'Doe toch eens je best!' Vermoeid laat ik me op de grond zakken, ik kan niet meer. Hij tilt mijn hoofd omhoog en spuugt in mijn gezicht. 'Zwakeling! Ga maar! Ga maar weg!' Ik veeg mijn hoofd af, sta op en loop weg. Ik ben een slechte bewaker.. nouja bewaker in opleiding, ik ga het nooit worden, het komt niet goed. Ik ben gewoon hopeloos. Zodra het oefenveld uitzicht is, begin ik verslagen naar de grond te kijken en let ik niet meer op de omgeving. Ik ben allang blij dat de trainingen niet door Meindert worden gegeven, hij zou zich voormij dood schamen. Ik ben boos op mezelf, hoe kan ik het zo verpesten! Het neefje van de generaal en dan nog niet eens bewaker kunnen zijn! In gedachten bots ik tegen iemand op en verlies ik mijn evenwicht. Net voordat ik de grond raak wordt ik omhoog getrokken. Ik kijk omhoog en zie de gene waar ik het net overhad, mijn oom Meindert. 'Dankje.' mompel ik en kijk naar de grond. Hij teelt m'n hoofd omhoog en kijkt me met een frons aan. 'Wat is er? Had jij nu geen training?' 'Er is niks en euhm ja ik ben weg gestuurd.' zeg ik zacht. 'Jij? Weg gestuurd? Je doet nog geen vlieg kwaad!' 'DAT IS DUS HET PROBLEEM!' schreeuw ik en laat langzaam een traan over m'n wang rollen. Verbaasd kijkt hij mij aan. 'Xander gaat het goed?' hij klinkt bezorgd en trekt mij van de weg af. Hij gaat op de grond zitten, ik ga naast hem zitten en leg mijn hoofd op zijn schouder. Ik ben mijn familie verloren, ik heb alleen Meindert nog, hij voelt als een vader voor mij. Het is stil, een fijne stilte. Totdat ik begin te denken. 'Schaam jij je voor mij?' vraag ik opeens voorzichtig. 'Xander, je hoeft het niet te doen hé, ik ben trots op je wat je ook doet. Ik zal me echt nooit schamen voor jou.' Ik zucht en verstop mijn hoofd tussen mijn benen, eerst gooi ik wel mijn harnas uit. Hij legt mijn harnas op een afstandje neer en legt dan zijn hand op mijn rug. 'Het komt goed Xan.' zegt hij geruststellend. Ik zucht en kijk hem aan. 'Xan, wil je hiermee doorgaan?' 'Wat moet ik anders doen dan? Schoonmaken?' Hij rolt met zijn ogen en geeft mij een por in mij zij. 'Kom anders morgen mee naar de training die ik geef, misschien vind je wel iets waarin je wel gelooft.' 'Mag dat zomaar?' vraag ik verbaasd. 'Ik vind van wel, ik kom je morgen wel ophalen.' Dankbaar kijk ik hem aan en glimlach ik naar hem.

De volgende ochtend wordt ik al vroeg wakker. Even knipper ik met mijn ogen en wil ik weer terug gaan slapen. Totdat ik mij bedenk wat ik vandaag eigenlijk zou gaan doen, namelijk mee met Meindert. Snel sta ik op en zorg ik ervoor dat ik mijn bed netjes achterlaat. Daarna loop ik naar beneden waar ik snel wat brood pak en opeet. Waarom ik haast? Geen idee eigenlijk. Ik heb geen idee wanneer ik opgehaald ga worden, maar ik wil gewoon dat ik dan al klaar ben en dat er dus niemand hoeft te wachten op mij. Niet veel later wordt er op de deur geklopt, ik sta op en open de deur. Zonder veel woorden uittewissen loop ik achter hem aan op naar een andere training.

Ik kijk om meheen en scan het gebied, het is anders dan het trainingsveld waar ik normaal moest trainen. Het is anders.. heel anders, maar de kans dat ik hier vaker ga zijn is toch klein, ik kan niks. Even zucht ik om die gedachten, maar daarna ga ik aan de kant zitten en luister ik naar wat er wordt uitgelegd. Ik begrijp wat de bedoeling is, maar weet nu al dat het nooit gaat lukken.

Ik doe me best te doen wat mij gevraagd wordt, maar het lukt me gewoon niet, echt niet. Bijna iedereen begint te lachen zodra ze zien hoe verkeerd ik het doe, iedereen behalve een persoon en mijn oom. Ik geef op en ga langs de kant staan. Bijna meteen komt de jongen die niet lachten naar me toe. 'Hey, uhm Xander toch?' vraagt hij voorzichtig. 'Ja en jij?' 'Lesley' Ik knik kort. 'Deed jij niet eerst training voor bewaker?' 'Ja maar ik ben te slecht.' zeg ik rustig. 'Daar geloof ik niks van, als ik kijk hoe je net bezig was..' 'Ja ik weet dat ik slecht ben.' onderbreek ik hem. 'Dat was niet wat ik wilde zeggen. Ik wilde zeggen dat als ik zo kijk naar wat je doet en wat je probeert het echt wel goed komt.' Ik rol met m'n ogen. 'Nee echt.' zegt hij serieus. 'Kijk ik ben ook laag begonnen en ben nu de beste van deze groep. Je moet iets vinden wat je leuk vindt, ooit al eens een boog gebruikt?' vervolgd hij. 'Nee?' zeg ik bedenkelijk. 'Kom.' Ik loop achter hem aan en hij seint dat we een stukje verderop zijn, waarop Meindert knikt.

Na een tijdje met een boog gespeeld te hebben, probeer ik het doel te raken wat ook gewoon lukt! Kan ik nou gewoon iets? Blij kijk ik naar Lesley. 'Ik zei het toch.' zegt hij met een knipoog. Daarna lopen we weer terug naar de rest, waar ik vol zelfvertrouwen de training probeer te volgen.