ziekenhuis
"Sara,Sara liefje word wakker" . Mijn ogen zijn nog toe maar ik hoor duidelijk Mary Magret's stem . Mijn ogen gaan moeizaam open . En als ik ze eindelijk opengaan moet ik een paar keer knipperen tegen het licht . als mijn ogen aan het licht gewend zijn zie ik duidelijk Mary Margret en Emma staan . Ze houden allebij mijn hand vast . "Liefje is alles oke"? Vraagt Mary Margret . "Wat is er gebeurt "? Vraag ik . Ik kan het me niet echt herinneren . "Weet je het niet meer"? Ik doe mijn best om het me te herinneren . Oja . Ik knik . "Nu wel ". "Wat is het laatste dat je je herinerd" ?" Dat ik in slaap gevallen ben toen David me droeg ". Mary Margret knikt begrijpelijk . "David droeg je naar Granny's. Daarna zijn we met zen alle naar het ziekenhuis gegaan . We hebben je proberen wakker maken maar je sliep zo diep dat het niet lukte en we hebben je dan maar laten slapen . Dokter Walle heeft je verzorgt . We weten wat Albert met je heeft gedaan ". Ik knik . Dan schiet ik recht . "James ". Dat had ik niet mogen doen . Ik was even vergeten dat mijn ribben heel erg pijn doen . "Weten we al . Je had het David verteld juist voor je in slaap viel ". Ze duwt me zachtjes terug . Ik glimlach . Ik geef Mary Margret een onhandige knuffel . Bij Emma doe ik hetzelfde . "Ik hou van jullie ". Zeg ik dan . "We houden ook van jou". David komt binnen . Hij glimlacht als hij ziet dat ik wakker ben . "Ben je wakker "? Ik lach." hoelang heb ik geslapen" ? "Een hele dag . Maar dat geeft niet want je was zo moe ". Ik knik ." Ja eigelijk wel ". We lachen alle 4 hard . "Wanneer mag ik weg" ? "Binnen 3 dagen . Je moet nu echt wel rusten ". Ik zucht . Ik hou niet van rusten . Ik wil altijd iets doen . Anders verveel ik me . "Niet zuchten . Wees blij dat je oke bent ". Ik glimlach naar Emma . "En Albert "?" Hij is opgesloten . Je hoeft je geen zorgen meer te maken ". David glimlacht bemoedigend . Ik glimlach terug . Ookal ben ik best wel bang . "Hij word meer gestraft als we terug thuis zijn" . "Wat bedoel je" ? "Terwijl je lag te slapen kwam mr Gold en hij heeft een manier gevonden om terug naar huis te gaan" ." Huis als in terug naar the enchanted forest "? Ze knikken. "Vind je dat erg "?" Nee hoor". Ik glimlach nerveus . Ik wil echt wel terug gaan hoor . Maar wat gebeurt er dan daar ? Ik bedoel zullen ze me nog altijd willen als dochter ? "Je hoeft echt niet bang te zijn hoor . Je bent en blijft onze dochter ". Ik bloos . Had ik dat hardop gezegd ? Ik moet echt leren nadenken . "Wil je wat eten" ?" Nee bedankt ik heb niet echt honger" . We praten nog een tijdje . Dan ga ik naar de wc . Daar hang een spiegel . Ik zie er verbazend goed uit voor alles wat ik heb meegemaakt . Mijn haar ligt nog plat en je ziet niet meer dat ik heb gehuild . Ik lig niet graag in bed . Zeker niet in een ziekenhuisbed . Denk ik als ik terug in bed stap . Ik probeer een gaap te onderdrukken . Maar het lukt niet . "Kun je niet proberen om me vroeger hieruit te krijgen" ? Vraag ik als ik mijn ogen toedoe en mijn hoofd op het kussen leg . Ze grinniken . "ja we zullen proberen" . Dat is het laatste wat ik hoor als ik in slaap val .
Hey hey hey
Ik weet het kort hoofdstukje maar het volgende word langer .
Ps wat vinden jullie van het boek tot nu toe ? En wat denken jullie dat king Georges straf is ?
Comment
Daaaag
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro