The Devil's Wrath
@MyJaff

~

November 4, 2019 

Zera finally found her happiness by travelling around the world. She's been traveling since then, wala na siyang naging balita sa mga Costalles bagay na ikinatuwa naman niya dahil alam niyang nabubuo na niya ang sarili kahit paunti unti. It was really hard. Especially the first year, maraming adjustment sa buhay ang ginawa ni Zera at isa na roon ang pagdating ni Rizzi sa buhay niya. Yes, she bore a child, she gave birth to a daughter, she named her Rizzi Lavinia Chui. Ngayon ay nasa bansa ito kasama ang mga magulang niya.

Not that she abandoned her own child but how can she be a mother if she's broken, shuttered and incomplete. Dalawang taon lang naman ang hiningi niya sa mga magulang para hanapin niya ang sarili. Nasubaybayan niya rin ang paglaki ni Rizzi, hindi man personal at least nakikita niya pa rin ito sa cellphone o laptop niya.

After her tour here in Prague, uuwi na siya ng Pilipinas. Hindi na niya hihintayin pang umabot ang ikalawang taon ng kaarawan ni Rizzi ng wala siya sa tabi nito. Sabik na rin siyang makita ang anak, sa kabila niyon ay sabik na rin siyang makabalik ng Pilipinas.

Naglakad lakad si Zera sa mga tourist spot 'don. Napangisi siya ng makita ang pamilyar na lalaking nag aabang sa kanya malapit sa entrance ng St. Vitus Cathedral.

“Timothy!” Ngumiti siya ng malapad nang mag angat ito ng tingin sa kanya. “You're here too? Parang nung nasa Brazil lang ako...”

“Fine, fine, sinusundan talaga kita Miss Chui.” Pag amin nito.

Noong nasa Brazil kasi siya, hindi niya inaasahang makita ang binata ang sabi nito ay nagbabakasyon lang, nakapagtataka naman na makita niya rin ito dito sa Prague. They've been good friend, she never loss her communication to Timothy after she got divorce. And the funny thing is, si Timothy ang kasama niya ng magbuntis siya kay Rizzi at si Timothy rin ang kasama niya hanggang sa manganak at ilang buwang inalagaan ang anak niya bago siya nagpasyang umalis ng bansa.

“Tara sa loob?” Aya niya rito pero nagulat siya ng hawakan nito ang kamay niya at pagsiklopin ang mga palad nila. Simpleng gesture lang na humaplos sa puso niya kaya hindi niya maiwasang mapangiti.

Sabay silang pumasok ni Timothy sa loob at hindi niya maiwasang mamangha. Napakaganda ng Cathedral na ito, sa labas pa lang hindi na matawaran ang ganda at hindi naman sila binigo sa loob. Gosh! If she will get married again, she wanted it to be here! Ang ganda! Sobra.

“Zera...”

Hindi niya nilingon si Timothy at nanatiling nakatingin sa magandang simbahan. Namamangha talaga si Zera.

“Zera,” Muling tawag nito kaya napalingon na siya.

“Hmm?”

Seryoso ang mukha ng binata. “Wala pa rin bang sagot iyong tanong ko noon?”

Natigilan si Zera, ang tinutukoy nito ay... She sighed. Timothy wants to court her, ever since she got divorce with him, Tim was there nagpaparamdam pero dahil wala pa siyang balak na pumasok sa isa na namang relasyon matapos ang naging una, pinagsawalang bahala niya iyon but Tim being him, hindi ito tumigil kakasuyo sa kanya hanggang sa noong nalaman niyang buntis siya and so on. Timothy never let her feel alone.

“Tim...”

“Magdadalawang taon na rin Zera, siya pa rin ba ang mahal mo? Siya pa rin ba ang gusto mo? Hindi ba pwedeng bigyan mo ko ng pagkakataong mahalin ka, tanggap ko naman ang lahat sayo e, mula sa nakaraan mo hanggang kay Rizzi tanggap ko ng buong buo.”

Hindi niya maiwasang mapalunok. “Timothy...”

“Mahal kita Zera, kaya kong iparamdam sayo iyong pagmamahal na kailangan mo. Mamahalin ko si Rizzi na parang sa akin siya galing. Mahal ko kung sino man ang mga taong mahal mo Zera just please give me a chance to prove myself and my love for you.”

She's nervous actually, ang bilis bilis ng tibok ng puso niya. Timothy, he's a good man and she felt safe with him, alam niyang malalim na rin ang nararamdaman niya para sa binata.

Finally she smiled. “Fine, you can Tim.”

“Finally, whoo!” Sumuntok pa ito sa hangin.

That day, Timothy start courting her.

June 28, 2022

“Mommy! Si Tinaguan na naman ako ni Daddy Tim! Kaninis, I can't find him.” Busangot ang mukha ng anak niyang si Rizzi na lumapit sa kanya, nakahalukipkip pa ito. “Where is he? Mommy! Where is Daddy?!” She pouted.

She chuckled because of her cuteness. “He's just there, look under the table, maybe he's just fooling around.”

“Mommy! Help me find him!” Ungot nito sa kanya.

Natatawang nilapag ni Zera ang remote ng TV at sinundan si Rizzi. Lumabas ito ng bahay at dahil medyo madilim na, sinundan ito ni Zera, hindi naman magtatago si Timothy sa labas kaya kinabahan siya na baka lumabas ng gate si Rizzi.

Binuksan niya ang pinto at halos masamid sa sariling laway ng makita niya ang set up ng bakuran nila. She gasped, natutop niya ang kanyang bibig sa sobrang pagkabigla. The candle light heart shape at the grass made her heart skip a beat. Isama mo pa ang mumunting rosas sa paligid. Mula sa likod ay lumabas si Timothy na may hawak ng punpon ng bulalak. He was smiling dashingly at her.

“Timothy...” She whispered but then widened her eyes when Timothy slowly kneeled in front of her. “Tim! Wha-what are you doing?”

Her boyfriend just smiled. “Happy second year of love, mahal. Will you spend your forever years with me?” Kasabay niyon ang paglabas nito sa pulang kahita na may lamang singsing.

Yes, two years of happiness with him. Timothy made her feel that she is the most luckiest woman on earth. Mula sa dilim ay lumabas ang kanyang mga magulang kasama ang kapatid niyang si Zal katabi nito si Rizzi, her parents was smiling happily while Zal just smiled at them, maybe may problema ito sa long time boyfriend nitong si Higgy.

She looked at her boyfriend again before slowly nodding her head. “I will!” Masayang sabi niya.

Tumayo si Timothy at hinalikan soya sa labi kasabay niyon ang pagsuot nito ng singsing sa kanya. God! Zera is happy so, so happy.

October 26, 2022
Czech Republic, Prague - St. Vitus Cathedral

Chui x Tianco Nuptial

Sa puntong ito ng buhay ni Zera, wala ng mas sasaya pa. Nakabangon soua at nakahanap ng sariling kaligayahan sa anak at ngayon sa lalaking nag aabang sa kanya sa altar. She can't help but to cry, sa dami ng pinagdaanan niya kung paano ba siya makakabangon sa naduming kahapon, hindi niya buong akalin na may Timothy na sasamahan siya hanggang sa huli.

Habang naglalakad siya sa aisle ng simbahan, hindi maiwasang mapaisip ni Zera, sigurado na siya ngayon sa lalaking pinili; sigurado na siya ngayon sa lalaking minahal. Timothy is a beautiful man, he's very patient and understanding, wala na yatang ibang hihilingin pa ngayon si Zera kundi ang makasama ito habang buhay.

When she reach the edge of the altar, she can't help but to cry while holding Timothy's hand. Kumpleto ang pamilya niya sa venue si Zal lanh ang hindi nakarating dahil may importante raw itong pupuntahan, too important daw at hindi kayang ipagpaliban nangako naman itong babawi sa kanya. Lately napapansin niyang matamlay ang kapatid.

Sa parte naman ni Timothy, ang pinsan lang nitong si Miguel Cojuanco ang nakadalo. Matagal ng ulila si Tim at si Miguel ang pinakamalapit nitong pinsan.

The priest started to announce the ceremony....

Vows...

“Its God whom I thanked most for giving you in my life, Zera.” Si Tim ang nauna. “Ikaw lang ang babaeng minahal ko ng ganito, ikaw lang ang babaeng gusto kong makasama panghabang buhay.” He sobbed. “Thank you for giving me a chance to proved you how much I love you, I've been in love with you ever since you're my student and I am your professor, it's forbidden yes I know but I don't want to give you up. I told you before that I am willing to wait——up until now and everyday of my life I will always wait for you because Zera, I know that it will be worth it. All about you is worth it mahal.”

God! Bakit ngayon niya lang nakita ang lalaking ito? I mean, bakit ngayon niya lang ito nakuhang pakasalan, taon na ang nasayang sa kanilang dalawa dahil sa... sa...

Now it's her turn. “Timothy, ako ang dapat na mas magpasalamat sa Kanya dahil binigay ka niya sa akin bilang bagong pag asa ng puso ko. Thank you mahal, thank you for not giving up on me, thank you for being patient and understanding everytime. Thank you for loving our daughter Rizzi. Thank you for letting me feel this kind of happiness...” God! She's crying really hard. “T-thank you because... Kung di dahil sayo, kung hindi dahil sa pag alalay mo sa akin nung nga panahong lugmok ako, siguro ay hindi ako nakabangon kaagad. Thank you for lending me a hand. I love you so much Timothy Tianco and I will always be your wife.”

The priest announced that they're finally husband and wife, Timothy kissed her lips and that moment, is one of the best thing happen to her life.

Zera and Timothy

It was Zera's new life and she's happy without him... Yes, without him Zera finally found her happiness.

“WELCOME home, anak.” Mainit na salubong ng kanyang ina sa kanya. Mahigpit na yakap ang iginawad nito sa kanya, bakas ang pagkasabik na makita siyang muli. Naiiyak pa nga ito habang yakap siya ng nahigpit na kaagad namang dinalohan ng kanyang ama.

“Welcome home, son.” His father, Ross Costalles greeted him and hug him too. “It's been seven years!”

That long? Pitong na taon siyang nawala pero sariwa pa rin ang lahat bago siya umalis sa ETHQ. He remember the pain, he remember his nasty things and that, he couldn't fucking believe it.

Anim na taon ang ginugol ng Auntie Robbie niya para gamotin ang sakit niyang bago sa lahat. Tinulongan ito ni Edzel at laking pasasalamat na lang niya kay Danz ng makadiskubre ito ng gamot dahil kung hindi, nalamang ay matatagalan pa ang pagbalik niya. May mga pangyayaring hindi na siya maalala, ang iba ay sariwa pa pero may mga bago at magandang balita naman ang nakarating sa kanya.

First Rochette is alive, but they didn't tell to him how and what really happens to her ang alam niya ay nagpapagaling ang kapatid niya. Noong nakaraang taon lang ito nakabalik sa kanila at iyon ang gusto niyang unang makausap. He wanted to say sorry because for a moment, he mistaken his feelings for her. Damn it! He's fucking creepy before huh?

Second, he has a daughter. Damn it! He's really excited to meet her. “Where is my wife and my daughter?”

Natahimik ang lahat sa silid. All of them looked at him with a sympathy to their eyes. Looks like they're saying a silent message that his world is already change now.

Am I too late?

**

A/N: Last four chapters yet a lot of things to be revealed. Stay tuned torts!