Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 3

It was our lunch break when I hear my stomach grunt. Wait lang bibili pa ako nang kakainin natin sa canteen.

Mahaba ang pila nang makapunta ako sa canteen. The stares of the others to me can't be explain. So tama nga ako? The rumor spread out so fast?

Hindi ko na lang pinansin ang masasamang tingin sa akin at sinimulang pumila sa naka-pony. Agaw pansin ang green na kulay ng kaniyang buhok.

The thing that I like the most about this school was this, they value the wants of students rather than needs.
Pwede kang mag pakulay sa kahit anong gusto mo, also the piercing of boy and girls are allowed. Masasaya rin ang lgbtq dahil malaya silang e-express ang sarili nila sa school na 'to. They can wear what they wants. Pakana ito lahat ng school namin. Because they believed that it cannot affect the student academic life.

"Is really true that Kai and Chaos dating?" Napintig ang tenga ko sa narinig mula sa isang babae na nakaupo malapit sa kinatatayuan kung pila.

She's with her squad.

"That’s the rumor I’ve heard, and there's more. They said the both of them coming out of the administration building late at night while hearing loud banging sounds coming from inside. The most disgusting thing they heard was the phrase, 'Masakit na, pero kakayanin.'" Halos mabulunan ako sa sariling laway dahil sa salitang iyon. Diring diri naman ang mukha nila dahil sa narinig.

Napatampal na lang ako sa sariling nuo ko dahil sa kagagawan ko. They really add 'na' in my sentence. Well is not their fault to think that way. Kasalanan 'nong nakarinig dahil hindi muna niya chineck kung tama ba ang iniisip niya bago niya ikalat.

Hindi talaga makikita ang totoo just by hearing them. That’s the reason why the rumor spreads; people only hear it and don’t see it with their own eyes. But still, they believe what they’re told. They pass it on to others, but with different persuasive techniques. This phenomenon happens only in the Philippines. After all, we live in a country where the word 'chismosa' form.

"They doing something ew in school?" The short hair said. May bunny headband pa ito sa ulo. Her name was Jusine, I see it when I looked in her name tag.

Hindi ko alam kung anong grade na sila but based on the uniform that they wears, they were at the grade 9.

May ibat ibang kulay kasi na nakalagay sa uniform namin, is not like a whole uniform but a small one. Pabilog ito na nasa kanang bahagi ng balikat. Kasing laki siguro ng limang peso. They called them as GLI meaning hindi ko na maalala. I hate momorizing after all.

The green is for g7, Yellow for 8,  9 is red, while Violet is belong to grade 10 lastly the senior are black.

Pula ang GLI. Patunay lang na grade 9 lang ang mga ito. Pero hindi kapanipaniwala. When you look at their features at ka paano silang umasta ay aakalain mong they're seniors. In fact they were better than me because they can speak english fluently.

Well, the school doesn't really disappoint their parents; they did the right thing. Hindi ko naman nilalahat na magagaling, marami rin ritong kalahi ko na walang alam sa buhay kundi pumasok at umuwi nang walang natutunan. I think that's our nature thats why we can't nurture the knowledge from school.

"That can't be true, my Kairuse wouldn't do that. Kai is way too formal to do such horrible things." Sambit nag isa na nagngangalang Lue. I think she's the leader of this group.

"But everyone does horrible things."

"But Kai is an exception!" Kulang nalang ay dumikit ang dalawang kilay ni Lue sa isa't isa.

"Susumpa ko talaga yang si Chaos, nabwebwesit ako sa pag mumukha niya. Pag talaga nakita ko siya dito!" Nanggigil na saad ni Jusine.

"Anong gagawin mo?" I suddenly asked make them turned they gaze to me. Nanlaki naman ang mukha ni Lue at Aji habang si Jusine naman ay halos hindi maipinta ang mukha. I wanted to laugh because of their reaction but I will ruin this moment if laugh.

"Babatiin ko siya nang, Hiiii!" Ngumiti pa siya sa akin nang pagkatimis tamis kahit halata namang pilit.

Nanatili ang tingin ko sa tatlo. Nanginginig pa si Aji nang sipsipin ang Iced coffee na binili. Mukha itong mga bata na nakakita nang multo dahil sa mga itsura nila ngayon.

"You know girls instead of talking the life of others why we just finish our project that we left in the classroom?" Lue suddenly suggested.

Lumiwanag ang mukha ni Aji. "I really agree Lue, those people talking shit on other can't build the business because they keep interrupting the businesses of others."

"Let's goo." Natatarang saad ni Jusine. Hindi na nila tinapos ang kinain nila at iniwan nalang doon. Bahagya pa akong napatawa dahil sa pabalik balik ang tingin nila sa akin na tila susundan ko sila at pagbabalatan ng buhay.

But sorry girls, hindi ako pumatol sa ganoong bagay. It's just a small things.

Hindi ko napansin na umusod na pala ang pila. Mukha tuloy akong ewan na nakatayo roon kahit ang layo layo nang naka berdeng buhok. Nagulat pa nga ako dahil ni isang tao wala nag akmang bumuwag ng pila. Literal na nasa likuran ko ang iba at hindi man nag atubiling mag relakmo o lumipat. Ganon ba sila katakot sa akin?

Bumili lang ako ng favorite kung Egg sandwich with tona at ang favorite kung vitamilk chocolate drink.

Habang nag lalakad ako ay hindi ko mapigilan marinig ang usap usapan na kumalat ngayon tungkol sa akin at kay Kairuse. I really don't care on what they think or look to me, is not really new. Pero kay Kairuse, bagong bago ito.

Napaisip tuloy ako what is his reaction with this rumors.

Wala pa rin akong pinansin sa mga malaglagkit na mata at ang mga malalakas na bulungan nila. Mag kakasalapi ba ako kung papatulan ko sila isa isa?

Bitbit ang pinamili ko ay pumasok na ako sa room. Tulad nang nasa labas ay  malaglagkit din ang tingin sa akin ng mga kaklasi ko habang patuloy pa rin ang bulungan nila na halata naman pinaparinig sa akin.

I just put down the food at mabilis kung hinahahanp si Kairuse. Nasa upuan lang ito habang seryuso na nag babasa na tila walang issue na kumakalat ngayon sa kaniya.

Dedma lang teh?

Umupo ako habang hindi tinatangal ang tingin sa lalaki. I wanted to know how would he react on the issue that we both involed. Natapos lang akong kumain at uminon ay hindi pa rin nilipat ni Kairuse ang mata niya sa mga kaklasi namin na tumitingin habang pinag uusapan siya.

Is this really you Kai?

Napahikap siya saka tumatayo. He stretching up his hand after that he massage his neck na tila pagod na pagod ito kakabasa. Mabilis ang pag iwas ng tingin ko ng bigla siyang tumingin sa kinaruruonan ko.

Lumipas ang ilang minuto ay dahan dahan kung binalik ang tingin ko sa upuan niya. Ngunit wala na ang luka na yun. Tumayo ako nang marinig ang pag sara ng pinto.

Nakita ko naman ang mataas na likod niya at confident na nag lalakad na akala mo walang issue nang makalabas ako. Panay pa rin ang usapan at tingin sa kaniya.

He literally doesn't want an attention so he do this?

Palihim ko siyang sinusundan. Hindi ko rin pinanasin ang mga tao na tingin ng tingin sa akin.

Mukha na akong spy sa ginagawa ko ngayon. Hindi ko alam kung tama ba to o ano. It can make another issue Lure! Tumigil kana bago pa tuluyang masira ang mukha ni Kairuse sa school.

Gusto ko lang malaman kung may pake ba siya sa kumakalat ngayon sa amin. That's the only reason why I followed him. Sa nakikita ko ngayon ay mukhang wala naman siyang balak pagtuonan nang pansin ang mga usap usapan tungkol sa kaniya.

And its really good. Nag oover think lang ako na baka hindi siya sanay sa ganitong sitwasyon. Pero hindi naman pala dapat ako mangamba sa kalagayan niya. Okay siya, he is one hundred percent okay.

Mabilis ko na itong tinalikuran at saka sinumulan hinakbang mga paa pabalik sa classroom.

I suddenly stopped when someone grab my arm. "Wait Lure." The beat of my heart becomes fast. Nalaman niya atang sinusundan ko siya.

Lumunok muna ako bago siya hinarap. "Ahhm, yes?" I tried to act that this was just a coincidence.

Okay, act like this was a coincidence. Easy, wag kang kabahan.

Binitiwan naman niya ang kamay ko nang humarap sa kaniya.

"Did someone pay you to be a spy at this school?"

The hell. He already know.

Nasa gilid kaming bahagi ng school kung saan walang masyadong tao na dumadaan. Malalaki rin ang puno dito kung kaya natatabunan ang buong lugar.

"Hindi kita sinusundan." Natatarantang sabi ko. Kailan pa ako naging matakutin?

I wasn't afraid of anything, gulo, multo, away or even death but this one? Bakit tila tinatakasan ako nang lakas? Bakit biglang nag karuon ng takot sa sistima ko? Is this an exception that Jusine talking about?

"I didn't even say that you're following me." The expression of his face doesn't change. It this his usual stare.

Muntik na ako ngumanganga sa harapan niya nang matukoy ang sinabi. Mariin akong napakamot sa ulo at tipid na ngumiti.

"Okay fine, sinusundan nga kita. Not to stalk to or spy. Gusto ko lang malaman if you're affected on our-" Nabitin sa ere ang sasabihin ko.

"I'm not, why whould I?" He cut my words.

Tama nga naman, why would he?


Lure x Kai na ba this 😍

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro