Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter Twenty-One

Naalimpungatan ako nang maulanigan ang pag-kilos sa paligid ko. Nang mag-mulat ako ng aking mga mata ay agad kong nakita si Kurt na kalalabas lamang ng banyo. He was all naked, medyo basa pa ang buhok nito.

"Nandyan ka na pala..." Humihikab kong sabi.

Nilingon ako nito at nginitian. "Sorry, love. I missed dinner, ang dami kasing inaasikaso ngayon sa hotel lalo pa naka-leave si Vince."

"Nag-dinner ka na ba? Gusto mo ipag-handa kita?" Bumangon ako paupo nang umupo ito sa kama, I smiled when he leaned forward and kissed my lips.

"I love you, babe." Dinampian ulit nito ng halik ang aking mga labi. "Bakit nakadamit ka? Diba sabi ko sayo pag dito sa kwarto wag ka ng mag-damit."

Natawa naman ako. "Kurt naman, magpahinga naman tayo! Two months na tayong kasal hindi ka parin napapagod."

"At asahan mong hinding hindi ako mapapagod." He smirked. "Believe me, fifty years from now I'll still make love with you."

Agad naman akong pinamulahan ng mukha sa sinasabi nito. "Magbihis ka na Kurt! Kumain ka muna, ipaghahanda kita. Ako ang nag-luto ng dinner, hindi si manang. Kaya dapat kumain ka."

"Sige, pero dapat may dessert ako pagkatapos."

"Ano bang gusto mong dessert? Gagawan kita."

"Ikaw. I want you after dinner, love." He grinned again.

"Oh, De Salvo." I rolled my eyes. "Sige na sige na, mag-bihis ka na ihahanda ko na yung dinner mo."

Bumaba na ako sa kama at lumabas ng silid and when you know you married a perv, be ready for his whistle every time you walk.

I prepared Kurt's dinner. Simula ng maikasal kami ay dito na kami tumira sa bahay niya. Kumuha rin si Kurt ng kasambahay kahit sinabihan ko siyang huwag na, of course it's for some selfish reasons para daw may mag-babantay sa kambal at masosolo niya ko.

Saktong tapos ko ng ipainit ang ulam nang maramdaman ko ang yakap ni Kurt mula sa likuran ko. Sumiksik pa ito saking leeg at sinamyo ang amoy ko doon.

"Kumain ka na, para makapagpahinga ka narin."

Agad naman itong nag-protesta. "Sabi mo may dessert pa!"

Tumawa ako. "Oo nga meron pa, kaya kumain ka na para maaga din tayong makatulog. Maaga pa pasok natin bukas."

Hinalikan nito ang pisngi ko at hinawakan ang aking kamay. We went to the dining table and I sat next to him as I watched him eat.

"Wag ka na kasing mag-trabaho." Sabi nito.

"Kurt, diba nasabi ko na sayo yun? Gusto ko parin ipursue yung pangarap ko. You know how I badly wanted to be an architect."

He shrugged. "Edi mag-design ka ng mag-design ng bahay, tapos ipapagawa natin kahit ilan pa yan. Basta dito ka na lang sa bahay."

"Hoy ano ka ba! Ano namang gagawin natin sa maraming bahay?!"

"Gagawa rin tayo ng maraming bata para may titira sa maraming bahay." Humalakhak ito.

"Ito sa kabastusan na naman siya napunta!"

Kinurot nito ang pisngi ko bago ngumisi at tinuloy ang pagkain. "Pero seryoso, di naman kita pipigilan pero gusto ko sa bahay ka lang. Yung anytime na uuwi ako nandito ka."

"Ikaw naman, wag ka naman masyadong patay na patay sakin." I joked. "Hindi naman ako nagkukulang ng time sayo diba? Pati sa kambal."

Tumayo ako at naupo sa kandungan nito bago yumakap rito.

"Pabayaan mo lang akong mag-trabaho. Promise kayo naman nila Kurtney at Kade ang nasa priority ko eh." I kissed his jaw. "I love you..."

I heard him sighed. Napangiti ako, looks like I'm winning.

"Baby, please?"

"Wala naman akong magagawa, yun ang gusto mo at nagpapasaya sayo." He sighed and tucked my hair behind my ear. "I love you, Corrine."

"I love you, too..."

Everything happened wonderfully. A life with Kurt and the kids was such an amazing thing that I couldn't ask for more.

"Tita Coco, nasan po si Tito Kurt?" Si Thalia iyon, matapos kaming salubungin sa bungad ng villa at halikan ako sa pisngi bilang pag-bati.

"Nasa hotel pa si Tito Kurt, susunod iyon." Ngumiti ako.

"Hiram ako ng toy cars niya. Si mama kasi binabalik pa sa room ni Tito Kurt yung mga cars cars eh sabi naman ni Tito pwedeng sa room ko nalang yun para hindi na ko hiram ng hiram."

"Kade, wag tumakbo." Suway ko kay Kade na tumakbo palabas ng villa para puntahan si Roy paniguradong sasama na naman iyon sa rancho.

Binalingan ko si Thalia at Kurtney na nag-kkwentuhan na.

"Halika, kunin natin sa room ni Tito Kurt." Yakag ko dito.

Dalawa sila ni Kurtney na sumunod sakin upang tunguhin ang silid ni Kurt. Agad na sumalampak si Thalia sa carpet at binuksan ang wooden drawer ni Kurt na naglalaman ng mga laruan nito.

Napangiti ako habang pinagmamasdan siya. Mukhang masayang masaya siya sa mga toy cars na iyon.

"Ito yung wangler na jeep jeep. Meron si papa nito nasa rancho." Inangat niya ang isang laruang wrangler jeep.

"Diba nag-sakay na tayo dun." Masayang tugon ni Kurtney.

Pinanuod ko lang ang mga itong mag-kwentuhan tungkol sa mga sasakyan na laruan ni Kurt nang bumagsak ang isang malaking plastic envelope na nakapatong sa pinakatuktok ng wooden drawer.

Agad na napatayo ang dalawa at nag-tago saking likuran natawa naman ako at niloko ang mga ito.

"May mumu dito, dun na kayo mag-play sa room mo Thali. Get mo na yung mga toys na gusto mo." Sabi ko.

Agad naman na tumalima ang mga ito at nag-hati pa ng bibitbitin. Iniligpit ko naman ang mga natirang laruan at isinara ang wooden drawer.

Binalingan ko ang envelope na nalaglag at dinampot iyon. I was about to return it when I saw a photograph of Kurt kissing a woman's cheek. The woman is smiling.

Bigla'y umahon ang hindi ko maipaliwanag na damdamin sa dibdib ko. Bitbit ang envelope ay naupo ako sa kama, binuksan ko iyon.

Puno iyon ng mga larawan ni Kurt kasama ang babae. They looked so happy in each and every photos. A sweet couple having the time of their lives.

Who is this girl?

An ex-lover maybe?

Kumirot ang puso ko. Asawa na ako ni Kurt, ako na ang mahal ni Kurt. Dapat ay hindi na ako apektado pa, pero hindi ko alam bakit naaapektuhan ako sa babaeng nasa larawan.

It's like, she had a big part in Kurt's life.

I turned the photo and there's a handwritten note, sulat kamay ng isang babae.

I love you, Kurt.

-Darlyn.

Who is Darlyn? Ni minsan ay walang nababanggit sakin si Kurt tungkol sakanya.

Hindi ko na kinaya pang isa-isahin ang mga larawan kaya muli ko iyong ibinalik sa envelope. Ipinatong ko ulit iyon ng maayos sa ibabaw ng wooden drawer. Ayokong isipin ni Kurt na pinakikialaman ko ang mga personal niyang gamit.

Kung sino man si Darlyn ay nasisiguro kong bahagi na siya ng nakaraan ni Kurt.

Sinubukan kong aliwin ang sarili ko mag-hapon sa pamamagitan ng pakikipag-laro sa mga bata. I did everything to shrug the thought of Kurt and Darlyn being so happy together.

Inantay ko si Kurt na dumating ngunit umabot na ng alas-onse ng gabi ay wala parin ito.

He's not picking up his phone. Ang usapan namin ay dito kami sa villa matutulog dahil weekends naman at gustong gusto talaga ni Kade mangabayo sa rancho kasama si Roy na siyang nag-tuturo dito.

Nakatulugan ko na ang pag-aantay kay Kurt. Nagising na lamang ako nang may humahalik saking leeg.

"Kurt!" Napangiwi ako nang maamoy ang alak dito.

"I love you..." Bulong nito na siyang nag-pangiti sakin.

Bago pa ako makapag-salita ay nasakop na nito ang bibig ko sa isang mainit at mapusok na halik. Nalalasahan ko pa ang alak sa bibig nito.

Kurt reached the waistband of the underwear I'm wearing and pulled it down with urgency. Ang mga labi nito ay bumaba saking leeg na tila ba sabik na sabik ito.

"K-Kurt..." I moaned when he touched me there.

His fingers started playing my female part. He's finger fucking me and I can't do anything but moan as I arched my back.

"K-Kurt...."

Lalo nitong binilisan ang pag-labas-masok ng daliri nito. Napapikit ako nang muli itong kumilos, ilang sandali pa ay nahalinhinan na ang mga daliri nito ng pagkalalaki nito.

"Fuck..." He muttered gruffly as he pushed himself further inside me.

He's still fully clothed.

Ganoon din ako maliban sa nakalilis kong nighties at nakababa kong underwear. It's as if he's in a hurry to get inside me.

Habang bumibilis ang galaw nito'y mas dumidiin ang ginagawang pag-halik ni Kurt saking leeg. Pakiramdam ko'y mag-iiwan iyon ng marka.

"K-Kurt..."

"I'm near..."

Kurt quickened his movement even more. And as I take my release, I felt him explode his load inside me. Filling me with his seeds.

Humihingal na sumiksik ito saking leeg at bumulong.

"I love you..."

Napangiti ako, I was about to answer when he whispered again...

"I'm sorry, Darlyn Nicole..."

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro