Aditha is killed
Sometimes you need to stay in the dark and let others stand in the light, and sometimes happiness comes from sacrifice
Senguttuvan walked into the battlefield as he planned. More warriors had been brought to the field than they had ever had. However, some other soldier was leading them upfront.
Rana looked at Aditha and said.
Rana: Indru Senguttuvan oru mudivodu vandhiruppadhai pola therigiradhe Moothone...
Aditha: Aam... Porin irudhiyai nerungi kondirukkirom... Avanum accham kondirukkiraan.
Raveendra: Acchama???
Aditha: Aam... Idhuvarai yukthigalai kondu porittavan... Ippodhu sakthiyai kaatti kolla ninaikkiraan.
Indru vetri yaar pakkam veandumaanaalum irukkaalam...
Poridum podhu thangaludaiya veerargalai izhakkaamal porida paarungal...
Rana: Appadiye aagattum mootthone...
Raveendra.... Nee netthu kaatthu nindra gramatthaiye kaakka sel...
Naan indha peruveliyil iruppavargalai paartthu kolgiren...
Raveendra: Appodhu thamayane... Thaangal...???
He asked Aditha.
Rana: Senguttuvanai thedi selgiraar...
Vaa naam selvom.
He kicked his horse and raced towards the large Battleground.
Raveendra, who followed him up, said.
Raveendra: Indha neratthil Veera irundhu irukka veandum...
Rana: Veeru Sendru seidhaaga veandiya kaariyam ondru irukkiradhu...
Nee kavalai kollaadhe... Nee graamavaasigalai kaatthu nil. Mattradhai naan paartthu kolgiren...
Raveendra nodded his head and followed him up.
Aditha was fighting the soldiers and also searching for Senguttuvan. Since the borders of the field were expanded, he tried searching for the man in all the places.
Sambaladevan was highly anxious in his tent.
Sambaladevan: Senguttuvan sonnadhai pola Aditthanai indru kondru viduvaan endru ennugireera???
Kamanar: Adhu dhaan nadakka veandum Arasey...
Sambaladevan: Adithan nam valaiyil vizhuvaanaa???
Kamanar: veru vazhi illai Arasey... Thalabathy Senguttuvan nangu aaraindhu indha thittatthai theetti irukkiraar. Aditthanaaga irundhaalum madindhu dhaan aaga veandum.
Sambaladevan: Adhu mattum nadandhu vittaal podhumaanadhu..
Even among the Sannam soldiers, the word was spread that Aditha would be killed that day.
After searching for the greater part of the day, Aditha finally found Senguttuvan near the end of the battlefield.
Senguttuvan: Vaarungal... Ilavarasare... Migavum kalaitthu poi vandhirukkirirgal polum...
Thangalukkaga dhaan kaatthirundhen...
Ennai thodarungal... Vaarungal...
Aditha took a deep breath and followed the energetic Senguttuvan who was running further away from the battlefield. They entered a casuarina grove and Senguttuvan kept on running. Whenever Aditha lost him, Senguttuvan came on front, mocked him and then continued running.
After they ran for an hour, Senguttuvan went towards the seashore and then he stopped running.
Senguttuvan: Odi vandhadhil kalaitthu iruppeergal. Neer veandum endraal idho irukkiraal kadal annai.
Avalidam neerai pettru kudiyungal...
Aditha smiled and didn't answer.
Senguttuvan: Indha sirippu dhaan enaku thangalidatthil piditthadhu.
Manam enna kanakkidirugiradhu endru eppodhum kaatti kodukkaa mugam...
Iraivan Anaivarukkum alippadhillai...
Adithan: Unmai dhaan polum... Ennai suttri valaitthu poda Ingu varai azhaitthu vandhadhu mattumindri unnudaiya padaigalin varugaikkaaga kaatthirukka veandi ennai poiyaga pugazhum nilaikku thallappattu irukkiraaye...
Innum vaarthaigal meedham ullanavo??? Illai padaigal Vara neram aagumo???
Senguttuvan clenched his fist and tightened his hand around the sword and started fighting Aditha.
As they both fought valiantly, Aditha was going breathless from each of the blows.
At some point, Sannam's fleet also entered the scene and surrounded him.
Aditha was made to kneel down on the scalding beach sand. As Aditha looked around, he noticed some five hundred soldiers surrounded him.
Senguttuvan: Enna paarkkiraai??? En sagodharan saavirku unnai naan pazhi theerka veandoma???
Aditha: Irandhadharku pazhi theerkum mun idhai therindhu kol. Un sagodharanin maarbil eettiyai irakkiyadhum yaam dhaan...
Senguttuvan: Illai... Avan kidangil theekkul iraiyaanaan...
Aditha: Appadiyaanal en sagodharanin meedhu un sagodharan payanpadutthiya eetti evvaaru angu vandhadhu???
Senguttuvan: nee.... Nee...
Aditha: Yaame... Un maarbilum yaame eettiyai irakkuvom...
Senguttuvan: Nee enna nilaiyil irukkiraai endru gavanitthaaiya??? Unnai suttri en ainooru veerargal irukkindranar...
Indru nee thappave mudiyaadhu...
Aditha: Namachivaayam....
Senguttuvan: Kodungalada andha vaalai... Ivan kadhaiyai naan indru mudikkiren...
With that he lifted his sword to chop off Aditha's neck...
-------
Informer: Ilavarase... Ilavarase... Kamanar narcheidhi ondrai koori anuppinaar...
Rajendra: Enna adhu???
Informer: Adithan madindhu vittaanaam.
Sannatthin veerargal ellam thulli kudhitthu kondirukkindranar...
Rajendra: Ha ha ha ha ha ha ha. Ninaitthadhu nadandhadhu... Arasa maaligaiku seidhiyai anuppu...
Innum naangu thinangalil Ingirundhu purappada veandum...
Informer: Appadiye aagattum pattatthu ilavarase...
Rajendra: Pattathu ilavarasan???
Informer: Pattatthuku uriyavar uyirodu illaiyendraal thaangal dhaane adutthu adharku uriyavar.
Rajendra chuckled.
---------
In the palace...
At the same evening...
Alosagar: Arasey... Arasey... Anartham... Anartham nigazhndhu vittadhu...
Virutha Varmar: Enna koorugirir Alosagare...???
Boomadevi: enna aanadhu???
Alosagar: Pattathirku uriyavar porkalatthil uyir thurandhaar endru koorugindranar...
Virutha Varmar held his chest and sat down.
Virutha: Enna koorugirir Alosagare????
Alosagar: Aam... Thunicchalai izhandhu vidaadheergal Arasey...
Boomadevi: Ayyo en pillai.... Porukkaaga pirandhu porileye ponaaiyo magane....
Yaar seidha paavatthinaal maraindhaaiyo???
Unakkaga poosa seigiren endru koori ambalatthil avalangalai seidhavalin paavangalai theerkka nee ponaaiyo???? Aditthaa.... Ini yaarappa un thandhaikku thunai nirpaar??? Yaarappa un sagodharargalukku vazhi kaattuvaar???
She cried wolf tears to gain the king's sympathy. Her few words even insinuated the king's wrath against the fourth princess.
At the same time, Ponnarasi was also informed of the same thing.
Maid: Aam Devi... Appadi dhaan nadandhadhu endru koorugindranar..
Ponnarasi: Illai.. adharku vaaippillai... Avar yaarum Vella mudiyaa perum veeran... Ingu edho sadhi nadandhirukkiradhu...
Maid: Arasar Migavum kobamaaga irukkiraar... Naalai kaalai ilavarasi Sangamithraiyai kovilil irundhu veliye izhutthu Vara seidhu avarukku dhandanai vazhanga povadhaaga pesi kolgindranar Devi...
Ponnarasi: Aval kovilil irundhu veliye Vara koodadhu... Naan idhai avalukku theriya paduttha veandume...
Maid: Naan Sendru Avaridam sollava Devi??
Ponnarasi: Veandom.. nee en sagodhariyin kangalil sikkinaal unnai kondru poduvaal... Nee sella veandom...
Naane paarthu kolgiren...
Another maid then informed Ponnarasi about Porchelvi's arrival.
Porchelvi entered the chamber in some time.
Ponnarasi was crying uncontrollably.
Porchelvi: Nee azhudhu kondiruppaai endru dhaan vandhen.. Varundhaadhe... Ivar illaavittaal enna??? Pira aangalaa illai??? Manandhu kollalam. Illaiyendraalum avar peyarai solli nee ingaye irundhu Vida naan anaitthu yerpaadugalaiyum seigiren... Nee kalangaadhe...
Ponnarasi: Nandri thangai... Enaku pira aangal veandom... Avar peyarai solli avar vaazhndha indha idatthileiye vaazhndhu vidugiren...
Porchelvi: Unaku andha kavalai veandom. Naane adharkaana Anaitthaiyum paartthu kolgiren...
Naalai andha Sangamithraiyin kadhaiyai muditthaal anaitthum subamaaga mudindhu vidum...
Avaludan serthu aval vayittril valarum andha sisuvum madindhu vidum... Un vedhanaiyum theerndhu vidum... Aditharuku ippadi oru manaivi irundhadhaaga kooda naam ini yaarukkum solla veandiya thevai iraadhu.. Nee avarudaiya ore manaivi aasai manaiviyaaga varalaattril pesa paduvaai. Enna???
She asked rather with a smile on her face. Ponnarasi was able to see the monster in Porchelvi.
Ponnarasi continued crying and just nodded her head in response.
Porchelvi exited from the annexure building.
Maid: Devi... Avar....
Ponnarasi: Ival kooruvadhai kandaal arasiyaar arasarin moolam naalai sangamithraiyai ennilaiyilum avaikku kondu vandhu viduvargal polirukkiradhu...
Idhai thadukka edhenum vazhi nee arivaaya???
Maid: Irukkiradhu Devi.... Aanal....
She hesitated for a moment.
-------
The next morning, the palace woke up to a very sad news.
Sangamithra: Enna solgiraai nee???
She screamed at the maid.
Maid: Avaridatthil veru vazhi illai Devi .. thangalaiyum thangal pillaiyaiyum kaappaattra veandum endru koorinaar...
Sangamithra continuously hit her chest and cried.
Maid: Thangaludaiya visaraanaiyai aindhu naatkal thalli poda avar thannudaiya uyirai vittu vittaar...
Avarudaiya araiyileiye uyirai vittaal avarudaiya udalai Porchelvi Devi maraitthu viduvaar endru arasarin araikku arugil irukkum maratthil....
Sangamithra folded her hands..
Sangamithra: Mele solladhe... Mele solladhe...
Tears rolled down her cheeks. She didn't cry the previous day when they informed her about Aditha's death as she had total confidence for him to survive this ordeal. However, Ponnarasi's sacrifice brought her endless tears.
Maid: Avar thangalidatthil idhai kodutthu ilavarasaridam serpitthu Vida sonnaar... Thangalukkum idhil seidhi irukkiradhu...
She extended palm leaves to Sangamithra.
Sangamithra received it and read..
Avar ullam konda mitthiraikku... Indha madal un kaigalil irukkiradhu endraal naan uyirudan illaiyendru porul... Ennai ninaitthu azhudhu unnai varutthi kollaadhe.. Ninaivil kol... Unnai palamurai kolla ninaitthaval naan...
Idhu naan seidha paavangalukkaana thandanai... Idhil enaku endha varutthamum illai... Unnaiyum pillaiyaiyum avar kaakkaa varuvaar... Avarai pattri pirar kooruvadhai enni varundhaadhe... Avar unaku vaakku kodutthirukkiraar.. Meendum vandhu viduvaar.
Appadi varavillai endraalum en panippennudan aaram naal kaalai nee purappattu Kringam Sendru vidu... Umaiyal unnai paartthu kolvaal... Ingu irundhaal unnaiyum pillaiyaiyum azhitthu viduvar andha Boomadeviyum porchelviyum.
Ippadi oru seyal dhaan naan seidhirukka veanduma endru nee ennuvadhai ennaal purindhu kolla mudigiradhu.
Nammudaiya arasa needhigalil ondru arasa kudambatthil oru uyir piriyum podhu aduttha aindhu naatkalukku enna kaaranam aayinum avai koodaadhu...
Andru nee sonnaai allava??? En uyirukku madhippu irukkiradhu endru... Adhai indha nodiyil naan unargiren...
Pillaigal pala pettru peruvaazhvu vaazhvaai Mitthirai....
There was an another palm leaf attached to it.
En manam konda ilavarasarukku...
Sangamithra was hesitant to continue. She still read the content.
Thangalukku endha nilaiyilum naan nalla manaiviyaaga irundhadhillai. Aanal immurai thaangal ninaittha kadamaiyai mudikka siridhalavenum udhavi irukkiren endra nambikkaiyudan Thangalai pirigiren..
Thangalin manadhil enaku endrum idamillai endru naan ariven... Aanal ini oru piravi kittumaayin avalukku mun vandhu thangalin anbai siridhenum Enakku sondhamaakki kolven...
Vidai perugiren...
*Author's note: Hello folks... Happy Diwali.... Please vote and comment if you like the update. Thank you all❤️❤️❤️❤️❤️
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro