Maar dat kan niet . Natuurlijk geven ze niet om mij . Anders hadden ze die dingen niet geschreven . Bijna begon ik weer te huilen . Ik wil terug naar mijn kamer . Ik heb geen honger meer . Ik krijg geen hap meer door mijn keel . Dus stap ik terug achteruit . Maar stom als ik was loop ik tegen een bezem die tegen de muur aan staat . De bezem valt op de grond en maakt heel veel geluid . Je zou er een olifant mee kunnen wakker maken . Dus ben ik ook niet verbaasd als ik iemand hoor zeggen . "Wie is er daar"? Ik weet dat weglopen geen zin heeft omdat ik hier 30 minuten heb lopen zoeken naar de keuken dus knijp ik mijn ogen dicht en vervloek mezelf . Waarom moet ik nu ook zo een kluns zijn ? Wat als ze mij slaan net als king Georges vroeger ? Nee Sara niet zo denken . Ze zijn zo niet . Al doen ze me emotioneel wel veel pijn. . Ik had in mijn kamer moeten blijven , iedereen blij . Maar nee ik moest zo nodig eten . "Wie is daar "? Hoor ik opnieuw . Ik draai me langzaam om en kijk recht in het gezicht van Regina ."Ohh Sara het spijt me ik dacht dat je een inbreker was ". Ja tuurlijk want een inbreker is zo dom iets te laten vallen . Van zodra ze mijn naam zegt komt iedereen naar buiten . Ook Snow en David . Ze staren naar me . Ik voel me ongemakkelijk . Volgens mij voelt iedereen zich zo want Regina zegt : "Heb je honger"? Ik schud mijn hoofd . "Kwam je iets vragen "? Ik schud weer mijn hoofd van nee . "Zullen we je naar je kamer begeleiden"? Vraagt Snow . "Ik hoef niets van u , Koningin ". Ik noemde king Georges ook vroeger koning . Het was een teken dat ik tegen een meerdere pratte . Nu zeg ik het gewoon omdat ik haar niet Snow wil noemen , al zeker niet mam en ik doe het zo onbeleefd omdat ik boos ben op hun . Snow 's glimlach verdwijnt .Ik heb bijna medelijden met haar . Bijna . "Ik zal je wel begeleiden ". Zegt dokter Hopper . Ik wil het eigenlijk niet maar wil hier niet langer staan dus knik ik . Hij glimlacht licht en stapt dan door . Ik werp nog een laatste blik op mijn ouders . Misschien zou ik moeten buigen . Maar dat doe ik niet . Ik draai me om en loop achter dokter Hopper aan . We komen aan bij mijn kamer . "Sara ik weet dat je dit waarschijnlijk niet wilt horen maar ze hebben die brief echt niet geschreven ". Ik wil naar binnen lopen . Gewoon omdat ik wil huilen . Maar ik neem diep adem en zeg hem eerlijk :"Ik ben veel gekwetst geweest vroeger . Ik wil niet meer dat dat gebeurt en ze blijven me maar kwetsen ". Zeg ik met tranen in mijn ogen . Dokter Hopper knikt . "Maar je mag je verleden je toekomst niet laten bepalen . Denk hierover na . Je ouders slapen in de kamer hiernaast' . Ik knik en dokter Hopper gaat weg . Ik sta even te kijken naar Emma's deur . Ik zou nu wel met haar willen praten . Maar ik besluit het niet te doen . Ik ga mijn eigen kamer in en sluit mijn ogen . Het is een lange dag geweest . Ik probeer te slapen maar het lukt niet . Uiteindelijk moet het dan toch gelukt zijn , maar ik had het beter niet gedaan . S'nachts krijg ik een vreselijke droom . Erger dan iedere andere nachtmerrie die ik ooit gehad heb .

Droom

Ik ben terug in de balzaal . Ik zie iedereen naar mij kijken . David en Snow staan in het midden . Ze komen naar me toe . "Je bent niets meer dan een mislukking . Misschien ben je hierna tot besef gekomen dat je alleen maar in de weg loopt ". "Of misschien nog beter . Dat je dood gaat". Reageert David daar op . Dan beginnen ze me te slaan . Ik gil en smeek dat ze moeten stoppen , maar dat doen ze niet . Hun ogen zijn pikzwart . Ik verlies steeds meer mijn bewustzijn . Iedereen lacht met me . En al wat ik kan denken is ben ik dan echt zo slecht . Het laatste wat ik nog weet is dat David zegt "Sara ". Met een gemene grijns op zijn gezicht .

Einde droom

Ik word spartelend wakker . David duwde tegen mijn schouder maar van zodra ik wakker word duw ik zijn hand van mij af . "Is alles oké "? Vraagt hij . Hij klinkt oprecht bezorgd en ook zijn ogen staan bezorgd , maar als ik in zijn ogen kijk denk ik terug aan mijn droom . "Blijf van me af". Gil ik . David 's ogen kijken me gekwetst aan . Hij laat me los maar blijf dicht in de buurt . Te dicht . "Is alles oké Sara ? Je ziet wat bleek " ."Ga weg ". Gil ik . Maar David maakt geen aanstalten om te bewegen . Zijn ogen gaan van gekwetst naar nog bezorgder dan daarnet . Zijn hand komt naar me toe maar ik loop snel naar een hoekje in de kamer . Ik rol me op tot een bolletje . David komt meteen naar mij toe . ik schud zachtjes mijn hoofd . Ik ben bang van hem . "Sara wat is er gebeurt "? "Alsjeblieft sla me niet". Zeg ik als hij opnieuw zijn hand naar me uitsteekt . Zijn hand verkrampt van zodra ik de woorden heb uitgesproken . Zijn ogen worden donker . "Ik ben king Georges niet ". Ik word nog banger van hem dan ik al was . Hij ziet het en zijn blik verzacht . "Kun je me vertellen wat er is gebeurt ? Je sloeg me en Snow ook en en en ". Stoter ik . "Sara dat hebben we niet echt gedaan . Ik hoorde je schreeuwen in je slaap en ben meteen naar je toegerend ". Ik geloof hem , echt waar . Maar ik ben zo bang . Bang dat hij me niet leuk meer vind en begint te doen zoals king Georges vroeger deed . Want geloof het of niet , toen ik heel klein was deed king Georges aardig tegen me . Ik zit zo in gedachten verzonken dat ik niet door heb dat David naast me kwam zitten . Ik merk het pas als hij me probeert te knuffelen . Ik verkramp en zeg : "Asjeblieft doe me niets . Ik weet dat ik niet aardig ben , ik weet dat ik in de weg loop Maar asjeblieft sla me niet" . David schud zijn hoofd . "Je loopt niet in de weg . Nooit gedaan en dat zul je ook nooit doen ". Dan trekt hij me tegen zich aan . Ik werk tegen en probeer tevergeefs om me uit zijn grip te trekken . Maar hij is te sterk en wil me niet loslaten . Nu een tijdje ben ik zo moe van tegen te werken . Dat ik stop maar ik blijf steeds herhalen . "Ik weet het , ik weet het ". David trekt me nog dichter tegen zich aan . "Shhhhh" . Zijn stem ontspant me en ik stop met te zeggen : "ik weet het ". Mijn oogleden vallen steeds weer toe maar ik blijf vechten . " Shhhhh slaap maar , je bent veilig . . Vecht niet tegen de slaap . Je loopt niet in de weg . Shhh vecht er niet tegen ". Ik nestel me nog dieper in zijn omhelzing en terwijl hij kalmernd op mijn rug wrijft val ik in een diepe rustige slaap . Het laaste wat ik nog hoor is : "Shhhhhhhh" Steeds stiller . Tot ik niet meer hoor en ik in slaap val .