Voogd
Ik verzorg Tibo zijn neus . Hij heeft pijn , ik vind het best wel grappig . Ik ben terug nuchter Mijn ouders staan nog steeds buiten . Ze willen niet weggaan . Ik trek er me niet echt veel van aan . Hierbinnen kunnen ze me toch niks doen . Ze kunnen me niet meer kwetsen . "Sara "Roepen ze nog een keer . Dat zijn ze al een hele tijd aan het doen . "Als je nu niet naar buiten komt"..... Maar veder komen ze niet . Tibo staat boos op en loopt naar de deur toe en schreeuwt :"Dan wat "? Dan gaat hij terug naar binnen . Mary Margret donkere gezicht word versierd met een glimlach . Ik vindt het raar maar zeg er niets over . Even later roepen ze opnieuw . Het is iets onverstaanbaar maar meteen daarna word de deur opgegooid . Mary Margret en David komen binnen en trekken me mee naar buiten . "Wat doen jullie " schreeuw ik naar hun . En ik probeer wanhopig om me los te trekken uit hun handen . "We zijn je voogd dus hebben we het recht om je mee te nemen naar huis" . Ik stap boos de auto in . Ik weet dat ze gelijk hebben maar wil niet met hun mee . Ik verzin wel een oplossing . Ondertussen pak ik nog een sigaret en steek die aan . Gewoon om hen uit te dagen . David ogen staan woedend maar ook bezorgd , verdrietig en begripvol . Hij begrijpt waarom ik dit doe . Maar dat maakt niet eens uit . Ik haat hun . En ik zal hier weggaan ook .
Sorry mensen maar dit zal de laatste keer zijn dat ik update in een manad en half ongeveer . Het zijn bijna examens en moet heel goed leren . Sorry . En ook sorry voor het korte hoofdstuk .
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro