Charlie

TW: mature scene not for young audience. Please skip and read with care.

"Andres, hindi ka pwede dito. Nag-rereview ako. Malapit na ang exam ko," reklamo ko sa lalaking katabi ko sa sofa. Nakasandal ang ulo niya sa balikat ko habang karga niya si Clau sa hita niya. Napaka-clingy talaga ng dalawang 'to.

"Mahal naman. Ngayon na nga lang tayo nagkita," usal pa ng lalaki.

"Ano'ng ngayon lang? Lagi ka kayang nandito!"

Ngumuso si André. "Clau, ayaw na raw akong makita ng mama mo," sumbong pa niya sa anak namin.

"Mama, ayaw mo nang makita si daddy?"

Pinanliitan ko ng mata ang lalaki sabay sampal ng kanyang braso. "Ikaw talaga. Dinadamay mo pa si Clau dito."

"Awww. Look, anak, sinasaktan ako ng mama mo..." sumbong ulit niya.

"Mama, bakit mo sinasaktan si daddy?"

Nginitian ko ang bata. "Anak, gutom ka na ba?" tanong ko para ibaling ang atensiyon niya.

"Mmm... gusto ko ng chicken nuggets, mama!" Excited na sagot ng bata.

"Oh, chicken nuggets daw! Kaya mo namang magluto di ba, daddy?" Tinapik ko ang hita ni André kaya inayos niya ang kanyang upo.

Bumuga siya ng hangin sabay tayo habang kinakarga pa rin si Clau papunta sa kusina. "Of course, I can. Chicken nuggets ba, anak? Ilan gusto mo?"

"Five!"

"Five lang?"

"Ten!"

"Ten? Sure ka na? Final answer?"

"Opo, daddy!"

Pinanood ko ang dalawa sa kusina habang nagluluto si André. Ilang linggo na rin ang lumipas simula noong nagkabalikan kami ng lalaki at wala na akong ibang mahihiling pa ngayon kung hindi ang magtuloy-tuloy na ang pagkakabuo ng aming pamilya.

Sa ngayon, tinutuon ko ang oras ko sa pag-rereview para sa licensure exam ko. Mas lalo pa akong ginanahan ngayon sa pag-aaral kahit na minsan ay hindi ako makapag-concentrate dahil laging nandito sa condo si André.

Matapos magluto ni André ay kumain na kami ng niluto niyang chicken nuggets. In fairness, hindi naman nasunog ang condo habang nagluluto siya.

"Masarap ba, mahal?" Tanong pa niya sa akin habang kumakain kami.

"Masarap naman."

Binaling ni André ang tingin kay Clau. "Gusto mo pa, anak?"

Tumango naman ang bata kaya binigyan pa siya ni André ng kanin at chicken nugget sa kanyang plato.

"Oh, pagkatapos nito mamasyal na muna kayo sa labas," suggestion ko sa mag-ama.

"Saan mo gustong pumunta, anak?" tanong ng lalaki.

"Ayaw kong lumabas, mama. Gusto kong manood ng Netflix."

"Pero bibilhan ka ni daddy ng ice cream, gusto mo?"

"Mama, pwede namang mag-order sa FoodPanda."

Napailing ako. Iba rin talaga kapag matalino ang anak eh.

"Good idea, anak," masayang sambit pa ni André.

Bumuntong-hininga ako. "Oh sige. Pero doon kayo sa kwarto para makapag-review ako dito sa sala."

"Okay, mama."

Nang makakain na kami, pumasok na rin sila sa kwarto. Nabigyan na rin ako ng katahimikang kanina ko pa hinihiling.

Pero wala pang isang oras nang biglang bumukas ang pintuan ng kwarto at lumabas si André mula rito.

"Oh, bakit ka nandito? Nakakunot kong tanong habang nakatayo sa kusina at hinihintay ang pinakuluan kong tubig.

"Nakatulog na si Clau." Naglalakad na si André papunta sa akin. Kinulong niya ako gamit ang kanyang mga kamay at niyakap ako nang mahigpit. Sobrang dikit ng mga katawan namin kaya agad kong naramdaman ang init.

"Andres, kanina ka pa..."

"I just really missed you, mahal..." he suddenly whispered in my ear. Marahan niyang sinandal ang kanyang noo sa akin habang nakapikit ang mga mata nito. Sa sobrang lapit niya, ramdam ko ang bawat buga ng hangin na lumalabas sa kanyang bibig at parang may gusto siyang gawin, pero hindi niya magawa.

"Namiss rin kita sobra," pag-amin ko sa kanya.

"I knew you did." Unti-unti niyang inangat ang kanyang mukha sabay titig sa akin. His turquoise eyes softened under the dim light as a smile formed on his lips.

Tumango ako sa kanya. "Namiss ko ang pangungulit mo."

He pouted. "That's it? Hindi mo namiss titigan ang mukha ko?"

Napatawa ako nang mahina sabay titig sa kanyang mga mata. "Sakto lang."

He squinted his eyes at me. "Stop pretending that you don't love me."

Sinampal ko nang mahina ang pisngi niya. "Huwag kang feeling, Andres. Hindi kita mahal."

"Okay lang. I still love you anyway. And I won't let anyone else have you, but me," he finished with a smirk.

"Hindi kita mahal..." inulit ko sabay lapit ng aking mukha sa kanya. I tiptoed a bit, my lips reaching his cheek for a split second. "Kasi mahal na mahal kita."

His face stiffened as soon as I moved back. Parang bigla siyang natulala sa ginawa o sinabi ko. Nakita ko rin ang pamumula ng kanyang pisngi. Nag-ba-blush pala ang isang Alexandré?

"Ano'ng hapunan natin-"

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang ilapat niya ang kanyang labi sa akin. Our lips stayed like that for a good few seconds, inhaling each other's scent and breath. It was everything I wanted it to be.

Just then, the guy decided to move his lips against mine. Hindi ko alam ang ginagawa ko, pero sinundan ko nalang siya. He nibbled on my upper and lower lips in alternate with such passion and desire. Each second, his lips became hungrier, hinting that he wanted more.

Maya't maya pa ay siya mismo ang tumigil sa paghalik. Nilapat niya ulit ang kanyang noo sa akin habang hinga na hingal kaming dalawa. "Sorry, Chal... but my hormones..."

Napangiti ako. "Okay lang."

"Okay lang? So, pwede nating ituloy-"

Tinulak ko siya palayo. "Maghahanda na ako ng hapunan."

"One round lang, mahal. Please?" he teased, following me in the kitchen.

Sinuntok ko ang dibdib niya. "Tirik pa ang araw, Andres."

"So?"

"Mamaya ka na," sagot ko habang naghuhugas na ng kamay sa lababo.

"Fine. Let me cook. Alam kong pagod ka sa pagre-review," he suddenly offered.

"Sigurado kang kaya mo? Hirap na hirap ka nga kanina sa chicken nuggets."

"Mahal, nakalimutan mo atang nagtrabaho ako sa restaurant," sagot niya habang nililislis ang manggas ng suot niyang long-sleeved polo shirt.

Napatingin ulit ako sa mga braso niya kung saan may mga marka. May ideya na ako noon pa na baka sinasaktan niya ang kanyang sarili dahil sa ginawa ng kanyang stepmom, pero hindi ko na ito tinanong sa kanya. Hihintayin ko nalang na siya mismo ang magsabi sa akin.

"What do you have in your fridge? Let's see!" Binuksan niya ang pridyider para tumingin ng mga ingredients. Hindi pa ako nakapag-grocery kaya walang masyadong laman ang ref ko ngayon.

"Wala na atang karne diyan," sabi ko.

"So, what were you planning to cook?"

"May noodles pa ata ako. Teka lang."

"Noodles? Order nalang tayo. What are you craving for?" he asked, bringing out his phone.

"Hmm, wala eh. Kahit ano nalang."

"Ano ang favorite dish mo? Hindi ba dinuguan?"

Napatawa ako nang maalala ko 'yong araw na kumain kami ng dinuguan sa karinderya. "Favorite ko naman lahat, basta pinoy food, okay ako. Ikaw ba?"

"Wala akong ibang favorite. Ikaw lang." Naka-smirk pa siya habang nakatingin sa akin.

Pinanliitan ko siya ng mata. "Sus. Nakahirit pa."

He chuckled. "Ikaw nalang kaya ang kainin ko?"

Humakbang ako palayo sa lalaki. "Ikaw, Andres, tigil-tigilan mo ako kung hindi ipapahuli kita."

With a wide smile on his face, unti-unting lumapit sa akin si André. "Come to daddy, ma chérie..."

"Andres, isa!" Tumakbo ako palayo at naghabulan kami sa palibot ng island counter sa kusina.

Nang mahuli niya ako, agad niya akong kinulong gamit ang kanyang mga kamay. "Sigurado ka na ba sa akin, Charlemaigne Sandos? Because I'm far from perfect. I can still make mistakes. But, if you're willing to love me for the rest of your life, then, I vow to not ever hurt you again."

Tumango ako sa kanya. "Siguradong-sigurado."

Binuhat ako ng lalaki at hinalikan nang marahas sa aking labi. Akala mo naman hindi niya ako hinalikan kaninang umaga. Sa sobrang bilis ng bibig niya, parang nawawalan na ako ng hininga, pero hindi ko naman siya pinigilan.

Naglakad siya habang karga ako at pinaupo ako sa kitchen counter. Naglakbay ang mga kamay niya sa loob ng aking suot na tshirt hanggang sa mahawakan na niya ang magkabilang dibdib ko.

"Aahh, André..." ungol ko nang maramdaman kong pinaglalaruan na niya ang dibdib ko. Patuloy lang kami sa paghalik hanggang sa makarating ang isang kamay niya sa zipper ng aking shorts. Nang maibaba niya ang suot ko, agad niyang hinaplos ang hiyas ko at ilang minutong ginawa ito hanggang sa pinasok ng mga daliri niya ang pagkababae ko.

"Alam kong namiss mo 'to..." panunukso pa niya habang labas pasok ang mga daliri niya sa loob ko.

"Aahhh, nakakainis ka talaga, Andres!" Napakagat pa ako sa labi niya habang hinahalikan niya ako.

"Aaahh," napangiwi siya pero nagpatuloy siya sa kanyang ginagawa. Nang yumuko ang lalaki, alam ko na ang susunod niyang gagawin sa akin.

"Shutang-" Pinigilan ko ang sarili kong sumigaw nang maramdaman ko ang dila ng lalaki sa palibot ng aking pagkababae. Napahawak ako sa kanyang ulo habang ginagawa niya ito. Malapit na naman akong masiraan ng bait.

Hingal na hingal pa rin ako nang matapos siya. Binaba niya ako mula sa pagkakaupo ko sa counter at biglang pinatalikod ako.

"Ready?" Bulong ng lalaki sa aking likuran habang nakahawak ako sa gilid ng counter.

Napalunok ako habang tumatango. Maya't maya pa ay naramdaman ko ang isang mainit at matigas na bagay mula sa aking likuran. Nang ipasok ito ng lalaki sa loob ko, hindi ko na napigilang mapasigaw.

"Aaaahhh!"

"Quiet, Chal." Agad na tinakpan ni André ang bibig ko gamit ang kanyang kamay habang marahan siyang gumagalaw sa aking likuran.

"Mmm... mmm..." Napapikit ako nang unti-unti ko na ring naramdaman ang kaligayahan mula sa ginagawa ng lalaki.

"Fuck, I love you..." sambit pa niya.

"Mama?"

Agad akong napamulat ng aking mga mata nang marinig ko ang boses ni Clau.

"Anak?" Si André ang unang nagsalita habang ramdam ko pa rin ang alaga niya sa aking likuran. Nakakulong pa rin ako sa mga kamay niya kaya hindi ako makagalaw.

Lumunok ako nang paulit-ulit habang nakatitig lang si Clau sa amin mula sa tapat ng kwarto.

"Anak, nagluluto lang kami ng mama mo," sagot pa ni André sa bata habang nag-iinit pa rin ang katawan ko.

Iba nga lang ang niluluto namin.

"Balik ka na sa kwarto, anak," pagkumbinsi pa ng lalaki sa bata.

"Okay po," tanging sagot ni Clau sabay talikod na sa amin.

Inulan ko ng suntok sa braso ang lalaki nang pakawalan na niya ako sa kanyang bisig. "Muntik na tayong makita ng bata. Ikaw talaga, Andres!"

"Pero, na-enjoy mo naman, di ba?" panunukso pa ulit niya at bumalik na kami sa pagluluto.