"Ik ben hem gevolgd.  Simpel zat, hij let totaal niet op zijn omgeving als hij door het bos stommelt. Soms twijfel ik zelfs aan het feit dat hij een elf is."
Er klinkt gelach uit het publiek. Legolas kan echter niets doen dan verbijsterd voor zich uit staren.

Hij is mij gevolgd! Ik dacht dat hij mijn vriend was. Hij maakt mij belachelijk om een rangtak te worden.

"Dit ding kwam opeens uit de struiken en het enige wat onze "kroonprins" deed was glazig voor zich uit staren. Hij liet zelfs zijn boog vallen."
Er klinken geschokte kreten uit het publiek, want als je je boog laat vallen geef je je over. Legolas kreunt.

Waarom moest hij juist dat hebben gezien?

"Ik sprong op het wezen af en na een heftig gevecht kon ik hem vastbinden." zegt Nordil trots.

Nog leugens verkopen ook!

Legolas balt zijn vuisten. Hij rent bijna op hem af als Nordil vervolgens zegt:

"Ik was gewond geraakt en moest dit ding meenemen, dus kon ik onze "geliefde" kroonprins niet meer meenemen."
Het valse lachje dat daarop volgt vertelt echter een heel ander verhaal.

Hij heeft me expres achtergelaten in de hoop dat de shelobs me te pakken namen!!

"Wees eens eerlijk. Wie wil hem nou als koning?" Het publiek lacht, maar reageert verder niet. Een rode waas trekt voor zijn ogen.

"Wie wil jou nou als vriend?!" roept hij. Nordil schrikt wanneer hij Legolas opmerkt.

"Hee, jij hoort dood te zijn," roept hij.

Dat had je wel gewild hè?

Legolas gooit de konijnen naar Nordil. Dan stormt hij voor de tweede keer deze week de poort door. De schildwachten kijken hem afkeurend aan, maar Legolas ziet niet eens. Hij klimt weer in de boom met de ster en pakt het mandje.

Nu zit ik echt in de problemen.