Gulat na gulat pa rin ako sa mga nangyari ngayon araw. I wanted to forget it and think it was just a dream. Pero kahit balik baliktarin ko ang ulo ko hindi mababago ang totoo. Hindi mababagong hindi kami nag palit ng katawan ni Kairuse.

It was real - our souls switched into each another.

Pero paano? Maybe it's because that was our first kiss? But I wasn't so sure if it was really Kairi's first kiss. But I know him, hindi nga lang tulad ng iba na halos lahat ay alam ang tungkol sa kaniya. Kaya nasisigurado ko na mas gusto pa non halikan ang libro kisa sa tao.

Baka nga talaga dahil yun ang unang halik naming dalawa?

Speaking of my first kiss. Mabilis kung hinawakan ang labi. Damn! Sa lahat ng tao sa matalino pa talaga napunta ang unang halik ko? What if that kiss can make my self focus to study and quit my trouble thing?! Wag naman sana.

Bukod sa gutom ay wala na akong ibang naramdamang sakit sa buong katawan ko. So Kairuse gently protected my body not to hurt, huh? Pero hindi man lang nagawang kumain! Lintek talaga ang lalaki na yun!

Tahimik ang hallway na dinadaanan ko. Dumidilim na rin dahilan nang pagliwanag ng iilang ilaw sa paligid. Malamig na ang hanggin na dumadampi sa balat ko. May mga iilang tao pa akong nakikita na papaalis na. Papunta ako ngayon sa classroom para kunin ang mga gamit na naiwan ko.

Matapos ang nangyari kanina ay mabilis akong iniwan ni Kairuse. He didn't waste any time to talk to me to keep my mouth shut. Hindi ba siya natatakot na baka isiwalat ko sa buong campus ang mga kaganapan kanina? Siguro kilala niya rin ako, that I'm not that kind of girl who's spill the other, kung kaya panatag ang loob niya kanina na iwan ako.

Bumuntong hininga ako at pinapatuloy ang paglalakad. Tahimik na tahimik ang buong coridor kung saan ang direksyon sa patungo sa classroom namin. For others it was creepy to walk on this and being alone. But for me, it is not. I really fan of horror story. Nag babalak nga ako mag ghost hunting if I have a free time.

Isang pustura naman nang tao ang natanaw ko na papalapit sa gawi ko. My curiosity gone when I see who's the person approaching me

"Lure? What happened to your face?" It was ma'am Kit. Worried plastered on her face.

Nalimutan ko palang ayusan ang mukha ko dahil sa matinding gutom na nararamdaman kanina. I can't think anything, tanging nasa isip ko nalang ay makauwi at makain. Uunahin ko pa ba mag mag ayos kung kumakalam na ang sikmura ko?

"Don't tell me nakipag-bogbogan ka na naman? Hays, ikaw talaga." Yumuko nalang ako bilang pag-sang ayon. "Can you care about yourself Lure, nag aaala na ako sa kalagayan mo."

"I care about my self ma'am pero salamat sa pag-alala mo sa akin." Napatingin naman ako sa kaniya. Her face show a sympathy.

"I know that thing is your hobby, but don't make that hobby to ruin your education. Always think of this, education is your only weapon to excel this community. Kung wala kang idukason, sisinuhin ka lamang ng iba." Pangangaral niya. "Tanging ang alas mo lang sa bansang ito ay ang edukasyon Lure, education is the way that you can live easily on this society."

"Noted." Ngumiti ako nang mariin.

Well, is true, kung wala kang ipapakitang dimploma sa kadugo mo o sa ibang tao ay sisinuhin ka lamang nila. But if you have degree kung makapag-congrats ay aakalain mong may inambag sila sa paghihirap mo. And also is really true that the education can make your life easier on this society, if you graduated with flying colors. You can easily find a job. Pero kung wala kang degree na ipapakita sa kanila, tatawagan kana lang daw but in the end, they don't. Because the truth is they didn't accept you.

That's the cruel truth of the Philippines Society. You must be a degree holder to excel this society.

"Ma'am, I need to go. May mga kailangan pa po kasi akong gawin." Aalis na sana ako nang bigla niyang hawakan ang kamay ko.

"Wait, I just need to inform you about something." Mabilis akong humarap. Binitawan naman kaagad ang pagkakahawak sa braso ko. "Ms. Lota consult me about your grade in her subject. Kaylangan mo raw mag retake ng exam sa kaniya dahil hindi ka pumasa, kahit anong hila niya sa grade mo ay hindi talaga kaya. And if you can't pass that exam, sad to say that you might not be attending on school next semester. So please, make an effort to this one. " Mapait siyang ngumiti. "Byernes ka na raw kumuha ng exam sa classroom niya kasabay ang ibang mag reretake. So Lure, please be serious on this one. 'Yon lang naman. You can go now." She said with a smile on her face.

"Thank you ma'am, I-i will po." Pilit na ngiti ang pinakita ko sa kaniya bago umalis.

Mabilis ko naman pinuntahan ang bag ko nang makarating sa classroom. Wala ng ibang tao ang nandoon bukod sa akin. Nakasindi na ang mga ilaw na nag bibigay ng liwanag sa loob.

May na laglag na kung anong bagay ng hilahin ko ang bag ko. It was a clean sheet of paper. When I grab it there's my name on the top of it.

Binuksan ko ito, mahina akong napangiti ng makitang isang message ito. Base on the pen manship the he wrote, i already had a clues who's writing this.

"Sorry for leaving you that way; I just don't know what comes next. I don't eat certain things because I'm afraid that not everything I eat is safe for you. I might accidentally eat something that could put you in danger, and I'm really sorry for that. As for the soul switching, I don't have a clue about it, but luckily I've read some documentaries on the topic, might we keep our mouth shut."

KLD

Ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko nang tuluyan mabaaa ang nilalaman ng sulat. Malinis at pantay pantay ang mga letra nito, dahilan na lalo ako mamangha sa kaniya. He is really is something, hindi siya kumain dahil sa kapakanan ko? God! The world need more of Kairus Lyle Inuero.

Tinupi ko na lang ito saka inisilid sa bulsa ng bag ko. Sinira ko lang ang classroom bago tuluyang umalis.

Dumaan muna ako sa seven eleven para bumili ng kakainin ko bago umuwi sa tinitirahan ko. I eat first before cleaning my body. Nang matapos na ako maligo ay gumaan ang pakiramdam ko. Handa na sana akong buksan ang Netflix ng biglang sumagi sa isip ko ang mga sinabi sa akin ni ma'am Kit kanina.

Should at least I study this time?

Kinuha ko ang isang notebook sa bag ko. Napatampal ako nang nuo nang makitang ni isang litra ay walang nakasulat. Malinis pa ito at tila bagong bili lang sa tindahan dahil sa malinis pa. Nakalimutan ko na hindi pala ako nag tatake down note or kahit nag susulat ng mga tinuturo nila.

I just opened my messenger and type the name of that subject. Naka ilang scrool pa ako bago ko nakita ang mga nalesson ni ma'am. Pinag-sasave ko ang lahat nang mga yun para sa pag aaral na gagawin ko.

I think, I'm really serious this time.

Kumuha naman ako ng kadila at saka sinindihan. "I will review this subject and I will stop when the lights turns off." I challenge my self para naman ganahan ako.

Nag simula akong ilapag ang mga gagamitin ko. Pens, papers, highlighters and lastly a snacks. I tied my hair to a pony tail. When I start reading one of the lesson the candle suddenly die.

I guess... is that for today?

Napangiti ako at mabilis na binuksan ang laptop ko at iniwan ang mga gamit ko sa pag rereview. I opened the Netflix and find a nice movie to watch. I still have 3 days till the friday comes. Saka na yun. I just need to watch this one.

7:50 na nang nagising ako kinaumagahan. I just do my morning routine. Shower -tootbrush-then leave.

Hindi talaga ako kumakain ng umagahan dahil kulang na ang time ko. Anong oras ba naman ako magising.

Pinasadahan ko ng kamay ang basang buhok ko habang nakasakay sa jeep. Siksikan na dahil mag aalas otso na nang umaga, maraming studyante at mga nag tratrabaho ang mga nakakasabay ko sa ganitong oras. Hindi na bago sa akin ito. In fact it was part of my daily routine, yung makikipag sisikan ako sa jeep para lang makasakay. Nag mumukha na naman kaming turon

Bahagya tumaas ang kilay ko sa dalawang lalaki na nasa harapan ko. Binabalandra nila sa pag mumukha ko ang kanilang id at fb account. Mga naka side view ito sa akin kaya hindi ko makita ang pag mumukha nang dalawa. Pero base on the id lace this two person is a college student.

They hitting a minor student. Hindi ba sila nahihiya sa lagay na yan? Kasi akong nahihiya para kanila. Marami na kasi kaming mga studyante rito at halos lahat sa kanila ay nasa dalawa ang tingin.

"Pre, ayaw ata sa inyo." Sambit nung kung sinong lalaki na katabi ko. Napitingin ako rito. Naka uniform din ito tulad nang sa akin habang mapang asar na nakingiti sa dalawa.

"Who the fuck are you?" The one who holding a phone said. Bahagya pa akong nagulat ako dahil may accent ang english niya.

"Stop doing me this on you?" The man replied. Na ikinatawa ng karamihan sa amin.

Akmang susugudin na sana siya ng nakafbprofile nang pumugil si id guy. "Dude stop, don't waste your time in that idiot."

Tahimik lang ako sa gelid. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako kung ano? Nawala nga sa utak ko na late na pala ako dahil sa pangyayaring ito.

Mabilis ang para ko nang mahagilap ko na ang building nang school. Mabilis pa sa alas kwarto ang lakad takbo na ginagawa ko dahil alam kung malilintikan naman ako nito kay kalbo.

——
xory: for late update.