabi at sa mga nakalipas na taon. I realized na masama ang nagkikimkim ng galit. Mama is right, okay na kayong lahat, and Lean, seems okay sa set up natin. Atleast hindi tayo broken family kahit na may ibang pamilya ka pa..." the bitterness was very evident in my own voice, "Anyways, It's a long long time ago, we should move on kaya naman... I'm  taking this first step towards it. I'm sorry papa."

I smile at him. Gusto kong maramdaman niya na totoo ang sinasabi ko.

"Tisha, si Vieya lang ang pamilya ko. Please don't misunderstand it. Wala kaming naging relasyon ni Lorena." Paliwanag niya, maluhaluha na ang kanyang mga mata.

"Ate was also my... family." Parang may bumara sa aking lalamunan noong banggitin ko ang salitang family, hindi dahil sa hindi bukal sa loob ang aking ginagawa, kundi dahil sinusubukan kong maayos talaga ito. And I'm in a working process.

Pag kasabi ko noon ay mabilis na humakbang si papa patungo sa akin. Niyakap niya sa unang pagkakataon matapos ang mahabang panahon na hindi ko s'ya iginalang. Ang mga luha ay nag uunahan na rin sa pag bagsak mula sa aking mata.

I missed him.

"Thank you Lord... I missed you, p-princess."

Calling me, princess was nostalgic. Hindi ko akalain na muli ko iyong maririnig at magiging ganto ang aking pakiramdam.

Unti unti ay naayos ng muli ang aking buhay. Pakiramdam ko ay bumabalik na ito sa dati. Having my family whole again, with ate Vieya. And of course, and'yan na ulit si Aries.

"I miss y-you."

Papa was excited habang nag kekwento sa akin kung ano ang nangyari sa kanya dito sa Aguinaldo. Kung paano s'ya nanalo muli bilang Mayor. Nasa sana raw ay andoon ako bilang cheerleader niya. Napinagsisihan n'ya raw na hindi agad sinabi sa akin at kay mama ang totoo. Na mas naging makasarili s'ya para lang sa posisyon at kapangyarihan. Na hindi niya dapat ako ginamit bilang kasangkapan. Sana daw ay naging mas masaya kami.

Angd daming sana ni papa tungkol sa mga nasayang na oras. Semrpe ganoon rin ako, hindi lang kay papa kundi sa lahat ng bagay lalo na kay Aries.

Napahaba ang kwentuhan namin ni papa, at nakalimutan niyang may meeting s'ya. Buti nalang ay sinabihan s'ya ng kanyang secretary. Pareho kaming natawa ni papa dahil doon.

I admit, I'll be his princess kahit ano pang mangyari.

"Let's go?" yaya ko kay Aries.

Busy s'ya sa pagbuklat ng tingin ko ay panlima na niyang magazines. Paano kasi ay apat na nakapatong sa kanyang tabi at isa ay hawak niya.

"Aries, andito ka pala. Thanks for bringing Tisha here." bati ni papa sa kanya, bahagya itong tumigil para lang doon.

"No worries po." sagot niya.

Ngumuso ako ng pag masdan na ang huling tatlong magazine ay tungkol na sa mga fashion, mga naka two piece at models.

Is he horny with those kind of pictures?

May ganyan rin naman ako sa Instagram. Sobrang dami, hindi nga lang kasing sexy ng mga nasa pictures pero may ganyan ako.

"Why? Is there a problem?"

Tanong niya habang sinusundan ang tinitingnan ko. Nang mataman 'yon ng kanyang mata ay bahagya siyang tumawa, kaya man mabilis akong lumabas ng bulwagan.

"Hey, naboring lang ako at wala ng ibang pwede basahin roon."

"Binabasa ba 'yon?!" mejo napalakas ng aking boses na nakakuha nga tensyon ng ibang staff na naroon.

He chuckled, "Fine, tinitingnan. Wala na kasing ibang pwede."

Bakas pa rin sa boses niya at mukha ang pagtawa. Hindi pa rin maalis ang tingin sa amin ng mga tao.

"Tss. D'yan ka na nga!" 

Hinawi ako ang braso na kanyang pilit na hinahawakan at mabilis na nag martsa patungo sa parking lot.

"Hey, sorry. Hindi na ako titingin sa mga ganoon, kung iyon ang ikinagagalit mo." sambit niya habang patuloy ang pagsunod sa akin.

"Manahimik ka!"

Tuloy pa rin ang aking pag mamartsa. Nang makarating kami sa tapat kotse ay hinigit niya ako.

"Listen Latisha!" sambit niya, ang isang kamay ay mahigpit ang pagkakahawak sa isa kong braso pilit kong inaalis. Ang isa naman ay busy sa pag scroll sa kanyang cellphone.

"Here's may hidden album. Take a look."

Ayaw ko sana iyong pansinin noong tuluyan na niyang iharap sa akin. Pero ilang pictures ang pumukaw ng aking mata.

Unti-unting ko iyong nilingon. Andoon ang lahat ng pictures ko. Mula sa naka school uniform ako, mga pictures ko sa kwarto, sa mga gala ko at lahat ng events simula noong magkahiwalay kami ay andoon. Pati yong mga Instagram photos ko, as in lahat.

"I never loved anyone after you. Please, I'm sorry." 

Kinuha ako ang cellphone niya at nagscroll pa nang nagscroll, may pictures doon na magkasama pa kami pero halos lahat ay stolen shot. Andoon yung nakaupo ako habang pinagmamasdan ang inakay na si Tayo, noong unang beses kong isubo ang mangga na kanyang kinuha. Ito ba 'yong time na dumating si kuya Primo habang naguusap kami ni tita Esmeralda? Meron din doing habang kinakausap ko si Estin noong nasa canteen kami. At may pictures doon na tingin ko ay iba ang kumuha dahil dalawa kaming andoon sa pictures. Ito at 'yong araw na sinagot ko sya. May stolen shot din doon habang inaabot si Peechy sa akin noong lalaki. At marami pang iba, kung paano ako kumain, kung paano ako maglakad habang nakatalikod, kung paano ako matulog at lahat lahat ng tungkol sa akin. Paano n'ya nagawang picturan ang lahat ng iyong?

He wraps his arms around me from the back.

"I love you so much, Lastisha." he whispered.

Hindi ko lubos maisip kung paano ang isang katulad ko ay minahal niya ng husto ko. Matapos ang lahat ng sakit na ibigay ko sa kanya. I don't deserve a man like him.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro