Het wezen kijkt hem aan met zijn bolle, ronde en uitpuilende ogen. Er brandt een vreemd, groen licht in die ogen. Legolas legt een pijl op zijn boog, maar spant hem niet. Iets weerhoudt hem ervan.

Hij lijkt zo weerloos, zo breekbaar en hij valt mij niet aan.

Het wezen is een verschrompelt, op vier benen lopend iets. Hij is vel over been en mompelt telkens tegen zichzelf:" Ja my precious, dit is hem, dit is degene die wij zoeken. Wij loopsen door landen warm en landen koud. En nu wij findsen hem" Legolas zwijgt en kijkt hem aan.

Zoekt hij mij?

Legolas wil het vragen, maar kan zijn mond niet opentrekken. Zo blijven ze even staan. Plotseling knikt het wezen alsof hij een besluit heeft genomen en kijkt Legolas intens aan.
Een vreemd iets stroomt uit zijn ogen en stroomt via Legolas' ogen Legolas in. Het voelt warm en zacht en stroomt via zijn ogen, door zijn nek verder zijn lichaam in. De boog klettert op de grond. De pijl valt er achteraan. Legolas kan zich niet meer bewegen. Hij is volledig in de ban van de warme stroom iets dat door zijn lichaam stroomt.

Opeens verandert de stroom. Het wordt iets hards en klauwt zich naar binnen. Legolas kermt, zijn knieën knikken en zwarte vlekken dansen voor zijn ogen. De stroom, die nu verandert is in een vurig klauwend monster, stort zich in Legolas. Het brandt zijn binnenste weg. Hij begint te duizelen en de vlekken worden groter. Vlak voordat hij zijn bewustzijn verliest, ziet hij een elf op het ding afduiken en een mes tegen zijn keel drukken.

Bedankt Nordil.

En hij zakt ineen.

Hallo lezers,
Ik hoop dat jullie genieten van mijn verhaal. Er komen nog veel meer hoofdstukken aan.
Yoshifan456