Chapter 56
Sheena POV
Ngayong araw ang cremation ni mommy. Noon pa man ay gustong macremate ni mommy. Ayaw nitong mailibing, gusto nito na nasa bahay siya. Kahit ang abo lang niya.
Di ko mapigilan ang umiyak. Ang dami kong regrets sa buhay. Di ko na nakasama si mommy ng matagal. Akala ko, pag-uwi ko ay makakasama ko pa siya.
Isang matipunong bisig ang yumakap sa akin. Hinayaan ko lamang ito, dahil wala akong lakas na iwaksi iyon. Umiyak lang ako nang umiyak sa kasagsagan ng cremation ni mommy.
Nang matapos na ay ibinigay sa amin ang abo ni mommy. Si Ate Selena ang tumanggap sa abo ni mommy. Dahil di ko kayang hawakan iyon. Di ko kayang tanggapin na wala na ang pinakamamahal ko na ina. Iniwan na niya kami nang tuluyan.
Umuwi na kami, matapos maibigay sa amin ang abo ni mommy. Doon sa may altar namin inilagay, para kahit paano ay kasama namin siya.
"We need a doctor, Sheena. Hindi na biro ang kondisyon ni Daddy," sabi ni Ate Selena sa akin. Nasa hapag kami ngayon ay kasalukuyan na kumakain.
I watch my daddy, naaawa na ako sa kanya. Simula ng mamatay ang mommy ay ganyan na siya. Tulala at di makausap.
"We will, Ate," nakangiti kong sambit sa kanya.
"How about my niece and nephew? Kailan sila darating dito?" tanong nito sa akin.
"Pagkatapos ng klase nila. Baka susunod agad sila. Alam mo naman na tinatapos muna nila ang school nila this year para di maging komplikado ang lahat," sabi ko sa kanya.
"Alam na ba si Clyde na may anak kayo?" tanong nito sa akin.
Bigla akong kinabahan. Di pa kasi alam ni Clyde na may anak kami.
"Wag mong sabihin sa kanya, Ate, please lang. Ayaw kong mawalan ng ama ang anak ni Ivy."
My sister know my reason, why I gave up, Clyde.
"At ang mga pamangkin ko ang kawawa? Hindi ko alam Sheena kung bakit masyado kang mabait," madiin nitong sambit sa kanya.
"Hindi ko naman alam na buntis ako noong umalis ako. Kung alam ko lang ay di sana pinaglaban ko si Clyde. Kaso nakapagbitaw na ako ng isang salita kay Ivy, kaya pinanindigan ko na lang."
"Ewan ko sa iyo, Sheena. Sana ay maayos mo ito, as soon as possible." Di na ako nagsalita.
Di ko din alam kong paano sasabihin kay Clyde na may anak kami. Natatakot ako na baka kunin nito ang mga anak ko.
Dahil nga isa akong guro ay nag-apply ako sa sarili kong paaralan. Habang nililibot ko ang dati kong paaralan ay natuwa ako, dahil maayos ang pamamalakad nito ng bagong student council.
Ilang days akong nag-antay bago matanggap. Kahit na paaralan namin ito ay walang favoritism. Lahat ay pantay-pantay ang tingin namin sa aming guro at estudyante.
"Balita ko nag-apply ka as Teacher sa paaralan ninyo?" tanong ni Airene.
Nasa isang bar kami ngayon. Nagyaya kasi si Airene. Gusto ko ding makawala sa stress.
"Yeah!" sagot ko.
Napatingin kami sa entrance. Kumunot ang noo ko nang makilala ang pumasok.
"Uwi na tayo," yaya ko kay Airene.
"Huh! No, hindi tayo uuwi." Taas kilay nitong sambit sa akin. "Si Ivy lang iyan, Sheena. Wala kang dapat ikatakot," sabi pa nito sa akin.
"I am not afraid of her. Ayaw ko lang ng eskandalo. You know me. Hindi ako tutunga-tunga sa gilid."
Napabuntong-hininga ito. "Pwede mamaya na lang, gusto ko pang mag-enjoy eh!"
"Sige, pero uuwi na tayo. Pagkatapos ng shot na ito."
Napatingin ako sa gawin ni Ivy. Alam kong wala si Clyde ngayon, dahil bumalik na ito. Ganito ba si Ivy pag wala si Clyde?
Iniwas ko ang tingin ko. Mas mabuti nang iwasan ko na lang si Ivy. Para wala nang gulo.
Pero akala ko ay mananahimik na kami ni Airene. May isang bulto na lumapit sa akin.
"Look who's here!" taas-kilay na sambit ni Ivy.
Di ko siya pinansin. Nagpatuloy ako sa pag-inom, kahit na alam ko na nasa harapan namin si Ivy.
"After 10 years babalik ka, for what? Para guluhin ang pamilya namin ni Clyde? I know everything Sheena," Doon at napalingon ako sa sinabi nito.
"What do you mean?" Biglang tumahip ang kaba sa aking dibdib. Dahil baka malaman ni Clyde ang existing ng aking mga anak.
"Na nagmamakaawa ka ng simpatya ng mamatay ang mommy mo. Alam ko na sa buong burol ng ina mo ay nandoon si Clyde." Tumayo ito ay nagcross arms. Seryoso ang mukha nito.
Nakahinga ako ng maluwag, dahil akala ko ang alam nito ay ang presensya ng aking kambal.
"You know what Ivy? Hindi ko naman hiniling kay Clyde na magstay siya sa tabi ko. Hindi ko naman hiniling na buong burol ng ina ko ay nandoon siya."
"At gusto mo naman!" sigaw nito.
"Hindi, Ivy. Dahil alam ko na may masisira akong pamilya." wala sa sarili kong sabi.
Tumawa ito ng mapakla. "Masisira? Matagal ng sira ang pamilya ko, Sheena. Dahil kahit anong gawin namin ng anak ko. Hindi kaming magawang panagutan ni Clyde…" mahina nitong sabi sa akin. "And It's because of you!" sigaw nito. "Sana hindi ka na lang bumalik. Magiging okay na sana kami eh! Binibigyan na niya kami nang oras, kami ng anak ko. Pero bumalik ka at nawala na naman sa amin ang oras niya."
"Hindi kasalanan iyon ni Sheena. Ivy!" sabat ni Airene. "Hindi din niya kasalanan na hanggang ngayon ay siya pa rin ang mahal ni Clyde."
"That's enough, Airene. Wag mo nang patulan. Umalis na tayo dito."
Tumayo na kami ni Airene. Dahil ayaw ko nang makipagtalo kay Ivy. Lasing na ito, kaya ako na lang ang iiwas.
Lalagpasan ko na sana si Ivy nang hawakan nito ang aking braso.
"Hindi pa tayo tapos!" sigaw nito. Nakahawak ang kamay nito sa braso ko.
"Hands off!" madiin kong sambit.
Pero matigas ito. Kinuha ko ang kamay nito at inalis sa aking braso.
"Akin lang si Clyde. Sheena!" nagsisigaw ito. Di ko na lang siya pinansin. Dahil baka makalimot ako.
Pumasok kami sa sasakyan ni Airene. Dahil wala akong dalang sasakyan ay nakisabay na lang ako kay Airene.
"Are you okay?" tanong nito sa akin.
"I don't know, what to do. Hindi ko naman hawak si Clyde na pwedeng utusan na sila na lang." Di ko mapigilan ang lumuha.
"It wasn't your fault. Sadyang minahal ka lang talaga si Clyde. 10 years ka niyang hinanap Sheena. 10 years ni minsan ay di siya sumuko," sabi ni Airene sa akin.
"Pero may anak siya kay Ivy."
"Ganun din naman sa iyo ah! Mag anak din kayo. They need a father, Sheena. Your child need a father."
Doon ay napaiyak ako ng todo. Bakit ba kasi ang tanga ko noon. Kung maaga lang sana na nalaman ko na buntis ako ay baka naging masaya kami ngayon ni Clyde.
10 years isn't easy for me. Naging mahirap sa akin ang tatlong taon na mag-isa, dahil mag-isa kong itinaguyod ang mga anak ko. Kahit na nandoon sila mommy to give me a support. Iba pa rin na may kasama ako.
Di ko napigilan ang umiyak ng todo nang maalala ko ang mga paghihirap ko ang paglayo ko kay Clyde.
"Alam ko namang kinaya mo ang lahat. Your so brave, Sheena to face those struggle. Alam ko na di madali sa iyo na lumayo at iwan kaming lahat. Pero sana ay pinaglaban mo si Clyde."
Tahimik kami sa buong byahe namin ni Airene. Nagpahatid ako sa apartment ko. Doon muna ako, dahil ayaw kong mag-alala si daddy sa akin. Alam ko kahit na may dinaramdam ngayon si daddy ay alam ko na alam nito na umiiyak na naman ako.
"Thank you, Airene." Pasalamat ko dito.
Pumasok na ako sa apartment ko. Kumunot ang noo ko nang mapansin na di nakalock iyon. Dahil ang alam ko ay nakalock iyon kanina.
Ini-on ko ang switch, bumaha ang liwanag mula sa ilaw. Then, I saw Clyde sitting on my couch.
"What are you doing here?" tanong ko sa kanya.
"Visiting my girlfriend," saad nito.
"Matagal na tayong tapos, Clyde."
"At hindi ako pumayag doon. Hindi tayo nagbreak, it's mean you are still my girlfriend."
"Tama na Clyde. Ayaw kong sugurin na naman ni Ivy. Ayaw ko nang gulo."
"Hindi naman ako nanggugulo ah! I am here, dahil na miss kita ng sobra. 10 years Sheena. Hindi madali para sa akin ang sampung taon na wala ka sa tabi ko."
Umiwas ako ng tingin. "Kalimutan mo na ako. Focus on your child. Not on me!"
"Kahit na magfocus ako sa anak ko. Hindi ka pa din maalis sa isip ko. Ikaw pa rin, kahit ilang beses na inakit ako ni Ivy at may nangyari sa amin. Ikaw at ikaw pa rin."
Napatingin ako sa kanya. Nasasaktan ako na marinig na may nangyari sa kanila ni Ivy.
"Ginawa ko ang lahat, Sheena. I give up on you. Isinantabi kita, para pagbigyan ang hiling mo na magpakaama ako at magpakaasawa ako kay Ivy. Pero hindi ko magawa. Dahil kahit anong gawin ko. Ikaw at ikaw pa rin. Ikaw pa rin ang mahal ko Sheena, at hindi nawala iyon sa loob ng sampung taon na nawalay ka sa akin."
Lumapit ito sa akin at niyakap ako. Mahigpit na yakap nito sa akin.
"I miss you, babe. Walang araw, walang buwan at taon na di kita namiss." Hinawakan nito ang aking pisngi. Lumuluha na pala ako at pinahiran nito ang mga luha ko. "Miss na miss kita," sabi nito sa akin.
Hinalikan nito ang aking mga labi. Ito ang ikalawang pagkakataon na hinalikan niya ako. Ang una ay iyong burol ni mommy.
Gumalaw ang labi nito. Ikinawit ko ang aking mga braso sa leeg nito, mas lalo niya akong hinapit papunta sa kanya at ramdam ko ang kahandaan nito.
Bumaba ang labi nito sa aking leeg. His hands roam to my body. Hanggang sa matagpuan nito ang aking isang dibdib.
"Lumaki yata ito?" tanong nito. Pero di ako sumagot.
Nagpatulo ito sa pagsamba sa aking katawan. Hinubad nito ang damit ko, pati ang bra ko. Kaya lumantad sa harapan nito ang malulusog kong dibdib. Lumaki ang dalawa kong dibdib ng manganak ako sa kambal ko.
Napaliyad ako ng isubo nito ang aking isang nipple. Dinilaan at kinagat-kagat nito iyon. Mas lalo niya akong hinapit papalapt sa kanya.
Mas lalo akong nagliyab dahil sa ginagawa nito. Tangin si Clyde lamang ang nakapagbibigay ng init sa akin. Tanging si Clyde lamang ang gumigising sa aking pagnanasa.
Binuhat niya ako. Dinala sa aking kwarto. Inihiga niya ako doon ay hinubad ang aking shorts at ang aking panty. Napaliyad ako sa kama ko nang hawak at paglaruan nito ang aking hiyas.
Di ako magkamayaw sa pag ungol after 10 years at nadama ko muli ang isang ligaya na tanging si Clyde lamang ang nakakapagbigay sa akin.
Inilapit nito ang mukha sa aking pagkababae ay dinilaan nito iyon. Napaliyad ako at napahawak sa buhok nito ng idiin nito ang sariling dila sa aking lagusan.
Hingal na hingal ako nang labasan ako. Napahiga lamang ako sa kama, habang siya ay naghuhubad na. Pero tumunog ang cellphone nito.
Sinagot nito ang tawag at napahilot sa bridge ng ilong nito.
"Wag mong hayaan na makaalis siya. Papunta na ako."
Napatingin ito sa akin. "I am sorry. Tumawag ang kasama ko na nagbabantay kay Ivy at nagwawala daw ito," sabi nito sa akin.
Para akong biglang binuhusan ng malamig na tubig. Bakit nakalimutan ko na may pamilya ito na nag-aantay.
"Babalik ako," sabi pa nito.
Umiling ako. "Don't Clyde. Wag ka nang bumalik. Masasaktan mo lamang sila."
Nagdadalawang-isip pa sana ito, kung aalis ba or hindi. Pero sa huli ay mas pinili nitong iwan ako at pumunta sa ina ng anak nito.
Umiyak ako, dahil naging marupok na naman ako. Basta pagdating kay Clyde. Tiklop ang lahat na itinayo kong pader.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro