Το σχολείο είναι αρκετά κοντά για αυτό η Νταϊάνα πάντα πάει με τα πόδια. Η Σάρα προσφέρθηκε να την πετάξει αλλά προτίμησε να περπατήσει για να ηρεμήσει κάπως.

Να και το λύκειο Ρόμπερτ Σμιθ. Είναι ιδιωτικό και πάνε επιτοπλήστον πλούσιοι και αυτοί που είναι καλοί μαθητές. Η αλήθεια είναι ότι στην πόλη δεν υπήρχαν και υπερβολικά πολλοί φτωχοί. Κυρίως πλούσιοι και η ευκατάστατη μεσαία τάξη. Εκεί ανήκε και η οικογένεια της Νταϊάνα. Στο προαύλιο ήδη είχαν μαζευτεί αρκετοί. Γέλια, φωνές, αγκαλιές μετά από τις διακοπές. Όλοι είχαν κάτι να πουν. Μια δικιά τους εμπιρία. Περισσότερος ενθουσιασμός υπήρχε γιατί φίλοι ξανανταμώνουν φίλους. Τόσο σπουδαίο πράγμα η φιλία. Δεν υπάρχει βέβαια η αληθινή φιλία. Και αν υπάρχει είναι σίγουρα σπάνια. Θεωρούσε τα κορίτσια αληθινές της φίλες αν και είναι λίγο δύσκολο να βρεις φίλους αληθινούς.

Ο καθένας θεωρεί τον εαυτό του τον καλύτερο -εκτός από μερικούς. Ο κόσμος άλλαξε. Και άλλαξε προς το χειρότερο. Ο κόσμος είναι λάθος. Άσχημος. Καταρέει με αργούς βηματισμούς ενός ταγκό του θανάτου. Προς τα εκεί που βηματίζουμε όλοι υπάρχουν αμφιβολίες αν μπορεί μετά να υπάρξει σωτηρία. Η ζωή είναι δύο δρόμοι. Δεν μπορείς να ακολουθήσεις και τους δύο. Κατά τη γνώμη της, αυτό που λένε ότι ο ένας δρόμος είναι ο εύκολος και ο άλλος ο δύσκολος, δεν ισχύει. Και οι δύο είναι. Ο ένας εκεί που είσαι ο καλός και ότι πέρνεις το αποκτάς δύσκολα. Με θυσίες, με αίμα. Ενώ ο δεύτερος, η κακία και ο άσχημος δρόμος. Όλοι όσοι είναι σ'αυτόν δεν περνάνε μια ζωή μέλι. Σε κανέναν από τους δύο δρόμους υπάρχει ηρεμία. Όλοι έρχονται στην ζωή για να μάθουν κάτι. Για όλους η ζωή δίνει ένα ξεχωριστό μάθημα που πρέπει να πάρει ο καθένας.

Η Νταϊάνα κούνησε το κεφάλι της για να διώξει αυτές τις σκέψεις. Είναι τσιτωμένη και το στομάχι της πονάει. Είδε αρκετούς γονείς να συνοδεύουν μερικά παιδιά της πρώτης που έδειχναν διστακτικά. Πειραξίματα, γέλια, σκέτο κομφούζιο. Κατευθύνθηκε προς τα σκαλιά της κεντρικής εισόδου. Αρκετοί ή μάλλον πολλοί την χαιρέτησαν. Προσπερνάει τους καινούργιους μαθητές και φτάνει στις σκάλες που οδηγούν στον τρίτο όροφο. Ασανσέρ δεν μπορούσαν να εγκαταστήσουν; Σκέφτηκε. Δεν υπήρχε χειρότερο από το να ανεβαίνει όλα αυτά τα σκαλιά.

«Νταϊάνα!», η Σαμάνθα τη φωνάζει και τρέχει προς το μέρος της. Το λεπτό κορμί της πέφτει με φόρα πάνω της και την αγκαλιάζει. Η Σκάρλετ πλησίασε και τις δύο και τις αγκάλιασε.

«Πόσο μου λύψατε;», λέει ενώ αισθάνεται την συνηθισμένη της αυτοπεποίθηση να επιστρέφει. Και το άγχος που ένιωθε να εξατμίζεται κάπως.

«Ψήλωσες κάνα πόντο», παρατήρησε η Σαμάνθα. Η ξανθιά γλυκιά φίλη της. Κυματιστά μακριά μαλλιά, γαλάζια μάτια, ροζ χείλη. Μικροκαμωμένη. Φοβητσιάρικο και υπερβολικά ζωηρό πλάσμα. Κουκλίτσα. Ενώ η κοκκινομάλλα δίπλα της άρχισε να την κατακεραυνώνει με ερωτήσεις.

«Και στην ανάκριση σου επιτρέπουν να πάρεις ανάσα», γκρίνιαξε η Νταϊάνα ξεφυσώντας. Η Σκάρλετ ανασήκωσε το φρύδι της αποδοκιμαστηκά. Χαμογέλασε ύστερα σατανικά. Φυσικά τι περίμενε. Η Σκάρλετ είναι αυτή. «Εσείς; Τα θέλω όλα χαρτί και καλαμάρι», είπε ύστερα.

Η Σαμάνθα χτύπησε ενθουσιασμένη  παλαμάκια. «Κοίτα, γνώρισα το καλοκαίρι έναν τύπο...Νικ, το όνομά του. Θεός κυριολεκτικά. Έρωτας με την πρώτη ματιά σας λέω», είπε με ονειροπόλο ύφος. Η Νταϊάνα στρυφογύρισε τα μάτια της ενώ η Σκάρλετ της έριξε μια ματιά. «Και που τον γνώρισες αν επιτρέπεται;», ρώτησε.

«Στην παραλία», είπε η Σαμ.

«Α, μάλιστα. Να υποθέσω...ψηλός, ξανθός, με ανοιχτόχρωμα ματια;», ζήτησε να μάθει η Σκάρλετ. Η Σαμάνθα έγνεψε καταφατικά. «Δηλαδή μαζί κανεται το τέλειο ζεύγος Μπάρμπι και Κεν», είπε πέρνοντας μια αστεία γκριμάτσα. Η Νταϊάνα γέλαγε παρακολουθώντας. «Η φαντασία σου τρέχει», σταύρωσε τα χέρια της η ξανθιά.
«Η δική μου φαντασία έχει εξαντληθεί από τις συγκινήσεις του πρωινού και δεν πάει πουθενά», διέκοψε η Νταϊάνα.

«Η βασίλισσα επέστρεψε. Καλώς ήρθες». Μια τέταρτη φωνή τις έκανε να γυρίσουν. Μια κοπέλα ψηλή με μακριά καστανά μαλλιά τις κοιτούσε με χαμογελαστά ελαφίσια μάτια.

«Βικτώρια, πόσο χαίρομαι που σε βλέπω», είπε η Νταϊάνα.

«Επιτέλους γιατί κάποιος πρέπει να βάλει την Καρολάιν στη θέση της. Από το πρωί...ας το αφήσουμε καλύτερα και να σας πω ένα τέλειο νέο». Τα γκρίζα μάτια της έλαμψαν από ενθουσιασμό. Τα κορίτσια μπήκαν στην τάξη που ήταν άδεια και κάθησαν στις θέσεις που τους άρεσαν.

«Λοιπόν είμαστε όλες αυτιά», είπε η Σαμ. «Αχά! Το αληθινό πρόσωπο της Σαμ: αρχικουτσομπόλα. Σε λίγο θα σου φυτρώσει και τρίτο αυτί στο κεφάλι», παρατήρησε η Σκάρλετ. Αντί να της απαντήσει απλώς συνέχιζε να κοιτάζει την Βικτώρια αφού πρώτα έδειξε στην Σκάρλετ δύο σειρές από κατάλευκα δόντια. Η Νταϊάνα βολεύτηκε δίπλα στην Σκάρλετ και σταύρωσε τα πόδια της.

«Λοιπόν. Όταν πήγα να πάρω το πρόγραμμα της Νταϊάνα και της Σκάρλετ συνάντησα στην Γραμματεία έναν καινούργιο μαθητή», άρχισε με υπερβολικό ενθουσιασμό να γεμίζει τη φωνή της η Βικτώρια αλλά η Σαμ την διέκοψε.

«Έκτακτη είδηση, η Βικτώρια Λόρενς την πέφτει σε δεκαπεντάχρωνα!», φωνάζει κάνοντας χωνί τα χέρια της.

«Όχι σαχλαμάρα. Είναι στην ηλικία του Άνταμ. Κορίτσια δεν έχετε ξαναδεί τέτοιο αρσενικό. Τι παίδαρος! Μοιάζει σαν ένα πλάσμα που δεν ανήκει στον κόσμο μας, μια ομορφιά απόκοσμη και...Ας σταματήσω καλύτερα». Άρχισε να κάνει αέρα στον εαυτό της ανακατεύοντας τα καστανά μαλλιά της. «Όλοι για αυτόν συζητάνε ή μάλλον όλες», πρόσθεσε.

«Στην Γραμματεία ειπες;», ρώτησε με κομικό ύφος η Σαμάνθα.

«Κάτσε κάτω μωρέ, τι θα πει ο Κεν; Ο Νικ ήθελα να πω», την έπιασε αμέσως η Σκάρλετ.

«Καινούργιος ε; Τον λυπάμαι αν είναι όντως τόσο ωραίος όσο λες. Δεν την γλυτώνει από τα νυχάκια της Καρολάιν». Η Νταϊάνα έφτιαξε το μαύρο τσόκερ στο λαιμό της χαμογελώντας ψεύτικα. Πολλοί άνθρωποι κρύβονται πίσω από ψεύτικα χαμόγελα και ψεύτικες μάσκες. Πολλές φορές δεν θέλουν να δείξουν τι αισθάνονται πραγματικά ή απλά δεν θέλουν κανένας να γνωρίσει τον πραγματικό τους εαυτό. Ανοίγονται σε λίγους. Θέλουν να προστατευτούν πίσω από μάσκες και να γίνουν σπουδαίοι ηθοποιοί θεάτρου. Υποκριτές. Γιατί πολλοί από αυτούς είναι και υποκριτές. Δείχνουν έναν άλλον εαυτό από τον αληθινό. Κρυφτό με τη ζωή.

Η Σαμ κάτι μουρμούρισε και τα κορίτσια ξέσπασαν σε τρανταχτά γέλια. «Πήγες για δουλειά αλλά δεν βλέπω να την έκανες», η Σκάρλετ έδειχνε τα άδεια χέρια της Βικτώρια.

«Αχ, πρέπει κάπου να τα άφησα και το ξέχασα», μουρμούρισε η κοπέλα ξίνοντας το κεφάλι της.

«Τι περίεργο. Εσύ ποτέ δεν παρατάς τα πράγματά σου», παρατήρησε η Νταϊάνα. Όλοι ήξεραν πως η Βικτώρια ξεχνούσε εδώ και κει τα αντικείμενά της, μια μέρα ίσως ξεχάσει και το κεφάλι της κάπου.

Η Σαμάνθα πετάχτηκε σαν ελατήριο. «Θα πάω να τα φέρω». Το αθώο χαμογελάκι της μαζί με το φωτοστέφανο που φαινόταν πάνω στο κεφάλι της -αν γίνεται αυτό- φώναζαν από μακριά "Η Σαμ θα κάνει βρωμοδουλειά, που λέγεται, Ο καινούργιος".

«Εσύ κάτσε στα αβγά σου», ξανά η Σκάρλετ της έκοψε τα φτερά. «Άλλωστε δεν θέλεις να πληγώσεις τον Νικ, έτσι δεν είναι;». Η Σαμ μουρμούρισε κάτι του στιλ ότι δεν τα είχαν και ούτε πρόκειται. Η Νταϊάνα σηκώθηκε το ίδιο και η Σκάρλετ.

«Θα έρθουμε σε λίγο. Δεν είναι δυνατόν να μυρίσουμε τα νύχια μας για να μάθουμε πιο μάθημα έχουμε».
Οι κοπέλες βγήκαν η μια πλάι στην άλλη. Η Σκάρλετ ήταν λίγο πιο ψηλή από την Νταϊάνα και τα ίσια φλογάτα μαλλιά της ήταν πιο κοντά από της φίλης της. Εντυπωσιακή κοπέλα. Με τρομερό χαρακτήρα και δυναμισμό. Φαινόταν λίγο αφηρημένη καθώς προχωρούσε μηχανικά δίπλα της. Τα συνήθως φωτεινά πράσινα μάτια της είναι έναν τόνο πιο σκοτεινά. Κάτι την απασχολούσε. «Σκάρλετ;»

«Τι είναι;», γύρισε το κεφάλι της προς την κατεύθυνση της φωνής. Τα πράσινα μάτια της συναντήθηκαν με τα γαλανά της Νταϊάνα. Απο το βλέμμα της κατάλαβε πως είχε διαισθανθεί ότι κάτι την έτρωγε. Ξεφύσηξε. «Πάντα με καταλαβαίνεις και για αυτό σε θαυμάζω. Πιστεύω ότι οι γονείς μου κάτι ετοιμάζουν. Καταλάθος άκουσα την μητέρα μου να λέει κάτι για διαζύγιο και πραγματικά δεν ξέρω τι να πιστέψω. Ναι, ξέρω...Μπορεί να έκανα και λάθος και η μαμά μου απλά να το είπε πάνω στα νεύρα της. Συχνά λέει πράγματα που δεν εννοεί. Απλά όλο αυτό με σκοτώνει», κατέλειξε με την φωνή της να γίνεται ψίθιρος στο τέλος.

Η Νταϊάνα έμεινε για μια στιγμή σιωπηλή. Ξέρει χρόνια τους γονείς της. Άσχετο αν δεν έτυχε ποτέ να τους γνωρίσει. Η Σκάρλετ ποτέ δεν μιλάει για αυτούς και για την οικογένειά της. Τους είχε δει αρκετές φορές. Της φάνηκαν αγαπημένοι και πολύ ερωτευμένοι. Όμως μπορεί να είναι το "φαίνεσθαι" αυτό, και το "είναι" να αποτελεί διαφορετική εικόνα. Η Σκάρλετ είχε και έναν αδελφό που κατά τύχη δεν κατάφεραν ποτέ η ίδια και η Σαμ να γνωρίσουν. Πολλές φορές οι άνθρωποι λέμε κάτι που δεν εννοούμε και πράγματα που δεν ισχύουν μόνο και μόνο για να πληγώσουμε τον άλλον. Υπάρχει και μια άλλη εκδοχή. Πάνω στα νεύρα μπορούν να ειπωθούν οι μεγαλύτερες αλήθειες. Η Νταϊάνα και η Σκάρλετ δεν μπορούν να γνωρίζουν τι είναι αλήθεια και τι όχι. Η ίδια η Σκάρλετ πρέπει να μιλήσει με τους γονείς της. Μόνο έτσι θα μάθει. Αυτό συμβούλευσε και την Σκάρλετ να κάνει.

«Και να ξέρεις, εμείς θα είμαστε πάντα δίπλα σου. Έχεις κάπου να στηριχτείς οποιαδήποτε στιγμή θελήσεις και το έχεις ανάγκη»

Η Σκάρλετ της έδωσε μια σύντομη αγκαλιά και ψιθύρισε ένα "ευχαριστώ". Όσο και αν αυτή η κοπέλα φαίνεται δυναμική εξωτερικά, στην πραγματικότητα είναι ευαίσθητη. Ένα πλάσμα σπάνιο. Νοιάζεται πολύ για τις φίλες της. Και αυτό κάνει τα κορίτσια να την λατρεύουν.

Έφτασαν στον δεύτερο όροφο εκεί όπου βρισκόταν η Γραμματεία. «Η Σαμ θα απογοητευόταν», είπε η Σκάρλετ βλέποντας γύρω της γνώριμα πρόσωπα.

«Έρχομαι σε ένα λεπτό», ενημέρωσε η Νταϊάνα και άνοιξε αποφασιστικά την πόρτα. Πήρε δύο προγράμματα της τρίτης τάξης. Πρώτη ώρα Αγγλική Φιλολογία. Τέλεια. Ο Ντόνοβαν την μισούσε και δεν έχανε την ευκαιρία να την ταπεινώσει. Ξεφύσηξε με νεύρο. Ήταν έτοιμη να βγει όταν η γνωστή φωνή της Διευθύντριας της έκοψε την φόρα.

«Δεσποινίς Γκρέυ, περιμένετε ένα λεπτό»

«Καλημέρα κυρία Κερκ». Αυτά τα μάτια μαύρα, την τρόμαζαν θύμιζαν δαιμονισμένο...Η Νταϊάνα δυσκολεύτηκε να βρει τη λέξη που ταίριαζε και έτσι άφησε μετέωρη την πρόταση. Στάθηκε μπροστά της.

«Θέλω να δώσετε στον κύριο ΜακΚάλλεν το σωστό έντυπο για κάτι χαρτιά που ήθελε, γιατί πήρε το πρόγραμμα της πρώτης αντί για αυτό. Όλοι έχετε το μυαλό μονίμως στα σύννεφα», της είπε κοιτώντας την από την κορυφή ως τα νύχια, πίσω από τα κομψά γυαλιά της.

«Μάλιστα κυρία Κερκ, αλλά ξέρετε πρώτη ώρα έχω με τον κύριο Ντόνοβαν. Και είναι λίγο αυστηρός ε...», λέει διστακτικά.

«Μην σας απασχολεί δεσποινίς Γκρέυ. Τώρα αμέσως θα σας υπογράψω το δικαιολογητικό πως είχατε την άδειά μου». Την είδε να κατευθύνεται προς το μεγάλο της γραφείο από ένα μπλε φάκελο ένα χαρτί και να το υπογράφει. Αφού το σφράγισε της το έδωσε. Την ίδια στιγμή ακούστηκε και το κουδούνι.

Η Νταϊάνα το πήρε γρήγορα μαζί με τα άλλα χαρτιά. «Ευχαριστώ, καλή σας μέρα». Με γρήγορο βήμα άρχισε να απομακρύνεται.  Θα ήθελε να το τρίψει στη μούρη του Ντόνοβαν το χαρτί αλλά θα έπαιρνε και αποβολή. Αλλά τουλάχιστον θα έπαιρνε και το αίμα της πίσω μαζί.

«Καλή σχολική χρονιά δεσποινίς Γκρέυ», ακούστηκε και η φωνή της Κερκ. «Και πάρε ένα πρόγραμμα και της άλλης τάξης να γνωρίζεις που βρίσκεται»

Η Νταϊάνα έγνεψε καταφατικά και βγήκε. Εκείνος είχε πρώτη ώρα...κοίταξε το πρόγραμμα, κενό! Τι στην ευχή; Πως θα τον έβρισκε; Σε ένα τεράστιο σχολείο όπως αυτό, με τόσους χώρους και τάξεις, ο Άνταμ θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε. Ξεφύσηξε αγανακτισμένη. Κοιτώντας ξανά το πρόγραμμα υπέθεσε ότι μπορεί να είχε προπόνηση καθώς έπαιζε σέντερφορ στην σχολική ομάδα, αλλά και πάλι. Σε άλλη μέρα έγραφε "Προπόνηση".

Στο μεταξύ η Σκάρλετ την είχε πλησιάσει όταν την είδε να βγαίνει. «Νταϊάν, έλα θα αργήσουμε». Περίμενε τόση ώρα ακουμπώντας στον τοίχο.

Η Νταϊάνα γύρισε σ'αυτήν. «Έλα πάρε το πρόγραμμα και πήγαινε γρήγορα γιατί πρώτη ώρα έχουμε με τον Κέρβερο»

«Τι ευχάριστος τρόπος να ξεκινήσεις την χρονιά σου;», καύχασε. Η Νταϊάνα της είπε γρήγορα όλα όσα της ζήτησε η Κερκ.

«Ξέρεις τι έχουν πρώτη ώρα;», ρώτησε με απόγνωση στη φωνή της, βάζοντας μια τούφα μαλλιών πίσω από το αυτί της. Προχωρούσαν γρήγορα στον διάδρομο με τα βήματά τους να αντιχούν κάνωντας ένα παιχνιδιάρικο ήχο.

«Έχουν κενό γιατί η καθηγήτρια φιλοσοφίας παραιτήθηκε τελευταία στιγμή και δεν πρόλαβαν να βρουν αντικαταστάτρια», την ενημέρωσε η ψηλή φίλη της. Τα πράσινα μάτια της την κοιτούσαν ζεστά.

«Βιάσου αν δεν θέλεις να σε κατσαδιάσει. Πάρε αυτά και τρέχα»

«Και συ το ίδιο. Μην με αφήσεις μόνη να αντιμετωπίζω τα τσουχτερά κύματα της ειρωνείας του». Η Σκάρλετ ανασήκωσε τα φρύδια της και έκανε μια ξινή γκριμάτσα. Η κοπέλα της φώναξε κάτι και άρχισε να απομακρύνεται με τα χαρτιά στο χέρι.

Έβγαλε το κινητό της και έψαξε τις επαφές το όνομα του Άνταμ. Καμία απάντηση. «Θα σε σκίσω άμα σε βρω», γκρίνιαξε καθώς έψαχνε για δέκα ολόκληρα λεπτά ψύλλους στα άχυρα.