Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

007


— ¡Tete-Hyung!—Llamaron a mis espaldas y yo ya sabía de quién se trataba.

Con una sonrisa me volteé y pude observar a un sonriente Jungkook acercándose rápidamente hacia a mí.

—¡Jungkookie!—Saludé y abrí mis brazos para poder abrazarlo.

No tardé mucho en sentir como él se lanzaba a mí, me rodeaba con sus brazos la cintura y apoyaba su cabeza en mi hombro.

Él era un poco más bajito que yo

—¡Tete-Hyung!—Habló emocionado restregando su carita en mí, como un dulce gatito.—¡Lo extrañé muchísimo!—

—Yo también, pequeño—Dije y no tardé en ver como sus mejillas se coloreaban de un tono carmín.

—Tete-Hyung...—Dijo llamándome, mientras me miraba atentamente.

Para ese entonces yo ya me sentía muy avergonzado también

¡Lo llamé pequeño!

—¿S-si?—Tartamudeé. ¡Mierda! ¿por qué sigo tartamudeando como retrasado?.

Jungkook se separó un poco de mí

De seguro ya se dio cuenta de que soy caso perdido

—Usted fue a buscarme más antes ¿v-verdad?—Preguntó un poco nervioso y yo lo miré curioso.

—Si—Asentí—Quería agradecerte por el almuerzo.—Dije— Muchas Gracias—

Él solo sonrió y luego se mordió el labio inferior

—Respecto a eso...—Empezó a morderse las uñas un tanto nervioso.

—¿Si?

—Nada—Dijo y yo lo miré confundido

—¿Nada?

—¿Usted fue a buscarme ayer?—Cambió de tema rápidamente y yo asentí

—Estaba preocupado. WooJin ayer no apareció en todo el día, después del recreo no lo volví a ver. Cosa que es bastante extraño, puesto que luego tendríamos entrenamiento con el equipo. Luego tú también desapareciste...Y cuando salí no te encontré—

—¿No te enteraste?—Preguntó de la nada y yo fruncí el ceño

— ¿De qué?

—WooJin está muerto.

Min Love♡(RMAR)

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro