Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 33

Charlie

TW: mature themes and scenes not suitable for young audiences. Please read with care.


Wala naman talaga akong balak mag-boyfriend noong pumasok ako ng college. Isa lang talaga ang pakay ko noon - ang malaman ang katotohanan sa pagkamatay ni Kuya Chester. Hindi ko naman inakalang dito ko rin makikilala ang isang lalaking magpapa-ibig sa akin.


Kaya naman nang sabihin niyang, "When you're ready to do it, just give me a signal, okay?" hindi ko rin alam kung ano ang nangyari sa akin at bigla akong nawala sa katinuan.


"Okay." Pinisil ko ang braso niya dahil sa halu-halong emosiyon. Kaba, gulat, saya, kilig.


Naisip ko na kung ibibigay ko man ang sarili ko sa isang tao, wala akong ibang gusto kung hindi siya lang. Kahit pa alam kong marami siyang babae noon, napatunayan niya sa akin na kaya niyang magbago at kinaya niyang maghintay para sa akin.


"Okay, I get it. You can stop pinching-"


"Okay nga," inulit ko.


"Okay what?" nalilitong tanong niya.


Mas diniinan ko ang pagkurot sa braso niya sabay pikit ng aking mga mata. Hindi ko alam kung maiintindihan niya ang gusto kong ipahiwatig. Sana naman ay maintidihan niya kasi ayaw kong sabihin ito sa kanyang mukha.


Ilang segundo pa ang lumipas nang maramdaman ko na ang paglapat ng labi niya sa akin. His lips stayed on mine for a good few seconds. Hindi siya gumagalaw at hindi ko rin alam kung paano gumalaw.


Just then, he slowly moved lips against mine. Mabagal pa rin ang paghalik niya sa akin na parang hindi siya sanay, kahit na alam kong hindi naman siya ganito humalik sa mga babae niya noon.


Sinubukan ko siyang sabayan sa paggalaw ng aking labi. Hindi ko na alam kung ano ang ginagawa ko basta sinabayan ko nalang siya.


Suddenly, he tugged my lower lip, pulling it a bit as he continued to savor every corner of my lips.


"Mmm..." I mumbled when I felt his hand caressing the back of my neck. Parang nakikiliti ako sa haplos niya habang sinabayan pa nito ang paglalim ng kanyang halik.


When I felt his tongue sliding inside my mouth, I panicked. Hindi ko ulit alam ang gagawin ko. His tongue glided inside, locking it back and forth with mine. Sinabayan ko nalang ulit siya kahit na hindi ako sigurado sa ginagawa ko.


His hand unzipped the upper top of my racing suit, making its way under my shirt. He was now rubbing his hand over my bra as he continued kissing my lips.


"Mmm..." I moaned at the tingling sensation I was feeling all over me.


"Is this okay? Please tell me it's okay," bahagya niyang iniwan ang mga labi ko para siguraduhing okay lang ako.


"Mmm-mmm," tugon ko sa lalaki at binalik na niya ulit ang paghalik sa akin habang tinatanggal na niya ang aking tshirt. Mabilis din niyang natanggal ang strap ng aking bra kaya bumungad sa kanya ang dibdib ko.


Napatigil siya ng ilang segundo habang nakatingin lang sa akin katawan. Bigla akong na-conscious sa aking sarili kaya humalukipkip ako. "A-Ano? P-Pangit ba?"


He shook his head as he removed my arms covering my chest. "You're beautiful, Charles. Be confident about yourself."


"Ikaw palang naman ang nakakita sa akin nang ganito..." mahinang sagot ko.


"And I intend to keep it that way," he answered, raising his hands up in the air. "Also, help me take off my suit?"


Lumapit ako sa kanya at binaba rin ang zipper ng suot niyang racing suit katulad ng akin. Tinanggal ko rin ang suot niyang tshirt sa loob nito at bumungad sa akin ang dibdib at abs nito. Ngayon lang rin ako nakakita ng ganito kalapit na katawan ng isang lalaki.


"You like what you see?" panunukso pa niya habang nakaismid sa akin.


"Hmm, pwede na," pabiro ko ring sagot.


"What? Are my abs not good enough?" nagda-dramang sabi pa niya.


Marahan kong tinapik ang kanyang braso at doon ko nakita ang mga markang tila galing sa pagtangkang pagkitil sa kanyang buhay. "André..." mahina kong sambit habang nakatitig sa kanyang mga marka.


"Oh, right. These are my scars from the past," kaswal nitong sagot.


"Tinangka mong... mag-suicide?"


He nodded. "I told you before about my stepmom, right? This is all because of her."


Hinaplos ko ulit ang braso niya. Hindi ko man alam kung gaano siya naghirap noong mga panahong iyon, pero proud ako sa kanya at nalagpasan niya ito. "Mahal kita, André. Mahal na mahal," I confessed.


"Ah, now you've done it! You just activated my hormones." Nakangisi itong tumayo at binuhat ang katawan ko. Magkadikit na ang mga dibdib namin habang karga ako ng lalaki.


"Saan mo ako dadalhin? Ibaba mo nga ako, Andres!" asik ko.


Tumatawa lang siya habang naglalakad patungo sa isang silid na mukhang office. Ni-lock pa niya ang pintuan bago ako binaba. "We're safe here," sabi pa niya. "Now, come to daddy!"


"Ayaw ko!" Tumakbo ako palayo sa kanya, pero agad rin niyang nahuli ang kamay ko at hinila ako papunta sa isang two-seater couch sa gilid ng office.


Hinihingal pa rin ako habang nasa ibabaw ko na ang lalaki. His eyes were completely focused on me na parang wala siyang ibang nakikita kung hindi ako. It suddenly made my heart go crazy.


"I love you so much, Charles. Have I told you that?" he confessed, his warm and sweet breath burning my skin.


I nodded. "Nasabi mo na 'yan."


"Then, what about this?" His face slowly went down as he planted a kiss on my cheek. It was soft and gentle just like how he was holding me right now. "Please don't ever let go of me, Charles... because I will never let you go..."


Napalunok ako sa aking narinig. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko.


"I can't wait for you to be mine forever," he added, his face still only an inch away from mine.


Naramdaman ko ang pag-init sa aking mukha pati na rin ang buong katawan ko. Kahit na wala akong pang-itaas na suot at naka-aircon sa loob ng silid, sobrang init ang bumabalot sa akin ngayon.


"Charles... please say yes," he continued, his bright, turquoise eyes sparkling and begging for me.


Slowly, I nodded my head, giving him a reassuring smile. "Yes."


"Y-Yes?" Parang siya naman ngayon ang nawala sa huwisyo.


"Yes nga," inulit ko sabay halik sa kanyang pisngi.


Unti-unting lumaki ang ngiti sa labi ni André. "Sure? Walang bawian?"


"Oo nga. Ang kulit!"


Hinalikan na rin niya ako sa labi. "Yes! I love you, Charlemaigne Sandos!" He continued kissing me, his tongue finding its way inside my mouth again, aggressively deepening the kiss.


Naglakbay rin ang mga kamay niya at nakarating ito sa magkabilang dibdib ko. He caressed my mounds with his warm hands, encircling them with his fingers. "Hmmm..." napaungol ako sa kakaibang nararamdaman ko ngayon.


Bumaba ang labi niya patungo sa leeg ko hanggang sa makarating na rin ito sa isa kong dibdib. "Can I suck it?" bigla niyang tanong. Hindi ko inasahang hihingi pa siya ng permiso sa akin.


When I nodded my head, he immediately put his mouth on my mound, sucking it slowly and gently. "Aahhh..." napapikit ako sa ginagawa niya. He did this for minutes before doing my other mound. Ramdam ko ang paninigas ng dibdib ko na siyang kinatuwa ng lalaki.


"You're so damn sexy," sabi pa nito habang nakangisi sa akin nang bahagyang inalis ang kanyang bibig mula sa aking dibdib. He continued sucking my mound again while his other hand found the zipper of my suit. Tuluyan na niya itong binaba hanggang sa ang underwear ko nalang ang naiwang saplot ko sa katawan.


André touched my underwear, his hand rubbing my womanhood against the fabric.


"A-André..." Napakagat ako ng aking pang-ibabang labi dahil sa nararamdaman ko. Kung ibibigay ko ang sarili ko ngayon, alam kong wala akong pagsisisihan dahil mahal ko ang lalaking ito.


"Ready to lose your virginity?" tanong pa niya sa akin.


Napalunok ako habang nakatingin sa mga mata niya. Sigurado naman ako sa kanya at kahit na may history siya ng pagiging playboy, napatunayan niya sa akin na totoo ang nararamdaman niya. "Hindi mo naman ako iiwan pagkatapos nito, di ba?"


The guy stifled a chuckle. "You think I'll run away?"


"Baka mamaya pag nakuha mo na ako, humanap ka ng mas maganda o kaya mas magaling-"


He suddenly leaned towards me and sealed my lips with his, stopping me from speaking. "Oh my Charlie munchkin! Why are you so cute? You really think iiwan kita after this? Believe me, hindi na kita papakawalan pa. Now, can I please go in?"


Napatango nalang ako kaya marahas na tinanggal ng lalaki ang suot kong underwear. His eyes travelled from my face going to my chest and down to my private folds. Walang ekspresiyon ang mukha niya habang nakatitig lang sa aking katawan.


"A-Ano? Hindi maganda? Back out ka na?" kinakabahang tanong ko. Alam ko namang hindi maganda ang korte ko. Hindi rin kalakihan ang dibdib ko. Kaya sa pagkakatitig niya ngayon, hindi ko alam kung na-disappoint ba siya.


André suddenly smirked, bending down again to close the gap between us. "Mahal, relax. I'm just memorizing your curves. Now, I can continue..." at totoo ngang pinagpatuloy na niya ang paghalik sa akin kasabay nito ang kamay niyang pumapalibot na sa aking pagkababae. His fingers playfully caressed my clit, teasing it...


"Aahhh..." I moaned when I felt his finger going inside me. It was slow at first until he accelerated its pace. Taas baba ang daliri niya sa pagkababae ko na siyang nagpawala ng aking katinuan. "André... ahhh..."


"Yes, scream my name, baby!" he encouraged as he dug two fingers this time. Hindi pa ako nakaka-recover sa nararamdaman ko nang biglang bumaba na ang ulo niya at narating ang pagkababae ko. He kissed my sensitive area before inserting his tongue inside me.


"Aahhh..." ungol ko ulit habang mabilis ang paggalaw ng dila ng lalaki sa loob ko. Napahawak na ako sa kanyang buhok dahil sa nararamdaman kong sensasiyon na hindi ko maipaliwanag. Ginawa niya ito ng ilang minuto bago ko naramdaman ang paglabas ng likido mula sa aking baba.


Akala ko ay aalis na siya pero hinintay pala niyang maubos ang likido gamit ang kanyang bibig at walang iniwang patak.


"Goddamn. That's the best meal I've had," he commented, licking the sides of his lips.


Napakagat ulit ako ng aking labi dahil bigla akong nahiya.


"Now for the main event," biglang anunsiyo ng lalaki habang binababa na rin niya ang zipper ng kanyang suit. Few seconds later, bumungad sa aking mukha ang matigas na niyang pagkalalaki... at mas lalo pa ulit akong kinabahan sa nakita kong laki nito.


"A-André..." mahina kong sambit. "Hindi ba mawawasak ang ano ko diyan sa laki ng ano mo?"


"Ano?" he asked back, chuckling.


"M-Malaki eh..." Tinuro ko ang sandata niya habang panay ang paglunok ko.


"I think you'll be fine. You'll get used to it." He caressed the top of my head, winking at me.


Napahinga nalang ako nang malalim at hinanda ang sarili ko. "O-Okay, sige."


"Round one!" Excited pang sabi ng lalaki bago niya pinuwesto ang sarili sa pagitan ng mga binti ko. "I'll guide you, don't worry," he assured me as he touched my entrance using the tip of his shaft. Paulit-ulit niya itong ginawa na siyang nagpabaliw sa akin. Parang gusto ko na rin talagang pasukin niya ako.


Just then, he slowly inserted his hard member inside me. Agad kong naramdaman ang pagpunit ng aking hiyas na siyang nagpakawala ng luha sa aking mga mata. "Aaaahhhh..."


"It's okay, Chal. You're doing great," he kept on cheering me on as he continued inserting his member.


"André, ang sakit," reklamo ko.


"We're not halfway yet," he answered as he held on to my waist.


"Ano?" pasigaw kong tanong.


"Do you want to stop?" he asked.


Napapikit ako. Nandito na tayo, ngayon ko pa ba ititigil. "H-Hindi. Ituloy mo lang."


He bent down, kissing my lips and making sure I was okay. His movement was still slow and gentle until I could no longer feel the pain. "Okay na ba?" he asked again.


Tumango ako sa kanya. "Medyo okay na."


"You can hold on to me," he stated as he leaned towards me, taking both my hands and positioning them on his back. "Grab me, scratch me or whatever to make you feel better."


I nodded again as he continued thrusting inside me. After few minutes, the pain I felt earlier turned into a burst of different emotions I couldn't point out. "Aahhh.... Aaahhh...."


"Am I hitting the spot?" tanong ulit niya.


Hindi ko na siya nasagot dahil alam ko na agad ang tinutukoy niya dahil sa tuwing may nasasagi siya sa loob ko ay napapasigaw ako. It was a tingling sensation that I never felt before.


"Ah, fuck. I love you, Chal," he moaned my name this time as his thrusts became faster and more aggressive. Nakakapit na rin ako sa likod niya gaya ng utos niya habang parehas naming nararamdaman ang saya.


"Ahhh... lalabas na ata, André..." anunsiyo ko nang maramdaman ko na ito sa loob ko.


"Just let it out," he told me as I felt my release.


"Ikaw? Hindi pa ba?"


Umiling siya habang pinagpapawisan na kaming dalawa. "Wait, I just need a bit more..."


Sinubukan kong gumalaw para tulungan siya. "Okay na ba?"


Gumagalaw pa rin siya sa ibabaw ko nang mabilis hanggang sa unti-unti na rin niyang nilabas ang alaga niya.


"André... okay lang ba?" Bigla akong kinabahan na baka may mali akong nagawa.


He lifted his chin, flashing me a smile. "That was the best sex I've ever had, Chal."


Napangiti na rin ako habang pinupunasan niya kaming dalawa. Alam kong may masama siyang karanasan sa pagtatalik na naging sanhi ng trauma niya kaya masaya akong marinig mula sa kanya na nagustuhan niya ang ginawa namin.


Maya't maya pa ay biglang may kumatok sa pintuan kaya napatingin ako kay André. "May tao?"


Lumakas pa ang pagkatok mula sa labas kaya napatayo si André. "Jesus! Naka-isang round pa lang tayo. Who the fuck is disturbing us?" 


Tinulungan niya akong ibalik ang suot kong racing suit. "Stay here. Akong bahala sa istorbong 'to," ani pa niya kaya tumango nalang ako.


Inunat pa niya ang kanyang leeg habang binabalik ang suot niyang racing suit bago niya binuksan ang pintuan. Nakaupo lang ako sa sofa habang pinapanood si André. Pagbukas ng pinto, isang matangkad at malaking lalaki ang bumungad. May dalawa pang lalaking nakatayo rin sa magkabilang gilid nito na parang mga guwardiya.


"Bâtard!" The man in brown suit and tie welcomed André with a slap on the cheek.


Napasinghap ako sa aking nakita. "André!" Agad akong tumakbo papunta sa tabi ng lalaki. Hinawakan ko ang kanyang kamay habang hawak na rin niya ang kanyang pisngi na namumula dahil sa pagkakasampal.


Sino ba ang mamang ito? Ito na ba ang daddy niya?


"I'm okay, Chal. I can handle this," he assured me habang may ngiti sa kanyang labi. Hindi ko alam kung paniniwalaan ko ba ito o hindi.


"Welcome home, Monsieur." Tinaas ni André ang magkabilang kamay niya para yakapin ang lalaki sa aming harapan.


"Don't make me laugh," seryosong sagot ng matandang nakasuot ng fedora hat. "What are you doing here when you should be working at Gen Labs?"


André chuckled. "Jeez. It's my day off today. Am I not allowed to take a rest?"


"As someone who is about to be the CEO, you don't have any right to take a day off. Understood?" the man stated firmly.


Bumuga ng hangin si André. "Fine. But, before I go back to work, let me introduce my fiancé first." He glanced at me, squeezing my hand. "Charles, that's my old man. Dad, this is the woman I'm going to marry."


Tahimik lang ang tatay niyang nakatingin sa akin. Ramdam kong pinag-aaralan na niya ako ngayon at baka ipa-research pa ang buong history ng buhay ko.


"Ah, nice to meet you, sir," bati ko habang inaabot ang isa kong kamay.


"She looks exactly like all the other women you slept with," komento ng tatay niya na siyang nagpabara ng aking lalamunan.


Humakbang si André palapit sa kanyang ama. "Don't you ever insult her."


"That's not an insult. It's just an observation," his dad explained, turning around. "Take him!" utos ng kanyang ama sa mga guwardiya kaya lumapit ang mga ito kay André.


Agad akong nilingon ng lalaki habang nakahawak sa aking kamay. "Sorry, Chal. I need to go with that heartless old man. Ipapasundo nalang kita. I love you, okay?" Hinalikan niya ako sa labi bago pa siya marating ng mga guards.


"Pero André..." hindi ko na naituloy ang sasabihin ko sa kanya dahil biglang Lumapit ang mga guards at marahas na tinanggal ang hawak ni André sa aking kamay.


"Don't touch her, assholes!" galit na sabi ni André sa mga guards habang kinaladkad na siya sa magkabilang braso. "For fuck's sake! I can walk on my own!" patuloy na asik ng lalaki habang pinanood ko ang likuran niyang papalayo na sa akin.


Bago pa siya tuluyang makalabas, nakita ko ang paglingon niya sa akin habang may ngiti sa kanyang labi. Alam kong gusto lang niyang ipakita sa akin na okay lang ang lahat... na magiging okay kami. Pero hindi maalis ang kaba at takot sa dibdib ko.


Bumalik ako sa loob ng kwarto habang pino-proseso ko ang mga nangyari. Hindi ko naisip na biglang darating ang dad ni André at guguluhin ang relasyon namin. I thought our relationship would be peaceful matapos ang paghihiwalay nila ni Olivia. Pero hindi pa rin pala.


"Charlie!" Isang boses ang nakabasag ng aking agam-agam.


Isang oras na rin pala ang nakalipas at dumating ang dalawang pamilyar na tao na mukhang sinabihan ni André na puntahan ako dito.


"Pres!" Agad kong sinalubong ang babaeng tumatakbo palapit sa akin. Niyakap niya ako nang mahigpit kaya kahit papaano ay nawala ang tensiyon ko.


"Okay ka lang?" Tanong nito.


Tumango naman ako.


"Sorry, Charlie, medyo natagalan kami. We got stuck in traffic." Si Doc Jale naman ngayon ang nagsalita habang nakalagay ang mga kamay nito sa bulsa ng kanyang puting pantalon.


"Sorry, naabala ko pa kayo," ani ko.


"Charlie, ano ka ba? Pupuntahan ka namin kahit gaano pa kami ka-busy," saad ni Koleen habang nakatingin sa akin.


"So, you met André's dad?" tanong ni doc.


Tumango ako. "Hindi ko inasahan na ganun pala siya."


"I heard he's worse than dad," he added.


"Ano'ng gagawin ko? Paano kung tuluyan niya kaming paghiwalayin?"


He exhaled a breath. "Don't worry, Charlie. Alam kong hindi hahayaan ni André na mangyari 'yon."


"Pero, ayaw ko namang masaktan si André para lang makasama ako. Paano kung ano ang gawin ng dad niya sa kanya?" alalang sambit ko.


Tinapik ni Koleen ang balikat ko. "Kakayanin niyo rin 'yan basta magtiwala kayo sa isa't isa."


Napahawak ako sa singsing na binigay ng lalaki sa akin noon. Hindi ko alam kung hanggang saan namin kakayanin ni André. Pero, magtitiwala ako sa kanya at sa pagmamahal namin sa isa't isa.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro