"Emma ga je even naar boven ? We willen graag even alleen met Sara praten" . Zegt Mary Margret . "Nee dat hoeft niet ik ben toch weg" . Ik wil al weglopen maar besef dat dat niet gaat helpen . Ik heb mijn gsm nodig . En ook mijn geld ." Nee we gaan praten". Reageert Mary Margret . Ik doe mijn mond open om iets te zeggen maar er komt geen geluid uit dus doe ik hem maar terug toe . Emma staat op en stapt naar boven . "ik wil straks met mijn zus praten "zegt Emma . Mary Margret knikt . Ze staat op en komt voor me staan . David komt naast haar staan . "Wist je het ?" Vraagt Mary Margret . "ik bedoel dat Henry het zou vertellen ?" Ik schud mijn hoofd niet in staat om iets te zeggen . David krijgt tranen in zijn ogen . Dit wou ik dus vermijden . Ik wendt mijn blik af en kijk naar mijn ineens heel interessante schoenen . Mijn telefoon gaat af . Geen idee hoe hij beneden is geraken maar ik zie mijn tas dicht bij mij staan . Als ik snel genoeg ben kan ik mijn gsm en tas nemen en dan zo snel mogelijk wegkomen . ik besluit dat dan ook te doen . Ik loop naar gsm en tas en loop de deur uit . Jammer genoeg is David sneller dan mij en hij grijpt me bij de arm en draait me naar hem toe ."Sara waar ga je heen ? heb je op straat gelegen "? In een andere situatie zou ik misschien gelachen hebben . Maar ik wil hier zo snel mogelijk weg . Mijn gsm gaat opnieuw af en ik denk dat als ik de politie kan bellen misschien heb ik dan een kans om hier voor 3 uur weg te zijn . Maar David en Emma zijn de sherfs hier dus denk ik niet dat dat gaat lukken . Ik ruk mijn arm terug uit zijn hand . "Misschien" zeg ik . Zijn ogen worden groot . Mary Margret staat daar maar wat te kijken . "Wat ga je doen dan "?" Ik ga weg uit deze stad" . Zeg ik . Nu ik eindelijk mijn stem terug heb ." Wat ? Waar ga je heen"?"  David rustig ". Zegt Mary Magret . Ze komt naast hem staan . Henry komt er ook naast staan . "Je mag niet weggaan oké het spijt me . Ik had het niet moeten zeggen . En ik beloof dat ik het  niet zal zeggen van Santana ". Mijn ogen worden heel groot ." Wat met Santana ?" Vraagt Mary Margret . Ik kijk Henry boos aan ." Niks" snauw ik . Opdat moment wordt het me allemaal teveel . In een paar dagen tijd ben ik alles kwijt geraakt . Mijn vrienden . Mijn huis . Ik kan zelfs niet meer naar de school die ik wil . En nu zullen ze Santana nooit met rust laten . Ik begin te huilen . Ik wil dit niet . Woest veeg ik mijn tranen weg ." Laat ons gewoon met rust ". Ik draai me om en loop naar Santana ' s appartement . Santana' s deur zwaait open nog voor ik op de deur heb geklopt . Ik stap binnen en nog voor iemand kan reageren sla ik de deur toe ." Ik heb alles gehoord zegt Santana" . "Het spijt me" ." Voor wat ? Jij hebt niks gedaan" . "Sara open de deur . Of anders" ." Anders wat ? Laat me met rust" . Roep ik naar David . Hij zucht maar houd op met kloppen . Eindelijk . Nog een paar uur voor ik hier weg kan . "Sara" . Een vreemde stem roept me . Hij klinkt me bekend in de oren . "Doe je de deur open alsjeblieft" . Wacht . Het is Katja van het weeshuis . Onee wat komt zei hier doen . Santana en ik kijken elkaar aan voor ik de deur opendoe . "Hallo Sara" . Zegt ze . "Katja  . Wat is er mis "?" Wel . Je bent eigenlijk officieel nog geen 16 . Dus eigenlijk mag je nog  niet alleen wonen "." Moet ik terug naar het weeshuis" ? Op dit moment zou ik dat niet eens erg vinden . Zolang ik hier maar weg ben ." Nou . Eigenlijk wel . Maar iemand heeft je geadopteerd ". Wie ?" Vraag ik eerder boos dan blij . "Zij" . Zegt ze en ze wijst naar hun . "Zij ?"