mijn naam is ......
Mijn naam is David ." En jou naam is "? Vraagt hij en hij steekt zijn hand uit . Mijn adem stokt in mijn keel . En ik kijk hem een paar seconden aan . Ik wist dat dit moment zou komen maar ik had niet gedacht dat het zo moeilijk ging zijn . "Is alles oké "vraagt David ? Ik kom in beweging en schud zijn hand . "Sara ". (foto van sara staat bij media ) . ""Naar welke school ga je binnenkort "? "Mickinlie ". "Het is een heel goede school" . Hij lacht . Ik probeer ook te lachen maar het lijkt meer op een grimas dus stop ik er maar mee . Ondertussen leidt Emma me rond en stelt me voor aan alle mensen die in granny's zitten . Als laatste gaan we naar Mary Margret . Nu ik al 1 van mijn ouders ontmoet heb weet ik hoe moeilijk het zal zijn dus kan ik me er beter op voorbereiden . "Hallo mijn naam is Mary Margret of hoe je me misschien beter kent snow white" . "Hallo mijn naam is Sara ". Nog steeds bekijkt Henry me en ik even ben ik bang dat hij het weet . Hij heeft er tenslotte voor gezorgd dat Emma ging geloven dat de vloek echt was . Maar dat kan natuurlijk niet . Ik lijk niet eens op hen en ik sta niet in het boek . Er valt een ongemakkelijke stilte . Normaal praat ik wel met mensen maar ik kan het nu gewoon niet . Ik moet er echt iets aandoen aangezien ik hier nog heel lang ga blijven . "Je haar is heel mooi gedaan" zegt Mary Margret na een tijdje . "Bedankt" zeg ik en ik forceer een lachje . Gelukkig zie ik op dat moment Finn . Hij ziet me ook en komt naar me toe gewandeld . "Hallo Sara" zegt hij en hij geeft me een kus op mijn mond . Weer geeft het vlinders in mijn buik zoals altijd maar er zit een spanning in omdat mijn ouders naar ons kijken . Na een tijdje stoppen we om adem te halen . Ik glimlach naar hem maar bedenk me dan dat iedereen in granny's naar ons zit te kijken . Mijn wangen kleuren rood en Regina lacht heel hard . "Kom dan gaan we naar onze vrienden" . Alsof hij nu pas door heeft bij wie ik sta glimlacht hij nerveus ." Kom" zegt hij en hij trekt me neer ." Daag" zeggen ze alle 4 tegelijk . "Daag ". We stappen weg . Aangekomen bij Santana en onze vrienden vertel ik het hele verhaal . Eerst lachen ze maar na een tijdje hebben ze door dat het niet grappig is . "Je moet er overheen komen . We zullen hier nog een lange tijd zijn zegt Emily" ." Ik weet het maar toch ". Na nog een tijdje te hebben gepraat ga ik weg ik moet nog een slaapplaats zoeken . Ik ga eerst naar granny's hotel maar daar hebben ze geen plaats meer . Als ik buitenkom zie ik Mary Margret en David praten . Ze knikken en komen dan naar me toe . Ik draai me om en wil weglopen . Maar David roept mijn naam en ik kan niks anders doen dan me om te draaien ." We hebben je horen praten . Zoek je een plek om te wonen "?" Ja ik kan pas over 3 weken intrekken in mijn appartement" ."Wel wij hebben een kamer vrij als je wilt ?" Onee is het eerste wat ik denk . Hoe kan ik me hier uit redden . Ondertussen kijken ze me alle 2 verwachtingsvol aan . Zonder nog na te denken zeg ik ja . Ik glimlach zenuwachtig en vloek binnensmonds . Je kunt vanavond al intrekken .Zegt Mary Margret . Ik knik en weet niet goed wat te doen ." Kom dan leiden we je even rond ". O nee dit word een ramp .................................
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro