Chapter 20
XILLIAN
"WHERE is she?" I asked to Judith
Siya lang mag isa ang umuwi. Wala si Bing
"Where is she?" Panggagaya nito sa akin bago ako irapan. "Guwapo ka lang pero tanga ka! Manhid ka!"
"Watch your mouth woman!" I glared at her
"Watch mo mukha mo!" Gigil na sabi nito bago ako lampasan
"Alam mo Kuya, minsan bawasan mo ang pagiging rude mo.." Xymon tapped my shoulder. "You deserved to be happy too."
He left me.
Napahinga na lang ako ng malalim bago maupo. I admit that I hurt her but I just don't want her to involve in my life.
I know my Father, he will use Bing against me. And I know that he will kill Bing because of me.
I like her too but I can't be with her, She doesn't deserve me. I'm a Man with full of danger. A man who doesn't know his past, a man who only knows that he is a rapist and a killer.
The world doesn't agree with us, it's better if we stay like this.
I spent more hours in sala to wait for her but she didn't come home. I decided to get my key and find her.
BING
ANG BUHAY ko ay parang alon ng dagat, magulo, tapos biglang magiging okay. Kaya nga ako ito sumasabay na lang sa alon ng buhay ko dahil baka sakaling mahanap ko din sa dulo ang nararapat na kalagyan ko.
Nandito ako sa lugar kung saan ako dinala nila Ariston. Mag isa akong nakahiga sa buhangin habang pinagmamasdan ang mga bituin na kasing ganda ko. Mga bituin na malabong maabot ko parang si Xillian
Naalala kona naman ang guwapong lalaki na yun. Oo na hindi na niya ako gusto, Anong magagawa ko? Ede magpakatanga sa kaniya.
Gusto kong uminom ang kaso wag na lang, ako lang mag isa dito baka mamaya magwala pa ako dito at bigla na lang lumusong sa dagat. Edi ang ending hindi na nga napasukan ng Anaconda ni Xillian, namatay pang virgin.
Ayaw man ni Xillian na tulungan ko siya pero hindi ako titigil. Hahanap ako ng mga ebidensiya, uutuin ko ang Ama niya. Sigurado akong may alam yung Papa niya.
Sayang kung mabait yung Papa ni Xillian baka siya na ang crush ko kaso masahol pa sa Tita ko eh. Bakit kaya may mga magulang na hindi iniisip ang mga Anak nila? Bakit kaya may mga magulang na selfish? Hindi rin naman pala pahahalagahan yung mga Anak bakit bumukaka pa sila? Bakit pinutok pa nila sa loob?
"Uhm.. Miss?" Gulat akong napatayo nang biglang may nagsalita
Isang matangkad na lalaki, moreno ito at hanggang balikat ang buhok. Nakita kona ito, nakalimutan ko lang kung saan
"B-Bakit po?" Tumayo ako at nagpagpag ng puwitan
"Ikaw ba si Bing Lusiyoy?" Tanong nito
Bahagya naman akong kinabahan. "O-Opo."
"Ikaw pala yung girlfriend niya." Kahit liwanag lang ng buwan ang nagbibigay liwanag dito ay kitang kita ko ang pagtalim ng titig niya sa akin. "Ikaw yung girlfriend ni Xillian?"
Natawa ako. "Girlfriend? Ni-reject niya nga ako eh tapos girlfriend?"
Nawala ang talim sa mga mata nito. Pansin ko din na kahawig siya ni Xymon.
"Sorry to scared you.." Sabi nito. "I'm Xyton."
"Okay lang, wag mo lang akong biglang sakalin." Biro ko dito
Natawa lang ito bago maupo sa buhangin. Umupo din ako pero yung malayo sa kaniya.
"I'm Xillian's half brother.." Bahagya akong nagulat sa sinabi nito. "Magkapatid kami sa Ina. Two years old si Xillian ng magkaroon ng relasyon ang Father ko at Mama niya."
"I'm mad at him because he killed my Mother." Dagdag pa nito
"Teka, hindi naman siya yung may gawa." Sabi ko dito
"Alam ko.. " Tumingin ito sa akin. Kitang kita ko ang lungkot at galit sa mga mata niya. "Pero nandoon siya at nanood lang siya habang pinagsasamantalahan at pinapatay ang Mama namin at kapatid namin."
"Pero hindi naman natin alam ang mga nanyari.." Sabi ko dito. "Sabihin na nating nandoon siya pero hindi naman natin alam ang tunay na nangyari."
"I was there too.." Tumingin ito sa karagatan. "Kitang kita ko kung paano manood si Xillian habang ginagawa ng dalawang hayup yun."
"Tingnan mo nga nandoon ka rin!" Sita ko dito
"Yes, but I can't walk that time because of accident. Kahit gustong gusto ko silang tulungan hindi ko magawa. Tumawag ako ng pulis pero walang dumating hanggang sa tuluyan na nila ang kapatid namin at Mama namin. I know Xillian afraid that time, pareho lang kami. May kung anong ipinainom sila kay Xillian and that day he change and became violent.." Ngumisi ito. "Nang makaalis ang dalawang iyon ay umalis din ako para humingin ng tulong pero pagbalik namin marami ng pulis sa bahay nila. Nakaposas si Xillian habang nakahiga sa stretcher."
"Kung ganoon bakit ka kay Xillian galit?" Tanong ko dito
"Because he can protect them but he didn't do that. Kayang kaya niya sila pero wala siyang nagawa.. " Kita ko ang pagyukom ng kamao nito. "Ang lalong ikinagalit ko ay nakalimutan niya ang nangyari noon at ang mga pumatay sa mga ito. He let them to imprisoned him."
"S-Sino ang may gawa?" Utal kong tanong dito
Akmang sasagot ito pero hindi natuloy dahil may pumutok na baril at kasabay nito ay ang pagbagsak niya.
Agad ko naman siyang nilapitan at naiiyak na tiningnan. May tama siya sa dibdib.
"Teka, dadalhin kit–"
"–3-7-8..9." Mahinang sabi nito.
"Anong? Teka!" Tuluyan na itong nalagutan ng hininga. "Xyton! Xyton!"
Biglang may humila sa akin kaya napasigaw ako.
"Bing! Calm down!"
Napaangat naman ako ng tingin dito. Bakas ang pag aalala sa mukha nito. Agad ko siyang niyakap kasabay ng pagbuhos ng mga luha ko
"X-Xillian.. " Iyak ko dito
"Shhh.. I'm here." Mahinang sabi nito
Hindi kona alam ang mga sumunod na nangyari dahil biglang dumilim ang lahat
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro