Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 17



Nakasimangot ako habang tinitingnan ang nagtatawanan na sila Ryzza at Ryan, wala silang tigil kakatawa at pang aasar sa'kin, palibasa ay kinuwento ni Ryan kanina kung anong nangyari kanina. At nakakainis na talaga dahil kanina pa nila ako inaasar, dapat pala ay kila Van ako ngayon natulog, kung alam ko lang na aasarin ako ng mga unggoy na 'to.

"Tapos alam mo ba Ate ang dapat ko lang pag seselosin ay si Pam, kaso hindi ko naman alam na may magseselos pa pa lang isa!"Natatawang sambit ni Ryan kay Ryzza, aba punyeta 'tong mga 'to kung makapagusap eh! Pero hindi ko rin alam na girlfriend pala ni Ryan si Pam, kaya pala kanina tinitarayan ako ni Pam, muntik ko na ngang mabigwasan dahil nagtatanong ako kanina irap lang ang sagot buti na lang at pinigilan ako ni Ryan. Sayang dapat na sikmurahan ko muna 'yung Pam na 'yon kahit isa lang.


"Ibig sabihin niyan, may gusto na pala si Van kay Kendra, nako may love life ka na!"Exited na sabi ni Ryzza, agad naman akong napairap. Hindi ko rin alam pero hindi naman ako manhid para hindi malaman.

"Hindi pwedeng maging kami"Ayaw kong maging feelingera pero alam kong may gusto na sa'kin si Van, inaamin ko rin naman na meron akong gusto kay Van, pero hindi maari hangga't wala akong naalala, hangga't hindi ko kilala ang sarili ko. Kung maari ay bago ako makipag relasyon sana ay makilala ko muna ang sarili ko at malaman kung ano ba ang pagkatao ko.

"Sus bitter ka lang eh, alam mo naman Kendra pwede ka na namang sumaya even you don't know your self."Ryzza said while she gave me her genuine smile. I just nodded. Ryzza is right, pero hindi ka makakapagmahal kung alam mong may kulang.

"I'm not bitter I'm just staring the fact, sometimes you should know your self bago ka pumasok sa isang relasyon either you have amesia or not."I just simple said and go to my room.

Shit lang, ayaw ko talaga 'tong nararamdaman ko, dapat pala ay simula pa lang hindi na ako napalapit kay Van, he gave me heart attack lagi na lang sobrang bilis ng puso ko sa kaniya, masyadong mabilis ang lahat. Thus is not reality, hindi gano'n kabilis magmahal. Never kang magmamahal agad-agad iyan ang reality, pero sa lagay ko ngayon, parang nung nagkita pa lang kami hulog na ako I mean matagal na akong hulog. 

I have theory na may kaugnayan kami ni Van noon bago ako mawalan ng amesia, pero pumapasok pa rin sa isip ko na baka hindi rin dahil ngayon pa lang niya ako nakilala at nakita. But I know that Andy Morales may nalalaman siya pero ayaw niyang magsalita. Feeling ko nga pinaglalaruan ako ng kumag na 'yon.

Bumangon na lang ako sa kama at pinagmasdan ang labas ng bintana, napangiti ako nang makita ang palubog na araw, may free sun set pa ako dito. Ang sarap damahin ng hangin, it makes me relax.

"Russel, ang ganda ng araw, palubog na siya! May free sun set tayo!"Masaya kong wika, gusto ko sana humarap kay Russel kaso yakap niya ako sa likod kaya hindi ako makaharap.

"Oo nga, mahal matagal na rin lumipas, kailan mo balak ipakita ang mukha mo."Mahina niyang bulong sa aking tenga, napasimangot naman ako, naisip ko na rin ang bagay na iyon dahil mukhang tanga ako kapag lumalabas kami tapos suot ko pa rin ang mascara ko, gusto kong ipakita sa kaniya ang mukha ko, ang kaso ay hindi pa ako handa, hindi pa maari.

"Sa aking ika twenty-three na birthday, sa paglubog ng araw, uubarin ko ang aking mascara para sayo aking mahal..."

Napamulat ako nang tumunog ang aking alarm clock, alas otso na pala, napangiti na lang ako nang maalala ko ang eksena sa aking panaginip.

Para lang akong nanonood ng isang romantic movie, pero alam kong ako iyon, ako ang taong iyon. Tama nga siguro ang hinala ko, ako si Rose Gold.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro