Warning: R🔞

MARISTELA

    ILANG ARAW na ang lumipas magmula ng magkaroon ng kapayapaan sa mundo ng lahat ng nilalang. Balik sa kaniya kaniyang buhay ulit ngunit ang pagkakaiba ay lahat ay magkakasundo na at wala ng away na namamagitan pa sa bawat isa.

"Mahal ko," Napalingon ako kay Ozul na nasa aking likuran habang hinahalikan ang aking balikat. "Ikaw ba ay magaling na."

"Oo," Tugon ko. "Malakas na ulit ako."

Nabigla ako ng pahigain ako nito sa kama at sa isang kurap ay pareho na kaming walang saplot kahit na isa.

"Kay tagal kong nagtiis na muli kang maangkin," Sabi nito. "Hindi naman ito makakaapekto sa ating Anak."

"Wala kang kasawaan sa aking, Prinsipe," Hinaplos ko ang pisngi nito na wala ng bahid ng sumpa. "Masyado ba akong masarap?"

"Higit pa sa lahat ng masarap," Ngumiti ito bago yumukod at halikan ako na buong puso kong tinugunan.

Mapusok ang bawat halik nito na nagbigay ng kakaibang init sa aking katawan.

"Kakaiba ang tamis ng iyong labi," Malambing na saad nito.

Bumaba ang halik nito sa aking leeg, mariin akong napaungol ng halik halikan niya ako doon. Dinilaan niya ang aking leeg bago ito kagatin.

"Ozul!" Napaigtad ako ng haplusin ng isang kamay niya ang aking pagkababae.  "Ah!"

Naramdaman ko ang pagngisi nito bago muling ibaba ang kaniyang halik. Huminto ito sa aking dibdib at salitang dinilaan at pinaglaruan iyon.

Hindi ko malaman kung saan ako hahawak, sa ulo ba niya upang lalo siyang ipagduldulan sa aking dibdib o sa kamay niyang nilalaro ang aking pagkababae.

"Ah!" Napaungol ako ng bumaba ang halik niya sa aking tiyan.

Lalong nag apoy ang init sa aking katawan ng pumantay ang kaniyang mukha sa aking pagkababaeng may basang malapot.

"Ah!" Napahawak ako sa buhok ng aking Prinsipe ng eksperto niya iyong dilaan. "Ozul!"

Ilang dila pa ang ginawa niya doon bago manginig ang aking mga hita at habol hiningang tiningnan siya.

Naalala ko ang kapilyahang itinuro sa akin ni Aechira. Hinila ko si Ozul at inihiga siya sa kama.

"Wag kang tatayo," Sambit ko dito.

Umalis ako sa higaan at nilapitan ang isang basong dugo. Kinuha ko iyon at muling lumapit kay Ozul.

"Anong gagawin mo?" Tanong nito

Ibinuhos ko ang dugo sa kaniyang tiyan, pababa sa kaniyang tayong tayong pagkalalaki.

"Maristela!" Gulat na sambit nito

Ibinalibag ko ang basong wala ng laman at mabilis na pumatong sa kaniya. Dinilaan ko ang dugong nasa dibdib niya at kinagat siya doon.

"Kakaibang sarap itong ipinapadama mo sa akin, aking Mahal," Paungol na sambit nito.

Sinundan ko ng aking dila ang dugong umaagos pababa ng kaniyang paglalaki. Nang tumapat ang aking mukha sa kaniyang pagkalalaki ay napalunok ako bago ito dahan dahang hawakan at isubo.

"Ohh!" Naramdaman ko ang kamay ng Prinsipe sa aking buhok. "Maristela!"

Nilaro ko ang dila ko doon at sinipsip iyon. Napaigtad ang Prinsipe sa aking ginawa.

"Ah!" Kay sarap sa tinig ng kaniyang malaswang ungol. "Tama na,"

Muli ko naman itong sinipsip bago iluwa. Pinantay ko ang aking pagkababae sa kaniyang pagkalalaki bago ito dahan dahang upuan.

"Ah!" Napahawak na lamang ako sa kaniyang dibdib habang nagtataas baba sa pagkalalaki ng taong mahal ko. "Ozul!"

Gigil naman nitong sinalubong ang aking galaw hanggang sa manginig ang aking mga hita.

"Kung araw araw mong gagawin sa akin ang ganoon, baka ikamatay ko, " Tumayo ito kahit magkadikit pa rin ang aming kaselanan.

Isinandal ako nito sa pader at muling gumalaw ng bilis. Kung saan saang parte ng silid ako dinala ng Prinsipe hanggang sa ito na ang sumuko dahil sa pagod.

"Saglit na pahinga para sa atin," Sambit nito at hinalikan ako sa noo. "Kailangan nating makarami."

Natawa ako. "Baka naman,  hindi na ako makalakad kinabukasan."

"Handa akong buhatin ka, Mahal ko," Sabi nito.

Nasa ganoon kaming posisyon ng bigla na lamang bumukas ang pinto ng kaniyang silid. Pareho kaming gulat ng dire diretsong pumasok ang kaniyang kapatid kasama ang Prinsipe Lorcan.

"Hindi ba kayo marunong kumatok!?" Galit na  tanong sa kanila ng Prinsipe bago nito takpang mabuti ang aking katawan. "Sinisira ninyo ang aming araw!"

"Hindi ako interesado sa katawan ng magiging Reyna," Balewalang tugon dito ni Callum kaya sinamaan ko siya ng tingin.

"Ano bang kailangan ninyo!?" Galit na tanong sa kanila ni Ozul

"Wala lang, gusto lang naming mang istorbo," Sagot dito ni Prinsipe Lorcan. "Galit sa akin ang aking Mahal, ganoon din ang kay Callum."

"Hindi ko kasalanan iyon," Mabilis na nagbihis si Ozul. "Lumabas na kayo, ngayon din!"

"Hindi ko akalaing maputi ang pang upo mo," Asar ni Callum sa kaniyang kapatid. "Yan ba ang pinapantasya sa iyo ng iyong asawa?"

"Callum!" Galit na galit ang mukha ni Ozul na ikinatawa ng dalawa

Mabilis silang hinabol ni Ozul ng tumakbo ang dalawa. Napailing at napatawa na lamang ako.

Naging magkaibigan si Lorcan at Ozul ngunit mas naging mas malapit si Lorcan at Callum lalo na at pagdating sa pang aasar kay Ozul.

Hindi ko akalaing magkakasundo ang dalawang lahi na iyon. At masaya ako sa kinalabasan ng lahat.

Kinilala kaming mga Hybrid at itinuring kaming bayani. Magsisimula na ang aking totoong buhay kasama ang aking Mahal na Prinsipe at ang aming munting Prinsipe.