MARISTELA

     ABALA kaming lahat sa pag aayos at paghahanda dahil bukas na ang magaganap na pagdiriwang. Tinatapos ko ang aking trabaho dahil kailangan ko ng makauwi sa amin mamaya. Kailangan kong mapaghandaan ang kabilugan ng buwan.

"Halika sa kuwarto ko, aking Reyna," Napaikot na lang ako ng aking mga mata ng marinig kona naman ang boses ni Prinsipe Ozul sa aking isipan.

Kanina niya pa ako kinukulit na puntahan siya sa kaniyang silid. Hindi kona lamang pinapansin dahil siguradong lalandiin niya lamang ako.

"Ikabit niyo ito sa mahabang lamesa," May inabot na mahabang tela sa amin  na agad naming kinuha.

"Hindi mo ba ako gustong makita?" Pangungulit sa akin ng Prinsipe

Sa kalagitnaan ng aming pagkakabit ay dumating ang Reyna, kasunod niya ang maharlikang kaibigan ni Prinsipe Ozul kahapon, kung hindi ako nagkakamali ay Marzal ang kaniyang ngalan.

"Maayos lang ba ang lahat, Mildred?" Tanong nito sa matandang punong tagapagsilbi

"Opo, Mahal na Reyna," Tugon nito

"Maristela–"

"KAPAG HINDI KAPA TUMIGIL, SISIGURADUHIN KONG HULING SALITA MONA IYAN!" Galit kong sigaw

At huli ko ng napansin na naisigaw ko pala ang mga katagang sasabihin ko kay Prinsipe Ozul sa aking isipan.

Ramdam ko ang tingin ng lahat kaya napayuko na lang ako sa sobrang hiya. Narinig ko ang pagtawa ng Prinsipe Ozul sa aking isipan kaya lalo akong nainis sa kaniya.

"Ang Reyna ba ang sinisigawan mo?" Paratang sa akin ni Marzal

"Hindi," Umiling ako. "May makulit lamang na gumagambala sa aking isip. Patawad sa aking inasta, Mahal na Reyna."

Natawa ang Reyna. "Pagpasensiyahan mona siya,"

Nagtaka ako sa sinambit nito. Tumango na lamang ako bago nagpatuloy sa aking ginagawa.

"Maaari ko bang malaman ang iyong ngalan?" Tanong ng Reyna na nasa aking harapan na

"Maristela," Sagot ko

"Kay gandang ngalan," Ngumiti ito. "Ako'y namamangha sa iyong kakaibang tapang, tiyak akong magiging isa kang tanyag na bampira."

Hindi na lamang ako kumibo.

Magiging tanyag? Hindi nga kami tanggap ng mga kauri niya, paano ako magiging tanyag?

"Puntahan mo ang Prinsipe Ozul," Natigilan ako sa sinambit ng Reyna. "Pakisabi na magtungo sa silid ng sukatan ng damit, kailangan na siyang sukatan."

"Ako na lamang po ang susundo sa kaniya, Mahal na Reyna," Sumabad sa aming usapan si Marzal.

"Hindi na kailangan Marzal, mauuna na tayo sa silid na iyon," Tugon sa kaniya ng Reyna.

Ramdam ko ang masamang tingin sa akin ni Marzal, ngunit hindi kona lamang siya pinansin.

"Sige po, mauuna na po ako," Yumuko ako sa kaniya bago umalis doon.

Umakyat ako sa ikalawang palapag at nagtungo sa silid ng Prinsipe. Nadatnan ko sila Harem na nagbabantay sa labas.

"Maristela," Ngumiti sa akin si Harem. "May kailangan ka?"

"Ipinapatawag ng Reyna ang Prinsipe," Sagot ko dito

Tumango si Harem bago ako pagbuksan ng pinto. Agad naman akong pumasok sa loob.

Nadatnan ko ang Prinsipe na nakaupo sa kaniyang higaan, wala itong suot pang itaas at malawak itong nakangisi sa akin.

"Hindi mona ba ako natiis kaya ikaw ay narito?" Tanong nito

Napaikot ako ng aking mga mata. "Inutusan ako ng Reyna na ipatawag ka, magtungo ka raw sa silid sukatan at kailangan ka ng sukatan ng damit."

Pumitik ang Prinsipe. At sa isang iglap ay kusa ng naglalakad ang aking mga paa palapit sa kaniya.

"Ozul!" Sinamaan ko siya ng tingin

"Mas nagugustuhan ko ang aking pangalan dahil sa iyong mga bigkas," Nasisiyahang sabi nito.

Pinaupo niya ako sa kandunga niya, yumakap ito sa aking beywang at sa isang iglap nagagalaw kona ulit ang aking katawan.

"Masyado mo akong laging pinasasabik sa iyo," Sumubsob ito sa aking leeg.

"Wag mo akong kagatin, hindi pa nawawala ang mga marka ng kagat mo sa akin," Sabi ko dito. "Hindi ko maitali ang aking buhok dahil sa iyong kagagawan."

Tumawa lang ito bago dilaan ang aking leeg na nagbigay agad ng init sa aking katawan.

"H-Halika na, baka magalit ang Reyna," Sambit ko dito.

"Pangako, saglit lamang tayo." Bulong nito

Inihiga ako nito sa kaniyang kama at mapusok na hinalikan. Wala akong nagawa kung hindi ang tugunan iyon.

Naramdaman ko ang pag angat ng bestidang suot ko at ang pagbaba ng panloob ko. Sa isang iglap ay nasa loob kona agad ang Prinsipe na mabilis na gumagalaw.

"Ah! Ozul!" Napahawak ako sa braso nito dahil sa sensayong hindi ko mawari. "Ah!"

"Ganiyan nga aking Reyna," Dinilaan muli nito ang aking leeg.

Hindi ko makaya ang sarap na ipinapadama niya kaya hinila ko ang batok niya palapit sa aking bibig. At kinagat siya sa kaniyang leeg.

Mas nadagdagan ang init ng aking katawan ng malasahan ko ang matamis niyang dugo.

"Ah!" Nanginig ang aking mga tuhod kasabay ng pagragasa ng mainit na katas ng Prinsipe sa aking loob.

Hinugot ng Prinsipe ang kaniyang sandata sa aking loob. Naramdaman kong pinunasan niya ang aking pagkababae bago muling ibalik ang panloob ko.

"Ang ganda mo, Maristela." Tinulungan ako itong makabangon

Habol hininga lang akong tumingin sa kaniya. Nangiti ito sa reaksiyon ko bago ako patakan ng halik sa aking labi.

Sabay kaming tumayo at lumabas. Laking pasasalamat ko na hindi bumigay ang aking tuhod na nanginginig pa.

"Hindi naman siguro tayo narinig ng mga tagapagbantay mo diba?" Tanong ko dito sa aking isipan.

"Hindi, Maristela dahil akin talagang sinisiguro na ang ungol mo ay para lamang sa aking pandinig," Kung puwede lang ay sinipa kona siya sa kaniyang sagot.

Naisahan na naman ako ng Prinsipe.

Nagtungo kami sa silid sukatan, nandoon ang Hari at Reyna, pati na din ang Prinsipe Callum at mga kaibigan ni Prinsipe Ozul.

Ramdam ko ang masamang tingin sa akin ni Marzal at Prinsipe Callum na hindi kona lamang pinansin. Hindi ko ikamamatay ang titig nilang masama.

"Si Maristela ang aking tagapagsilbi at gusto kong siya ang magsukat sa akin," Walang emosyong sabi ni Prinsipe Ozul na ikinagulat ng iba. "Maristela? Ano pang tinutunganga mo diyan?"

Lumapit naman ako sa babaeng may hawak ng panukat, kinuha ko ang panukat bago lapitan si Prinsipe Ozul.

Una kong sinukata ang kaniyang likod, sunod ang kaniyang mga braso at balikat.

Nang nasa harapan na niya ako ay ramdam ko ang titig niya ganoon din ng lahat.

"Kitang kita ko ang ganda mo mula dito," Sambit nito

Sinadya ko namang tapakan ng malakas ang kaniyang paa na ikinadaing niya.

"Pasensiya na Mahal na Prinsipe, masyado po kasi kayong matangkad," Pekeng paumanhin ko.

Sinamaan ako nito ng tingin. "Ramdam kong sinadya mo iyon."

"Manahimik kana lamang, ganti yan para sa pagkapahiya ko kanina dahil sa'yo," Parang tutang nanahimik naman ito bago muling umayos ng tayo.

"Buti na lamang ay ako lamang ang nakakarinig ng inyong usapan," Gulat akong napalingon sa Reyna na nakangiti sa akin. "Alam ko ang lahat Maristela at pangako na ititikom ko lamang ang aking bibig."

Nilingon ko si Prinsipe Ozul at bahagya itong nakangisi.

"Alam mo!?" Gulat kong tanong kay Prinsipe Ozul

"Oo, kaya nga nakiusap ako kay Ina na isarado ang isip ng lahat ng Bampira tuwing tayo ay nag uusap. Yun nga lang, naririnig ni Ina ang lahat," Natatawang tugon nito.

Muli kong tinapakan ang kaniyang paa bago siya samaan ng tingin.

"Sinasadya mona yatang saktan ang Prinsipe!" Galit na sabi ni Marzal

"Marzal, masyado lang matangkad ang aking Anak," Ang Reyna ang sumagot dito.

"Wag ka ng magalit, Mahal kong Reyna," Sabi ni Ozul

Kung gayon ay lahat ng aking pagbabanta sa kaniya at sama ng loob sa mga purong bampira ay alam ng Reyna.

Gusto ko na lamang isakal kay Prinsipe Ozul ang hawak kong panukat dahil sa sobrang inis.