Chapter 4- Shy
Cassandra's POV
Nahihiya na ako. Argh!
"Ma! I'll explain."
"No, Y-you don't need to explain Ija kasi you I know na you really love him." Argh! Grabe na 'to!
Umalis si mama at sinara ang pinto.
"Argh!!" Sigaw ko at napakamot ng ulo at humiga sa sofa.
"Hahahahahahahahahahahahahaha...." Tumawa si Michael at hindi talaga niya mapigilan.
"Hoy! Tumigil ka nga." Pagsasaway ko sa kanya.
" "Ma! I'll explain." Hahahahahaha!!!" Pag-mimic niya sa sinabi ko at tumawa nalang nang tumawa.
"Oo nalang Michael." Seryosong sabi ko.
"Oo na! Oo na! Titigil na ako!" Sabi niya sa akin at sumeryoso.
"Michael, Sorry about dun sa kanina ha? I feel shy towards you. Argh. Sorry talaga." Paghihingi ko ng tawad sa kanya.
"Ok lang yun. Saka... Haist. Tumayo ka nga. Uyusin mo yung palda mo. Eto gamitin ko muna yung sweater ko. Itali mo diyan sa waist mo." Sabi niya sa akin.
"Hindi na." Pagtatanggi ko.
"Aish. Ako na nga lang."
Ginawa niya talaga ang sinabi niya at habang tinatali niya yung sweater niya may sinasabi siya.
"Sino ba kasing gumawa ng design ng school uniform ng babae? Haist." Tanong niya habang tinatali yung sweater niya.
"Ewan. Saka sadyang maiksi lang yung nasuot ko ngayon." -ako
"Hinde. Maiksi pa rin yung palda niyo." -siya
"Ok." -ako
"Labas na tayo. Mas naalala ko yung nangyari--- aray!" Napaaray siya nang bigla ko siyang sinapak sa braso.
"Wag mo nang ipaalala yan! Isa!" Sabi ko sa kanya.
"Oo na! Tara na nga! Labas na tayo." Sabi niya sa akin at hinawakan ang kamay ko.
"Ija, Ijo. Ok na kayo?" Tanong ni Tito.
"Ahh.. Opo." -kami.
"Nasaan si Christian pa?" Tanong ni Michael.
"Ahh.. Umuwi na siya. Nagpahatid na siya kasi he's not feeling daw." Sagot ni papa.
Tumango nalang kami at umupo ni Cass.
"Michael, Ija, mauna na muna kami, kailangan pa naming pag-usapan ang business." Sabi ni Dad.
"Sige pa, bye." Paalam ko.
Kela's POV
Andito parin ako sa rooftop ng school. I can't believe na mangyayari pala yun.
*FLASHBACK*
"Hello Tita?"
[hello Ija?]
"Bakit po kayo napatawag?"
[Ija, i-eengage na si Christian.]
"Tita, to-totoo po ba?"
[Oo Ija. Sana as soon as possible matanggap mo.]
"Si-sige po tita."
*FLASHBACK END*
Oo, masakit sa looban kasi nafriend-zone ako. Pero, sabi niya mahal niya pa rin ako pero may masa mahal na siya?
I should make a way.
Papalabas ako ng gate nang nakita ko si Christian nakaupo sa waiting shed.
"Ch-Christian?" Tanong ko at umupo sa tabi niya.
"A-Andyan ka pala." Sagot niya sa akin.
I thought wala siya?
"Bakit ka andito?" -ako
"Wala lang." -siya.
"Ahhh..."
Alam kong mali 'to pero... Mahal ko siya. I need to fight for my love.
"Ok ka lang? Ba't parang ang lungkot mo?" Tanong ko habang sumisilip sa mukha niyang nakatingin sa baba.
"Ok lang ako."
"Are you sure? Kilala na kita for years at I know na nagsisinungaling ka. Tell me, may problem ka ba?" -ako
"Huh. Sa totoo hindi eh. I don't know if tama ba 'tong nararamdaman ko. Nagseselos ako kay Kuya." Paliwanag niya sa akin.
"Bakit naman?" Tanong ko habang nilalaro ang mga paa ko.
"Kasi.. Si kuya, ipapakasal kay Cass." -siya
"Huh? Pero all I thought kayo ni Cass?" -ako
"Paano mo nalaman?" -siya
"Ahh eh, sinabi ni tita." -ako
"Ahh..."-siya
"Ba't ka naman nagseselos? Mahal mo ba siya?" -ako
"Oo."
Nagulat ako nang bigla niyang sinabi iyon. I was shocked kasi si Cass pala yung babae na tinutukoy niya.
Masakit talaga..
"Kaya pala hahaha... Inlove ka na naman lol."
"Selos ka lang eh."
Anong sinabi neto?
"-.- isa... Hahabulin kita!"
"Kung kaya mo. :P hahaha..."
Nagsimula siyang tumakbo papasok ng school at naka-abot kami sa field.
Grabe di ko siya mahuli.
"Huh~~ pagod na ako dahil sa'yo!" Sabi ko sabay nahiga sa grass.
"Ikaw nga nagsimula eh." -siya
"Isa pa. Hahabulin kita ulit."-ako
"Hahahaha.." -siya.
We stayed silent for a moment at may sinabi siya.
"Thanks for making me happy Kela :)" nagpasalamat siya at ngumiti
"Ano ka ba? Diba sabi mo friends tayo? Kaya trabaho ko yun."
I think I need to continue doing this.
"Huh~ sabay na tayong umuwi. Diba malapit lang bahay niyo? Tara." Pagaayaya niya at pumayag naman ako.
Hindi namin ginamit ang kotse niya since gusto niya daw mag-spend ng time kasama ako.
Habang naglalakad kami he keeps on teasing me. Ewan ko ba dito sa lalaking'to, sobrang weird. Haha.
"Kela, kamusta pala yung business niyo?" Nang narinig ko yun ay biglang nangiba ang ekspresyon sa mukha ko. Natatandaan ko kasi yung nangyari noon.
"Ah! Ok lang naman ^^" sagot ko sa kanya at pumilit na ngumiti.
Haistt..
Michael's POV
Andito pa rin kami sa Café at ewan ko ba dito sa Cass na 'to kung bakit tulala.
"Huy!" Sabi ko sabay snap ng daliri ko sa kanya.
NO RESPONSE...
"CASSSS!!!" Sigaw ko.
"Ay! Kabayo!. Ano ka ba Michael?!" Sagot niya sa akin at mukhang gulat na gulat talaga siya..
"Hahaha... Tao ako malamang -.-" pamimilosopo ko sa kanya. Haha
"Tseh!" Sagot niya sa akin at tumunganga ulit.
"Ba't kanina ka pa tulala?" Tanong ko sa kanya at sumersyoso.
"Eh kasi... Ano... Ba't parang iba yung kinikilos ni Christian? Napapansin ko lang kasi.... Medyo may weird sa kanya... Di naman sa nangengealam pero, mahal niya pa rin ba si Kela?" -Cass
'Mahal niya pa rin ba si Kela?'
'Mahal niya pa rin ba si Kela?'
Paulit-ulit sa utak ko ang huling linya na sinabi niya. Ewan ko ba kung bakit niya natanong yun pero, nagseselos ba siya? O baka ako?
"Ahh... Oo... Siguro. Hayaan mo na yung mga yun! Ganun talaga sila." Sagot ko.
Nagseselos ba talaga ako o ano? Haist... Pambihira oh!
Cassandra's POV
Christian or Michael? Huh~ Kaibigan ko silang dalawa.
"Michael!" Tawag ko kay Kuya at humarap siya sa akin.
"Yup?" -siya
"May gusto lang akong malaman." -ako
Ewan ko ba pero itatry ko.
"Ano yun?"-siya
"I just want to if... May... May f-feelings ka ba p-para sa akin?" Nanginginig kong tanong sa kanya at siya naman gulat na gulat.
"Ahh... Eh...." -siya
"Yung totoo?" -ako
"M-meron." -siya
"Sabi ko na nga ba." Mahina kong bulong sa sarili ko pero narinig niya pa rin.
"Ano yun?"
"Wala. Ah! Oo nga pala, let's just start again. Yung parang di tayo magkakilala? Since...." Wala akong maisip na rason, napatanong siya kung ano 'yon.
"'Since' what?"
"Since para sa company yun!" Pagrarason ko.
Sa totoo hiyang-hiya ako kasi, alam kong hindi tama 'to. Hindi dapat mangyari 'to kasi kaibigan ko siya.
"Ahhh..." Pagtango niya at nilaro niya ulit yung mga kuko niya.
Haist. Business-business pa kasi, ito rin pala ang katutunguhan.
-//-//-//-// CHAPTER 4 END
A/N: alam kong boring 'tong chapter guys! May sakit kasi ako huhu. Di gumagana yung imagination ko LOL
Btw guys, malapit na ang hinihintay kong part mwahahaha... Di makarelate eh. Malalaman niyo kapag nasa climax na guys. Maybe, 1-2 chapters after ng chapter na 'to. Thank you! Chu~
\\Vote//
\\Comment//
\\Share//
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro